'Unknown Number: The High School Catfish' regisseur over bizarre plotwending: 'Traumatisch'

De Netflix-documentaire Unknown Number: The High School Catfish (2025), momenteel de nummer 1 in de top 10 van de streamingdienst, vertelt het verontrustende verhaal van tiener Lauryn Licari en haar vriend Owen McKenny. In 2020, na enkele maanden daten, begonnen ze ongewenste en bedreigende sms'jes te ontvangen van een onbekende afzender.

Twee jaar lang gecyberpest

Het paar, dat een kleine middelbare school in Beal City, Michigan bezocht, werd bijna twee jaar lang online lastiggevallen. Op piekmomenten ontvingen ze dagelijks 40 tot 50 agressieve berichten. Zelfs na hun break-up bleef de cyberpestcampagne doorgaan, waarbij de belager, die zich voordeed als een klasgenoot, Licari zelfs aanspoorde tot zelfmoord.

Schokkende dader

De lokale politie, ingeschakeld door de ouders, ondervroeg klasgenoten en familieleden, maar uiteindelijk raakte de FBI betrokken. Al snel bleek dat de dader geen tiener was, maar niemand minder dan Lauryns eigen moeder, Kendra Licari. De documentaire is opgezet als een mysterie, met de schokkende onthulling halverwege dat de moeder achter de pesterijen zat. Bodycambeelden laten zien hoe Kendra te horen krijgt dat ze betrapt is, een intens moment dat haar wereld letterlijk ziet instorten.

Volgens regisseur blijft dader mysterieus

Regisseur Skye Borgman, bekend van Netflix' Fit for TV: The Reality of the Biggest Loser (2025) en Abducted in Plain Sight (2017), kreeg uitgebreid toegang tot alle betrokkenen, waaronder Lauryn, Owen, hun families, klasgenoten, politie- en FBI-agenten en Kendra, die in augustus 2024 werd vrijgelaten na een gevangenisstraf van 16 maanden. Volgens Borgman wilden de deelnemers vooral hun verhaal doen en aandacht vestigen op de impact van cyberpesten.

Iedereen met wie we spraken, had sterke gevoelens bij dit verhaal. Het raakte hen heel direct en was heel rauw. Om hen te vragen om met ons te gaan zitten en te praten, moest ik dus eerst hun vertrouwen winnen en begrijpen waarom ze hun verhaal wilden vertellen. De meeste mensen wilden gewoon gehoord worden en vonden dat dit een belangrijk verhaal was om te vertellen vanwege het cyberpesten. Het was voor alle betrokkenen ongelooflijk traumatisch.

Tijdens de pre-productie doorliep het team duizenden sms'jes. Borgman noemt Kendra enigszins een mysterie: ze heeft therapie gevolgd en over haar daden nagedacht, maar het is onduidelijk of ze volledig begrijpt waarom ze handelde zoals ze deed. De documentaire benadrukt dat het gedrag en de drijfveren van mensen het meest fascinerende aspect zijn van dit en soortgelijke waargebeurde verhalen.

De documentaire laat zien hoe verwoestend cyberpesten kan zijn en hoe belangrijk het is om waakzaam te zijn, zelfs binnen het gezin. Het verhaal van Lauryn en Owen herinnert kijkers eraan dat de gevolgen van online intimidatie diep en langdurig kunnen zijn.

Er waren zo'n 350 pagina's met meerdere sms-berichten op elke pagina. Kendra en [Owens moeder] Jill printten ze uit en gaven ze aan de politie. We hebben dus duizenden en duizenden sms-berichten doorgenomen.