Reacties

Wat een droevig bericht :-( Ik vond haar altijd zo leuk in Step By Step. R.i.p

Sonic: Een film waar toch nog wel wat om te doen is geweest. Toen de eerste beelden naar buiten kwamen van hoe Sonic eruit zou komen te zien waren de fans NOT amused (inclusief mijzelf). Hierdoor hebben de makers besloten weer terug naar de tekentafel te gaan en Sonic te maken zoals hij nu in de film te zien is. De film ansich kijkt lekker weg en het verhaal is leuk gedaan, maar ik vind het wel jammer dat het voornamelijk in de 'echte wereld' speelt. Er had meer ingezeten als het een animatie was geweest a la The Super Mario Bros Movie. Maar dat is persoonlijk. Verder kan Jim Carrey weinig fout doen in mijn ogen, dus erg leuk dat hij hier als Dr. Robotnik te zien is :-D

Nu ik de eerste vijf afleveringen heb gezien (de rest word de komende weken gereleaset) heb/had ik er een beetje tegenstrijdige gevoelens bij. Als je hoopt of hebt gehoopt op een soort van nieuwe 90s versie dan kom je misschien wat bedrogen uit. Dit is een compleet nieuwe bewerking van de populaire boeken reeks en is dit bewerkt tot 1 groot verhaal, en niet elke aflevering een apart boek behandelen. Wat ik in eerste instantie erg jammer vond. Maar ik moet zeggen dat de makers toch wel hun best hebben gedaan er iets spannends van te maken, wat in mijn ogen ook goed gelukt is. Wat ik wel erg irritant vind is dat ze er in Amerikaanse films/series er al jaren een handje van hebben om twintigers voor tieners door te laten gaan. Er zal vast een reden voor zijn, maar maak dan geen kinderserie. En, geen idee of dat de komende afleveringen nog gaat gebeuren, maar ik had ook gehoopt op/had het leuk gevonden, een cameo van een acteur/actrice die in de 90s serie te zien is geweest (Hayden Christensen, A.J Cook, Kevin Zegers, Ryan Gosling om er een paar op te noemen). Ondanks dat toch een zeer geslaagde bewerking als je het mij vraagt.

Inmiddels heb ik seizoen 2 ook afgerond en dit seizoen introduceert een nieuw verhaal en een nieuwe cast. En ik kan er een nieuwe recentie bij schrijven, maar eigenlijk voel en ervaar ik precies het zelfde als wat ik hierboven over seizoen 1 heb verteld. (#G-2025)

"And you must be the Monopoly guy!"

In dit hilarische vervolg moet Ace Ventura opzoek naar een vleermuis. De grappen voelen persoonlijk sterker en hilarischer. We hebben dan ook veel meer lach momenten ervaren dan in deel 1. En om de humor compleet te maken, weten we nu ook hoe een neushoorn bevalt :-P

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaalrighty then.

Een van de drie films waarin Carrey te zien was dat jaar ('94). Als je van diepzinnige verhalen houdt, dan is dit geen film voor jou. Carrey doet waar hij goed in is: gekke bekken trekken, gekke loopjes, en hilarische one-liners. Een gestolen dolfijn moet teruggevonden worden en wie kan dat beter doen dan Ace Ventura zelf. Persoonlijk zijn de Ace Ventura films onze Jim Carrey favorieten, en we blijven dubbel liggen...zelfs na 100 keer bekijken

Beethoven is terug! Dit keer vind hij de liefde, en je weet wat daar van komt: PUPPY'S! Gegeven: het is wéér zo'n vervolg waarvan het eerste deel het prima deed. Maar toch, vind ik dit deel persoonlijk leuker dan het eerste deel. 6 Sint Bernards (Beethoven, Missy én de 4 puppy's) dat scoort natuurlijk ook wel punten :-P Ik heb me alleen wel altijd afgevraagd waar aaaaaaaaaal die honden uit het laatste shot van deel 1 zijn gebleven :-P

Gestemd!

