Recensie 'Anatomy of a Fall'

De film doet de titel eer aan, want het is met recht een anatomie van een val. Een val uit een raam van de zolder. Het slachtoffer is Samuel (Samuel Theis), de man van Sandra (Sandra Hüller), die op dat moment ligt te slapen. Daniel (Milo Machado Graner), de zoon van het stel die slechtziend is, vindt zijn vader in de sneeuw. De vraag is: is hij gevallen, geduwd of heeft hij zelfmoord gepleegd? Die vraag wordt uitgevochten in de rechtszaal waarin de vraag zich verlegd naar de anatomie van een relatie. Want hoe was die relatie tussen de succesvolle schrijfster en intelligente Sandra en de minder succesvolle, depressieve Samuel? Omwille van hem zijn ze terug verhuisd naar de Franse Alpen waar ze net een chalet betrokken hebben.

Gouden Palm-winnaar

Regisseur Justine Triet won met haar film de Gouden Palm op het afgelopen filmfestival van Cannes en het was haar tweede samenwerking met Hüller, die eerder te zien was in haar vorige film Sibyl (2019). Hüller zullen de meeste mensen nog kennen van haar rol in de tragikomedie Toni Erdmann (2016). Triet levert met deze film haar beste film af tot nu toe, in haar bescheiden cv.

Triet schotelt ons een rechtszaak en een relatie voor, die vol zitten met details. We zien hoe Sandra in de opening van de film tijdens een interview met een studente door Samuel gedwarsboomd wordt door vanaf zolder luide muziek te spelen. De conversatie wordt onmogelijk en de studente vertrekt. Daniel gaat op dat moment de hond uitlaten en vindt even later zijn vader. De vraag die opgeworpen wordt in de rechtszaal: hadden zij en Samuel daarna ruzie over het voorval en is hij daarbij geduwd of noodlottig gevallen? De vraag aan Daniel is vooral of hij iets gehoord heeft (aangezien zijn zicht beperkt is) in de zin van of ze ruzie aan het maken waren voor de val.

Een relatie ontleedt

De spanning in de rechtszaal zit hem niet in de schuldvraag maar in de ontleding van wat zich eigenlijk afspeelt voor die fatale val. Met anatomische precisie wordt dat blootgelegd en tekent zich een beeld af van een wankele relatie die steeds grimmiger wordt. Omdat Samuel in zijn relatie met Sandra gesprekken opnam, zijn deze nu in de rechtszaal te horen. Conversaties die uitmonden in ruzie, die Daniel nu ook allemaal te horen krijgt. Op hem rust een zware last. Wat herinnert hij zich nog van gesprekken en uitspraken van zowel zijn vader als zijn moeder, die misschien wel cruciaal voor het proces kunnen zijn? De gesprekken en de beeldvorming richting Sandra doen haar geen goed. Pas in de slotakte zien we Samuel voor het eerst daadwerkelijk in beeld in een flashback.

Hüller speelt hier de sterren van de hemel. Triet schreef de film speciaal voor haar omdat ze graag nog eens met haar wilde samenwerken. De verschillende lagen en emoties die Hüller hier laat zien, zijn indrukwekkend. Het is een intelligent scenario met een zekere gelaagdheid en die haar acteurs alle ruimte geeft om te excelleren. De schuldvraag wordt hier niet beantwoord maar daar was het Triet niet om te doen. Inmiddels weet je als kijker dat dat niet meer relevant is en dat je net getuige bent geweest van een indrukwekkende studie van de menselijke ziel in verhouding tot relaties.