Reacties

Geesten beinvloeden Scrooge, waardoor hij zijn gierigheid inruilt voor vrijgevigheid. Leuk voor een goede kerstsfeer.

Ik sprak ze net nog, maar ze houden hun antwoord in de 'schaduw'.

Het is Kathryn Bigelow gelukt om een beklemmende film te maken. Het huis is omringd met dynamiet, toch blijven we er wonen. De afspraken om te minderen worden aan de laars gelapt. Wie drukt als eerste op de knop?

Het is wel weer een Amerikaanse versie. Chicago wordt bedreigt, belangrijke beslissers hebben relaties die natuurlijk niet meteen aan de telefoon komen om de laatste woorden uit te wisselen.
Hoe zou de Russische of Chinese versie eruit zien?

Volgens Jurriën Rood in Film en Filosofie (aanrader) zal Flodder gezien worden als de scherpste politieke film uit de Nederlandse jaren 80. De film laat zien welke puinhoop er ontstaat als de niet-begrensde vrijheid in de praktijk wordt gebracht. Door een a-sociale familie wordt het eigen belang nagestreeft, wat weinig anders is dan de rijke omwonenden.
Dit patroon van onbegrensde vrijheid heeft zich met de PVV en VVD alleen maar versterkt. Gewenste vrijheid levert allerlei ongelijkheid en onvrijheid op.

Wie wordt de nieuwe James Bond? Het was gisteren onderwerp van gesprek in een verjaardagskring. Kon het ook een vrouw zijn? Nee, want James is een man en James Bond moet blijven zoals het altijd is geweest. Dat laatste is natuurlijk niet waar. En het eerste: 007 kan best een vrouw zijn. Ondertussen waren we elkaars kennis aan het toetsen. Wie waren allemaal Bond geweest? Wie konden er 1 niet bedenken: Timothy Dalton.

Een film die op zeker moment bij een autoachtervolging letterlijk je maag laat opkomen...daarvoor hoef je niet meer naar een pretpark. Het verhaal biedt voldoende vermaak en confrontatie. Voor het mooie iets te lang, aan het eind zakt de film in. Het sterke is toch de confrontatie met het onverhuld racisme, de witte superamacie en het geweld waar het mee in stand gehouden wordt. Het is de door Trump in gang gezette interne oorlog ten voete uit. De revolutie daartegen, vreet zichzelf op, verwordt een strijd tegen zichzelf.

De film samen met mijn (pleeg)dochter gezien. "Diegene die je opvoed is je vader".

Je hebt een punt.

Het is al weer 9 jaar geleden dat deze docu uitkwam.. Grote bedrijven die leven van fossiele brandstoffen hebben inmiddels de politiek gegijzeld of overgenomen. Een kennis van mij werkt bij Esso. Hij zegt dat ik het zelf en wijst naar mijn telefoon. Kan het volk nog invloed uitoefenen?

..totdat de komeet neerkomt...

'Je moet krabben waar het jeukt'.
De acteurs zijn uiterlijk best mager. De verklaring is: Ter voorbereiding op hun rollen verloren de acteurs die de gevangenen speelden enkele maanden aan gewicht. Omdat gewichtstoename sneller verloopt dan gewichtsverlies, werd de film in omgekeerde volgorde opgenomen, waarbij Bale in de loop van de opnames weer volledig op gewicht kwam.
Respect voor het afzien wat de 6 acteurs hebben opgebracht. Het lukt Bale om wilskrachtig en sympathiek te acteren. De vietcom of Laos bewoners blijven op afstand of staan onredelijk te schreeuwen. Samen met het overdreven slot is het daardoor toch een typische pro-american film.

Waarschijnlijk heb ik deze film vroeger in de bios gezien, gelokt door de trailer. Het bleek meer een praatfilm en was heftig teleurgesteld. Ergens klopt het, de film is uit 1965, dat ik de film zag moet in de jaren 70 zijn geweest. Het antwoord van AI is: hoewel de oorspronkelijke première in 1965 was, is het historisch zeer plausibel dat In Harm’s Way in de jaren 70 in Nederland opnieuw in roulatie kwam — waarschijnlijk in kleinere of tweede exploitatiebioscopen waar oorlogsfilms en John Wayne-titels destijds populair bleven.

Vooraf was een trailer van een tirolerfilm te zien. Dat kon me meer boeien. Ik was nog jong, vergeef me mijn onschuld. Later begreep ik pas dat het nooit beter werd dan trailer, dat je eigenlijk alles meteen had gezien. Net als de trailer van Harm's way.

