Reacties

Ik volg het WWE worstelen al sinds het op Sky Channel werd uitgezonden midden jaren 80. De Royal Rumble is altijd een spektakel waarbij 30 man om en om de ring in komen en elkaar via het bovenste touw uit de ring moeten gooien. De uiteindelijke winnaar mag een "gooi"doen naar de wereldtitel.

Mooie documentaire over de tweestrijd tussen Greg Lemond en Bernard Hinault. Ondanks alle afspraken probeerde Hinault toch nog op slinkse wijze de tour van 1986 te winnen.

Schrijnend voorbeeld over pestgedrag op de werkvloer.

Deze film heb ik al zeker een keer of 8 gezien in de loop der jaren. Het blijft altijd een genot om naar te kijken. De scene in de shopping mall is een klassieker geworden.

Hier staat de film met Engelse ondertitels.
https://www.yousubtitles.com/3-Doors-of-Horrors-2015-Phyu-Phyu-Horror-Series-id-1648598
De film belicht ook de positie van de Rohingya's uit Myanmar. De film is meer filosofisch dan horror maar wel de moeite waard en diep triest eigenlijk.

De muziek van 1978 wordt hier uitgebreid belicht. In 1978 waren er verschillende stijlen die populair waren. De disco, de punk en de New Wave. De punk bands wilden in eerste instantie niets hebben van de BBC maar omdat een kwart van de bevolking het programma keek gingen de meesten toch overstag. De enige band die principieel weigerde as The Clash. Er zijn beelden van the Skids met Stuart Adamson die in 2001 een eind aan zijn leven maakte. Verder Boney M en aandacht voor Saturday Night Fever en Grease.

De serie is ontwikkeld door Stephen Garrett, Lisa Zwerling en Karyn Usher nadat Stephenie Meyer ermee stopte vanwege creatieve meningsverschillen. Barry Atsma speelt ook een rol in deze serie die een soort Bourne Identity met wat bovennatuurlijke elementen lijkt te zijn.

Deze korte film is een must voor degenen die vergroeid zijn met hun telefoon en social media. De protagonist heeft totaal geen oog meer voor zijn omgeving en mist daardoor de dingen in het leven die echt belangrijk zijn. Zijn vriendin en vriendengroep proberen hem toch wakker te schudden en dat gaat niet zomaar.

Een hysterische Norman Wisdom in deze film. De meningen over deze rolprent zijn vaak erg verdeeld. Als kind vond ik hem prachtig en heb ik hem zeker wel drie keer gekeken.

Deze serie werd destijds uitgezonden door de TROS volgens mij. Vond hem als kind wel interessant.

Een kleine jongen die vruchteloos om eten bedelt ontmoet een wat oudere jongen die hem de kneepjes van het bedelen bijbrengt.
Vond deze ook wel weer realistisch. Je krijgt toch medelijden met de hoofdpersoon.

Best goede korte film over een vrouw die een foto van haarzelf te zien krijgt terwijl ze op haar bank slaapt. Aangezien er ogenschijnlijk niemand in haar huis is wordt je als kijker toch geïnteresseerd wat er aan de hand kan zijn. Een ervaren horror/mysterie kijker zal de clou wel zien aankomen. Mijn vermoeden werd in ieder geval bevestigd maar niettemin toch een geslaagd werkje.

Prachtige animatie van Ben Brand. Een man die klein is van gestalte en door iedereen genegeerd wordt ziet het leven niet echt meer zitten. Als hij denkt dat aan zelfdoding en daardoor klaar is met zijn leven blijkt er toch nog wat voor hem in petto te zijn. Ik vond hem echt wel aandoenlijk deze korte film. Met korte films kan het vaak alle kanten op maar ik ben er wel fan van. Ben Brand laat niet voor niets zien een bekwaam regisseur te zijn die ook al eens een prijs in de wacht heeft gesleept voor een full length film genaamd "Vind die domme trut en gooi haar in de rivier".

Deze documentaire geeft een hele andere kijk op het professionele Amerikaanse worstelen. Er was veel haat en nijd en jaloezie blijkt uit deze serie.

Het verhaal gaat nog wel maar de monsters zijn zo houterig slecht dat het lachwekkend is. Michael Pare heb ik ook wel beter gezien.

Een fraaie in zwart wit geschoten korte film van de jonge regisseur Mees Peijnenburg. Je ziet het talent van de regisseur duidelijk terug.

Mooie animatie met Martin Sheen die het vertelt.

Topper met een angstaanjagende hoofdrol van Isabel Fuhrman.

Prachtige serie met de altijd enthousiaste Boudewijn Büch.

Deze serie heb ik destijds gezien bij de Berenbios op woensdagmiddag.

Knap gemaakte korte film met twee parallelle verhaallijnen.

Deze docu laat maar weer eens zien hoe jongeren op het verkeerde pad geraken. Waar ik wel mijn vraagtekens bij zet is hoe buurtregisseur Steven naar mijn mening iets te amicaal met de heren omgaat. Ze mogen meerijden in een dienstvoertuig terwijl even later blijkt dat één van hen een groot mes met zich meedraagt. Daar zal wel de nodige kritiek op komen van de korpsleiding denk ik.

Je moet wel een heel doorgewinterde filmfanaat zijn om hier chociola van te kunnen maken. De beelden van gloeiend smeltend staal gaan na een tijdje tegenstaan.

Het geestelijk verval van een opgesloten meisje, subliem neergezet door Catherine Deneuve. Niet voor iedereen geschikt.

De regisseur heb ik meesterwerken zien afleveren zoals Requiem for a Dream en The Wrestler maar dit vond ik zo'n tegenvaller. Hysterische beelden en een hoop geschreeuw. Jennifer Lawrence was wel weer degene die er boven uit stak maar ook zij kon de film niet redden.