Reacties

Een open film. Het voelt als in het heden, maar het verhaal speelt zich af in 1963. Dat is wat een een beetje schuurt. Het verhaal wordt ook wat traag vertelt, je mist niet snel iets. Maar na '8 weken' wordt het wel aangrijpend.
Over een eenzame worsteling van een jonge vrouw die ongewenst zwanger wordt. Het is de benauwdheid van voor de seksuele revolutie. En mogelijk ontwikkeld de westerse samenleving zich weer die kant op. Dat mag echt niet zo zijn.

Ooit eerder bekeken. Nu opnieuw. Mooie acteerprestaties, goed verhaal.

"Vrouwen, vrouwen, vrouwen, ze zeggen dat ze alleen wat plezier willen.....". Dat klinkt wel erg oppervlakkig. Niet echt een overtuigende uitspraak van Zack (Richard Gere).

Prachtige film die ook veel harde dingen laat zien. Zelfs de faun is wreed. Hij geeft Ofelia (Ivana) een nieuwe kans als er weer een paar geliefden zijn gesneuveld. Vidal (Lopez) speelt de wrede kolonel met verve. Draait zijn hand niet om en hecht zijn eigen wond.

Terwijl Europa in een verschrikkelijke oorlog is verwikkeld, - mannen vechten aan het front, vrouwen hopen verlangend ze weer levend terug te zien - wordt in de VS dit prachtige romantisch drama gemaakt. De verliefdheid slaat toe, de verliefden durven het hun partners niet te vertellen, het is wachten op de onvermijdelijke pijn die gaat komen.

Han (Lee Byung-hun) is de beste huurmoordenaar ter wereld. In één van de eerste scenes laat hij zien dat wat de ander aanreikt zich makkelijk tot wapen laat transformeren. Later is hij wat minder subtiel.

Met achtervolging (door Parijs) met een 'lelijk eendje' die wel wat kan hebben. Ik moet ook denken aan mini's (The Italien Job,), Fiat 500's (Mission Impossible), tuk-tuk's (Indiana Jones and the last Destiny).

Na 3 kwartier kijken, heb ik genoeg van de film. Heb ik dan wat gemist?

De film laat zich lekker wegkijken met als thema een mogelijke archeologisch wonder van Archimedes. Er is een 'scheur in de tijd' en Archimedes heeft niet zomaar de wijzerplaat in twee stukken gebroken.

De vorige afleveringen van Indiana Jones stonden in het teken van vermakelijke 'over the top' actie en ook deze film staat af en toe in de overdrive. Qua effecten moet ik denken aan de film met Kuifje, van Spielberg. Daar waren ze meer op hun plaats.

Spielberg is door Jaws bekend om de introductie van personages en acties door fragmenten vooraf stijlvol te introduceren (zie ook Koolhoven). Gebeurd ook herhaaldelijjk in de film. Je zou kunnen zeggen dat regisseur James Mangold dit goed overneemt.

"Eeuwenlang gehaat worden maakt ons niet netjes".

Wraak nemen op terroristen. Tijdens de film worden ze al vervangen. Tegenwoordig worden ze nog steeds vermoord en ook vervangen. Het houdt niet op. Het zijn mannen die het doen. Vrouwen zorgen voor kinderen of zijn aan het versieren.
Zo wordt het verhaal in deze film verteld.

Nu ook de 1e versie van deze film gezien. Dat geeft meer perspectief. Overeenkomsten en verschillen. De 1e is favoriet, vooral door de scènes vanaf de overval en het einde.

Vermakelijke film met Michael Caine. Op z'n leukst vanaf de overval. Met een balancerend einde. Ook veel flauwe of droogkomische 'Benny Hill' humor. Dus vol blonde, schaars geklede dames. Toevallig speelt Benny Hill ook mee, maar zijn voorliefde gaat uit naar oversized billen. Gelukkig droogt deze soort humor vanaf de overval op en komt niet meer terug. Passend, verrassend einde.

Heelveel leuke autootjes in beeld. Er gaan er ook veel stuk. Dat doet best zeer.

The Benny Hill show was van 1969 tot 1989. Was deze film een begin van dit deel van zijn carrière?

Bedankt voor de bemoediging. Over het algemeen heb ik moeite met series. Te lang kijken naar dezelfde personen in slepende verhaallijnen. Dan zit je soms zo 10 uur te kijken, dan zijn ook 3 tot 5 films te zien. Als kind vond ik het wel okay, elke week een aflevering om naar uit te kijken. Onvergelijkbaar met nu.
Het bingewatchen en dan die enorme hoeveelheid aan series heeft me nog niet te pakken.

Film met best wel mooie spanning. Natuurlijk ook wat vergezocht. Wat zou ik doen in vergelijkbare situatie? Want dat is toch de vraag die door de film wordt opgeroepen? Het beste lijkt me toch om naar de inslag toe te bewegen, niet er vandaan. Want wat heeft het voor zin om te leven als de rest dood is? Bestaan doe je door de ogen van de ander. Of te kiezen voor de oplossing die Tommy Wieringa in zijn boek Nirwana zijn hoofdpersonage toebedeeld. Als daar dan nog maar voldoende tijd voor is.

Mooie manier van filmen, steeds een detail van de gang, het huis, het kantoor, de straat maar ook van de ontmoeting, de relatie, het verlangen, verdriet.

Niet perse slecht. Maar dat was plakshot ook niet. Dat moest stoppen, nu krijgt Merijn een kans bij de VPRO.

Inmiddels nog twee afleveringen bekeken. Het is me toch te gekunsteld en te ongeloofwaardig.

Heelveel top 5jes komen langs.

