Reacties

Wel grappig om de ontwikkeling van de regisseur te zien, die samen met Jacques Prevert een heel eigen stijl ontwikkelde, die in niets meer lijkt op zijn WO2 filmpjes.

Filmpje, dat in WO 2 het gebrek aan Amerikaans materiaal, moest vervangen. Basistechnieken, die het niet haalden bij hun Amerikaanse voorbeelden. (Alhoewel Fransen daar vandaag-de-dag anders over denken)

Een meer bijzondere tekenfilm van Paul Grimault naar het sprookje van Andersen. In tegenstelling tot eerdere filmpjes lijkt hier meer over nagedacht, maar dat komt misschien wel omdat het scenario mede geschreven is door de beroemde Franse dichter Jacques Prevert.

In Frankrijk succesvol tijdens WO 2, toen er geen Amerikaanse filmpjes vertoond mochten worden.
Verder niet heel bijzonder.
Zou in Agfacolor moeten zijn, maar Netflix heeft alleen maar een zwart-wit versie.

Blijkbaar kon Netflix deze filmpjes erbij krijgen en is het bijzonder dat ze net na de oorlog gemaakt zijn, maar qua animatie en verhaal halen ze het niet bij de filmpjes uit de Amerikaanse studio's van die tijd.

Aardig, kort filmpje, wat lijkt op iets Gremlin-achtigs uit de jaren '80 Had wat beter uitgebouwd kunnen worden, want de slotconclusie: droom is wel erg cliché. Wel, als het even kan, de Nederlandse nasynchronisatie vermijden, want die is tenenkrommend!

Wat moeten we hier nou mee? Een prille liefdes geschiedenis tussen 2 meisjes, waarvan er één niet zuiver op de graat is, ontaardt binnen 10 minuten in een soort overdreven actiefilm, waarbij de hoofdpersoon binnen een mum van tijd 6 volwassen mannen met pistolen uitschakelt, om vervolgens een vechtpartij met haar oudere zus te verliezen. Of was het een droom? In ieder geval behoorlijk onevenwichtig, maar technisch goedgemaakt filmpje, waarbij de regisseuse veel te veel hooi op de vork neemt in veel te weinig tijd.

Ziet er mooi uit, maar om dit onrecht te beschrijven, heb je meer dan 14 min. nodig. Dit leek meer op één scene uit een speelfim, bijv. uit "The painted bird". Ben benieuwd of dit de aanleiding wordt voor een volwaardige speelfilm.

Maar er staat een 7!

Een film, maar meer eën surrealistisch schilderij. Cocteau doet, wat Bunuel al een jaartje eerder deed: ons vervreemden van de realiteit in een serie beelden, die de gemoedstoestand van de dichter moeten uitbeelden. Toen wereldschokkend, nu, bijna 100 jaar later meer een serie simpele trucages,, waardoor het geheel als surrealistisch wordt ervaren. Cocteau moest zijn, mijn inziens, betere werk nog gaan maken. Neemt niet weg, dat je 'm in je lijst van filmklassiekers wel gezien moet hebben.

Typische Engelse komedie uit de jaren '50 Onschuldig en vermakelijk ( maar nu ook gedateerd)

Prachtige film, die het begin van de Noordierse conflicten laat zien door kinderogen. Uitstekende acteurs nemen ons mee in de idioterie, die het conflict eigenlijk was/is. Een heel mooi tijdsbeeld en dan hebben we het nog niet eens over de schitterende muziek van Van Morrison!

Om maar met de deur in huis te vsllen: ik heb me niet verveeld met dit feel-good verhaaltje, zoals ook "les intouchables" redelijk vermakelijk was. Maar om dit nou in arthouses te draaien....? Het verhaaltje is na 10 minuten compleet duidelijk, we weten dan precies waar het naar toe gaat. Maar dan de invulling: oude couturiere, die haar dochter niet meer ziet, jonge protegee, die, ondanks diefstallen als opvolgster verwelkomt wordt, vriendinnen, die of moslim of lhgtb zijn, wraakzuchtige medewerkster in het atelier, een heel flatgebouw, wat op hun boordevolle balkons applaudiseert voor de afscheidnemende couturiere, kortom, cliché, cliché, clichés Film, die eigenlijk in de Pathe hoort, maar ja, het Nederlandse publiek blieft geen Franse films!

