Reacties

Knap gemaakte korte film met twee parallelle verhaallijnen.

Deze docu laat maar weer eens zien hoe jongeren op het verkeerde pad geraken. Waar ik wel mijn vraagtekens bij zet is hoe buurtregisseur Steven naar mijn mening iets te amicaal met de heren omgaat. Ze mogen meerijden in een dienstvoertuig terwijl even later blijkt dat één van hen een groot mes met zich meedraagt. Daar zal wel de nodige kritiek op komen van de korpsleiding denk ik.

Je moet wel een heel doorgewinterde filmfanaat zijn om hier chociola van te kunnen maken. De beelden van gloeiend smeltend staal gaan na een tijdje tegenstaan.

Het geestelijk verval van een opgesloten meisje, subliem neergezet door Catherine Deneuve. Niet voor iedereen geschikt.

De regisseur heb ik meesterwerken zien afleveren zoals Requiem for a Dream en The Wrestler maar dit vond ik zo'n tegenvaller. Hysterische beelden en een hoop geschreeuw. Jennifer Lawrence was wel weer degene die er boven uit stak maar ook zij kon de film niet redden.

De liefde tussen de mens en een kat kan intens zijn. De katten deze film zijn van het ras Scottish Fold, een heel relaxt ras. Ik heb zelf een Highland Fold. Dat is de langharige versie en die heeft ook dezelfde karaktertrekken. Een van de de poezen is krols en gaat op bezoek bij een dekkater, een mooie brits korthaar. Het resultaat zal gedurende de film duidelijk worden.

Alle Yes leden uit de geschiedenis waren aanwezig. In Nederland traden de heren op in Ahoy. Het was een podium dat 360 graden draaide waardoor je alles goed kon zien. Ik was één van de aanwezigen en genoot met volle teugen.

Toen Pink Floyd in 1988 optrad heb ik de band twee keer mogen meemaken. In De Kuip en in het Goffert Park. Het was een zogeheten quadrofonisch concert wat vooral in Nijmegen goed hoorbaar was met geluid dat van alle kanten tot het publiek kwam. In Nijmegen kon ik helemaal vooraan staan en heb ik alles goed kunnen zien, en horen. Het is het concert wat me het meest is bijgebleven, en ik heb er wat bezocht in de loop der jaren.

Staat wel in mijn top 10 van beste films. Na afloop moest ik echt even bijkomen.

Mooie gestileerde documentaire over een opgroeiende tiener die mijmert over haar overleden zusje, die hersenstamkanker had.

Deze en nog veel meer films van het CBS filmfestival werden toen ik een jaar of 10 was in ons buurthuis vertoont. 16 mm filmrollen in een redelijke zaal met goed geluid voor die tijd. Het verhaal is typisch voor een kinderfilm. Een jongen wordt verdacht van allerlei diefstalletjes maar wordt uiteindelijk de held van het verhaal.

Erg leuke serie met André Hazes. Er zijn helaas maar 7 afleveringen gemaakt.

Deze serie kan ik me ook nog goed herinneren. Hans Otjes was toen een van de leukere karakters als Manus.

Deze serie heb ik als kind gevolgd. Toen vond ik het allemaal prachtig. Toen waren er nog legio interessante kinderprogramma's waar veel aandacht aan werd besteed.

Dit was weer een optreden van de heren van de bovenste plank. Met Joseph Williams, die weer terug is, en maar goed ook, die ondanks dat de jaren gaan tellen het er toch goed vanaf brengt. De line-up is verder met Nathan East op de bass, Steve Lukather op gitaar en zang, David Paich, op keyboards/piano en (achtergrond)zang, Simon Phillips op drums, laatste der Mohicanen Steve Porcaro op keyboards en Mabvuto Carpenter en Amy Keys als achtergrondzang. Hydra is één van de toppers die gespeeld wordt en als laatste Home of the Brave is ook weer genieten. het gehele concert staat hier: https://www.youtube.com/watch?v=s021m2C7-aI

Deze serie keek ik destijds altijd op zaterdagmiddag. Er was altijd voldoende actie met Dick en Swiftnick.