Film op leeftijd. John Wayne wel 1000 keer gezien. Nu hoeft het niet meer zo.

De eerste scene van de film komt me bekend voor. Carmen valt in de armen van detective Marlowe. Is deze herhaald in een andere film? Of heb ik de film in mijn jeugd gezien? Anyway, onderhoudende film en elke keer duikt er weer een ideale vrouw die meteen aan het verleiden slaat. Wat wil je nog meer als je als detective de koelheid zelf bent, rookt, drinkt en met speels gemak je tegenstanders misleidt of een klap uitdeelt.
Echt begrijpen is de film niet, want het plot schijnt er in een bewerking te zijn uitgeknipt. De aandacht moest meer naar Lauren Bacall dan naar Martha Vickers.
De film is nog tijdens het verloop van WOII gemaakt, maar kwam pas in 1946 uit. Eerst moest de Amerikaanse bioscoopganger nog met oorlogfilms worden vermaakt.
Het slot valt zeer tegen en voelt gekuntselt.

De schijn ophouden naar je vader. De kinderen hadden meer contact met hun moeder maar die liet wel de kalkoen te lang in de oven staan. Het thema van de film zit vol sentiment maar is toch dragelijk, vooral door het spel van Robert the Niro.

Als de waarheid niet wordt verteld. Wat soms ook moeilijk is als de liefde er niet meer is. Of wat was de liefde eigenlijk? Matt King moet zich er doorheen slaan en achter de waarheid komen als zijn vrouw in coma ligt. Gelukkig blijken zijn dochters minder recalcitrant dan hoe ze zich aan het begin introduceren. Parallel aan de situatie moet hij ook de natuur van Hawaii redden.

Naar het einde toe nog een ongemakkelijke scene als Matt Julie te lang op de mond kust: als jouw man mijn vrouw afpakt, dan pak ik je vrouw. De vrouw is zo duidelijk het bezit van de man, een te ruilen waar. Een paar scenes later verwijt Julia de comateuze Elisabeth dat ze haar man heeft proberen te pakken. Al die bezitsdrang onder het mom van liefde.

Het Hawaiiaanse deuntje bij veel scenes ergerde me. Mede door George Clooney toch een prettige film om te zien.

Ik vond het een goede film. Over zwart-wit: Ik bekeek pas c'mon, c'mon uit 2021 en daarbij de kleur niet gemist.

Toch wel een goede film. 'Sommige mensen willen liever in een nepwereld dan in een echte wereld leven'. Fisk wil meer zijn dan een eikel die zich wil voortplanten om weer andere eikels te laten leven.
'Stem' doet me denken aan 'Hal' uit Space Odyssee 2001. De computer neemt over.

Er zitten aardige vondsten in zoals een pistool in de arm gebouwd en via de onderarm te laden. Minder is : De wereld is futuristisch, net als de stad met bjzondere wolkenkrabbers aan het begin, maar de meeste beelden zijn toch minimalistisch, net als later de stad met gewone wolkenkrabbers.
'Stem' kan de auto van de rechercheur niet uitschakelen, want die zou niet elektronisch zijn, terwijl de zwaailichten op haar verzoek aangaan.

Ja, dat vond ik ook. Ik kan het beter begrijpen in de context van het magisch realisme van bijv. Hubert Lampo. Alleen wordt de lezer dan meer ongemerkt meegenomen in de magie. In Rietland knalt de steen wel erg hard binnen. Al bij al toch een zeer goede film.

Dat heb je mooi omschreven. Zelf denk ik dat het niet (alleen) om zijn kleindochter gaat, maar (ook) om zijn eigen donkere drijfveren. Die worden gesymboliseerd in de zwarte steen die hij wel kwijt wil maar niet los kan laten.

Niet als een goede film gewaardeerd, toch een onvervalste Paul Verhoeven. Een aap wordt uit onzichtbaarheid teruggebracht en vervolgens gaat Sebastiaan naar onzichtbaarheid. Daar heeft hij vrouwonvriendelijke issues met zijn vrouwelijke collega's uit te zoeken. Een onzichtbare man gaat vrouwen lastig vallen en wordt de ergste versie van hemzelf. De film zit vol speciale effecten die samen een grotere hoofdrol lijken te krijgen dan de premisse.
Kevin Norwood Bacon speelt de rol van Sebastiaan met verve. Hij kreeg een
Blockbuster Entertainment Award voor.

Of heb je per ongeluk toch naar een andere film gekeken.

