Reacties

Meer voor mannen film. In tegenstelling tot anderen, valt me juist de soundtrack tegen.
De eerste 25 minuten zie je alleen mannen die elkaar doodschieten met mitrailleurs en bazookes. Het is wachten op een vrouw die zich moet behelpen met een boomstronk en steeds probeert te ontsnappen. De predator kijkt met thermografische ogen en beweegt als een kameleon door het woud. Soms kijk je als kijker mee vanuit de predator, zonder daarbij een gevoel te krijgen.

'Wormgatreizen is nu onmogelijk'. 'Doe het, het is een bevel'. En zo zit je opeens in een andere wereld.

Michael Douglas kan zich in rol van D-fens heerlijk uitleven. Hij komt op het punt dat de terugweg langer is dan de weg tot het laatste eindje.

Hoe kom ik erbij om deze film te zien? Zojuist voor de 2e keer in mijn leven het 'vergeten' boek 'De avonturen van God op zoek naar het zwarte meisje' van Bridget Brophy gelezen. Prachtige vertelling over de fictieve God die probeert aan te tonen dat hij niet bestaat (maar wie zegt dat God een man is, hij heeft voor het de gedaante aangenomen van God zoals deze het makkelijkst wordt herkend of verbeeld). In het verhaal wordt ook Bernard Shaw opgevoerd. Niet bij mij bekend, dus wat opgezocht. En zo kwam ik bij de film uit. Een vrouw van de straat met een plat dialect (cockney's) wordt door een man gemodeleerd naar een dame op stand met een perfect uitgesproken Engels.

Pygmalion is een Britse film uit 1938 onder regie van Anthony Asquith en Leslie Howard. De film is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van George Bernard Shaw. Omdat een jaar eerder een Nederlandse verfilming werd uitgebracht, werd deze verfilming in Nederland uitgebracht onder de titel De Engelsche Pygmalion.

Pygmalion was in de Griekse mythologie een prins uit Cyprus met een voorliefde voor beeldhouwkunst. De prins wordt verliefd op het perfect gemaakte beeld, dat op zeker moment tot leven wordt gewekt.
De mythe van Pygmalion leidde in de middeleeuwen tot de gedachte dat perfecte vrouwelijkheid alleen kan bestaan dankzij mannelijke scheppingskracht. Pygmalion is ook de titel van een op deze figuur gebaseerd toneelstuk (1913) van George Bernard Shaw.

Pygmalion is een toneelstuk in vijf akten van de Iers-Britse schrijver George Bernard Shaw. Shaw schreef het stuk in 1913 en het ging op 16 oktober van dat jaar in een door Shaw verzorgde Duitse versie in première in het Hofburg Theater in Wenen. De eerste opvoering in Engeland vond plaats op 11 april 1914 in His Majesty’s Theatre, met Mrs. Patrick Campbell in de hoofdrol. De eerste opvoering in Nederland vond plaats op 26 januari 1915 in het Verkadetheater in Den Haag.[1]
Hiervan afgeleid zijn de musical My Fair Lady (1956) en de verfilming daarvan (1964). De film S1m0ne (2002) van Andrew Niccol is een moderne bewerking van het verhaal in het mediatijdperk.

En zo kom je door het lezen van een boek van het één in het ander.

Karen Holmes komt zwaaiend met een tasje en strak truitje langs: 'she is problely cold as an iceberg'. In de vertaling: frigide.

Alle mannen zijn hetzelfde. 'Nog nooit op deze manier door een man gekust'. Karen bedriegt haar man, haar man bedriegt haar ook. Volgens de man is dat niet hetzelfde. Tsja.

Regisseur Fred Zinneman heeft een goede staat van dienst. Deze film kan in deze tijd nog net boeien. Iets teveel soap met rijkelijk gebruik van alcohol van mannen in legerkostuums en mooie vrouwen met trauma's.

Vanavond de laatste aflevering gezien van Plakshot. Ergens hebben mensen bedacht dit originele programma de nek om te draaien. Als je ziet wat de antwoorden zijn van de burgers die gefilmd worden en dat de inzichten en wensen van deze gewone Nederlanders nu ook in de politiek zijn vertegenwoordigd, is het wel verklaarbaar.

Onder andere over een Broodje Kapsalon.

