Reacties

Waar de film over rouw(verwerking) gaat is het goed en respectvol, maar het holocaust thema en alles wat in de synagoge gebeurt is wat mij betreft op het grensje van het respectloze.

Het acteerwerk was in grote lijnen prima, maar ik weet niet waar ze die dochter van Eleanor gecast hadden, die acteerde erg matig. De muziek, duidelijk met als belangrijkste doel een traan te bewerkstelligen, had wat mij betreft een stuk minder prominent mogen zijn.

Een film waar voor iedereen herkenbare zaken in zullen zitten, verpakt in een prachtige jas rond schrijverschap en kalverliefde. De dialogen zijn weer meesterlijk, en onderwerpen als jaloezie en (on?)beantwoorde liefde worden schitterend in beeld gebracht. Ik heb zelf soms mijn melancholische buien en vond het heerlijk om hierin meegezogen te worden. De beste Noorse film van 2025 wat mij betreft!

Biopic over Sarah Bernhardt die er qua sets en kostuums fantastisch uitziet. De verhaalstructuur maakte het voor mij soms lastig mijn aandacht er bij te kunnen houden, en ik heb niet het gevoel dat ik nou zoveel meer over Bernhardt te weten ben gekomen.

Geweldige hommage aan de spionnenfilms van de jaren 60 tot 80, met elementen van Bond, de Italiaanse varianten daarop (inclusief soundtrack), en de strips. Dat het verhaal op een gegeven moment onnavolgbaar is (wat is nog echt en wat niet) maakt niets uit, het is een visueel spektakel dat blijft boeien. Een staaltje cinema van onze Zuiderburen waar ik mijn pet voor afneem.

Predator Badlands is vooral veel vermaak en actie, waarbij het enigszins voorspelbare verhaalverloop ruimschoots wordt goedgemaakt door de actie, en een aantal aardige grappen. Speelduur vloog voorbij.

Prachtige film over een zwaar onderwerp, maar enorm licht en bij vlagen komisch in beeld gebracht. Geweldige hoofdrol!

Positief is dat het verhaal wat kleiner is/lijkt dan het vorige deel, maar verder is het helaas weinig soeps. In tegenstelling tot de vorige delen zitten er saaie stukken in, en daarnaast weer overmatig cgi gebruik. Wat mij betreft de minste entry in de reeks tot nu toe.

Keeper is atmosferisch, creepy, en qua verhaal op zich aardig te volgen, maar er blijven tegelijkertijd zoveel vragen over. Laatste half uur heel gaaf en mooi.

Indringend drama over vrouwenrechten en een specifiek geval van een onschuldig veroordeelde vrouw. Te bizar voor woorden dat dit anno nu überhaupt nog een topic is, maar helaas waar.

The running man schakelt al vrij snel naar een hoge versnelling en houdt dat de hele film vol. Dat maakt dat je in ieder geval geboeid blijft kijken, maar qua diepere lagen en boodschappen die we van Wright toch gewend zijn blijft het helaas wat achter, vooral richting het wmb wat teleurstellende einde. Prima mee vermaakt, toch licht teleurgesteld.

Documentaire die veel omvat, de opiatencrisis, de AIDS epidemie, New York in de 70s en 80s, en daarnaast het persoonlijke en professionele leven van Nan Golden. Alles is op een fraaie wijze gemonteerd, waarbij de onverschilligheid van de Amerikaanse regering t.o.v. slachtoffers een rode draad vormt. Aanrader!

Boeiende Western die zich afspeelt in San Francisco in het midden van de 19e eeuw. Liefde, gokken en omgang met verliezen staan centraal, met de gebruikelijke vlotte Hawks dialogen.

De originele versie van scarface is bij vlagen lastig te volgen, maar laat net als zijn beroemdere remake de opkomst en ondergang van Tony (in dit geval Camonte) zien. De titel kaarten aan het begin van de film, waar de overheid opgeroepen wordt iets aan de maffia te gaan doen zijn bijzonder.
 Bijzonder ook dat Osgood Perkins in deze film speelt.

De films van Hawks boeien zonder uitzondering, zo ook The criminal code, die inmiddels bijna 100 jaar oud is en toch absoluut niet zo gedateerd aanvoelt.

Italiaanse romcom met een origineel premisse, en een aantal goede grappen. Helaas veel binnen de lijntjes, en ik vrees dat we kunnen wachten op een NLse remake.

The black phone 2 pakt het anders aan dan deel 1, en dat heeft voor- en nadelen. De winterse setting is hoe dan ook gaaf, net als de indoor sets op het kamp.
Groot minpunt vind ik de blumhouse aanpak, waar continue maar spanning wordt opgebouwd naar (meestal) niks, iets dat inmiddels gebruikelijk is bij BH. De momenten dat het wel tot iets leidt, zijn gaaf en mooi in beeld gebracht, daarom wel een voldoende.

Onderwerp interessant genoeg voor een film, het script had ook slechter gekund, maar de dialogen en het acteerwerk zijn helaas beneden iedere maat. De SIRE achtige spot aan het einde was nergens voor nodig.

Lang geleden dat ik zoveel gelachen heb bij een film, laat staan een Nederlandse. Het schoolfeest als kers op de taart, zowel komisch als vooral perfect in beeld gebracht.

Film die me de eerste ruim 1,5 uur erg boeide. Indrukwekkend hoe bepaalde historische gebeurtenissen in beeld werden gebracht, door de bril van een familie. Vanaf het moment dat de familie na rellen voor een dilemma werd gesteld, werd het voor mij fors minder, en ging het teveel de tranenzoekende kant op.

De pupil is een film over een moeilijk en zwaar onderwerp, waar wat mij betreft op een respectvolle en goede manier mee wordt omgegaan, al blijft het moeilijk kijkbaar. Het had de film goed gegaan een paar scenes te schrappen (de zwem scene bijvoorbeeld), die enkel vragen oproepen en niets toevoegen. Hoe dan ook nog een goede NL film dit jaar.

Ik las online soortgelijke verklaringen en dat zou goed kunnen kloppen. Voor mij kwam dat onvoldoende aan het licht bij het zien van de film zelf, maar kan natuurlijk aan mij liggen.

Ik begreep rietland niet volledig (de steen), maar heb genoten van de beelden, het Drentse leven en de plotelementen. Ik was sceptisch, maar snap nu prima waarom deze is ingezonden, al denk ik dat je de Nederlandse taal en (plattelands)cultuur moet kennen om deze film te snappen.

De film zit bomvol prachtige plaatjes van de ruige Kaukasus, maar heeft na een boeiende eerste 20 minuten veel te weinig spanning om de aandacht er goed bij te houden, voornamelijk omdat de clue al redelijk vroeg weggegeven wordt. Daarnaast is de editing heel irritant.

Crowdpleaser die net iets te gepolijst is naar mijn smaak. Meest genoten van de beelden van jaren ‘70 Argentinië en de humor uit met name het eerste deel.

De in China verboden docu-fictie an unfinished film biedt een veelzijdig beeld van de lockdown periode in Wuhan. Verschillende stijlen lopen door elkaar, waarbij het soms schakelen is om te zien wat nou fictie is en wat niet, maar het beklemmende lockdown gevoel wordt uitstekend weergegeven.