Profiel van Hiddenhermit

Dit was geen makkelijke zit, een goede film op alle fronten, maar wat een ellende om naar te kijken. Aan het begin is er een scène die de toon zet voor de film.

Een klein jongetje loopt op straat, een vrouw komt aangefietst en spreekt hem aan. Hij heeft een grote schaafwond op zijn knie. De vrouw zegt vrolijk dat hij haar moet volgen en fietst weg. Het jongetje probeert haar rennend bij te houden. Het is zijn moeder.
Ik knipperde letterlijk met mijn ogen en mijn eerste gedachte was "misschien heeft de fiets geen baggedrager", maar dat had het wel. Zo kwamen er tijdens de film steeds vragen bij me op om het gedrag van de moeder te verklaren...maar er waren geen antwoorden die troost gaven. Dit is een uiterst sombere film over het uitzichtloos bestaan van een kind dat zowel mentaal als fysiek mishandeld wordt. De film is in grijstinten gefilmd en het viel me op dat het ook heel vaak hard waait. Ik kan me één echt zonnig moment herinneren, maar daarna kwam algauw een heftige regenbui. Op een ander zonnig moment stonden moeder en zoon in de schaduw. Prachtig vormgegeven, sterk geacteerd en hartverscheurend. Vooral toen bleek dat het op waargebeurde feiten is gebaseerd.

Tot nu toe is er één film die ik niet nog een keer wil zien ook al vond ik het een keigoede film. Na het zien van Requiem For A Dream, heb ik mijn moeder snikkend opgebeld om te zeggen dat ik van haar hou. Na deze film heb ik haar opgebeld om te zeggen dat ik dankbaar ben dat ze zo haar best voor me heeft gedaan. Ook deze film wil in niet nog een keer bekijken, maar ik beveel het wel aan.

Een verassende kijk op het zombie genre. De opening is herkenbaar en even was ik bang dat de hele film het bekende verhaal zou zijn, maar hoewel voorspelbaar toch een nieuw jasje. Carrie Ann Moss is weer een genot om naar te kijken en draagt de film. Het is geen bloederige zombie film, maar het heeft wel een paar geweldadige momenten.
Ik heb me vermaakt, een dikke voldoende.

Locked is de Amerikaanse remake van de Argentijnse film 4x4 (2019). Hoewel de film dezelfde premisse heeft, inbreker opgesloten in een auto waarin hij ingebroken heeft, is er zo een dikke Amerikaanse saus overheen gegooid dat her een heel andere kijkervaring wordt. Nu is het gewoon een kat en muis spel, de eigenlijke bad guy is opeens het slachtoffer waar we sympathie voor moeten hebben, de underdog die hopelijk een goed einde krijgt. Dus wordt het eigenlijke slachtoffer een soort karikatuur van ongebreidelde wraakzucht. Typisch Hollywood. De film is uiterst voorspelbaar en het einde dus ook. Na 4x4 gezien te hebben, is dit echt een heel slap aftreksel. 4x4 vond ik beklemmend, het einde verassend en met enig schuldgevoel vond ik het toepasselijk. Ik heb een paar keer vooruit gespoeld terwijl ik naar Locked keek en niks gemist, zoals zo vaak met Amerikaanse remakes een gemiste kans.

Hoewel ik niet onder de indruk was van het tweede seizoen van 'Monster...', had ik me toch wel verheugd op The Ed Gein Story. Maar al tijdens de eerste aflevering begon ik te fronsen en vanaf de tweede wilde ik eigenlijk gewoon stoppen. Dat lag niet aan het acteerwerk, de acteurs doen hun best. Nee, deze serie belooft het verhaal van Ed Gein te vertellen, maar verzandt al snel in een soort “greatest hits” van Hollywood-horror. In plaats van een feitelijke weergave krijg je vooral een amalgaam van clichés en halve waarheden, waarbij de makers veel speculatie als keihard feit presenteren naast de werkelijke feiten.

Wat mij vooral stoort, is dat de serie Gein neerzet alsof hij zélf een mix is van Norman Bates ( Psycho), Leatherface (The Texas Chain Saw Massacre) en Buffalo Bill (The Silence Of The Lambs). Natuurlijk diende hij als inspiratiebron voor die personages, maar hier worden juist elementen uit de films teruggeprojecteerd op Gein, alsof ze onderdeel waren van zijn werkelijke leven. Fantasie en feit lopen doorelkaar. Dat is historisch krom en doet af aan de geloofwaardigheid. Het is alsof Ed Gein op zich niet interessant genoeg was en er dus van alles omheen gebouwd moest worden.

Wie op zoek is naar een waarheidsgetrouwe blik op Gein komt bedrogen uit. Inhoudelijk ben ik absoluut niet onder de indruk.

Een film die zichzelf constant tegenspreekt en waarin men niet logische beslissingen neemt om zo een atmosfeer te creëren. Het monster is wel met goede effecten gemaakt, is bedreigend, sterk en lijkt onoverwinnelijk. Maar ook dat kan de film niet redden. Er zijn teveel 'what the heck' momenten en niet in positieve zin. Het acteerwerk is redelijk, het script achterlijk en niet interessant.