De film staat op You Tube. Al 3x gelezen, het boek heeft je vast geraakt. Ik heb het zojuist uitgelezen, wat mij betreft geen pulp. Heerlijke fantasie met goede interacties over schoonheid en onsterfelijkheid. De 'hete pot' voelt overdreven en een aantal fragmenten en keuzes flink gedateerd en soms racistisch. Ik probeer dat in de tijd te zien. Met enige bewerking (meer vanuit een gelijkwaardige vrouwenperspectief) kan het best een interessante film opleveren.
Welke mannen zijn bang voor vrouwen? Refereer je dan aan het boek?
Citaat uit het boek: 'Als de verleiding maar sterk genoeg is, dan zal de man bezwijken.....'

Naar een boek van Rider Haggard uit 1886. Meerdere malen verfilmd. Ipv Afrika laat de regisseur het scenario afspelen in een Noord- Siberische gebied. Afrika had niet zoveel geheimen meer én De Hays Code, afgekondigd in 1934, verbood afbeeldingen van " rassenvermenging " (waaronder interraciale huwelijken) in films. Tsja.

Bij de eerste release in 1935 leed de film verlies, maar hij werd populairder in 1949 toen hij samen met De laatste dagen van Pompeii werd aangekondigd . De ontvangst in 1935 prees de spektakelwaarde van de film, maar vond de plot traag en oninteressant. Recensies van het einde van de 20e eeuw waren het erover eens dat de decors, kostuums en special effects indrukwekkend waren, maar dat het acteerwerk tekortschoot. De film verscheen twee keer op dvd in de jaren 2000, waaronder een versie die ingekleurd was door Ray Harryhausen (wikipedia)

Tegelijkertijd met deze film het boek van H. Rider Haggard aan het lezen. 'She' is al vele malen verfilmd, de 1e keer in 1911 en deze in 1965. Het boek is een aaneenschakeling van tot verbeeldingsprekende actiemomenten.
Gezien de huidige technische mogelijkheden zou er best een nieuwe poging gedaan mogen worden, waarbij het oorspronkelijke verhaal wat meer gevolgd mag worden zodat alle avontuurlijke momenten goed in de actie kunnen worden gezet. Dit in combinatie met bespiegelingen over schoonheid, leven en dood en onsterfelijkheid.

In tegenstelling tot het boek wordt in de film She als Ursela Andress al het begin van de film in het verhaal geschreven. Prachtige vrouw, misschien wat beperkt als actrice.
Grappig om Christopher Lee te zien. Die gaat al een eeuwigheid mee, voor mij vooral bekend als Saruman in Lord of the Rings en als gemenerik in een James Bondfilm.

Textalk tegen steeds grotere auto's. Zosnel mogelijk van de weg met die ondingen.

Bijzondere levens met de camera gevolgd.

Met plezier naar gekeken. Mooie beelden, fraaie acties. Toch zit de film vol met clichés. Er zijn in het begin gemaskerde apen. Later in de film zijn ze dat niet meer, alleen nog kwaadaardig. Een beetje zoals de Orks in LotR. Een van de eindscenes met de vogels is niet te verklaren of te onderbouwen. Symbolisch zijn de vogels wel mooi: ze hebben geen last van aardse barrières.

Ik mis ook aansluiting met de laatste uit 2017. In die film verkrijgen Koba en consorten wapens. Waarom nu dan alleen een soort elektrische stokken. Waarbij ik techniek ook niet goed kan plaatsen. Ook had Ceasar in het slotakkoord gezegd dat de oorlog met mensen onvermijdelijk was, terwijl hij in deze film alleen maar aangehaald wordt als vredestichter.

Niks mis met de beelden, maar wat een cliché vertelling. Praten met paard, als of het beest begrijpt....alles kan acteren, behalve het paard. De film zit dichtbij het niveau van Black Beauty. Aan de hand van de paarden worden diverse verhalen verteld, de aangrijpensten zijn de loopgraven 1e WO. Geen idee waarom mensen dit elkaar aandoen. Het paard joey rent dwars door het prikkeldraad, overleeft en wordt gered door een van z'n eerste baasjes. Steenkoolsprekende Duiter komt met een 'wirecutter' om te helpen. Een beetje gek allemaal.

