Reacties

Door de nieuwe Tron meer in de echte wereld te laten spelen, gaan de visuele effecten en de unieke wereld helaas deels verloren.

Vermakelijk, maar gaat helaas wat door het dak met een te lang, niet gefocust verteld verhaal.

Kijken naar een lange, intense loopwedstrijd kan op een gegeven moment wat herhalend overkomen.

Zet speels de positieve en negatieve kanten van het samen zijn naast elkaar met de vraag hoe nauw je bij elkaar wil zijn.

Kopieert nu ook andere (horror)films, plus een achtergrond gaat juist in tegen de moordenaars titel.

Meer een rommelige reis tussen genres en tijdlijnen zonder duidelijke uitleg of geloofwaardige romantiek.

Speelt in op de actualiteit van migratie, maar helaas is het verhaal ironisch wat onnodig te gevuld.

De sport en horror genres werken niet altijd even passend naast elkaar.

Deze derde Downton Abbey-film weet het verhaal op een waardige manier te beëindigen.

De laatste Warren Conjuring film komt door het gespleten verhaal toch minder angstaanjagend over.

Ja, maar mijn reactie kan toch wat apart overkomen, dus heb ik het aangepast.

Bij boek vond ik het verhaal wat duidelijker qua genre.
In de film gebeuren meer dramatische dingen, maar werd hier meer om gelachen alsof het een komedie is. (Kan ook aan het mede publiek hebben gelegen.)

Darren Aronofsky “betrapt van het stelen van” Guy Ritchie zijn oude filmstijl.

Modernere rozen, maar wel een te volle tuin aan extra personages.

Symbolisch verhaal over zondes, maar deze zijn sneller te achterhalen dan de film ze zelf onthult.

De enige nabrander zit in je hersenen wanneer je de logica van deze film probeert bij te houden.

Clown slasher die personages goed opbouwt, maar de clown vergeet en zo een zwakkere punchline heeft.

Speelt vermakelijk in op jaren tachtig actie, maar heeft wel onduidelijkere filmmethoden en verhaalvertelling.

Unieke mysterie thriller, die goed je aandacht weet te trekken, maar meer gedetailleerde uitwerking had geholpen.

Valt wat in herhaling, maar kan ook confronteren met wat er in 22 jaar allemaal is veranderd in het leven.

Komedie-mengelmoes die op verschillende momenten bij verschillende mensen komisch werkt.

Bride Hard kopieert te veel van eerdere films zoals Bridesmaids en Spy en brengt zelf weinig nieuws.

Bij de vierde versie weet Marvel eindelijk iets écht fantastisch te maken van hun eerste heldengroep.

De film valt meer onder een moderne herhaling dan dat het echt nieuwe elementen met zich meebrengt.

James Gunn begint de nieuwe DC-films op een eigen manier, passend bij zowel zijn stijl als die van de comics.