Reacties

Ik had hoge verwachtingen dat dit vervolg de eerste zou overtreffen, maar ik ben het eens met de meeste reacties hierboven, het is teleurstellend.
Zonder smaak of originaliteit en belachelijke dialogen, het gaat alle kanten op, behalve in de goede richting,
Met Woody Harrelson hadden we gekkere dingen verwacht en zeker meer humor, er was zoveel beters te doen...

Een Marvel dat meer gericht is op SF en zijn wezens die uit de ruimte zijn teruggebracht, in plaats van op pure superhelden.
Alle originaliteit ligt in de persoonlijkheid van een journalist, verbonden met een van deze wezens die hem tegen zijn wil komt bewonen... en het is even wennen aan dit Venom dat hem in zijn greep heeft.
Geen al te serieuze enscenering van Ruben Fleischer hier, uiteraard met een scenario dat zeer doelgericht is, maar een beetje vergezocht, dat iets te veel vrijheid eist met inconsistenties of te voor de hand liggende faciliteiten.
Niettemin doen de acteurs hun werk, met de nodige humor, is de CGI van hoge kwaliteit, en zijn de actiescènes spectaculair en vermakelijk.
Let op de eindscène, tussen de aftiteling, waarin de tweede film van de franchise wordt aangekondigd. Het gezicht van Woody Harrelson maakte me echt aan het lachen, ook al zijn de recensies alweer verdeeld over dit vervolg.

De jonge acteurs zijn erg goed en het verhaal houdt de aandacht van de kijker vast, maar de enscenering mist spanning en enge momenten, waardoor het meer een dramatische bovennatuurlijke film is dan een horrorfilm.
Een kleine 6.

Sinds de derde film is de franchise weer op de rails, daar valt niet over te twisten.
Opnieuw geregisseerd door Christopher McQuarrie, is ‘Fallout’ een toonbeeld van het beste dat de Amerikaanse actiecinema ons kan bieden.
Indrukwekkende scènes worden opniew voorgeschoteld waarin Tom Cruise zichzelf overtreft in steeds spectaculairdere stunts. Soms overdreven, maar dat is onvermijdelijk in een onmogelijke opdracht.

Actie, geweld, een beetje romantiek en een vleugje cynische humor. Alles wat je nodig hebt voor een goede gangsterfilm. Het zit zo goed in elkaar met gestaag ritme in een donkere jaren 70 sfeer met een geweldige cast. We vervelen ons nooit omdat er altijd wel iets gebeurt. 8+

Niet slecht, maar ik kon moeilijk begrijpen waarom ze een vervolg maakten. Qua actiescènes zit het goed, maar ik zie er het nut niet van in om door te gaan met het innen van schulden terwijl ze dat in de eerste film al niet meer wilden doen...

Ondanks verheven ambities om de bijbelse figuur Maria te moderniseren en het visueel netjes gefilmd is, mist het resultaat impact. De film slaagt er niet in echte emotionele weerklank te vinden of de religieuze thema's te overstijgen en blijft saai.

Twee jonge mormoonse missionarissen, op zoek naar bekering, kloppen aan bij de charmante meneer Reed, zonder te vermoeden dat hij hen in een even onverwachte als angstaanjagende ervaring zal storten.
De sfeer, aanvankelijk hoffelijk en goedaardig, maakt geleidelijk plaats voor een vreemd beklemmend klimaat.
Een verrassende en uitstekende prestatie van Hugh Grant, hij is werkelijk de kracht van de film.
Het bezoek aan deze vreemde mr. Reed blijft toch aan het eind van het jaar een niet te missen gebeurtenis.

Een liefde die onrustbarend is door het kleurverschil, maar dit waargebeurde verhaal is meer dan een gewone romantisch drama.
Naast maatschappelijke discriminatie staat een staatsreden het geluk in de weg van twee jonge mensen, wier persoonlijke lot de geschiedenis ontmoet, dat van het toekomstige Botswana en dat van apartheid.

Mooie decors, uitzonderlijke acteurs (Ralph Fiennes, na twee eerder nominaties, op weg voor een Oscar ?) , maar het scenario mist toch enig spanning en ritme in deze politieke thriller met in de achtergrond een ideologische machtsstrijd. 7+

Geregisseerd door Richard Donner, geschreven door Chris Columbus en geproduceerd door Steven Spielberg!
Alles komt samen om deze avonturenfilm zo vermakelijke mogelijk te maken, grappige en innemende personages, origineel verhaal, super productie, goede soundtracks... en het begin van de geweldige carrière van Josh Brolin en ook die van Sean Astin.
Ongetwijfeld een perfecte familie entertainment.

