Recensie 'That Christmas'

Als de schrijver van Love Actually (2003) zich waagt aan een nieuw kerstverhaal, moet dat haast wel een succes zijn. De Netflix-film That Christmas (2024) is gebaseerd op drie prentenboeken van Richard Curtis en volgt verschillende gezinnen in aanloop naar kerst. En dat levert in animatiestijl een hartverwarmend, maar ook te ambitieus verhaal op.

Wellington-on-Sea

In het Britse That Christmas, het regiedebuut van Simon Otto (How to Train Your Dragon (2010)), krijgen we een gezellig kijkje in het prachtig geanimeerde stadje Wellington-on-Sea. De verlegen Danny, tweelingzussen Sam en Charlie en de ambitieuze Bernadette kijken uit naar kerst én naar de komst van de kerstman (ingesproken door Succession-ster Brian Cox). Maar dan nemen de feestdagen een ongezellige wending.

Sneeuwstorm

Danny kan geen kerst vieren met zijn ouders, één van de zusjes dreigt geen cadeaus te krijgen én de ouders van Bernadette missen kerstmis door een sneeuwstorm. Alle personages uit That Christmas zijn daarom aangewezen op zichzelf en moeten snel handelen en leren om kerst tot een goed en fijn einde te brengen.

Gebaseerd op drie prentenboeken

De animatiefilm op Netflix is gebaseerd op de trilogie That Christmas and Other Stories, bestaande uit prentenboeken That Christmas, The Wrong Stocking en Snow Day, van Richard Curtis en dat is duidelijk voelbaar. De auteur is vooral bekend als schrijver van filmhits als Notting Hill (1999), About Time (2013) én de kerstklassieker Love Actually. De regisseur van de Netflix-film heeft zich duidelijk laten inspireren op de romcom en het werk van Curtis laten spreken in de animatiefilm. Met een hartverwarmende film als resultaat.

Verschillende kinderen

Net als in Love Actually volgt That Christmas verschillende personages met hun eigen struggles en problemen. Zo is Sam een onzeker meisje die toekijkt hoe haar extraverte tweelingzus Charlie alles zelf voor elkaar krijgt. En heeft Danny, die de stille Sam op date wil vragen, veel moeite met de scheiding van zijn ouders. De kleine verhaallijnen staan los van elkaar, maar hebben een rode draad, met de kerstman als duidelijk focuspunt.

Het wil iets te veel

Hoewel de losstaande verhalen belangrijk en mooi zijn om te vertellen, wil de Netflix-film iets té veel. Dat zorgt er uiteindelijk voor dat het ene personage meer ontwikkeling doormaakt dan de ander en dat is een gemiste kans met zulke creatieve verhalen. Zo wordt een probleem met de cadeautjes van de kerstman binnen vijf minuten opgelost, terwijl dit met gemak een hele film had mogen duren.

Kleurrijke personages in een moderne film

That Christmas heeft potentie om een kerstfilm te worden die jaarlijks een korte terugkeer maakt in de huiskamers bij gezinnen. Toch mist er iets in de film. Het wil te veel waardoor sommige verhaallijnen niet de aandacht krijgen die ze verdienen. Ondanks dat is That Christmas prima film met kleurrijke personages, grappige wendingen en heeft het een moderne, maar ook tijdloze uitstraling. Kerst doorbrengen in het geanimeerde stadje Wellington-on-Sea gaat in ieder geval tijdens de aftiteling al op het verlanglijstje!