Reacties

Ik had toch het idee dat Mad Max in deze film een bijfiguur was. En dat terwijl Tom Hardy echt wel een aanwezigheid kan zijn in een film. Theron is absoluut geen favo-actrice in mijn rijtje, maar haar rol is vijf keer meer interessant dan Mad Max. Het plot is een beetje meh, maar het is wel een klein spektakelfilmpje, een beetje. Prima vermaak, doet wat het zegt op de verpakking.

Een derde Mad Max film had niemand misschien verwacht, maar in deze film zie je dat vooral Tina Turner zich enorm vermaakt. Haar rol staat me dan ook het meeste bij van de film. Verder is deze film vrij zacht vergeleken bij de eerste en de tweede, waarschijnlijk omdat er zoveel kinderen in voorkomen. En eigenlijk vind ik dat ook wel weer leuk: dat ondanks de nogal deprimerende setting, we dan toch zien dat er hoop is, want: kids.
Stiekem dus de liefste Mad Max film.

Vlotte film, met humor die in de boeken niet terug te vinden is. De interactie tussen Holmes en Watson is fantastisch. Het verhaal is misschien minder klassiek en heeft weinig met de oorspronkelijke boeken te maken. Maar dat geeft niet! Gewoon een fijne film, met veel grappige scenes.

De B-film schuift langzaam naar een meer mainstream film, natuurlijk omdat de eerste film het heel goed deed bij het publiek. Iets gelikter dan zijn voorganger, maar ook net iets beter in elkaar gezet.
Road movie. Duidelijk plot. Je hoeft de eerste film niet te zien om deze film te kunnen volgen.

Ik wilde dit niet leuk vinden en toch, toch heb ik nog steeds de dvd. Het is namelijk best een leuke film. Heel leuk om te zien met de mooie verwijzingen naar de oorspronkelijke tv serie (nu ook weer te streamen). Verwacht geen realitische film, dit is vermaak.

Mad Max voelt als een b-film met ambities. De setting in een apocalyptische woestijn is wel briljant, omdat niks er gelikt uit hoeft te zien. Het drama in de film is over de top en dat moet ook wel: dit is een spektakelfilm, geen diepgravend emotioneel verhaal. Mocht je interesse hebben, in de VS wordt elk jaar een LARP georganiseerd genaamd The Wasteland Weekend, waarin je als soort van Mad Max-geinspireerd personage in de Mojave woestijn kan rondlopen. Het is wel erg warm.

Ik ben wel van de biopics, maar ik heb ergens toch het vermoeden dat dit wel heel erg geromantiseerd is. Hawking was volgens de dingen die ik gelezen heb inderdaad briljant (duh) maar ook - 'ondanks' zijn ziekte - geen makkelijke man. Redmayne is net iets te aardig. Wat wel een hele fijne kijkervaring is! Maar dit is een film, en Redmayne is een acteur. Die wel weer heel realistisch een briljante man speelt met een ziekte die hem lichamelijk aftakelt.

Ook als je je brein even uitzet en alleen naar de beelden kijkt is dit een vermakelijke film. Ik zeg dat omdat ik me weinig kan herinneren van het plot (wat weer handig is als ik de film een tweede keer wil zien). Maar ik weet wel dat ik me vermaakt heb toen ik de film zag. Mijn geschiedenis met de Alien films gaat terug naar de eerste keer Alien kijken als tiener, helemaal alleen thuis. Daardoor was de film nóg enger. Prometheus heb ik als volwassene gezien en eigenlijk herinner ik me er niks engs aan, maar is dat omdat ik ouder ben ... of is deze film echt minder griezelig?

Wat ik me wel herinner is dat ik Prometheus echt onder science fiction neerzette: dit is waarom ik van SF hou. Het hoeft niet altijd logisch te zijn. Tijd om de film nog eens te zien.