Misschien wel DE meest bekende Sint Bernard: Beethoven. Als schattige pup glipt hij binnen bij een gezin. Vader moet er niets van hebben, maar de rest is meteen dol op hem. Uiteindelijk mag Beethoven blijven, en al kwijlend en slopend groeit hij op. Ondertussen is er nog een dierenarts die er duistere zaakjes op na houdt en op Beethoven uit is. Een van de ultieme 90s familiefilms uit mijn jeugd.

Iedereen is wel bekend met Edward Snowden. Deze film laat zien hoe, en waarom hij gedaan heeft wat hij heeft gedaan (de waarheid exposed). Of je het thema nou interessant vind of niet, dit is een absolute must see.

Goede who-dunnit met veel bekende gezichten. Het verhaal is in de basis redelijk simpel: een vrouwelijke makelaar word vermoord, en nu de vraag wie de dader is. Achter deze simpele basis gaat nog een flinke zoektocht schuil. Ik kijk niet vaak dit soort films, maar dit is zeker het kijken waard. En ook leuk Alicia Silverstone weer eens te zien opduiken.

Soms heb je wel eens zin om je verstand op standje -20 te zetten, of eens een familiefilm te zien, of eentje zonder al te bekende koppen, of een B film...of alle vier tegelijk. Dan zit je bij The Skeleton's Compass goed. Het is een luchtig verhaal, met een luchtig thema en met luchtig acteerwerk. Toch 80 minuten redelijk vermaak.

Ontroerend verhaal over 2 buitenbeentjes. Kevin 'the freak' en Max 'the mighty'. Max woont bij zijn grootouders omdat paps in de bak zit en word flink gepest. Tot Kevin naast hem komt wonen. Kevin heeft een syndroom waarbij zijn botten niet meer door groeien maar zijn ingewanden wel. Een vriendschap is geboren. Een onvermijdelijk triest einde die ontroerd en waarbij sommigen vast een traan om moeten laten. Ook rollen voor Sharon Stone, Gillian Anderson en een piepklein rolletje voor Meat Loaf.

Registratie van de show 'Alle Dagen'. Richard Groenendijk is een meester verteller, en ook in deze show laat hij zich helemaal gaan. Van Tebbie tot aan De Bijenkorf, afgewisseld met mooie liedjes. Als je van scherpe (Rotterdamse) humor houdt, is dit een show om te zien.

Een film waarbij alles middelmatig aanvoelde. Het verhaal was niet slecht, maar om nou te zeggen 'het verdient een oscar' ook niet. Het verhaal kabbelt een beetje voort waarbij alles wel langs komt: ziekte, seks, rebelsheid en de dood. Een begin dat ook het einde is, waarbij je aan het eind wel komt te weten wiens idee het nou precies was... 5/10

Er moet toch één film zijn die zo slecht is, zo tenenkrommend en teleurstellen...deze film heeft wat mij betreft deze eer. En dan kan je nog John Travolta hebben (die ik over het algemeen geweldig vind), maar zelfs hij kan dit gedrocht niet redden. Het is uw tijd niet waard. En dan te bedenken dat ik deze emmer snot nog in de bios heb gezien ook :-/

Een nieuwe kijk op het verhaal van een film die iedereen kent: Psycho. Voeg daar een ijzersterke cast (Vera Farmiga & Freddie HIghmore) aan toe en je hebt Bates Motel. Elke aflevering is het weer op het puntje van je stoel zitten geblazen, want iedereen weet waartoe Norman Bates in staat is. Soms vliegen het bloed en moorden om je oren, maar dat maakt het juist zo briljant. Ook DE bekendste filmscene uit de geschiedenis ontbreekt niet (die onder de douche). Zij het met een compleet andere twist. Vond ik erg gewaagd, maar het werkt. Bedoel, je wil als kijker toch verrast worden.

Wat Leslie Nielsen doet en kan is en blijft hilarisch. Zijn gevoel voor komedie en timing is briljant. In deze film word hij valselijk beschuldigd van moord en doet hij alles om zijn onschuld te bewijzen. Met grappen die in de lijn liggen met die uit de Naked Gun films en Hot Shots is dit wel een erg leuke film die het bekijken waard is. Zelfs de grootste zuurpruimen zullen geheid een lach op hun gezicht krijgen.

