Reacties

Staat niet op Netflix is niet te vinden.

Na het enorm slechte eerste kwartier wordt de film best leuk. Grappen zie je soms van kilometers afstand aankomen en zijn eigenlijk heel slecht, maar wel met zoveel overtuiging gebracht dat het daarmee best leuk wordt. Nooit de harde lach, wel een constante glimlach. Verder allemaal weinig bijzonder en vooral Donkey en Puss krijgen veel minder te doen. Dat laatste is jammer want de films moeten het hebben van bijfiguren, Shrek zelf is vrij kleurloos. Maar uiteindelijk gaat deze film soms nergens over maar wel lekker over the top wat betreft inhoud, en daarmee vermaakt die nog prima.

Shrek 2 ligt zo goed als op dezelfde golflengte als het eerst deel. De film blijft amusant, spitsvondig en verveelt niet. De grappen en grollen van het duo Donkey en Shrek blijft geweldig aanstekelijk. Fiona moet je er maar bijnemen, maar stoort op zich niet. De toevoeging van het personage van de Gelaarsde Kat is tevens een voltreffer geweest en biedt de film het extra cachet dat een vervolgfilm nodig heeft.
De leuke verwijzingen naar andere films blijft een leuke zoektocht door de film heen zodat het voor mij althans nog leuker is om te volgen. De fee en haar zoon waren irritant, maar als het ermee slecht afloopt, dan haal je daar ook wel voldoening uit. Draak heb ik wat gemist in het verhaal, maar voor de rest prima filmpje waarvan ook de kinderen genoten hebben. Ook Pinokkio mocht wat mij betreft nog verder uitgewerkt worden.

De eerste leuke kennismaking met de groene koppige, norse oger Shrek, die zijn rust verstoort ziet worden en op avontuur gaat om weer ongestoord alleen te kunnen zijn in 'zijn' moeras. Een kleurrijk avontuur waarbij vooral prinses Fiona en ezel Donkey als belangrijkste bij personages hun intrede maken, en waarin laatstgenoemde Donkey voor het meeste vermaak zorgt. Het doen en laten van deze ezel, die zo ontzettend druk is dat het lijkt alsof hij lijdt aan adhd, is meer dan vermakelijk en ook die kenmerkende blik en glimlach zijn bijna hilarisch. Gaandeweg het avontuur begint, leert Shrek vriendschap kennen en liefde en krijgt hij een andere kijk op het leven. Alles op een grappige manier, waarbij gezegd moet worden dat de animatie er hedendaags nog steeds vrij goed uitziet.

Het verhaal van de Crow is eenvoudig: Eric en zijn vriendin worden op Devilsnight door een lokale bende vermoord bij een inval. Een jaar later keert Eric tijdelijk terug uit de dood, blijkt onsterfelijk en met een kraai als gids spoort hij de moordenaars op om zijn wraak te nemen.
Wie enkel een film voor het verhaal kijkt, zal met deze film wellicht weinig hebben. Maar qua sfeer, decors en unieke look is deze film fantastisch. De film staat vol gotische symboliek en de combinatie met de punkrock look is fantastisch. De muziek is dreigend en rockend en de film voelt als een heerlijke dystopische 90’s aan.
De decors en de belichting zijn ook al zo treffend. Al die oude vieze gebouwen, de mist, de regen en die harde schaduwen doen denken aan oude noir films.
Het acteerwerk is verder gemiddeld, en hier en daar enigszins karikaturaal. Maar dit is een comic, dus daar kan ik goed in meegaan.

Wat ik dacht dat een lekkere wegkijker zou zijn was iets meer. Ik ben echt aangenaam verrast door deze film. Was die voorspelbaar, ja wel een beetje. Maar dat mocht de pret niet drukken, er zat van alles in deze film van drama, spanning beetje romantiek en een goed verhaal. En wat het afmaakte was de meer dan goede cast met vooral David Harbour in de hoofdrol. Geweldig acteerwerk. Zeker een aanrader deze film.

Helemaal niet zo'n slechte film eigenlijk. Het eerste half uur moest ik er wel even inkomen. De slechte cgi maakte dat er niet beter op. Maar waar het nogal matig begon, met erg flauwe humor, werd het een stuk beter wanneer eenmaal het plot op gang kwam. Ja, slechte cgi blijf je door de hele film tegenkomen, maar dat ie desondanks vermaakt, zegt dan ook wel weer wat. De humor wordt beter Als Batman Keaton zijn verschijning maakt, wordt het zelfs erg leuk. Er wordt toegewerkt naar een brute climax, maar die wordt maar deels waargemaakt, helaas. Dat had nog wel wat spectaculairder mogen zijn en langer mogen duren. Het werd wat snel afgerond ineens. De climax valt wat in het niet qua duur, ten opzichte van de opbouw. Dat in combinatie met het nogal slappe beginstuk en soms barslechte cgi, zorgen ervoor dat dit helaas niet de topper is geworden die het had kunnen zijn.