Wat me opvalt in deze serie is dat mensen in de schuldsanering vaak allemaal honden en katten hebben waar van alles mis mee is. De laatste aflevering trof een diereninspecteur een uitgemergelde Akita aan terwijl de "baas"geen hondenvoer kon kopen omdat zijn weekgeld er nog niet was. Gelukkig haalde de inspecteur zelf een zak voer die hij zelf betaalde en hij zelf moest dragen omdat de werkeloze uitvreter het te zwaar vond 15 kilo. Gelukkig is de hond nu bij iemand die wel goed voor hem zorgt.

Ontroerende korte film over een jongetje dat zijn net overleden moeder ontmoet als hij samen met zijn vader en zijn bed op de maan belandt. Deels in animatie wat prachtig overkomt. Op de NTR site staan veel korte films voor de liefhebbers. https://kort.ntr.nl/

Mooi tijdsbeeld over de beginjaren van de marathon. In de jaren 80 waren er nog weinig Afrikanen die er met de prijzen vandoor gingen. De Amerikaan Dick Beardsley liep vanaf ongeveer halverwege samen met de Noor Inge Simonsen. De organisatie was voor een eerste marathon piekfijn in orde.

Het eerste stuk van de film is goed omdat er een gedegen opbouw in het verhaal zit en Kevin Costner was ook prettig in zijn rol. Chris Pine vond ik net iets te licht om de rol te dragen. Kenneth Branagh als Rus was ook wel weer de moeite waard. De inbraak leek op een scene uit Mission Impossible maar was wel knap gedaan met een aantal brushes waardoor allerlei bezittingen van persoon verwisselden. Het laatste half uur komen de oplossingen in hoog tempo uit de lucht vallen. Dat was een beetje een minpunt. Men moest het waarschijnlijk binnen een bepaalde speelduur hebben geklaard. Keira Knightley mag opdraven als de in eerste instantie onwetende verloofde maar krijgt gaandeweg toch de smaak te pakken. Er zit voldoende (achtervolgings)actie in waardoor ik er toch een voldoende voor wil geven maar hij haalt het niet bij de Bourne films.

Prachtige BBC docu over de grote katachtigen. Zoals het de natuurfilmers van de BBC betaamt heeft men weer alles uit de kast getrokken om de mooiste plaatjes te schieten. Er zijn ook wat minder bekende katachtigen te zien zoals de Pallas kat die in Mongolië voorkomt.

Perfecte oorlogsfilm over de invasie in Normandië. Ik heb hem in kleur en zwart wit gezien. De originele opnames waren in zwart wit maar zijn later ingekleurd, net als de films van Laurel en Hardy en nog wat ander oud materiaal.

Deze serie won niet ten onrechte in 1982 de gouden Televizier ring. De verhaallijnen hebben bijna allemaal een twist op het eind en er werden veel bekende acteurs opgetrommeld, zoals Huub Stapel, Jeroen Krabbé, Anne Wil Blankers en Willeke Alberti.

Deze DVD en inmiddels ook Blu-ray van de band is tevens ook één van de beste, Greg Phillinganes bespeelt hier de toetsen maar hij is zo'n doorgewinterde muzikant dat je geen verschil merkt. Ook Leland Sklar op bas doet het meer dan gemiddeld. Nou is dit al jaren één van mijn favoriete bands maar wat je hier hoort en ziet is helemaal top. De beste van het hele stel is met afstand Steve Lukather natuurlijk. Ik zit altijd met kippevel naar hem te luisteren. Dit is tenminste muziek zoals het hoort te klinken. Kijk en luister en oordeel zelf.

Een zeer verontrustend ritueel ontvouwt zich in dit experimentele werkje. Het zal niet ieders cup of tea zijn maar als horror liefhebber kon ik hem niet overslaan.