Reacties

Ik vond het een prima reactie, hoor :) Zo doe ik het ook!

Dit is nog steeds te zien bij Netflix. Maar dat staat er even niet bij.

stopt vingers in oren Lalalala! Ik heb nog geen tijd om de serie te kijken en ik wil alle spoilers vermijden! Maar dat dit een goede serie zou kunnen zijn, dat vermoede ik al :)

Dank je, dat lijkt me een goede aanbeveling. Katten zijn (natuurlijk) van nature al grappig, dus ik snap je verwachting. Maar veel interessanter is of er in de afgelopen 30 jaar (omdat dit al zo oud is) nieuwe inzichten over katten zijn bijgekomen. Dat is het mooie van katten: je denkt dat je alles over ze weet en dan weten ze je weer te verrassen.
(Onze kat denkt enorm grappig te zijn als ik een film wil kijken en hij midden voor het scherm gaat zitten. Want waarom zou ik een film kijken als ik zo'n prachtig dier kan zien?)

Gelukkig is er voor iedereen een film. Deze komt bij mij echt niet voorbij, en het is al de 4de? Voor mij zijn er veel interessantere films en je moet vooral kijken waar je gelukkig van wordt. Dus sla ik deze over.

Duh. (Ik zet dit wel op mijn lijstje.) Als digital founder (iemand die al voor Facebook met internet bezig was) is dit gesneden koek. Je kon dit al zien aankomen. Niet voor niets gebruikten we nooit onze eigen naam als we op nieuwsgroepen zaten (kudos als je dat herkent). Geen foto online. Niemand op zijn woord geloven, want 'on the internet, no one knows you're a dog.'

Shogun is ontzettend goed en ik ben zo blij dat ze wekelijks een nieuwe aflevering er bij zetten. Dit moet je ook niet willen bingen: lekker lang van genieten! En X-Men 97 is ook geweldig en daarmee hebben we weer een fijne zaterdagochtend cartoon!

Dat kan natuurlijk, maar dat hij juist ontzettend de fout in gaat (keer op keer) was juist waarom ik het leuk vond. Ik vind het zelf altijd erg saai als het over mensen gaat die altijd de juiste keuze maken en altijd de winnaar zijn. Maar dat je het alsnog meer dan één seizoen hebt uitgehouden!

Het is geen gezellige film. Wel heel goed gespeeld, en ik hou wel van dat springen door de tijd, met scenes die door elkaar lopen. Het is dus geen film met een begin en een eind. Daarom moet je goed opletten, want het einde is eigenlijk het begin. Dat je dan begrijpt dat Oppenheimer wel degelijk wist waar hij aan begon en mee bezig was.
Als je nu al twijfelt aan of 'de mens' een kracht voor het goede of het kwade is, dan moet je deze film niet zien. Zijn er goede dingen gekomen uit de testen en de bommen? Tja.
Als film is het wel een prachtige film. Alles klopt. Goede casting, acteurs die alles geven, en oh, zo mooi om te zien.
Maar daarna even flink veel schattige kattenfilmpjes kijken of verplicht knuffelen met puppies of babies.

Het maakt geen bal uit wie de rollen spelen. Het toneelstuk is geschreven in de renaissance, toen vrouwen en meisjes nog gespeeld werden door mannen en jongens. En dan zijn Julia en haar Romeo ook nog eens Italiaans (Verona). Er is ook niks mis mee als Julia gespeeld zou worden door een Italiaanse jongen. Of een Friese vrouw. Of een jonge dame met iets anders dan een olijfbruine huid.
Inderdaad: hebben mensen nou echt niks beters te doen?

Misschien niet zo interessant (voor mij) als The Beatles documentaire. Maar best wel leuk om te zien, denk ik. Dit is vooral veel achteraf gepraat, als ik naar de trailer kijk. En van The Beatles was het natuurlijk authentiek materiaal dat op dat moment geschoten was. Maar je kunt niet echt om de muziek heen. Niet mijn stijl of ding, maar zo erg aanwezig door de jaren heen dat ik toch redelijk vaak het liedje onverwacht kan meezingen.

Ik denk inderdaad dat als je van moderne theater-musicals houdt (expressief en overdreven), dat je dit dan wel leuk vindt. Ik vond er minder aan, vooral omdat de muziek en de liedjes echt oppervlakkig waren, muzikaal - voor mij. Er bleef ook niks hangen. Als film deed het me niks.
En ik hou van musicals, he. Echt. Maar dit was meer operette, met bijna geen dialoog.
Wat ik vooral raar vond was dat geen van de kind acteurs op mij overkwam als ... kind. Ze waren allemaal mini-volwassenen.
En ja, de eerste film, minder trouw aan het boek, maar wel een stuk leuker. Al was het alleen maar vanwege Danny DeVito en zijn toenmalige vrouw.