Stereotypisch figuren in een film, die probeert een soort van "Moonlight" te zijn, maar meer lijkt op een B- blackploitationfilm uit de jaren '70. Omdat we 50 jaar verder zijn nemen we nu een vrouw als hoofdpersoon en geven haar een lesbische liefdesrelatie mee. Interculturele vooruitgang zul je met zo'n film in ieder geval niet bereiken!

De virtuoos, noemt de hoofdpersoon zichzelf, waarna hij alle handelingen, die plaats vinden met een monotone overhead van commentaar voorziet. Helaas verliest hij zijn virtuositeit al in de eerste actie na de optiteling, waarna hij, als gevolg van die actie, ook voor zijn opdrachtgever niets meer waard is. Die opdrachtgever is in dit geval Anthony Hopkins, die hier een "Bruce Willisje"doet. (Slapend door een gastrol wandelen en cashen) Hoe "de virtuoos" afloopt kun je dus na een half uurtje op je klompen aanvoelen. Kortom, slechte film!

Zo vader, zo zoon zou je bijna zeggen als je de bloederige beginscène bekijkt.En inderdaad,de film "eXistenZ" lijkt er wel een beetje op.(ook toevallig met Jennifer Jason Leigh). Maar ondanks die vergelijkingen is dit toch een nieuwe invalshoek, terwijl de sombere kijk op de wereld blijft. Een aardige kruising tussen SF en bloederige horror.

Fascinerende documentaire over bijzondere opgravingen in Egypte. Dat er nog steeds zoveel verborgen ligt!

Het is inderdaad lastig tegenwoordig nog films te vinden.Vroeger kon je nog te kust en te keur kiezen. Tegenwoordig zijn de bioscopen eenheidsworsten. 2 à 3 premières per week en dan ook nog eens in alle bioscopen. Zo zit ik al een week thuis, omdat ik alles wat er draait al gezien heb. Het aan bod is minimaal terwijl er toch nog heel wat op de plank zou moeten liggen.
Films zou je toch eigenlijk in de bioscoop moeten zien, maar helaas zijn Pathé en Vue kinderparadijzen geworden en de art-hpuses onderafdelingen van IDFA. Maar het is leuk af en toe nog eens iets te ontdekken, wat je niet kent.

De Ford Crown Victoria was een veelgebruikt type auto bij de LAPD totdat ie vervangen werd wegens ouderdom Een beetje, zoals Thomas Jane, een wat oudere cop, die ook aan vervanging toe is. Samen met een rookie rijden ze hun dagelijkse "night patrol", waarbij de oude rot de rookie laat zien, hoe de vork in de steel zit.Gezien in tientallen films en daarom eigenlijk knap saai! Wize lessen maar geen scenario!

Ziet er in eerste instantie goed uit, maar qua verhaaltje vond ik het nogal matig. Grappen waren, of kinderachtig, of flauw en zelfs de running gags (piraten) waren afgeroffeld.(één
uitzondering: het optreden van Jezus als nieuwe druïde). Jammer, want met de hedendaagse mogelijkheden en de originele scenario's van Goscinny zou je er een schitterende animatie van kunnen maken.

Waar het lijkt, dat we te maken krijgen met een uitgerangeerde detective, die een verdwijnig moet oplossen, krijgen we te maken met een complotdenker, die inderdaad in een complot verzeild is geraakt dwz dat vermoedt hij.Helaas is de chaos in zijn hoofd net zo chaotisch als die in de hoofden van de regisseur en de editor en krijgen we oeverloos flshbacks en tijdsverspringingen te verstouwen, waardoor de kijker nog gekker wordt dan de hoofdpersoon. Dus het einde zien we al aankomen....hij was zo gek nog niet! Aardig idee, slechte film!

Lijkt me ook niet de bedoeling, dat je affiniteit met één van deze idioten krijgt

Ge-ijkt verhaal maar uitstekend geacteerd en geregisseerd.Hier hebben we niet te maken met helden of nobele geesten, maar met doorgewinterde criminelen, die geen enkele vorm van geweld schuwen. Ook de zgn. hoofdrol deugt voor geen meter en als dit het voorland is van een "inclusieve" maatschappij vrees ik het ergste.Hier lopen alleen psychopaten in rond. "Scarface in Londen"!

Lebbis blijft grote klasse!

Moeilijke moeder-dochter relatie of ziet moeder dat alleen maar zo door psychoges en reageert dochter, niet wetend daarop.
Sterk vertolkt, helaas iets te lang. En het einde is wel erg uit het niets komend.