Veel beter dan de re-boot. En Ron Perlman is heerlijk om naar te kijken. Hij speelt Hellboy als een recalcitrante puber (woordenboek). En dat past. Maar is helemaal leuk als je weet dat de acteur in de film als ruim boven de 50 was. Ver voorbij het puberen. Het is geen filosofische film met dramatische hoogtepunten, maar het is wel een film waar ik vaak naar teruggrijp als ik iets simpels wil met voldoende vulling. Een beetje als een luxe saucijzenbroodje. Geen hoofdmaaltijd, maar wel beter dan een bakje instant noodles.

Ik heb deze film niet eerder kùnnen zien. Soms is het onderwerp te dichtbij, bij je eigen wekelijkheid. En nu ik de film wel gezien heb, was het nog steeds moeilijk en pijnlijk. Je ziet de persoon voor je ogen wegglippen. Maar wat wij als kijkers missen, is de herinneringen die de dochter, Anne, heeft aan haar voorheen waarschijnlijk krachtige vader. De vader die haar schoenveters knoopte. Die verhaaltjes voorlas. Die haar steunde en hielp. Dat was een andere man dan die we als kijkers zien.

Ik weet niet in hoeverre Hopkins zich verdiept heeft in zijn rol. Maar de kleinste dingen kloppen: het schuifelen, dingen kwijt zijn, de gemene opmerkingen uit het niets. Het is knap, het is herkenbaar.

En hoe oneerlijk voelde het, voor mij, dat een man als Hopkins met volle bewustzijn van wie hij is, dit personage kon neerzetten, terwijl anderen - jongere oude mannen - dit daadwerkelijk meemaken. Maar hoe moeilijk en oneerlijk: ik ben wel blij dat ik de film gezien heb. Het sloot iets af voor mij.

Rose Noble is een harstikke fijn personage. Zo mooi dat ze de dochter is en zélf de naam Rose gekozen heeft, want die naam betekent iets voor de Doctor. Dat mensen dat niet oppikken en zo koud en gevoelloos reageren. Op een fictioneel personage ook nog eens.

Nee, er is niks uitgeknipt, maar omdat de serie al wat ouder is en sfeervol donker, zijn veel scenes een beetje te licht gemaakt en ik geloof ook bijgesneden op het brede formaat. Zeker in de eerste seizoenen. Er zijn filmpjes online te vinden waarin de versies met elkaar vergeleken worden.

Toch is Moffat voor mij bekender van Doctor Who ... ;) Daar is hij met 95 afleveringen mee bezig geweest, en bij Sherlock maar met ... 15. Maar goed. Van de UK naar de US lukt niet goed, maar wie weer andersom wel. Ligt er aan of hij het net zo leuk maakt, maar dan op z'n Brits.

Jammer dat op Disney+ de 'geoptimaliseerde' versie te zien is, want daarmee is heel veel kapot gemaakt aan sfeer. Maar! Gelukkig heb ik de serie op dvd en kan ik het zien in de glorie waarvoor het bedoeld is. Buffy is nog steeds een hele leuke serie. Eigenlijk omdat de dingen die je meemaakt als je opgroeit hetzelfde blijven ... minus de vampieren, demonen en heksen. Of ...?
In deze serie zit ook de eerste aflevering van een tv serie waarin helemaal geen muziek werd gebruikt (en ook weet eentje: die musical aflevering). Dat je van happy musicalliedjes naar iets heel verdrietigs kan gaan kenmerkt de brede weg die Buffy en de scooby gang oversteken. Je weet echt nooit wat je te wachten staat.

Het boek heeft mijn 'meester op de basisschool'nog eens voorgelezen. De film is best spannend, maar lang niet zo eng als ik dat voorleesuurtje vond - brrr. ;)
Voor 10-jarigen die wel eens een 'enge' film willen zien: prima. Maar het is dus wel een indrukwekkende film, en niet kinderachtig-eng, op die leeftijd. Als volwassene heb ik er van genoten.

Oh, wat had ik deze graag leuk gevonden. Tessa Thompson kan namelijk best grappig zijn. Helaas ... neuh. Jammer.