Zijn vrouw beschrijft Ossip als een man die niet lief is. Maar ze waardeert het nieuwsgierige, het onderzoekende, de manier van kijken. De vader van Ossip heeft het over het allerbinnenste. Prachtige documentaire.

Toch drie kinderen dood. Heel tragisch allemaal, zeker omdat het een juridisch gedoe wordt.

Echt een heel vervelend programma. Super irritant en bevooroordeeld. Het doet me ook denken aan Frequin en Pow.

Een feestje om te zien. Ook met een goede mening over pedojagers.

In het begin...zo'n rustige start. Met Hands on Time van Groove Armanda en Air van Klazz Brothers. Max (Jamie Foxx) neemt 12 x per dag vakantie door 5 minuten naar een foto van de Malibi of zoiets te kijken. Zo doe ik het ook. Dan hoef ik er niet naartoe. Geen vliegschaamte, want ik vlieg niet (meer).

De camera en de drone brengen bezoek aan megafarms van koeien en groente verspreid over de VS. Het wordt aangestipt, maar de meeste conclusies mag de kijker zelf trekken. Hoe verhoudt bijvoorbeeld zich het dierenrecht tov het mensenrecht? Met minder voer steeds beter vlees verkopen?

Sterke film. Sharon Stone kan geweldig verleidelijk acteren. De actie zijn hard (met de hamer op een hand slaan), ik kom Joe Pesci niet graag tegen.

Muziek - met paar nummers van the Rolling Stones- maken het nog beter. De wereld van geld en maffia interesseren me niet. Je krijgt er goede films van maar geld maakt niet gelukkig. Een beetje is genoeg, waarom toch dit hebberigheid?

Ik denk dat deze film bedoeld is om de kijker tot wanhoop te brengen. Ik heb vandaag niks meegemaakt dus niks te vertelen.
Van een prostituee zou je toch wat meer hartstocht verwachten🫣. En dat gordijntje naast het gasfornuis lijkt me niet zo'n goed idee.
Er wordt wel een gedicht van Baudelaire twee voorgelezen:

De vijand

Mijn hele jeugd was een storm van weer, Slechts hier en daar doorboord door fel zonlicht; Door de onweersbuien en de regen is er zoveel schade ontstaan ​​dat ik in mijn tuin nauwelijks fruit kan oogsten. Nu de herfst mijn ziel heeft geraakt en ik met hark en schop aan het werk ben gegaan, moet ik met veel moeite de overstroomde velden opnieuw bewerken, waar het vallende water gaten heeft gegraven zo diep als graven. En wie kan zeggen of de bloemen waarvan ik droom, In deze grond, die weggespoeld is als verlaten vlaktes, Ook een geheim sap bevatten dat hun kracht voedt? Oh pijn! Oh pijn! De tijd verslindt ons leven, de duistere vijand die stilletjes aan ons hart vreet, ons eigen bloed moet ons altijd nieuwe kracht geven!

Goed spel, goed camerawerk en spannend verhaal. Keanu Reeves is hier al lang geen beginneling meer. En Al Pacino speelt met verve.
"Je kunt werken, je kunt spelen en je kunt fokken".
Al Pacino op zijn romantisch: "De schouders van een vrouw begrenzen haar mystiek. En haar hals....als ze leeft....heeft de geheimzinnigheid van 'n grensplaats. Een niemandsland....in de strijd tussen geest en lichaam.
Ondertussen worstelt de advocaat tussen altijd winnen en de waarheid. Zo heeft de film ook nog een betekenis voor 2025. Aan alle advocaten: niet meegaan met de verkeerde macht, niet zwichten voor succes en geld.

Vermakelijk maar ook een film met adhd momenten.
Een ijverige dienstklopper wordt van Londen naar een dorp op het platteland gemoveerd.
Voor een agent (geen politieman) is er altijd wat te zien en deze moet trouw zijn aan de wet. De tegenhanger is: de knop kunnen omzetten, niet altijd politieagent zijn. Ondertussen heeft het dorp grote ambities: 'We make Sandford great again'. Want er is al 20 jaar geen moord gepleegd.
Vergelijk het met 'America great again', welke mensen daar bijhoren en welke allemaal vooral niet. Over hoe het met de laatste afloopt en later met de eerste. Het is een kwestie van geduld.

Nog een keer bekeken. Me weer lekker ongemakkelijk gevoeld.