Vooral Carrey red deze film eigenlijk van zijn ondergang, en dat zie je onder andere eraan omdat de rip-offs hiervan zijn geflopt. Dit kan eigenlijk alleen maar Carrey goed uitvoeren en dat zorgt ervoor dat deze flauwe film genietbaar is.
Dat zijn ook eigenlijk alleen maar de scenes waarin Carrey los mag gaan het leukst, want voor de rest was het nergens speciaal. Deze film blinkt ook alleen maar uit bij de echte slapstick scenes en daar wacht je dus eigenlijk een groot deel op.

Beetlejuice heeft een hoog tempo en er gebeurt genoeg om je aandacht er voor de volledige speelduur bij te houden. Het acteerwerk voelt af en toe wat houterig. Dat kan niet gezegd worden van het spel van Keaton, die zijn rol omarmd en het met verve doet. Wat verouderde effecten die je nu wat uit de film halen, zagen er in 88 natuurlijk supergoed uit. Nu is het wel overduidelijk dat er niet het budget was, wat voor andere films uit de jaren tachtig wel beschikbaar was. Beetlejuice was al nooit een hoogvlieger. Gewoon vermakelijk en het verhaal van de huiseigenaren die de nieuwe bewoners er uit willen jagen is gewoon erg leuk.

Geslaagde special agent spoof, deze keer niet met een afgetrainde, fotogenieke macho als geheim agent maar een oversized bureaumedewerkster van het CIA-hoofdkwartier, een ijzersterke vertolking van Melissa McCarthy. Jason Statham speelt een idiote karikatuur van zichzelf, alsof hij nooit anders gedaan heeft. Ook de sexy Rose Byrne in de rol van slechterik is een vondst.
Al met al een actierijke, kolderieke film die mij goed bevallen is.

Een leuk niemendalletje vol actie, wat humor, mooie locaties en ongeloofwaardige gebeurtenissen. Halle Berry ziet er nog heel appetijtelijk uit en Mark Wahlberg kan een actiekomedie beter aan dan drama of een thriller.

Begint goed, vervalt dan in redelijk om te verzanden in slecht en saai. Laatste 10 minuten is dan wel weer okay. Ik vond niemand echt storend of er boven uit springen, heb alleen de indruk dat er aanzienlijk meer met het bronmateriaal gedaan had kunnen worden. Hier had m.i. een veel betere tv-serie in gezeten waarin karakters en leefomstandigheden veel verder uitgediept hadden kunnen worden met een veel hogere mate van betrokkenheid voor de kijker tot gevolg.

Deze film moet niet veel plaats maken voor prijzen, maar als luchtige actie-komedie werkt het wel. Het is gelukkig al geen overbodige sequel. En het script is vrij mager met te veel clichés, zelfs voor dit genre. Maar de humor werkt wel en er is voldoende actie om de aandacht te blijven trekken. Een typische Netflix film, wat je ook ziet aan de aankleding en de dialogen. En het is dan wel over de top, in een film met de nodige humor kan dat geen kwaad. Heerlijke popcorn!

Niks verkeerd met deze film. Onderhoudende actie met af en toe een vleugje horror. Toffe setting, fijne personages en meer dan voldoende actie om de boel op gang te houden. Ik heb zulke films al véél slechter geweten.

Ik zie de film niet staan op de Nederlandse Netflix als ik op de link druk dan krijg ik een andere film.

Kan er niks anders van maken dan dat ik dit een geweldige reeks vind en ook dit deel vind ik geweldig Keanu speelt ook in dit deel weer top en natuurlijk echt overdreven veel actie ook weer in dit deel maar i love it. Vooral de scene in het gebouw die van bovenaf gefilmd is en waarbij je een soort helicopterview krijgt was zeker mooi om te zien. Mooie scenery, belichting etc. Ook het clubje van de Hightable wordt wat meer uitgewerkt. Een onverkwikkelijk consortium met symbolen en een zich verheven voelende leider. Al met al vliegt de tijd voorbij. De actiescènes zijn bekend, doch de straten van Parijs geven toch weer een andere sfeer Trocadero goed gekozen.

Eindelijk weer eens verder met John Wick en met deze de laatste die ik nog liggen had. En dit deel gaat eigenlijk gewoon in dezelfde lijn verder en stelde dan ook niet teleur.
Want uiteraard is het John Wick weer die opgejaagd wild is met de gebeurtenissen van deel 2 nog redelijk in het geheugen en inmiddels zelfs soort van vogelvrij verklaard. De horde bloedhonden die dit oproept is dan ook ongekend, maar natuurlijk zijn er altijd hulpvaardige mensen en is er wel weer een bloedeed, belofte of token die nog uitstaat en praktisch hulp garandeert. Uiteraard is het incasseringsvermogen van John Wick andermaal ongekend, is de soundtrack ook weer goed en de actie natuurlijk fantastisch. Neem het gevecht in de bibliotheek of het gevecht met de vele messen tegen meerdere aanvallers, om over het gevecht in The Continental maar te zwijgen. Ook best heftig zijn de getrainde honden van Sofia.
Houdt het verder heel veel in? Nee, net als de voorgangers is het niets meer dan een vehicle voor zoveel mogelijk actie en is de weg bij afloop volledig vrij voor een sequel en sluit dit deel zich prima aan bij de vorige twee. Daarom wat mij betreft een prima cijfer.