Ergens staat me bij dat de eerste keer dat ik de film zag ik er weinig van verwachte, maar dat het wel erg leuk was. Niet zozeer vanwege Murphy (hoewel hij toen ook grappig was), maar omdat de rest van de cast ook heel erg grappig was.
Daarom heb ik nu besloten de film nog eens te zien, met mijn gozer, want was het nou echt zo leuk? En is-ie dat nu nog?

Soms lijkt iets een goed idee, maar als je er iets langer over had nagedacht, had je het niet gedaan. Zoals dit deel 3 kijken, terwijl je al wist dat deel 2 ook minder was en de lol van de 'rare buitenaardsen' er ook wel af was. Besteed je tijd beter en sla deze over.
Spaceballs al gezien?

Okay, dit is dus écht een ouwe film, zelfs nog ouder dan mijn vader! Daarom dus ook leuk om eens te zien, want als je dan toch eens een film wilt kijken die 85 jaar oud is, dan is dit wel een hele goeie keus. Vooral ook omdat het echt erg goed weg te kauwen is. Op zich is de film namelijk best vlot, waar veel andere oude films een beetje traag verteld worden. En het gegeven van een 'verdwenen vrouw', terwijl wij als kijker die vrouw toch echt hebben gezien met het meisje, dat is ook spannend. Je blijft dus benieuwd hoe de vork in de steel zit.

Ietsjes minder leuk dan deel 1, want het voelt echt als een herhaling aan. Ik zou de plots zo uit mijn hoofd ook niet meer uit elkaar kunnen halen. Maar ik weet wel dat ik na deze eigenlijk geen echte zin meer had om deel 3 te kijken. Uiteindelijk wel gekeken, net als de laatste, maar nee: thee zetten met een oud theezakje.

Ik vond dit een hele grappige film (en had je het me 20 jaar geleden gevraagd, dan had ik een 9 gegeven). De stijl van humor is laagdrempelig, maar niet zonder charme. Kleurrijk, met een flinke knipoog naar de jaren 60 stijl, ook al speelt het grotendeels in de jaren 90.
Er zitten one-liners in die ik tot op de dag van vandaag nog herhaal.

Dit is meer komedie dan science fiction. Dus als je niet van science fiction houdt is het nog steeds een onderhoudende film. Niet te veel bij nadenken en geen hoge verwachtingen: er zitten voldoende leuke grappen in.

Het is misschien nét iets te lang. Maar wel superspectaculair, nog steeds. Natuurlijk is de acteerstijl heel anders en het verhaal is traag. Maar oh, wat ziet het er nog steeds luxe en duur uit, al dat nepgoud en nepmarmer op karton. :)

Ongeveer 10 jaar geleden heb ik deze film nog eens gezien met een destijds 14-jarige puber, die dubbel-lag. Om het verhaal, om de cheesy effects, om alles. Of een 14-jarige er nu nog van zou kunnen genieten ligt misschien aan het gevoel van humor. Het is namelijk nog steeds een beetje puberale humor en daar is niks mis mee. Ja, het is een ouwe film, maar ik geloof niet dat oude SFX echt je plezier bederft als de rest van het verhaal goed zit.

Kies twee bijfiguren uit een Shakespeare toneelstuk, die geen idee hebben dat ze bijfiguren zijn. Schrijf daar een toneelstuk over en maak er dan een film van. Briljant. Moet je in grote lijnen wel het verhaal van Hamlet kennen, maar dat is ook wel uit de film te herleiden.

Ik heb (zelfs) het toneelstuk gelezen, maar de ontdekking dat er een film van was maakte dat ik er enorm fan van werd. Dit is één van de films die ik nooit uit mijn collectie gooi, want de kans dat deze film er ooit in komt bij een streamingdienst (die toch liever de grote gemene deler bedient) is .. vrijwel nihil. - Proof me wrong.

Als je Romeo+Juliet hebt kunnen uitzitten, dan lukt deze film ook.