Reacties

Dit moet toch wel het dieptepunt van de Nederlandse film zijn. Geen moment grappig (al dachten sommigen in de zaal daar anders over), ongeïnspireerd en zeer voorspelbaar.

Saai, erg matig geacteerd, en voelde als een veel langere zit dan de speelduur daadwerkelijk was.

Wat was dit slecht. De premisse heeft nog wel iets, en het eerste half uur is daarom redelijk kijkbaar. Vanaf daar ontspoort het volledig, en onder de pretentie van ‘diepgaande’ gesprekken wordt er gedaan of je naar een psychologische thriller zit te kijken, terwijl de film weinig meer is dan oppervlakkigheid. Cinematografisch bij vlagen enigszins origineel, daarom half puntje extra.

Ondanks dat dit geen one-taker is, dringt de vergelijking met Boiling point zich op tijdens het kijken van Heldin. Deze film raakte en pakte mij meer, de urgentie in een ziekenhuis is net wat groter dan in een keuken van een restaurant. Ik neigde lang naar 5*, maar het slot zorgde toch voor een half puntje aftrek. Enorme aanrader.

In April volgen we Nina, een gynaecoloog die in het ziekenhuis alsook clandestien in de omliggende dorpen patiënten helpt. Baas in eigen buik staat hierbij centraal en wordt op een prachtige manier in beeld gebracht.

Ik kon de symboliek met de ‘moddervrouw’ niet volgen/plaatsen, wat wel een minpunt van de film is. Sommige scenes duren minutenlang, zonder dat er daadwerkelijk iets gebeurt. Denk aan shots van het landschap vanuit de auto, of het vallen van regen op de weg. Er zit een erg lang schot van een onweersbui op een akker in, die wel prachtig is.

Een beetje een mixed bag al met al. Cinematografisch prachtig, onderwerp boeiend, maar de symboliek landde helaas onvoldoende.

Lastig deze film te beoordelen. Het was grote delen saai, en bevat vooral onderdelen die al in eerdere films te zien waren. Toch een nipte voldoende, met name door Favino, wat een geweldige acteur blijft dat toch. Hoewel het hoofdpersonage wat mij betreft niet likeable is, wel prima geacteerd

Conjuring: last rites begint gaaf, maar kent een lang (te lang) midden deel waarin weinig gebeurt, waarna bij het slot alles op spannende wijze samen komt. Eén aantal vragen blijven onbeantwoord, maar dat is niet storend.

Een stuk minder slecht dan gedacht, met een duidelijke link naar de actualiteit. Belangrijkste kritiekpunt was de luide muziek en de juist zachte dialogen. Mijn beheersing van de straattaal was zeker in het begin soms onvoldoende om alles te kunnen volgen.

Een wirwar van subplots, hete scènes en dat opbouwend naar een einde dat je als kijker met een onbevredigd gevoel achterlaat. Humor was soms aardig, meestal niet.

Wat een debuut. Zware kost die nergens té zwaar wordt, en juist door slimme script keuzes voor iedereen invoelbaar zal zijn.

Erg invoelbaar, waarbij zware thema’s met prima humor worden afgewisseld.

Al kijkend kan je niet om de vergelijking met the hunger games heen. Deze film is in alle opzichten superieur. Het vliegt voorbij en met ieder personage heb je een connectie.

Een mooie mix van Guy Ritchie en de Coens. Zeer vermaakt, de film vloog voorbij.

Meer van hetzelfde, en ik vond 1 al niet zo geweldig. Wel vermakelijk, maar niet meer dan dat.

La practica is droogkomisch. Bij mij klikte de humor perfect, maar kan me voorstellen dat als dat niet het geval is, deze film ondanks z’n korte speelduur een hele zit is. Laatste 10 minuten vond ik iets tegenvallen.

Film in de kenmerkende Dardenne stijl. Camera er dicht op, vanaf de schouder gefilmd, en amateur acteurs. Ook het sociaal commentaar ontbreekt niet in deze documentaire achtige film.

Fascinerend verhaal dat een betere verfilming had verdiend. De film boeit, maar laat teveel vragen onbeantwoord, terwijl aan andere onderwerpen teveel aandacht wordt besteed. Een onevenwichtig geheel kortom, dat wel vermaakt.

The long goodbye is een detective met een nonchalante en soms onnavolgbare Marlowe die de eindjes aan elkaar knoopt. Paar leuke twists naar het einde toe.

Film met veel symboliek en weinig dialoog. Ondanks de korte speelduur een lange zit.

Slasher die vrij weinig verkeerd doet, en zichzelf gelukkig ook niet al te serieus neemt. Vermakelijk en vergeetbaar, zoals dat toch een beetje hoort

Crowdpleaser die weinig vernieuwend is, maar wel prima een  verhaal neerzet. Met name de tweede helft doet denken aan midnight in Paris, een film waar ik een zwak voor heb.

Film die niet oordelend het leven van een prostituee in beeld brengt, die verliefd wordt op een man. Deze verliefdheid heeft grote gevolgen. Prima film, maar ik begrijp het einde niet helemaal.

Een van de films die op de beruchte video nasty lijst terecht kwam. Het is te begrijpen gezien een aantal heftige scenes in de trein, maar deze film zal behalve die scenes weinig beklijven ben ik bang.

Ik ben geen Dracula specialist, en deze film zal zich ongetwijfeld teveel vrijheden veroorloven ten opzichte van het bronmateriaal, maar ik heb me uitstekend vermaakt. De special effects waren met afstand het zwakst, maar verder was het zo slecht niet.

Gave film met een interessante vertelstructuur (die niet geheel nieuw is). Spannend van begin tot eind, maar zo nu en dan toch wat saaiere stukjes waar ik mijn horloge ging checken.