Reacties

Een erg leuke familiefilm die oprecht leuk is voor jong en oud. De weesmuis Stuart word geadopteerd door de Littles. Maar of zijn komst door iedereen word gewaardeerd... Als groot Michael J. Fox fan is het geweldig dat hij de vriendelijke stem van Stuart inspreekt. Wat Stuart extra aandoenlijk maakt.

Ik ben niet altijd een fan van Nederlandse films vanwege de acteerprestaties. En de matige acteerprestaties van de acteurs laten hier in deze film ook te wensen over. Toch heb ik me erg vermaakt. Ook met de vaak flauwe humor waar de film bol van staat. Ik ben alvast benieuwd naar het vervolg.

Er zijn 2 dingen die ik niet begrijp aan Disney (behalve dan dat het geld opleverd). 1) Waarom moet er van elke klassieker een remake gemaakt worden en 2) waarom moet het verhaal dan perse worden veranderd met dito verandering van personages/nationaliteit. Ook in deze Peter Pan verfilming is dat niet anders. Het is leuk geprobeerd allemaal (aan de special effects ligt het niet) , maar 'The Lost Boys' vol stouwen met alles behalve jongens... (om een voorbeeld te noemen) noem het dan 'The Lost Persons' of 'The Lost Souls' ofzo. Als het dan toch allemaal zo inclusief moet... Ik begrijp dat oprecht niet. Verder heb ik er ook niet veel woorden meer aan vuil te maken. Dus in 1 zin samengevat: De film is zonde van de tijd.

Om een mening te geven over 4 seizoenen is in dit stukje tekst veel te weinig. Ik hou van de mysterie, en ik hou van het 'hemelse' aspect. Het zit zo in elkaar dat je met elk personage meeleeft (zelfs met de bad guys, want ook zij zijn slechts mensen die ellende hebben meegemaakt). Jammer is dat Netflix slechts 1 slot seizoen had besteld om alle eindjes aan elkaar te knopen. Daardoor had ik het gevoel dat de makers met seizoen 4 niet helemaal wisten wat ze er nou mee aan moesten. Desondanks heb ik van elk seizoen genoten, met een mooi einde....al is er toch een klein deurtje open gelaten voor een eventuele spin off.

Bij land of the lost moet ik niet zo zeer denken aan deze verfilming, maar aan de jeugdserie uit 1991. Waar ik veel meer warme herinnering aan koester dan bij deze Will Ferrel versie. Het probleem met Ferrel is dat hij leuk probeert te zijn terwijl hij dat vaak niet is. En tegelijkertijd heeft hij toch een bepaalde charme dat je toch verder blijft kijken. Zelf vind ik dat Ferrel ook vaak maar '1 rol' kan spelen (zichzelf), en dat is erg jammer. Het verhaal ansich is erg zwak, laat staan de grappen. De setting (land of the lost) is wel erg leuk in verbeelding gebracht. Leuk voor een keer, en gezien het soort humor misschien niet voor hele kleine kinderen weggelegd.

Normaal vind ik de Monty Python films geweldig hilarisch (Vooral Life of Brian). Maar Bij deze film dacht ik elke seconde "Waar kijk ik naar!" De film word verteld in 7 hoofdstukken en ondanks dat de scene in het restaurant iconisch is heb ik precies 0 keer moeten lachen. Wellicht dat mijn gevoel voor humor toch iets anders in elkaar steekt. Of ik begrijp de humor gewoon niet.

Ik ben zelden zo lyrisch over een film, maar dit is er eentje die iedereen gezien moet hebben. Dev Patel is geweldig als kandidaat in een tv quiz waar tussendoor zijn levensverhaal verteld word. Elke film heeft wel minpunten, maar die kan ik bij deze niet vinden.

Films met dieren doen het altijd goed, zeker bij kinderen. En nu word er een heuse krokodil ingezet om de film aan elkaar te zingen (omdat hij niet kan praten). De geloofwaardigheid is daarom redelijk ver te zoeken inclusief het dertien in dozijn verhaal. Kleine kinderen zullen de film vast geweldig vinden, maar voor mij is 1 keer genoeg. Toch een 6/10 omdat ik wel gecharmeerd ben van Javier Bardem en het hier erg leuk doet.

De makers hadden vast gedacht: 'wat ze met E.T kunnen, kunnen wij ook. En daar was het slappe aftreksel, en tevens de langste McDonalds/Coca Cola reclame die ik ooit gezien heb. En toch is het puur jeugdsentiment (Daardoor ook heeeeeel vaak gezien). Menigeen zal de film halverwege uit zetten en zich afvragen waar ze in hemelsnaam naar kijken, anderen zullen het vanwege het hoge familiefilm gehalte leuk vinden. Het uiterlijk van 'Mac' is lachwekkend en schattig tegelijk. Aan het einde word er zelf een belofte gedaan, waarvan sommigen vast blij zullen zijn dat die nooit is ingelost. (#36-2025)

Een golden oldie uit de 90s, althans, voor mij. Als kind heb ik blauw gelegen om Rick Moranis en Tom Arnold die elkaar na hun jeugd weer tegenkomen, alleen de situatie is er niet beter op geworden. Super leuk om weer terug te zien. En het was weer net zo blauw liggen als toen.

Avontuurlijk, aangrijpend, geestig, spannend en zeer vermakelijk tot het eind. In dit 'vervolg' op Jumanji word de kijker meegenomen de hoogte in. Zullen de broers en zus ooit terugkeren? Inclusief leuke twist.

