Reacties

Helaas zeer teleurstellende film. Het grootste probleem zit hem wat mij betreft in het forceren van oude bekenden in het verhaal. De cast van Jurassic Park is terug, maar de verhaallijn waar ze deel van uitmaken is totaal oninteressant. Daartegenover zat er wel veel potentie in het verhaal van de Jurassic World cast en het idee van dinosauriërs die vrij rondlopen in de wereld.

Net als het verhaal van deze film zijn mijn gevoelens in tweeën gesplitst. De dialoog is simplistisch en het plot zit vol onlogische elementen. Daartegenover staat dat alles fenomenaal in beeld is gebracht door regisseur Bayona en zijn vaste cinematograaf Faura. De belichting is prachtig en de visuele effecten zijn uitstekend. Jammer dus dat het script teleurstellend is, deze regisseur verdient beter.

Toen deze film uitkwam vond ik hem fantastisch en liet ik me volledig onderdompelen in de nostalgie. Niet gek, gezien Jurassic Park mijn favoriete film aller tijden is. Nu ik deze film jaren later weer terugkijk zie ik nog steeds een zeer vermakelijke blockbuster, met mooie effecten en goed uitgevoerde concepten. Wat me wel erg stoorde was de dialoog. Die was ontzettend slecht en leek te bestaan uit one-liners die het goed zouden doen in de trailer. Verder zijn de karakters niet memorabel en mist de film de diepgang van het eerste deel in de reeks. De muziek is dan wel weer fenomenaal.

Met de emoties en het behandelen van de familiethematiek zit het wel goed in deze film. Wel jammer dat een paar essentiële plotpunten uit het origineel ontbraken. De spaarzame nieuwe elementen voegden niets toe. Het geheel voelt daarom erg nutteloos aan. Over het algemeen zou ik dan ook gewoon lekker het origineel kijken en deze links laten liggen.

De structuur van Martyrs is erg interessant. Knap hoe het verhaal je één kant opstuurt, om vervolgens een heel andere weg in te slaan. De make-up effecten zijn bovendien uitstekend en zorgden ervoor dat ik zo nu en dan mijn blik van het scherm moest afwenden.

Deze film slaagt erin aandacht te geven aan een onderbelicht aspect van de Tweede Wereldoorlog en de filmmakers gingen duidelijk met veel liefde voor het onderwerp aan de slag.

Zoals vaker in dit soort oorlogsfilms is er weinig ruimte om de karakters uit te diepen, waardoor ik niet echt een band met ze kan opbouwen. Verder ontbrak het perspectief van de Japanners in de gevechtsscènes, waardoor deze erg eentonig aanvoelden.

Een weinig creatieve thriller, meer kan ik er helaas niet van maken.

Na jaren van bouwen aan een coherent filmuniversum kon een film als dit niet uitblijven. Knap hoe de scriptschrijvers ruimte hebben gevonden om zo'n groot aantal karakers samen te brengen in één verhaal, zonder dat de balans verstoord wordt (en laat balans nou net een van de belangrijkste thema van de film zijn). Visueel verbluffend, pakkende actie en emotionele momenten maken dit een topervaring. Wel moet je je huiswerk gedaan hebben om alle verwijzingen te kunnen duiden.

Een vermakelijke sketch waarbij de talenten van Taika Waititi ten volste benut worden.

Een van de meest visueel aantrekkelijke Marvel-films door het gebruik van felle kleuren en speelse sets. De structuur van het verhaal kon nog wat werk gebruiken en de humor werkt niet altijd even goed, maar dit is zeker een vermakelijke kijkervaring.

Knap hoe het script balans weet te vinden tussen alle karakters die hun eigen krankzinnige avonturen beleven. Niet alle humor werkt even goed, maar over het algemeen is hier goed om te lachen.

Prachtig gefilmd, vooral de belichting is fantastisch. De karakters zijn interessant en de film heeft een fijne, droge humor. Het middenstuk van het verhaal was ietwat traag.

Risen begon erg sterk door het verhaal te framen als het onderzoek van een Romeinse tribuun naar de opstanding van Jezus. Wat ik goed vond was dat de bovennatuurlijke elementen in het verhaal open waren voor interpretatie. Je kon ze rationeel verklaren, maar ook voor een religieuze uitleg kiezen.

De muziek was uitstekend en de landschappen werden fraai in beeld gebracht.

De opbouw van het verhaal, met het steeds ingewikkelder wordende plot en de toevoeging van nieuwe karakters, was interessant. Maar ik kon er over het algemeen niet veel om lachen. Het dochter karakter werkte me al snel op mijn zenuwen.

Ik kon de opbouw van het verhaal en de humor in deze klucht wel waarderen, maar ik lag niet bepaald dubbel van het lachen.

De zoveelste Seagal film met een warrig plot waarin Seagals karakter door iedereen aanbeden wordt. Dit keer veel dubbing en een zittende vechtscène!

Een nietszeggend plot met flinterdunne karakters die we al tientallen keren eerder hebben gezien. Visueel is het hier en daar nog interessant, maar het script is gewoonweg niet leuk genoeg.

De relaties in deze verfilming komen soms een beetje uit de lucht vallen. Lastig als je het boek niet gelezen hebt. Verder is deze film vermakelijk genoeg en zijn de acteerprestaties uitstekend.

De dialoog in deze film was een grote afknapper. Het leunde mijns inziens te veel op dialoog uit de roman, waardoor de gesprekken tussen de karakters erg onnatuurlijk aanvoelden. Dit type script ligt me dan ook totaal niet.

Tijdens het zien van de openingscredits was ik bang dat dit een erg goedkope productie zou zijn. De WordArt die hier gebruikt werd, was echter niet representatief voor de kwaliteit van de rest van de film. Het acteerwerk was uitstekend en de dialoog was goed te volgen. Het genre enthousiasmeert me in het algemeen echter te weinig om echt van deze film te houden.

Aan het begin van de film had ik nog hoop op een "zo slecht dat het goed wordt" ervaring, zeker toen me het slechtste voorbeeld ooit van zoom & enhance werd voorgeschoteld. Helaas was de rest van de film een aaneenschakeling van saaie dialoogscènes, onvolgbare 'actie' en verwarrende verbanden tussen karakters.

Het kat-en-muisspel tussen de hoofdpersoon en de schurk is fantastisch uitgewerkt in dit tweede vervolg. De manier waarop Simon zowel de karakters als de kijker misleidt is erg goed. Bovendien vormt de chemie tussen Bruce Willis en Samuel L. Jackson een hoogtepunt. Het is wel overduidelijk dat de filmmakers niet wisten hoe ze de film moesten eindigen. Het slot is namelijk erg zwak en misschien zelfs lachwekkend.

Een grote stap terug ten opzichte van het eerste deel. Voornamelijk doordat de schurken oninteressant zijn. Hun plan was te ingewikkeld, zeker in vergelijking met deel één. De actie is nog steeds goed, maar een stuk minder innovatief en slechter in beeld gebracht.

Wat mij betreft de perfecte actiefilm. Bruce Willis vertolkt hier een charismatische hoofdpersoon, die met zijn humor en scherpe dialoog het hart van deze film vormt. De schurken en bijpersonen zijn memorabel, de actie is van topkwaliteit en alles is fantastisch in beeld gebracht.

Ik moest even wennen aan de interacties tussen de twee hoofdpersonen, maar uiteindelijk begreep ik beter hoe de relatie tussen moeder en zoon in dit verhaal in elkaar steekt.