Het fictieve misdaaduniversum met allerlei gedragsregels en codes wordt hier nog verder uitgebouwd, iets wat ik in het eerste deel al een goede toevoeging vond. Verder is het verhaal hier totaal niet van belang, maar is het een aaneenschakeling van actiescènes op het allerhoogste niveau. Alles klopt hieraan, van choreografie tot aan camerawerk. Deze film kent ook betere locaties met als hoogtepunten de schietpartijen in de catacomben en de spiegelruimte. Keanu Reeves is een dramatisch acteur als het op dialoog aankomt, maar hier is hij wel steengoed. De woorden die hij uitspreekt zijn zo slecht dat Schwarzenegger een topacteur is daarbij vergeleken. Maar in de actie is er geen betere te vinden dan Reeves, echt fenomenaal. Best wel zin in het derde deel, benieuwd wat ze daar van hebben weten te maken.
Voor deze film ruim voldoende.

De film moet het niet hebben van een diepgaand verhaal, maar vooral van de actie. Dit was er wel voldoende. De cast was goed, niet wauw, maar prima voor dit soort films. De film zag er ook nog goed uit en verder was de speelduur ook goed, niet te lang en niet te kort. De film is prima vermaak.

Zo veilig als een sequel kan zijn. De succesformule herhaald in een andere setting en met een paar kleine toevoegingen om de dynamiek tussen de personages te veranderen. Echt grappig wordt het niet wanneer de hoofdrolspelers opeens terechtkomen in andere avatars dan in de vorige film. Zelfs de toevoeging van Danny DeVito en Danny Glover voelt alsof ze een oudere, niet-gamende generatie bij de demografie wilden betrekken. Het begon me ook tegen te staan dat een gamewereld nu eenmaal een statische en onveranderlijke plek blijft. Alleen de personages maken ontwikkelingen door en de mensen die ze ontmoeten blijven exact hetzelfde. Uiteindelijk komt het neer op weinig meer dan een spelletje uitspelen, en dat hadden ze in de vorige film ook al gedaan.

Jumanji doet eigenlijk alles goed dat het moet doen. De gameplay voelt heel logisch aan, de wisseling van de personages en hun karakters was leuk gedaan. En zowel de humor en actie passen goed bij het type film. Het blijft natuurlijk een kinderfilm en erg verrassend of origineel is het niet. Maar wel goed gedaan dus. Wat me ook weer opvalt is dat The Rock een prima acteur is in komische rollen.

De keuze van de doorgaans onafhankelijke Ben Wheatley als regisseur van deze sequel pakt niet eens zo slecht uit, althans, aanvankelijk. Zelfs hij weet niet wat hij met de malle finale aan moet. Daar gaat de boel volledig over de top, maar niet echt op de manier zoals je wilt zien in een film als dit. Tot die tijd is deze sequel echter verrassend leuk en onderhoudend.

Dit soort films blijven erg flauw en makkelijk, grappen worden soms tot in de extremen herhaald, maar tevens blijven dit soort films erg leuk voor een keertje in de zoveel tijd. Je moet er uiteraard van houden, ik snap best dat menig kijker afhaakt bij dit soort films. Ik kan er in de juiste bui echter ontzettend van genieten.
Nogmaals, de grappen zijn erg makkelijk te verzinnen, maar daardoor niet minder grappig. Hier en daar heb ik smakelijk kunnen lachen om de zeer domme en flauwe humor. Het acteerwerk is enthousiast, ook al is niet iedereen grappig. Wayans is volledig in zijn element hier, net als Faris, in een film die haar ook behoorlijk populair heeft gemaakt.

Een iets minder geslaagde film, hoewel enkele sketches wel op z'n plaats waren.
De basketbal sketch vond ik wel het beste gemaakt geweldige mix.
De Butler Hanson, en die papegaai waren nog de beste karakters in de film.
Ik vond de intro wel iets hebben, het doet me telkens opnieuw lachen.
Toen ik jonger was vond ik ze wel leuker nu een stukje minder.

Zulke films zijn wel mijn ding, maar toch kon deze me niet volledig bekoren. Setting en acteerwerk viel reuze mee, en vind het verhaal niet top uitgewerkt en enkele momenten die ik als irritant ervaarde, waardoor ik met een te gemengd gevoel achter bleef en geen wow gevoel ervaarde ik kon er ook niet echt mijn aandacht bij houden.