Onlangs deze film in de bioscoop gezien. Ik dacht al iets geschreven te hebben, maar toch blijkbaar niet. Best aardig, net te doen.
Al bij al komt het er toch op neer dat als mensen zich niet uitspreken, de dingen ingewikkelder worden dan nodig en er veel kostbare tijd verloren gaat. Gelukkig kun je dan nog wandelen.

En inmiddels ook actief op ander sociaal netwerk. Verbazingwekkend hoe een mens zich kan uitleveren.

Een film die ik ooit eerder heb gezien. Erg sterk op het punt van de raciale excessen in de VS. Ook met goede (glimmende, gebruinde) acteurs. Het zal wel warm zijn, maar dan hoort er een ander tempo bij.
Toch wat minder sterke momenten gezien. Twee witte mensen die zich vergrijpen aan een meisje van 10. Logisch dat de vader Carl Lee (Samuel Jackson) woedend is, maar de opvolgende moordpartij is knullig en evenzo de ruimte die hij vervolgens in gevangenschap krijgt (excuses aanbieden aan gewonde agent in ziekenhuis). Ellen (Bullock) en Jake (McConaughey) krijgen het erg gezellig, dat maakt het wel extra ingewikkeld. Donald Sutherland speelt de alcoholist en aan lager wal geraakte advokaat die zich gaandeweg verbeterd.
Tegelijkertijd raken tussen burgers waaronder de kluxkluxklan de emoties verhit en wordt het leger ingezet, toch is er nergens een politicus te zien. Aan het eind staan de kluxkluxklan gewoon onder het publiek: alles voor een dramtische setting, gekker moet het niet worden.
Kortom: een kwetsbare balans tussen de focus op topacteurs en het onder de aandacht brengen van een serieuze onderwerp.

Film met aparte openingsfragmenten. Bij de oude rechter die wordt vermoord staan wel heel veel pillenpotjes op het dressoir. Vervolgens zien we lang aanhoudende scene met gekreun van een sexfilm in een pornobioscoop (homoclub). Best hilarisch, alleen de opvolgende wurgscene komt weer wat vreemd over.
Niet makkelijk om het verhaal te volgen. De belangrijkste lijn is dat de president van de VS zich laat omkopen. Heel herkenbaar, geld voor Trump ook. Darby Shaw (Julia Roberts) komt er achter en Denzel gaat haar steunen. De hoofdboef is steeds lekker dreigend maar gaat op het eind toch makkelijk dood. Julia Roberts is geweldig om naar te kijken, wordt ook een paar keer nadrukkelijk genoemd (je bent adembenemend mooi: hallucinerend mooi-"zulke hallucinaties zijn altijd welkom"-; "ze is te mooi om waar te zijn" ). Het lijkt erop dat dit ook gebruik wordt om het manco in het verhaal te compenseren. Op zeker moment komt Gray Grantham (Denzel Washington) op bezoek in haar woning. Darby acteert dan opvallend timide. Terwijl er andere momenten van daadkracht zijn. Ook hier lijkt de aandacht voor Roberts ondergeschikt of verdoezelend aan het verhaal.

Vermakelijke thriller. De camera flits van uit een hoog standpunt door de verlichte nacht van de stad naar beneden van scène naar scène.
Liam Neeson begint als looser maar weet al snel op tijd te schieten.
Wel moeilijk te doorgronden verhaal. De een wordt doodgeschoten, een ander blijft leven. Klappen op het lichaam kunnen eindeloos geïncasseerd en een autoachtervolging in de stad gaat te lang goed. Politie is niet te vertrouwen, behalve eentje.
De mannen zijn aan de drank, aan de drugs , geweldadig of moeten de eer redden. Ondertussen zijn de vrouwen bescheiden en worden gesust door mannen die zeggen het op te lossen.
En toch prettig tijdverdrijf.

Ja, er is veel kapotgeschoten: mensenlevens en gebouwen. Er was dan wel bevrijd, maar er ging ook veel verloren.

Interessant. Zeker de combinatie van verhaal en beelden. Er ontstaat ook een beeld van een eigenzinnige Montgomery en een onervaren Eisenhouwer. En altijd weer die Hitler die nooit luistert en altijd snauwt.
Zullen oorlogsindustrielen en wapenmakers er wel eens aan denken dat bevelhebbers opgeblazen haantjes met een beperkte hersencapaciteit zijn?

Tussen de tattoo's en testoronbommen. Ik zou het geen dag uithouden. Bewakers zijn niet beter, zitten zelf ook in een gevangenis. En aan het einde: "Ik zou de hele planeet uitroeien om mijn gezin terug te krijgen". Bullshit.

Fraaie film. De setting is behoorlijk kafkaesk. De 1e James Bond is uit 1962. Het lijkt erop dat North by Northwest als inspiratie heeft gediend. Prachtig natuurlijk die eindscene op de vier gebeeldhouwde presidenten bij Rock Rushmore en toch is ligt de nadruk daar teveel op de vorm en minder op het verhaal en de geloofwaardigheid.

Zelf kende ik Rock Rushmore van de LP hoes In Rock van Deep Purple met wel 2 belangrijke verschillen.

En ik zie het nu pas: ook Hitchcock heeft 'gespeeld' met de beeltenis van Rushmore, zie hiervoor de affiche.

'Het monument komt voor in de bloedstollende slotscène van Alfred Hitchcocks film North by Northwest (1959). De scène werd echter niet op locatie gefilmd, omdat de National Park Service geen toestemming gaf voor het filmen van een moordaanslag in het aangezicht van een nationaal monument, en de bosvlakte boven het monument, waar het landhuis van de schurk gelegen is, berust op fantasie'. (bron wikipedia).

Aparte film. Door de bijzondere opzet is het genieten. Gelukkig is de telefoon weer tijdig genoeg opgeladen.