Ik heb nogal genoten van deze Smile 2, de acteurs zijn allemaal erg goed, de sfeer is zwaar en verontrustend, de regie is verfijnd en het werk rond het geluid is van kwaliteit.
Een goede (zelfs zeer goede) horrorfilm.

Het verhaal is ontleend aan waargebeurde feiten en is behoorlijk interessant, maar had meer uitgebuit kunnen worden en zonder romantisch gedoe.

Peter Falk als Columbo, goed voor 10 seizoenen, een heel tijdperk.
De genialiteit om de misdaad vanaf het begin te laten zien, heeft de verdienste dat je vanaf de eerste minuten in het complot duikt en de moordenaar kent, pas daarna begint het kat en muisspel tussen de detective en de dader.
Vaak gekopieerd maar nooit geëvenaard.

Als het verhaal een beetje zwak is, draagt ​​het karakter van de personages de hele film.
John Wayne zal daarvoor de enige Oscar uit zijn carrière ontvangen.

Een mythisch concert in Montreal gegeven door de groep op 24 en 25 november 1981 (10 jaar, dag op dag vóór Freddie's dood) en Queen's optreden op Live Aid op 13 juli 1985 die de geschiedenisboeken is ingegaan als een van de beste optredens aller tijden.
Freddie Mercury blijft onvervangbare.

Altijd leuk en vermakelijk om terug te bekijken, dit vijfde deel is dan meer gericht op de spionagekant, iets minder spectaculair en minder aangrijpend dan de vorige, maar van kwaliteit en de vliegtuigscène blijft onvergetelijk.

Eerste remake van King Kong, er werd goed aan het script gewerkt, de speciale effecten en decors zijn uitstekend voor die tijd, en een zeer goede acteurskeuze, een genot om het nog eens te herbekijken. 7+

De eerste studiofilm voor Ron Howard, waarmee hij zich vervolgens als regisseur in Hollywood kon vestigen.
De eerste stappen voor Michael Keaton en het immense plezier om de schattige Shelley Long te zien, evenals de vriendelijke en amusante Henry Winkler (de bekende 'Fonz' van Happy Days).
Er is ook een cameo met de toen jonge Kevin Costner.
Een 100% jaren 80 komedie.

Een redelijk goede thriller, maar die weinig originaliteit getuigt. Toch de moeite om eens te bekijken, meer niet.
Eén van de beste van de vele thrillers gemaakt door Netflix. Het was ook leuk om George Mc Kay (1917) en Hugh Bonneville (Downtown Abbey) weer bezig te zien. 6+

Dat was weer eens genieten bij het terugzien van deze 4de Mission impossible, met inventieve en spectaculaire actiescènes in een adembenemende tempo, er zitten duidelijk inconsistenties of onrealistische gebeurtenissen in, maar dat bederft de film helemaal niet.
Schitterend camerawerk, prima cast en goed geplaatste humor, de scene met de half werkende kleefhandschoen was gewoon hilarisch.
kortom een ​​geslaagde actie-spionagefilm.

Een succesvolle derde film en veruit beter dan de tweede deel waarin werd gespeeld met surrealisme en overdrijving.
De regie van J.J Abrams zet de franchise weer op een iets realistischer toon, waarbij spanning en actie vakkundig worden gecombineerd.
De acteurs zijn dan ook uitstekend, vooral wijlen Philip Seymour Hoffman die indruk maakte met zijn charisma en zijn acteerwerk.

Dit keer is het John Woo die achter de camera staat met een andere stijl en een totaal overmatig gebruik van slow motion.
De actiescènes zijn nog steeds vermakelijk, maar veel te overdreven. Stunts, aktie, soms overdreven, die zorgen voor sensatie, dat hoort er nu eenmaal bij, maar te is te. Een kleine 6 voor mij.

Niemand minder dan Brian De Palma regisseert de eerste van deze succesvolle franchise.
Het verhaal is iets ingewikkeld en het midden van de film sleept zich voort.
Maar de cast is prima en de film maakt dit goed met zijn enscenering die ons in de finale in spanning houdt.

De levende getuigenis van een tijdperk.
De camera's bevinden zich overal, op het podium, backstage, in het publiek en brengen de warme sfeer van het festival perfect over. Een meesterwerk.
Drie dagen vol waanzin, waarbij een half miljoen mensen bijeenkwamen, een ongelooflijk grote menigte die de organisatoren zal dwingen het festival officieel vrij te verklaren.
We zien een van de organisatoren met tranen in zijn ogen zeggen: 'Het is een financiële ramp, we gaan veel geld verliezen, maar wat we voor onze ogen hebben is van onschatbare waarde, het is zo mooi'.