Reacties

Het verhaal en de karakters deden me allemaal vrij weinig. Zonder dat deze film de origine van de Fantastic Four opnieuw laat zien, voelde alles toch erg vertrouwd en dat maakte het saai. Pluspunten zijn de jaren 1960 setting, het productieontwerp en de muziek.

Een documentaire over een voor mij oninteressant onderwerp boeiend maken is een knappe prestatie. Het grootste pluspunt van deze film is de keuze voor een viertal innemende personen om te volgen. De manier waarop zij zich ontwikkelen is erg goed in beeld gebracht en de docu is goed gemonteerd zodat de vaart er goed in blijft.

Helaas een tegenvallende film. Het tempo klopte niet en sommige actiescènes voelde wat geforceerd. Alsof de filmmakers niet goed wisten of ze nou een actiefilm of een drama aan het maken waren. Ook de muziek paste niet altijd bij het tempo van de scène. Naast wat leuke visuele trucs en goede kindacteurs vond ik hier niet veel aan.

Als kind vond ik deze film hilarisch, nu ik jaren later weer keek, klikte de humor een stuk minder. Het absurdisme is leuk, maar de visuele effecten zijn inmiddels zo gedateerd dat het me uit de film haalde. Het concept van kung-fu voetbal werd wel creatief behandeld.

Wat een verademing om een superheldenfilm te zien die het concept zo omarmd. Het is niet nodig om alles zoveel mogelijk op onze wereld te laten lijken. In dit filmuniversum bestaan superhelden al langere tijd en vindt iedereen het normaal om aliens door de stad te zien wandelen. Dat kan voor een casual publiek wat veel zijn om te verwerken, maar voor een ervaren filmkijker moet dit een welkome verandering zijn.

Het verhaal dat zich in deze wereld afspeelt, is goed geschreven, vol vaart en humor. Ook wordt de boodschap van Superman goed uitgewerkt: hoop. De karakters zijn interessant en memorabel (vooral Krypto is een schot in de roos) en alles is vol kleur in beeld gebracht. Dit belooft veel goeds voor de rest van de DCU-films!

Het is duidelijk dat dit script een verzameling is van eerdere ideeën die nog op de plank lagen. Denk vooral aan de rivierscène met de T-rex, die recht uit het boek Jurassic Park komt. Het plot is een slap excuus om deze eigenlijk losstaande scènes aan elkaar te rijgen. Ondanks dit simplistische verhaal kon ik me prima vermaken, zeker gezien de actie goed uitgewerkt was.

Wat een leuke manier om met obscure stripboekkarakters om te gaan. James Gunn slaagt erin om figuren als Polka-Dot Man en Ratcatcher menselijk te maken, zodat je echt om ze gaat geven. Daarnaast zit het ook goed met de humor en hebben de actiescènes een creatieve twist. Ergens in het midden was de vaart even uit het verhaal, maar het einde maakt veel goed.

Een slechte documentaire over een interessant onderwerp. Ik zat niet te wachten op een stel lollige Amerikanen die klaagden dat hun luxueuze cruise verpest werd. Het meer interessante aspect van het verhaal - wat ging er technisch mis, hoe reageerde het bedrijf - kreeg nauwelijks aandacht.

Deze film is erg goed in het 'foreshadowen' van latere gebeurtenissen. Soms misschien iets te goed, zodat het haast verplicht is om de film een tweede keer te kijken om alles door te hebben. Het stoorde me dat zoveel zaken pas betekenis krijgen wanneer je weet waar de film naartoe wil. Het geheel is prachtig in beeld gebracht en het gebruik van maquettes is super. Verder zitten er genoeg 'creepy' beelden in de film om je nachtmerries te geven.

Conclusie: Veel van wat Ari Aster hier probeerde te doen, heeft hij geperfectioneerd in Midsommar.

Net als de Discovery tegenhanger is ook dit een goede informatieve documentaire. Ditmaal ligt de nadruk iets meer op het bedrijf Oceangate en de misstanden in de bedrijfsvoering. Interessant, maar het ritme van de film viel tegen.

Een informatieve documentaire over de technische mankementen van de onlangs verongelukte onderzeeër Titan. Een erg interessant verhaal, dat in een veilige/bekende vorm gepresenteerd wordt.

