Reacties

Een luchtige horrorfilm met een leuke premise die eigenlijk niets nieuws doet. Het monsterdesign en de manier waarop de wezens in beeld worden gebracht, zijn naar mijn idee de echte hoogtepunten. Helaas is het verhaal op veel momenten voorspelbaar en voelt de film vaker als een komische slasher dan als iets serieus. Toch heb ik prima genoten. Een leuke popcornhorrorfilm.

Archer en Justine hadden het in de auto over weaponize toen ze het hadden over de manier van rennen van zowel de kinderen als Marcus (schoolhoofd?). Naar mijn idee verwijst dat direct naar het idee achter de titel.

Het idee dat Weapons een kritiek levert op de MAGA‑beweging vind ik daarentegen vrij vergezocht. Qua thema’s zou ik eerder noemen: groepsgedrag en manipulatie.

Toch een keer aan Weapons gewaagd en wat een interessante film!
Het is lastig een goede review te schrijven zonder te spoilen. Het begint als een mysteriefilm, waarin 17 van de 18 kinderen van een schoolklas verdwijnen en de lerares de schuld krijgt. We volgen ook haar een maand later en uiteindelijk zien we het verhaal vanuit diverse kanten.

Dat is meteen een van de sterke punten van de film: de opbouw en de sfeer. Toch vond ik dit eigenlijk geen horror, want er zitten misschien lichte horrorelementen in, maar ik zag het meer als een thriller.
De ontknoping is helaas iets te teleurstellend, en het verloop ernaartoe ook. Het eindigt op een manier die bijna absurd aandoet. De film voelde bovendien iets te lang. Een kwartier minder had het denk ik sterker gemaakt.

Ik twijfel wel sterk tussen een 7 en een 8.

Redelijk domme film die zowel inhoud als spanning mist.

Gefeliciteerd!! 😊

De nieuwe film van Bong Joon Ho, in een sciencefictionsetting, bevat (zoals vaker bij hem) een politieke satire.
Robert Pattinson speelt diverse varianten van één personage, waarbij vooral twee echt de hoofdrol hebben en op interessante manieren worden neergezet. Voor Mickey 17 gebruikt hij een grappig stemmetje, wat voor mij goed werkt. Ook is er een belangrijke rol voor Mark Ruffalo, die mij meer irriteerde door een wat over-the-top karikatuur (ik lees hieronder al de naam Trump).
De film is lekker gek en boeiend, maar net iets te lang. Het eerste deel pakte mij meer dan het tweede, dat iets onsamenhangend voelde en ook het eigen premise deels verliest naar mijn mening. Een 7,5.

Het derde seizoen vond ik alweer wat beter dan het tweede. Nieuwe personages en nieuw geweld. Toch merk je dat het verhaal weer iets minder sterk wordt. Kortere afleveringen en een einde dat redelijk gehaast aanvoelt. Het mag best minder afleveringen zijn als de kwaliteit dan behouden blijft, in plaats van de standaard tien. Een 7 voor dit seizoen.

Ik vond het meer een thriller dan een horrorfilm. Er zitten behoorlijk wat clichés en voorspelbare momenten in. De film doet niets nieuws, maar hij is lekker kort en kijkt makkelijk weg.

Een film met potentie, maar uiteindelijk teleurstellend. De kostuums, sfeer en setpieces zijn het beste van de film. Visueel klopt het wel. Máár de dubbele rol van Robert De Niro voelt als een grap. Te veel gelijkenissen, je zou eerder denken aan een tweeling dan aan jeugdvrienden. Zelfs hoe de personages worden neergezet is vrijwel hetzelfde. Het enige verschil is de zonnebril. Daarnaast is de film te lang, te traag en doet helaas niets nieuws.

Een nieuw deel in de Final Destination-franchise, en meteen weer een sterke! Voor een supernatural-horrorfilm heeft het begin verrassend veel diepgang, met gruwelijke doden die soms wat makkelijk gaan, maar hé, het blijft een film. In het midden zakt het iets in, maar het tempo blijft goed overeind.

Wat mij betreft mag de franchise gerust nog verder worden uitgebreid al hoeft het niet elk jaar een nieuwe film te zijn.

Twee jaar geleden The Pope's Exorcist gezien, een film die ik prima vond, dus ik verwachtte iets vergelijkbaars. Helaas viel The Exorcism erg tegen. Russell Crowe heeft het gewoon niet meer. Het eerste deel van de film is saai en onlogisch. Het tweede deel gaat meer de horrorkant op, maar zit vol clichés en voorspelbare momenten.

