Reacties

Kan het iets te maken hebben met iets rond de productie van de serie? Ik las iets over vergiftiging??
https://www.bbc.com/news/world-asia-china-68705857
'one of the key players behind the adaptation was sentenced to death just a day after the show's release'??

Soms heeft een serie tijd nodig. Ik heb nog geen behoefte gevoeld om 3 body problem te kijken (want ik was GOT ook aardig zat, terwijl ik groot fan ben van de boeken). Maar eerlijk is eerlijk: sommige series worden pas beter na het eerste seizoen.

Als het net zo leuk is als The Artful Dodger, dan ben ik blij.

Het is geen remake, het is een nieuwe interpretatie. Ik zie het een beetje als een op zichzelf staande alternate world versie met grappige comedians die onderling best iets leuks neerzetten. Een prima 8 waard. Hij is gewoon leuk. Bill Murray is in het origineel ook niet altijd 'leuk' leuk, maar dat hoort ook bij het personage. Kan ik niet altijd om lachen. Maar in deze versie is de humor gewoon wat minder schurend. Ook fijn.

Prima, dat begrijp ik :D Maar om een film niet te kijken omdat het een 'vrouwenfilm' is, vind ik geen reden. Kijken omdat je niet van kostuumdrama's houdt (en dat zijn niet per se vrouwenfilms) is een prima reden. En donderdagavond is een avond dat je ook best een wat lastigere film die veel van je vraagt over te slaan.
Er zijn te veel leuke films om te zien en te weinig tijd!
(Dit is dus wel een leuke film als je wel van kostuumdrama's houdt én even iets stevigers wilt, zoals ik ook graag roggebrood eet in plaats van week witbrood. Maar dat wil niet zeggen dat ik nooit een croissantje eet ...)

Te moeilijk voor je, he. ;)

Ah, ik heb wel iets met honden. Het is maar weer eens goed om te beseffen dat het in de VS gangbaar is om honden (katten, andere huisdieren) maar een spuitje te geven als er niet binnen een bepaalde tijd iemand komt die ze in huis wil.
Misschien is dit een leuke film om met mijn chihuahua te kijken.

Leuke documentaire, een heel persoonlijke, over de band die je kan opbouwen met een dier. Als je maar zoekt naar overeenkomsten, dan gaat dat al snel.
Net als ieder mens is ook ieder dier uniek (ga ik van uit: ik heb verschillende honden en katten gehad en ze hadden allemaal hun eigen persoonlijkheid). Niet elke octopus zou geinteresseerd zijn geweest in zo'n raar landdier dat ineens in zee gaat zwemmen. Maar deze octopus was nieuwsgierig en speels.

Dat er geen sympathieke personages zijn hoeft geen belemmering te zijn. Sterker nog, dat kan juist voor een enorm leuke kijkervaring zorgen. Vraag je bijvoorbeeld eens af waarom ze onsympathiek zijn (voor jou) en waar dat vandaan komt. Waren ze onder andere omstandigheden misschien een andere kant op gegaan? Waarom maken mensen keuzes die leiden tot de situatie waar ze in terecht komen? Geluk, pech, andere mensen die hun dwars zitten?
De meest saaie films zijn toch wel met allemaal gezapige gezellige mensen, denk ik. Want die personages groeien niet meer.

Whut. Prince degraderen tot achtergrondmuziek in een musical. Moet je wel met een heel sterk verhaal komen, en dan hoef je de muziek ook niet te misbruiken. Want dan kun je ook gewoon originele muziek gebruiken.
(De enige musical waarin ik het enigzins kan goedkeuren dat Kiss er in gebruikt wordt is Happy Feet. Punt. Genoeg.)
;) Maar ik snap dat mijn mening er niet toe doet, hoor. Maar overbodig lijkt het me wel.

Ontzettend grappige, maar ook ontroerende film. De twee thema's lijke naast elkaar te bestaan. Een schrijver die zich anders voordoet en een familiedrama met een dementerende ouder. Maar dat overlapt meer dan je denkt.
Want in elke familie draag je een 'rol', toch? En is dat wie je bent, of wat je denkt dat men verwacht?
Maar daarnaast: de scenes waarin de schrijver zich 'street' moet voordoen zijn ontzettend grappig. Confronterend, misschien, maar vooral grappig.

Het staat al een hele poos op Netflux, maar dat is het leuke, he? Dat iets dan pas jaren later wordt 'ontdekt'. Ja, dit is een fantastische serie.

Een simpele, maar lieve, tv serie. Tegenwoordig zijn geisha(geiko)/maiko's echte cultuur-bewaarsters, die zich richten op dans en muziek. Vroeger hing hier nog wel eens een zweem van uitbuiting overheen, waardoor het geen gemakkelijk leven was. Dat speelt hier helemaal niet. Op een of andere manier kan het Maiko huis en de geisha's voldoende inkomen genereren om de inwonende vrouwen goed te onderhouden. En ja: als je van koken houdt, is dit een leuke serie. Je krijgt er spontaan inspiratie van voor je volgende maaltijd.

Je kunt een cynische reactie geven of je kunt gewoon zien dat dit een bijzondere film is. Dit is de eerste film met een compleet afro-american cast in een tijd waarin dat nog bijzonder was (en sommige mensen leven nog steeds in die tijd). Dit was nooit een high-end product, maar zelfs voor die tijd - 1979 - was het wel bijzonder. Het verhaal van Oz is aangepast, zodat het niet over een verdwaald en eenzaam meisje gaat, maar over een jonge vrouw (jonger dan Diana Ross was) die verlegen is en niet echt aan haar leven durft te beginnen. De hele reis door Oz geeft haar de kans om volwassen te worden en dapperder te worden. En dat is een verhaal wat nu nog mensen aanspreekt.
Buiten de leuke liedjes, die leuker zijn om in de setting van deze musical te zien dan om alleen op de achtergrond te horen terwijl je afwast.

