Recensie 'The Unbearable Weight of Massive Talent'

Nicolas Cage zit met zijn handen in het haar. Zijn carrière is niet zo spectaculair als hij wil, hij heeft schulden en de relatie met zijn dochter en zijn ex is ingewikkeld. Althans, dat is het personage dat hij speelt in actiekomedie The Unbearable Weight of Massive Talent (2022). Cage kruipt in de huid van een getroebleerde acteur die wel erg veel op hemzelf lijkt en speelt de rol van zijn leven.

Het personage van Cage heeft zijn hele leven hard gewerkt en is zich bewust van zijn talloze acteerprestaties, maar hij weet dat hij nog niet klaar is. Hij wacht op die ene grote rol, die hem voor altijd in het collectieve geheugen van de mensheid zal griffen. Maar eigenlijk zit niemand echt op hem te wachten, zelfs zijn eigen dochter niet. Maar hij is dan ook wel echt de meest gênante vader die je als zestienjarige kan hebben. Die pijnlijke waarheid dringt langzaam tot hem door en uit wanhoop neemt hij een ongebruikelijke klus aan.

Voor maar liefst 1 miljoen dollar reist de acteur af naar Mallorca, waar superfan Javi (Pedro Pascal) hem wil hebben als speciale gast op zijn verjaardagsfeest. Geen gekke klus, Cage hoeft eigenlijk alleen maar aan het zwembad te liggen en wat over het eiland te struinen met zijn gastheer. Maar dan blijkt dat de zo onschuldig ogende Javi betrokken is bij een gigantische criminele organisatie. Door een chaotische vergissing belandt Cage aan de kant van de CIA en is het aan hem om zijn nieuwe beste vriend te ontmaskeren.

Sterrenteam

De regie van de actiekomedie was in handen van Tom Gormican. Hij maakte hiervoor alleen de romkom That Awkward Moment (2014), waar hij zelf ook een van de hoofdrollen in speelde. Deze tweede film is meteen een hele grote, wat redelijk indrukwekkend is voor een regisseur met zo weinig zichtbare ervaring. Hij schreef het sterke scenario van The Unbearable Weight of Massive Talent ook zelf, in samenwerking met Kevin Etten. Naast Cage en Pascal spelen ook Neil Patrick Harris, Lily Sheen en Tiffany Haddish mee in de actiekomedie.

Mannen onder elkaar

The Unbearable Weight of Massive Talent gaat over vaderschap, midlifecrisis, vriendschap tussen mannen en de drang om altijd maar te presteren en de beste te willen zijn. Er zitten een aantal goede actiescènes in, maar de film is allesbehalve een verheerlijking van geweld. Dat soort mannelijkheid wordt vooral belachelijk gemaakt, net als het feit dat sommige mannen niet over hun gevoelens kunnen of willen praten.

Hoewel het verhaal af en toe wat voorspelbaar is, wordt The Unbearable Weight Of Massive Talent geen seconde saai en weet de twist op het eind haar kijkers zelfs goed te verrassen. De regisseur speelt met het medium en bovendien zit de film vol met referenties naar andere films én een ode aan Paddington 2 (2017). Het personage van Cage is grappig, innemend, af en toe irritant maar vooral erg likeable, en het verhaal is ontzettend goed uitgewerkt. Cormican heeft een hele reeks genres in één film weten te stoppen en haalt daarmee het allerbeste in Nicolas Cage naar boven.