Eerste deel: 2
Tweede deel: 5
Gemiddeld: 3,5, dus afgerond een 4.

In plaats van het geld uit te geven aan Russell Crowes salaris hadden ze beter een betere film kunnen maken dan deze B-film.

Scifi-film die niet per se iets nieuws doet, maar wel lekker wegkijkt. Zoals hieronder al wordt gezegd: het verhaal blijft vrij open, dus misschien komt er wel een tweede film.
De acteur vond ik soms wat té romantisch en dramatisch: in plaats van iemand te zoenen, eet hij haar op. De vrouw zag er bovendien uit alsof ze net een make-upsessie had gehad, zelfs in het ziekenhuis. Dat voelde allemaal een beetje overdreven.
Megan Fox blijft echt een mooie vrouw!

Mooi gestileerde dramafilm, dat zich afspeelt in een stad die je niet vaak in films voorbij ziet komen: Warschau. De historische stad is gelijk op mijn travellist beland.

Het snufje komedie werkt verrassend goed en de redelijk irritante rol van Culkin geeft de film net dat beetje extra. Eisenberg speelt een rol die we bekend zijn van hem.

Toch blijf ik twijfelen tussen een 6 en een 7: een 6 voelt te laag, maar een 7 misschien net iets te hoog.

De film heeft een sterk scenario, mede door de tijdsperiode waarin het zich afspeelt gecombineerd met sterk acteerwerk van Cillian Murphy en Emily Watson (laatst nog te zien in Dune Prophecy). Echter mist de film een echt verhaal met een duidelijk begin en einde. Het voelt wat onderontwikkeld en te stil.

Interessante nieuwe soort film van Alex Garland, zeker als je zijn eerdere werk kent. Warfare is een relatief klein maar gelaagd verhaal dat de spanning goed vasthoudt. Het doet niet per se iets vernieuwends, maar je blijft toch graag kijken. Mooi ook om in de eindshots de echte soldaten te zien.

Na het fantastische eerste seizoen, dat grotendeels de game nabootste (behalve de Bill aflevering), heb ik afgelopen week seizoen 2 gezien. Helaas ben ik nog steeds niet overtuigd door Bella Ramsey als Ellie en Pedro Pascal als Joel, al past de laatste toch wel beter. De nieuwe personages zijn goed in beeld gebracht en ik vind dat Dina en Jesse hun personages uit de game overtuigend overbrengen. Dina is zelfs misschien nét iets te zelfverzekerd.

Ellie in de game vind ik bijdehand, maar Bella Ramsey speelt haar eigen versie van Ellie (wat natuurlijk mag en/of de regisseur kiest daarvoor). Deze interpretatie is echter soms irritant. Pedro Pascal mist de agressie van Joel, wat ook al in het eerste seizoen te merken was.

Inhoudelijk is het verhaal hetzelfde, maar er zijn wel veranderingen en nieuwigheden, zoals Joel die in therapie gaat. Hier begint eigenlijk mijn echte kritiek, want het tweede seizoen lijdt sterk aan pacingproblemen. Elke aflevering voelt anders qua kwaliteit én de twee afleveringen met Joel waren eigenlijk het beste. De game vertelt het verhaal subtieler, terwijl de serie veel explicieter te werk gaat. Misschien komt dat doordat Amerikaanse kijkers liever “makkelijkere” televisie krijgen voorgeschoteld. Voor mij verandert dit de ervaring: van verhaalbeleving naar verhaalvertelling.

Het tweede seizoen is zeker niet slecht, maar wel op veel momenten teleurstellend. Het eindigt op ongeveer 50% van de game en in seizoen 3 gaan we verder met Abby tot aan de climax.

Een 6,5 voor dit seizoen.

Bij deze film kreeg ik sterk een A Quiet Place-gevoel, maar in plaats van geluid is hier de hoogte van belang. De monsters leken er ook op. Helaas vielen de computerbeelden juist erg tegen.

De acteurs, met name Anthony Mackie, waren naar mijn mening prima, maar het verhaal blijft redelijk vlak. Verder is het een prima film om een keer te kijken binnen dit genre.