Ik denk dat dit wel een film is die de meeste homosuelen onder ons kennen en gezien hebben, ook een film die je gezien MOET hebben (als je een beetje het thema omarmt tenminste). 2 jongens: 1 populair en 1 onpopulair. Als de populaire Ste thuis mishandeld word, bied de moeder van de onpopulaire Jamie hem onderdak. Maar wat als vriendschap tussen de 2 begint, groeit al snel uit tot meer. De titel doet de film zéker eer aan.

Verfilming 2384639 van Pinocchio, maar als iets uit je jeugd komt is het al gauw geweldig (vind ik nog steeds). Iedereen kent het verhaal, en zo word ze ook in deze versie uit 1996 verteld. Wat deze versie wél heeft in tegenstelling tot zijn voor- en na-gangers zijn Martin Landau en Jonathan Taylor Thomas (die van Home Improvement). Het poppenspel vind ik ook erg leuk gedaan.

Mr Humphries, Mrs Slocombe, Mr. Peacock, Mr Rumbold en Ms Brahms zijn terug! Het warenhuis is ingeruild voor een boerderij, en ook daar valt genoeg te beleven. Ook met een aantal nieuwe karakters, waarvan 1 Mr Humphries wel ziet zitten (Hadden ze die meid maar verteld hoe de gay-vork in de steel zat :-P) Al is de humor misschien iets afgezwakt, het is een waardige opvolger van (en onverdiend ondergesneeuwd door zijn voorganger) Are You Being Served?

Naast de onverslaanbare Fawlty Towers is dit mijn favoriete Britse komedie serie. Speelt zich af in warenhuis 'Grace Brothers' waar de heren en vrouwen kleding afdeling samen 1 verdieping moeten delen. Wat altijd weer tot hilarische taferelen leidt. Iedereen speelt zijn rol met verve. Van Mrs Slocombe die het alleen maar over haar poesje heeft, Mr. Humphries met zijn aparte loopje en hysterische reacties én die altijd beschikbaar is, de scherpe opmerkingen van Mr. Lucas, de stipte en strenge Mr. Peacock en de immer vunzige conciërge. Als Britten ergens goed in zijn is het komedie maken.

Dit past persoonlijk in het rijtje van de betere Stephen King verfilmingen. Met een briljante Ian McKellen als naz1-oorlogsmisdadiger en een veel te vroeg overleden Brad Renfro als scholier die erachter komt wat zijn oudere buurman aan verleden heeft. In ruil dat de scholier zijn mond houdt, verteld de buurman verhalen over de oorlog. Alleen begint dit al snel uit de hand te lopen.

Luchtige Disneyfilm die het vast goed zal doen bij de kinderen. Een jongen leidt een dubbelleven. Aan de ene kant hoogbegaafd en mag natuurkunde studeren aan de universiteit, en aan de andere kant een stoere jongen om indruk te maken op een meisje. Dit KAN natuurlijk noooooooit goed gaan, dus het wachten is wanneer de waarheid naar buiten komt. Ondanks alle voorspelbaarheid en clichés kijkt dit toch lekker weg en is het leuk vermaak.

Prachtige verfilming over een blinde jongen en een niet alledaags uitziende vrouw (zo heeft ze spierwit haar). De vrouw word ingehuurd om de jongen voor te lezen. Maar tijdens de voorlees sessies groeit hun band uit tot meer dan vriendschap. Maar als ze te horen krijgt dat de jongen na een operatie weer zou kunnen zien slaat de angst toe.

Ralph Macchio in een weer hele andere rol dan de Karate Kid. Dit keer een blues fan die met een blues legende naar New Orleans trekt voor een competitie. Kan hij net zo meesterlijk gitaar spelen als zijn uitdager? Met een meesterlijk 'gast' optreden van Steve Vai die toch wel een """gevoelige""" snaar raakt (see what i did there?! :-P).