Profiel van SOFV

Zeer aangename film waarin ik eigenlijk liever een iets ander eind had gezien.
De beoogde hondengevechten worden gelukkig niet actief in beeld gebracht, maar het zinspelen hierop middels geluidseffecten is al gruwelijk genoeg, want met ook maar de minste fantasie kan men zich wel inbeelden wat er zich dan afspeelt. Als groot dierenliefhebber heb ik dan ook zo nu en dan wat traantjes weggepinkt.
Of de regisseur de liefde en respect voor dieren wilde aanwakkeren is mij niet duidelijk geworden, maar de film laat bij mij toch een nare vieze bijsmaak achter. Elke psychopaat, sociopaat, dierenbeul, sociaal onaangepast persoon, mensen met de intelligentie van een deur of mensen met een combinatie van voornoemde zaken zullen toch met andere ogen kijken dan met compassie en respect voor dieren. Daarom ben ik er een groot voorstander van om geen dierenleed, dierenmisbruik of uitbuiting van dieren in films te tonen, want de wereld barst van de gestoorde, naïeve en domme mensen die maar wat graag lekker simpel het principe van 'aapje zien, aapje doen' bezigen.
Sorry mensen, de film is echt wel goed, maar bij de gedachte aan dierenleed word ik gewoon witheet van woede, al is het fictief!

Ik begrijp alle ophef over zijn grap over transgenders absoluut niet. Als de overdreven overgevoeligheid van een maatschappij als doel heeft om alle andersdenkenden en/of -voelenden monddood te maken en een monotone, uniforme samenleving te creëren, dan kunnen we o.a. het hele genre stand-up comedy opheffen.
Dat gezegd hebbende, vind ik de show SuperNature zeker wel goed, maar net iets minder dan Humanity. Desalniettemin geeft hij ook hier weer zijn eigen ongezouten mening over zaken en de maatschappij waar ik van heb genoten. Het zijn juist de ongefilterde uitspraken waar ik met volle teugen van kan genieten, maar die zeker niet getuigen van ongevoeligheid. En een goede kijker/luisteraar zou dit moeten kunnen zien.

Alweer de zoveelste typisch pro-Amerikaans chauvinistische 'for god and country' bullshit serie. Belachelijk hoe elke keer weer god en religie om de hoek komt kijken bij Amerikaanse producties, zelfs als het om NASA, wetenschappers en een reis naar Mars gaat. Dit is gewoonweg niet te rijmen met elkaar: wetenschappers c.q. astronauten die in de ruimtevaartuig onderweg naar Mars om de haverklap maar aan het bidden zijn! Gewoon absurd. Of je gelooft in de schepping of in de evolutieleer! En natuurlijk gaat er elke keer van alles mis, maar natuurlijk wordt dit ook elke keer weer opgelost door natuurlijk steeds dezelfde personen. Vermoeiend en ben dit soort thema's zo onderhand een beetje zat.

Een prachtige film, ik heb genoten.
Dit is een kant van Jean-Claude Van Damme die we zelden, of eigenlijk nooit zien en eerlijk gezegd denk ik dat hij zijn hele carrière is ondergewaardeerd. Hoewel hij in redelijk aardige films heeft gespeeld waarin het acteerwerk van Jean-Claude Van Damme zeker niet slecht is geweest, zag je toch wel dat hij niet zijn volledige potentie als acteur de vrije loop kon laten simpelweg doordat hij stelselmatig vooral gecast werd voor zijn gespierde lijf en als karateka.
In JCVD zien we Jean-Claude Van Damme van een geheel andere kant, een zeer mooie vind ik, en laat hij de wereld eindelijk eens zien dat hij echt wel kan acteren.

Afgezaagde, typisch Amerikaanse voorspelbare scenes en wendingen met acteerwerk waarover je niet naar huis wil schrijven. In 1 woord 'flut'.
Deze versie is van regisseur Will Wernick uit 2017 en inderdaad te zien op Netflix, maar op Filmvandaag vind je nog een tweede Escape Room film uit 2017 van regisseur Peter Dukes. Dit gaat dan over 4 vrienden die opgesloten zitten. Deze versie zou volgens Filmvandaag op 5/5/19 te zien zijn geweest op RTL7, maar dit klopt niet. De versie van regisseur Will Wernick was toen op TV.