Recensie 'Chupa'

De Chupacabra is al eeuwenlang een bekende mythe in Midden-Amerika. Tot dusver werden de enge mythologische wezens altijd als angstaanjagend afgebeeld in films of series. Netflix pakt dat helemaal anders aan met de aandoenlijke familiefilm Chupa (2023). Met een flinke dot Spielberg en de bijbehorende nostalgie, weet de Netflix Original de kijker te betoveren, maar weet helaas niet te overtuigen.

Alex (Even Whitten) heeft het niet makkelijk als buitenbeentje in Kansas City en moet van zijn moeder verplicht op familiebezoek in Mexico. Daar ontmoet hij niet alleen zijn opa, neefje en nichtje voor de eerste keer, maar leert hij ook zijn Mexicaanse roots kennen. Wat begint als een suffe bedoening, eindigt in een groots avontuur wanneer Alex oog in oog komt te staan met een klein, schattig wezen. Als hij het onschuldige diertje ook nog moet beschermen tegen de kwaadaardige jager Richard Quinn (Christian Slater), leert Alex zijn identiteit op magische wijze kennen.

Leunt op nostalgie

Voor de oudere kijkers is het vrijwel onmogelijk om geen vergelijking te maken met Steven Spielbergs E.T.: The Extra-Terrestrial (1982) of de invloed van de Gremlins te zien in het schattige wezen. De familiefilm leunt dan ook zwaar op dezelfde sferen, maar weet het ook zeker interessant te houden voor de jongere kijkers. Het verhaal en de uitstraling voelen aan alle kanten nostalgisch aan en dat maakt Chupa een vermakelijke film om met het hele gezin te bekijken.

Een vleugje magie is wat Chupa zo bijzonder maakt. Het is niet gek dat Chris Columbus - die eerder meerdere Harry Potter-films regisseerde - nauw verbonden is aan het Netflix-project als producent.

Hartverwarmende thema's

De makers van Chupa hebben natuurlijk nog grotere - en belangrijkere - overkoepelende thema's gekozen om kinderen mee te geven. Het kennen van je eigen cultuur en het waarderen van je familie; dat is waar deze Netflix Original in essentie om draait. Dat is overduidelijk terug te zien in de hartverwarmende momenten tussen wezen Chupa en Alex, die dan ook gelijk de sterkste scènes zijn uit de gehele film.

Weinig verdieping

Toch laten de makers steken vallen met het zoete concept. Chupa wil te veel vertellen in te korte tijd, waardoor belangrijke aspecten in de film nauwelijks aandacht of diepgang krijgen. De kijker krijgt maar weinig mee van de oude legende van de Chupacabra en dat is zonde voor een familiefilm die wordt gedragen door de Mexicaanse cultuur. Enkele verhaallijnen zijn niet nodig voor het grote beeld en die tijd en ruimte hadden de makers veel beter kunnen schenken aan het uitdiepen van Chupa zelf. Daardoor weet deze Netflix Original niet te overtuigen met de boodschap die zij juist willen meegeven.

Weet te betoveren

Chupa is een vermakelijke familiefilm en het mythologische wezen is eigenlijk precies het gouden ingrediënt van de film. Het is daarom jammer dat de makers de legende of andere belangrijke aspecten niet genoeg uitdiepen, waardoor de boodschap van de film verloren gaat. Chupa weet met een klein beetje nostalgische Spielberg-magie de kijker - jong of oud - te betoveren, zonder ooit dat torenhoge niveau aan te tikken. Is dat geen reden genoeg, dan overtuigen de schattige puppy-ogen van het wezentje de kijker wel.