Profiel van Carmen163

De film wordt helemaal niet hoog aangeschreven door kenners. Dit is gewoon weer een promo praatje op FilmVandaag.
"De film wordt helemaal goedgekeurd door kijkers" met een 6.6 op IMDB.

Deze documentaire serie liet mij weer eens zien hoe enorm goed en realistisch 'The Sopranos' was. De schimmige bijeenkomsten, de afrekeningen, de geheimtaal, de telefoontaps en het kat-en-muis-spel met de FBI, het kwam allemaal terug in deze documentaire serie. Dat vond ik mooi om te zien.

Maar als documentaire vond ik deze serie minder geslaagd. Er waren weer heel veel betrokkenen in een passend decor gezet (aan tafel in een diner, achter een bureau, zogenaamd aan het werk) die allemaal een minuscuul stukje van het verhaal vertelde. Daardoor vond ik het veel te rommelig en incompleet. Ook twijfelde ik aan het waarheidsgehalte van sommige verhalen. Zo is er bijvoorbeeld altijd littekenweefsel na een derdegraads verbranding en dat was hier niet zichtbaar. Daarbij werd het succes van de FBI ook behoorlijk overdreven. Maar goed, ik heb alle afleveringen uitgekeken, dus daarom een voldoende.

Jeetje, wat een aangrijpende film. Hoofdrolspelers Sofie Gråbøl en Mikael Birkkjær laten heel goed zien hoe het is om opgesloten te zitten op een eigen eiland van verdriet, waar niemand ze kan bereiken. Maar ze kunnen ook elkaar niet bereiken. Want helemaal niemand kan hun persoonlijke verdriet begrijpen of is veilig genoeg om het aan te kunnen raken. En als het verdriet zó groot is dat er geen enkele manier is om het te uiten... - dan kunnen er rare dingen gebeuren.

Ik vind Sophie Gråbøl een geweldige actrice. Ze is één van de weinigen die mij aan het meehuilen krijgt (net zoals Emma Thompson bijvoorbeeld). Ook het samenspel met Mikael Birkkjær is goed. Het is nu de 3e keer dat ik ze samen zie en het werkt tussen ze. Mooie film die indruk maakte.

Goede crimi. Zoals vaak is seizoen 2 minder goed dan seizoen 1, maar dan nog is deze serie echt een ruime voldoende. Ik wist niet dat IJsland zulk indrukwekkend natuurschoon heeft, omdat ik veelal geisers en vulkaanlandschap heb gezien. Maar er blijken ook groene heuvels (bergen?) en prachtige fjorden te zijn. Goed gedaan, VVV IJsland.
Ik vond de hoofdpersonages sympathiek - en een leuke mix van knullig en scherpzinnig. Een beetje Fargo achtig. Vooral Ólafur Darri Ólafsson, de hoofdrechercheur, was leuk om naar te kijken. Ik houd daar wel van, zo'n beer van een vent waarbij koffiebekers tot maatje eierdopje verminderen en je verwacht dat elke stoel waar hij op gaat zitten, een luide kraak laat horen. Ik vond alleen beide seizoenen te lang duren. Tien afleveringen waren te veel, beide verhalen hadden beter in 8 episodes verteld kunnen worden. Maar ik heb me goed vermaakt.

Ik vraag me af wat iemand als Hans Christiaan Andersen van de huidige mogelijkheden bij de verfilming van sprookjes zou vinden. Ik werd in ieder geval weggeblazen door hoe onvoorstelbaar prachtig het er allemaal uitziet. Alleen al daarom is deze film de moeite waard.