Heerlijke film. Van het begin tot het einde. Cameron Crowe weet te boeien. Best veel grappige en diepzinnige citaten. 'Eerlijk en genadeloos'. William Miller (Patrick Fugit) heeft Bangs als back-up als hij om raad verlegen zit. Zo iemand zou ik ook willen hebben.

Kate Hudson levert de beste acteerprestatie. Ook is het genieten van de soundtrack, met o.a. 2 prachtige nummers van Neil Young.
Ergens ook wel herkenbare opzet: heb ik deze film eerder gezien of zijn er vergelijkbare films?

Films die vaak worden genoemd als vergelijkbaar met Almost Famous:
Dazed and Confused (1993): coming-of-age en nostalgie rond muziek en jeugd.
That Thing You Do! (1996): fictieve band en opkomst van roem, met thema's over de muziek-industrie.
High Fidelity (2000): muziek als verbindende factor, persoonlijke groei.
Empire Records (1995): groep jonge mensen in een platenzaak met dezelfde passie voor muziek.
Detroit Rock City (1999): roadmovie met rockmuziek en fans die een concert proberen te halen.
School of Rock (2003): over banddynamiek, eerlijkheid en je plek vinden in de muziek.
Bohemian Rhapsody (2018) en Daisy Jones & The Six (2023): biografische en fictieve verhalen rond bands die roem nastreven.
Lost in Translation (2003) en Dead Poets Society (1989): thema’s van mentorship, volwassen worden, authenticiteit en outsider-ervaringen

Ik raakte er zelf ook van in een paar andere werelden. Het is een visueel spektakel. Het leven kan op veel andere manieren en in verschillende dimensies worden geleefd maar feitelijk is een ander leven niet beter. Het is sowieso allemaal zinloos, maar dat geld voor elk ander te leven leven. Maak er wat van met de mensen wie je bent.
Er zijn wel drie momenten waarop ik dacht dat de film was afgelopen.

Spannend genoeg. Je kunt beter niet toeteren. Prima prestaties van Russell Crowne en Caren Pistorius.
Rammelend script.
De telefoon van Rachel kan door Cooper misbruikt worden om al haar geld naar haar aanstaande ex over te maken maar ze gebruikt deze eerder niet om te betalen bij het tankstation.
Russell Crowe is behoorlijk dikbuikig. Alleen voor deze film?

Een strijd van machtelozen. Steeds opnieuw zoeken palestijnen de confrontatie met het Israëlische leger. Het lijkt erop dat de palestijnen deels in grotten en deels in huizen leven aan de rand van een stad en 's nachts 'illegaal' huizen en een school bouwen. Het is buiten het zichtveld en leven Israëlische burgers. De film maakt het geweld en de ondrukking zichtbaar.

Achtergrond:
'De film werd gemaakt door dit Palestijns-Israëlisch collectief van vier activisten als een daad van verzet op weg naar gerechtigheid tijdens het aanhoudende Israëlisch-Palestijns conflict in de regio. In een interview vertelden Basel en Yuval dat ze geen ervaring hadden met documentaires, maar dat ze elkaar vonden bij dit project vanwege de gedwongen verplaatsing van de Palestijnse gemeenschap in Masafer Yatta op de bezette Westelijke Jordaanoever.'

'In 2022 had Masafer Yatta 1144 inwoners, waarvan de helft kinderen; ze leven er nog steeds voornamelijk in grotten en tenten. Voor het bouwen van een huis of een andere constructie hebben de grotbewoners een vergunning nodig van de bezetter, de Israëlische autoriteiten. Die worden echter niet toegekend. Ze leven er zonder infrastructuur, en onder bedreiging van verwoesting en deportatie. Zelfs voor een watertank bestaat een sloopbevel'.

'De Palestijnse inwoners van Masafer Yatta zijn van oudsher herders, die al generaties lang leven van het weiden van hun schapen en daarbij in grotten wonen. In 1970 werd 3.000 hectare (30.000 dunams) privaat en landbouwgebied van Masafer Yatta, met daarin gelegen twaalf dorpjes met zo'n 1500 bewoners, tot Israëlisch militair gebied (Firing Zone 918) verklaard.De Israëlische Minister van Defensie Ehud Barak wilde in 2012, met permissie van het Hooggerechtshof van Israël de bewoners van de dorpjes dwingen naar Yatta te verhuizen omdat zij geen 'voltijds' bewoners zouden zijn'.

Echt veel perspectief hebben de inwoners van Masafar Yatta niet. Maar volgens het recht en de vredesakkoorden heeft Israel er niets te zoeken. Waar is de Palestijnse Autoriteit?