Een erg goed geschreven inkijk in de relatie tussen religie en het milieu. Ethan Hawke speelt een sterke hoofdrol en het geheel is op een bijzondere manier gefilmd. Zo nu en dan raakte ik de draad een beetje kwijt, maar door de kwaliteit van het script was het niet moeilijk terug in het verhaal te raken.

Een prima kort verhaal in een wereld waar dinosauriërs vrij rondlopen. Genoeg spanning in dit tussendoortje.

Helaas zeer teleurstellende film. Het grootste probleem zit hem wat mij betreft in het forceren van oude bekenden in het verhaal. De cast van Jurassic Park is terug, maar de verhaallijn waar ze deel van uitmaken is totaal oninteressant. Daartegenover zat er wel veel potentie in het verhaal van de Jurassic World cast en het idee van dinosauriërs die vrij rondlopen in de wereld.

Net als het verhaal van deze film zijn mijn gevoelens in tweeën gesplitst. De dialoog is simplistisch en het plot zit vol onlogische elementen. Daartegenover staat dat alles fenomenaal in beeld is gebracht door regisseur Bayona en zijn vaste cinematograaf Faura. De belichting is prachtig en de visuele effecten zijn uitstekend. Jammer dus dat het script teleurstellend is, deze regisseur verdient beter.

Toen deze film uitkwam vond ik hem fantastisch en liet ik me volledig onderdompelen in de nostalgie. Niet gek, gezien Jurassic Park mijn favoriete film aller tijden is. Nu ik deze film jaren later weer terugkijk zie ik nog steeds een zeer vermakelijke blockbuster, met mooie effecten en goed uitgevoerde concepten. Wat me wel erg stoorde was de dialoog. Die was ontzettend slecht en leek te bestaan uit one-liners die het goed zouden doen in de trailer. Verder zijn de karakters niet memorabel en mist de film de diepgang van het eerste deel in de reeks. De muziek is dan wel weer fenomenaal.

Met de emoties en het behandelen van de familiethematiek zit het wel goed in deze film. Wel jammer dat een paar essentiële plotpunten uit het origineel ontbraken. De spaarzame nieuwe elementen voegden niets toe. Het geheel voelt daarom erg nutteloos aan. Over het algemeen zou ik dan ook gewoon lekker het origineel kijken en deze links laten liggen.

De structuur van Martyrs is erg interessant. Knap hoe het verhaal je één kant opstuurt, om vervolgens een heel andere weg in te slaan. De make-up effecten zijn bovendien uitstekend en zorgden ervoor dat ik zo nu en dan mijn blik van het scherm moest afwenden.

Deze film slaagt erin aandacht te geven aan een onderbelicht aspect van de Tweede Wereldoorlog en de filmmakers gingen duidelijk met veel liefde voor het onderwerp aan de slag.

Zoals vaker in dit soort oorlogsfilms is er weinig ruimte om de karakters uit te diepen, waardoor ik niet echt een band met ze kan opbouwen. Verder ontbrak het perspectief van de Japanners in de gevechtsscènes, waardoor deze erg eentonig aanvoelden.

Een weinig creatieve thriller, meer kan ik er helaas niet van maken.

Na jaren van bouwen aan een coherent filmuniversum kon een film als dit niet uitblijven. Knap hoe de scriptschrijvers ruimte hebben gevonden om zo'n groot aantal karakers samen te brengen in één verhaal, zonder dat de balans verstoord wordt (en laat balans nou net een van de belangrijkste thema van de film zijn). Visueel verbluffend, pakkende actie en emotionele momenten maken dit een topervaring. Wel moet je je huiswerk gedaan hebben om alle verwijzingen te kunnen duiden.

Een vermakelijke sketch waarbij de talenten van Taika Waititi ten volste benut worden.

Een van de meest visueel aantrekkelijke Marvel-films door het gebruik van felle kleuren en speelse sets. De structuur van het verhaal kon nog wat werk gebruiken en de humor werkt niet altijd even goed, maar dit is zeker een vermakelijke kijkervaring.

Knap hoe het script balans weet te vinden tussen alle karakters die hun eigen krankzinnige avonturen beleven. Niet alle humor werkt even goed, maar over het algemeen is hier goed om te lachen.

Prachtig gefilmd, vooral de belichting is fantastisch. De karakters zijn interessant en de film heeft een fijne, droge humor. Het middenstuk van het verhaal was ietwat traag.