Briljant bedachte en gemaakte film die tot de laatste seconde spannend is en zelfs na dat moment nog wel even door had kunnen (en mogen) gaan. Je vraagt je af hoe het verhaal nou precies in de vork steekt. Je vraagt je zelfs af of de hoofdrol speelster het allemaal zelf wel begrijpt want er gebeurd zo veel, en zo veel tegelijk dat de film her-bekijken geen overbodige luxe is.

Hoe geestig deel 1 met Bill Murray ook was, hoe tenenkrommend is dit tweede deel. Een nieuw zomerkamp, nieuwe kinderen met nieuwe streken. Dit keer niet alleen kinderen, maar zelfs visite van buitenaf. Hoe hebben ze het kunnen verzinnen! Zelfs ik maak nog betere papier maché creaties. Zonde van de tijd.

Macaulay Culkin. Behoeft verder geen introductie dacht ik zo. Zijn ontdeugende uitstraling en streken worden na rollen in Uncle Buck en Home Alone voortgezet in deze familie komedie. Persoonlijk vind ik deze film erg onder gewaardeerd. Het verhaal mag dan redelijk vlak zijn, toch kijkt hij lekker weg en heeft de nodige humor. En Ted Danson als de vader van, maakt de film toch wel (voor een keer) het proberen waard.

Al vind ik de film best indrukwekkend, ook in deze Sombogaart film is het einde erg snel afgekapt (met aardig wat punten die totaal niet kloppen). Of ze hebben er een cliffhanger van willen maken met de hoop op een (nooit verschenen) vervolg. Geen idee. Emily Watson als moeder van Dolf zet wel een puike prestatie neer.

Jeugdsentiment ten top. Uit gekomen toen ik slechts 3 was en dus in al die jaren vaak gezien. En hij verveeld nog steeds geen moment. Het verhaal zit zo in elkaar dat alles wat maar mis kan gaan, ook mis gaat. En dat maakt het verhaal zo fantastisch leuk. En uiteraard de onvergetelijke Elisabeth Shue als babysitter niet te vergeten!

Erg leuk, voor jong en oud. Wie wilde er als kind niet Laura of Abeltje zijn. Helaas is het eind wel enorm afgeraffeld, maar na meerdere Sombogaart films gezien te hebben, heeft hij er een handje van, stukken in het verhaal over te slaan, en het einde af te raffelen waardoor je toch met een aantal vragen achterblijft.

De eerste horrorfilm die ik ooit (als 11 jarige) zag was deze IT uit 1990. Tim Curry is op zijn aller best, angstaanjagend en onvergetelijk als Pennywise de clown. Geen kind is veilig in deze 3 uur durende tv-miniserie/film. Al is er een poos terug nog een geslaagde remake gemaakt, NIEMAND kan tippen aan Tim Currry.

Mooi geprobeerde, muzikale en emotionele 'lichte hervertelling' van Oliver Twist. Freddie Highmore (The Good Doctor) straalt onschuld uit en speelt (op zo'n jonge leeftijd) zijn rol fantastisch. Ook Robin Williams (die in mijn ogen in elke rol alle harten veroverd) is ook hier weer geweldig. Als je van Oliver Twist houd, geef dan ook deze film een kans.

Dit schreeuwt nostalgie. Of je nou jong of oud bent, dit blijft een aanrader die je minstens 1 keer in je leven gezien moet hebben. Het is schattig, het is ondeugend, het is vriendschap voor het leven. Eeeeenige minpunt, en dat is ook misschien hoe Somboogaart zijn films verteld (hij doet het vaker), dat het voelt alsof er stukjes missen/overgeslagen worden. Sja, en hoe de film afloopt...gewoon gaan kijken ;-)

Shyamalan heeft een 'mwoah' film afgeleverd, die met vlagen flink de mist in gaat. Men is gewend aan zijn twists, maar, was de twist juist dat er nu geen twist was? Ik begrijp dat de film op een boek is gebaseerd en dat het einde ten opzichte daarvan veranderd is. Al heb ik het niet gelezen, ik vraag me af of het einde van het boek beter was geweest.

Een film die je toch minstens 1 keer in je leven gezien moet hebben (en het boek gelezen). Een film die in een bepaald opzicht schokkend en angstaanjagend is. Niet op een horror manier, maar psychologisch. Want zonder begeleiding, zonder volwassenen kun je erop rekenen dat het vroeg of laat uit de hand loopt.

Doorsnee film, met doorsnee verhaal dat al vaker verteld is. Wel erg leuk dat de hele familie Sandler in 1 film te zien is.

Het valt me de laatste jaren op bij animatie films dat het geanimeerde gedeelte prachtig gemaakt is. En daar valt ook helemaal niets aan op te merken. Waar het, ook bij deze film aan schort, is een goed (vernieuwend) verhaal. In plaats daarvan krijgen we een herhaling van een verhaal wat al zo vaak verteld is. Erg jammer.

Soms als je recensies leest en dan zelf de film bekijkt vraag ik me af: "hebben we wel naar de zelfde film gekeken"? Met deze film had ik precies hetzelfde. Niets mis met het acteerwerk want die is prima in orde, maar ik had veel meer actie en spanning verwacht en kreeg daar romantiek voor terug. Nee, zo blijkt maar dat niet elke film voor me weggelegd is.