3% start best okay, maar dan wordt het al snel saai. Als je écht SF wil kijken, dan moet je toch echt naar andere series gaan. En dan zou The Expanse bovenaan moeten staan. En Battlestar Galactica (re-boot). En Space: Above and Beyond.
En Red Dwarf, natuurlijk :)

Ja, het is een leuke film, maar het is niet echt een giga-dijenkletser. Dit is een 'reboot' van de oorspronkelijke films met Chevy Chase, die veel meer fysieke comedy deed. En Jon Hamm is, naast een ongelooflijk goede acteur, een ander type comedy-acteur. Ook leuk! Maar 'buikpijn van het lachen' is het niet echt.

Heb je Joker gezien? Dan moet je deze film ook kijken. Veel minder geweld, maar hetzelfde thema. En de films zijn ook echt verbonden met elkaar, omdat De Niro in Joker tegenover Joaquin Phoenix zit als Talk show host. The King of Comedy is wel triest en geen comedy (maar wel tragi-komedisch).

Dat is goed nieuws, vandaag :) Daar kom ik de dag wel mee door. Dune Messiah is het (bijna ontluisterende) einde aan het verhaal van Muad'Dib. Is hij Frodo of Gollum? ;) Is hij Luke of Vader? :D
Maar meer dan dat, al zou ik het niet voor het verhaal kijken, het wordt natuurlijk weer een spektaculair stuk film. En het wordt ook weer tijd voor een trilogy voor deze generatie.

'Nagespeelde scenes' doet voorkomen alsof er iets is om na te spelen. Dit is geen docu. De tijd dat er wordt aangenomen dat wat er in dat boek staat ook echt gebeurt is ligt al ver achter ons.

Oh nee, weer een vrouw die er met de baan van een man vandoor gaat! Wat een wereld! /einde sarcasme modus.
Jemig. Hebben die zei---zeurders nou echt geen leuke dingen in hun eigen leven? Fantastic four, met drie mannelijke rollen in die 4, is nog nooit geslaagd. Dus eigenlijk ligt het aan die mannen, toch? Ze moeten alle rollen gewoon vervangen door de vrouwelijke versie! Dan wordt het een succes.
Die logica werkt ook niet de andere kant op.

Deze film. Iedere keer als ik door mijn disc collectie ga, sta ik weer met Amadeus in handen en denk ik: kan-ie nou weg? En dan antwoord ik (in mezelf, hoor): nog één keertje zien dan? En bam! Dan weet ik weer waarom deze film altijd in mijn vaste collectie zit.
Waarom is deze film nou zo goed? Ik ben geen Mozart fan, hoewel ik de muziek wel waardeer. In de film is de muziek natuurlijk aanwezig, maar niet de hoofdrolspeler. Want het gaat gewoon over een jong talent dat, zoals we dat nu ook nog kennen in de muziek van vandaag, een enorm grote ster wordt in zijn tijd. Dat kon dus ook zonder TikTok.
Maar het is ook een juicy strijd tussen twee mannen, waarbij de een jaloers is op de ander. En dat deel van het verhaal zit gewoon goed in elkaar.
Er zit ook humor in. Em Mozart is soms gewoon irritant. Dat mag en daar mag je je aan irriteren én je mag er om lachen. En wie weet: misschien ga je de muziek ook stiekem leuk vinden. Of niet.

Fargo is te zien achter de Prime betaalmuur. Dus wij schaffen de discs maar aan, want na het eerste seizoen wil ik meer zien!

Het boek is een kinderboek. Dus ik denk dat het toch wel een kinderserie moet zijn. Net als Pippi Langkous.

Maar ... het is toch ook een kinderserie?

Waarom is het dan een slechte serie? Ik heb de intro gekeken en vond het niet bepaald slecht? Kan natuurlijk later nog komen, maar waarom?

Soms schaf je een dvd box aan omdat je een tv serie per se wil zien. Omdat je geheugen misschien te rooskleurig is. En dan kom je er verdorie achter dat de serie (het verhaal en het acteerwerk) nog beter was dan je je kon herinneren. Dit is een volwassen verhaal. Ja, de studio decors zijn van karton met veel flitsende lampjes. En ja, ze gaan vaak naar dezelfde steengroeve of industriele terreinen voor de buiten-scenes. Maar kom op: een groep criminelen die bij elkaar worden gegooid en die dan even een soort van rebelse vrijheidsstrijders worden tegen wil en dank: leuk!

Aan de ene kant een hilarisch tijdsbeeld van de vroege jaren 80. :) En aan de andere kant een hilarische kijk op de beurshandel van die tijd, met nog mensen op de handelsvloer, schreeuwend en handelend. Dat gaat nu via computers, he. Het is geen lach-of-ik-schiet humor, maar met een duister randje. De personages zijn of erg naief of een haaibaai of hebben de instelling 'greed is good'.
Maar heb je zin een een stukje jaren 80 nostalgie (en daarna blij zijn dat die tijd voorbij is), dan is dit een leuke serie.