Oh, hoor mijn bede en geef ons een tweede seizoen. Je kent Oliver Twist? Nee? Geeft niet. Lees desnoods de verkorte wikipediapagina. Kijk, vroeger gooide Engeland het liefst criminelen buiten de landsgrenzen. Goeie oplossing. En ze hadden ontzettend veel ruimte in Australie, dus hup: hele bootladingen onfortuinlijken werden daar aan land gezet. Jack was vroeger een straatschoffie met lenige vingers. Als zakkenroller was hij onge-evenaard. Nu probeert hij een nieuw leven op te bouwen als chirurg en dat is natuurlijk een fantastisch gegeven! Maar het zou een saaie serie zijn als zijn verleden niet achter hem aan komt hollen.

Dit is een 'kostuumdrama'. Maar door het spel van de hoofdpersonen voelt het heerlijk modern aan. Ook de muziek is niet-tijdgebonden. Dus je kunt er heerlijk bij wegdromen (met een boel romantiek), er lekker om lachen (want er worden natuurlijk heists uitgehaald) en ook de spanning is in orde. Oh, een tweede seizoen, want deze cliffhanger, daar kan ik niks mee!!

Een hele jonge Thomas Brodie-Sangster, in deze film (je kent hem misschien van The Artful Dodger). Je hoeft helemaal niks te weten van de Koning Artur legendes, maar het is wel leuk als je daar iets mee hebt. Je kunt eigenlijk helemaal niks tegen deze film hebben. Fun voor de hele familie, zonder probleem.

Echt tijd. Ook omdat het fijn is dat het zichtbaarder wordt dat er in de politiek meer is dan wat je normaal aan de tafel ziet. Mijn tip blijft ook staan, om vooral de comedy/sketch show the kijken History of the World Part 2, waarin Chisholm ook als historsich figuur voorbij komt. En dan deze film, waarin we eindelijk weer een andere kant zien van de geschiedenis.

We houden niet van bingen. Punt. Maar omdat we eigenlijk de hele originele X-Men serie wilde zien voor we aan de nieuwe begonnen, hebben we echt ongelooflijk gebinged. En kijk, ik hou van appeltaart, maar als ik elke dag alleen maar appeltaart mag eten, dan wil ik na anderhalve week toch echt even een fijne pizza of een gezonde salade. Dus we zijn nog niet begonnen aan X-Men '97. Maar misschien vandaag? Met een stukje appeltaart?

Niet vanwege Lance Reddick, hoor: want fantastische acteur. Maar dit gaat potdorie over het leven van een vrouwelijke politicus in een tijd dat zij enorme vooroordelen moest overwinnen. Kunnen we het over haar hebben?

Het kinderboek is fantastisch (en al heel oud: ik las het al op de basisschool, toen dat nog lagere school heette). Maar ik zag de trailer en ik vind het toch niet interessant genoeg. Maar! Wel leuk voor kinderen, hoop ik. Ondanks dat Harold geen jong kind meer is in de film. (Waarom moet er altijd zo'n saaie volwassene in zo'n leuke rol stappen?)

Ehm. Whut?
Er is geen verhaal van 'the sims'. Behalve dat er geen echte spel-elementen aanwezig zijn. Ik kan me hier niks bij voorstellen. The Sims is ook enorm op z'n retour (meer dan Barbie ooit was) onder de fans van het spel. En als het gaat om 'sims realiseren zich dat ze in een simulatie zitten', dan hebben we dat toch al gehad met Ryan Reynolds (Free Guy)?
Zijn er echt geen betere verhalen meer te bedenken? :D

Uit 1990, dus ... 34. Niet bepaald een 'spring chicken' meer.
Lazenby was 29. Craig was 38 (dus maar 4 jaar ouder). Wie weet is dit wel een fantastische keus. Ik had zelf een andere acteur in gedachten.

Star Trek is niet serieus :) (Ja, misschien dat Discovery zich wat te serieus neemt, maar kijk dan maar de afleveringen die door Jonathan Frakes zijn geregiseerd.) Als je dat echt denkt, moet je toch minstens film nr 4 zien.

Dit is de beste Star Trek film ooit .. in de zin dat het zowel met eerbied als humor naar de serie en de films heeft gekeken. En naar de acteurs. Waar de Captain in Galaxy Quest duidelijk op de acteur William Shatner is gebaseerd en Mathesar iets wegheeft van wat Leonard Nimoy ooit als boektitel koos 'I am not Spock' (Nimoy speelde Mr Spock in Star Trek en had het op een moment gehad met fans die hem alleen in die rol wilde zien, net als Shatner). Beide Star Trek acteurs waardeerden de fans wel heel erg, uiteindelijk. En dat zie je in deze film dus ook terug: dat het de fans zijn waar het om draait.

Als de humor je niet ligt, dat kan. Het is geen dijenkletser, maar vaak iets subtieler en veel leuker als je Star Trek fan bent.

Het mooie van de Popey met Robin Williams is dat het achteraf best meeviel. De recensies van toen waren in mijn ogen onterecht negatief. Maar kom maar op met een nieuwe versie. Niet té glad en strak, want dat past niet bij Popeye.