Als laatste snap ik de key-art van de film niet. Op de afbeeldingen lijkt het alsof het verhaal zich in de winter afspeelt of dat er in elk geval sneeuw op de bergen ligt, maar in de film speelt het zich juist af in een zonnig gebied.

Redelijk simpele en korte film met een horror-slasherkiller, maar dan op Valentijnsdag. De film heeft wel humor, maar doet verder niets nieuws.

Gisteren gezien op RTL7. De film was oké, wel veel (plot) twists.

Vooraf heb ik alleen Dexter: Original Sin gezien en die beviel me zeker prima, maar nu ik het echte werk van een Dexter serie zie, ben ik verkocht. Het is zo makkelijk weg te kijken en toch heel inhoudelijk en spannend. Ik kon niet wachten op de volgende aflevering. Toch maar de overige twee Dexter-series kijken.

Ik snap je punt. Het is inderdaad wat ongeloofwaardig dat zo’n klein personage iedereen neerhaalt, zeker zonder opbouw of uitleg. Maar om het meteen als een DEI-film te zien vind ik wat kort door de bocht. Dit soort vrouwelijke actiehelden (bv: Kill Bill) bestaan al lang, ook vóór die discussie.

Spin-off van John Wick en de film zet eigenlijk qua filmstijl voort waar de eerdere films zijn gebleven. Het mist echter een écht diep verhaal, maar de actie maakt dat absoluut goed. Zonder de actie blijft er dan helaas weinig over. Ik vind hem eigenlijk net iets minder dan de John Wick films, maar zeker prima. Toch leuk om sommige acteurs te zien, namelijk Keanu Reeves (ergens te verwachten, wel leuk), Norman Reedus en helemaal Lance Reddick, waarvan ik niet had verwacht hem nog in een recente film te zien, gezien zijn overlijden in 2023. Wellicht is de film veel eerder gefilmd dan hij werd uitgebracht, want (voor de gamers) hij zat ook niet meer in Alan Wake 2 (2023).

Ana de Armas vind ik lastig een mening over te vormen. Het was een prima performance en dat was het eigenlijk. Ik word wel een beetje moe van films waarin de personage 20+ is en in dit geval Ana de Armas duidelijk 35+ is. Dat hoeft anno 2025 niet meer voor mij.

Een andere soort musical dan je normaal gewend bent, en volledig Latino en Spaanstalig, met twee redelijk bekende “Amerikaanse filmactrices”, namelijk Zoe Saldana en Selena Gomez, over een drugslord die een gendertransitie wil ondergaan. Alles wordt zeker interessant in beeld gebracht en er komt van alles voorbij, maar voor mij miste het hele verhaal eigenlijk. Waar gaat het nu precies over? De film tikt wel wat vakjes aan, maar verder?

Daarnaast vond ik Selena Gomez Spaans tenenkrommend aan het begin, maar dat wordt wel beter in de loop van de film. Ik ken de regisseur niet, dus waarschijnlijk ligt het niet in mijn straatje. Ook vraag ik me af of het dezelfde acteur/actrice is die de drugsbaas en de transgender speelt of dat het twee acteurs zijn die op elkaar lijken. Voor de film zeker een voldoende.

De LA Spin-off van Suits mist voor mij helaas de charme van het origineel. Ted Black (Stephen Amell) komt simpelweg niet in de buurt van Harvey Specter. Zijn aggressieve neigingen om buiten de juridische lijntjes te kleuren voelt vaker irritant dan slim.

De serie is wat rommelig opgebouwd met veel flashback die de chronologie soms onduidelijk maakt. Toch is het meer dertien afleveringen van zo'n veertig minuten goed te behappen. Een prima tussendoor serie die makkelijk wegkijkt.

Hoewel mijn review negatief klinkt komt dat vooral door de vergelijking met Suits. Opzich is het vermakelijk en netjes afgerond. Het seizoen beantwoord uiteindelijk alle open vragen zonder losse eindjes. Het is een afgesloten verhaal voor een gecancelde serie.

Hiervoor had ik alleen Hansel & Gretel and the Monkey van Osgood Perkins gezien en na de lofzang over deze film was ik toch een beetje huiverig dat zijn films niet aan mij besteed zouden zijn.

Ik kan gelijk al zeggen wat een toffe film. Niet per se eng qua horror, maar de psychologische sfeer die de film heeft en een erg rare en onherkenbare rol van Nicholas Cage maken het echt iets bijzonders.

7,5≈8