Reacties

Mooie film over een soort van redding door een flink stuk te lopen. Cheryl maakt een keuze om de uitdaging van de lange wandeling aan te gaan, ondanks dat haar leven in duigen luikt te liggen. Dat is mooi. Uit je comfort zone stappen en jezelf confronteren met wie je nou eigenlijk bent of wilt zijn.
Maar ook zonder die laag is het een hele mooie film, inderdaad de prachtige natuur. Ook best fijn om de film te kijken als je nog moeite hebt met het verlies van een naaste, omdat je ziet dat verdriet universeel is en dat het ook were overgaat.

Eén van de beste interpretaties van het toneelstuk van Shakespeare. Heel succesvol overgezet naar een modernere setting. Richard III is een ontzettend interessant historisch figuur. Shakespeare schreef over hem in een periode dat de man een enorm slechte reputatie had, waardoor het personage een fantastische bad guy werd in het toneelstuk. Toch duiken er tegenwoordig altijd weer nieuwe theorieën op en nieuwe ontdekkingen over wie Richard III nou eigenlijkwas en wat hij mogelijk wel of niet gedaan had. Maar deze film maakt nog dankbaar gebruik van Shakespeare's beste villain en Ian McKellan is briljant. Geen duffe of saaie film! En verdorie, als Shakespeare groupie sta ik elke keer weer versteld dat zijn verhalen nog steeds eigentijds (kunnen) zijn.

Mijn favoriete documentaire serie. Ontspannend, want je zit op de bank, avontuurlijk; want de reis gaat door het onbekende; en hartverwarmend, want Charlie. Charlie Boorman is misschien wel de meest warmhartige persoon op aarde.

Niet zo bekend in Nederland, he? Suits you, sir. Briljante sketch show, nog steeds, waarin hele korte scenes met karikaturale personages die hun catch phrase zeggen. Briliant! Typische Engelse humor (uit het noorden, eigenlijk). Does my bum look big in this? Met nu ook bekende acteurs. Nice.

Het is weer bijna kerst (nu) en dan grijp ik als het even kan naar de kerstaflevering van Bottom, die superieur is aan andere kerstafleveringen en zeker beter dan de gemiddelde romcom-kerstfilms. Het duo treft de voorbereidingen voor het klassieke Engelse kerstdiner en daar moet ik altijd erg om lachen, ook al ken ik de dialogen nu al uit mijn hoofd. De rest van de serie is ook erg leuk met veel (harde en fysieke) slapstick, waarbij je je afvraagt of de twee elkaar soms ook echt pijn hebben gedaan. Vast wel. Maar gelukkig bleven ze goede vrienden.

Humor is natuurlijk subjectief. Daarom liggen pubers ook in een deuk als hun ouders er niks aan vinden. Dit is een versie van puberale humor die door 'volwassenen' bedacht is en eerlijk gezegd: wel mijn ding. Ontstaan uit een serie sketches en uitgespannen naar filmlengte. Daarom is het misschien hier en daar wat dun. Maar als je van meligheid houdt, dan is dit de film waar we allebei om kunnen lachen :)

Nog steeds, ondanks de verstreken tijd, een leuke serie. De aflevering waarin Dick het 'internet' ontdekt en zijn colleges via een online camera geeft, vanuit huis, in zijn ochtendjas. En dezelfde aflevering waarin Sally, Tommy en Harry steeds betere, duurdere en grotere tv+speakersets kopen. Erg leuk en staat nog netjes in onze kast op dvd. Tijd om te streamen?

Ik had misschien andere verwachtingen, maar de serie viel me zo tegen dat ik het niet eens heb uitgekeken. Het voelt aan als een hobby schilderij op nummertjes. Dingen worden superdramatisch gepresenteerd, maar zijn in principe erg saai. Geen verrassingen, heel voorspelbaar met personages die naar mijn idee niet uit de verf komen.

Maar het is wel een 'special', zo wordt het ook aangekondigd. Het staat een beetje buiten de normale afleveringen omdat we weer terug gaan naar the Doctor en Donna. (Oh, Donna, je bent ook een geweldige companion!) Is het ook niet een special ivm 60 jaar Dr Who?

Wow. Ik weet nog waar ik was en met wie, toen ik hoorde dat Leonard Nimoy was overleden. Zoveel indruk heeft deze man op mij gehad en niet alleen vanwege Spock.
(Ik stond bij de visboer te wachten op mijn fish&chips, mijn gozer vernam het nieuws op zijn mobiel en deelde het met mij. We waren allebei even stil.)
De documentaire gaat verder in op wie hij was. En dat gaat van 'I am not Spock'(de titel van zijn eerste autobiografie) tot 'I am Spock' (de titel van zijn tweede autobiografie). En nee, je hoeft niks van Star Trek of Science Fiction te weten om deze documentaire goed te kunnen volgen.

Eén van de beste documentaires die ik dit jaar gezien heb (ja, ik was wat laat). Het mooiste zijn de interviews met Tina zelf, omdat haar energie en kracht zo haaks staat op wat ze verteld over de relatie met Ike. Het is bijna niet te vatten dat iemand haar ooit zo onzeker maakte. En dat is nou precies wat er zo goed aan is: dat je ook als zelfverzekerd mens ten prooi kan vallen aan een manipulerende engerd. (Hoewel zij dus toch wel een stuk milder over hem praat dan dat ik dat ooit zou kunnen.)
Naast dat persoonlijke verhaal is er ook de mooie geschiedenis van haar muzikale carierre: helemaal als ze solo gaat en haar talent en persoonlijkheid zo stralen. (En ik ben niet eens super-fan van haar!) Mooi.

Ha. Controversieel was-ie, als historisch figuur. Ik snap dat er in Frankrijk anders tegen hem wordt aangekeken, maar de rest van Europe heeft misschien een minder rooskleurig beeld van de man. Maar de film is fictie. En dat mag.

Prima verhaal over de landing bij Normandië, die inderdaad levensecht (voor een film) overkomt. Eén van de ooggetuige verslagen die ik gelezen heb (van James Doohan, Scotty uiy Star Trek TOS) gaf vrijwel hetzelfde beeld (Ja, Scotty heeft Amsterdam bevrijd ;) ). De waanzin van oorlog, maar tegelijkertijd de band tussen de jonge mannen die dan weer heel puur is. En dus toch een film, met ensemble cast, waarin ik Tom Hanks eens goed vind.

Ik wil zo graag een film met Tom Hanks écht leuk vinden. Echt! Want hij is een fantastische kerel en een bekwaam acteur. Maar ik heb echt nog geen film gezien met hem die ik super-top vind. Ook deze niet. Slaapverwekkend, voor mij (terzijde: ik viel in de bioscoop in slaap tijdens The da Vinci Code). Zelfs de kat kon de film niet leuker voor me maken.
Kom op, Tom! Maak nou eens een écht leuke film!

Er komt een moment dat het best leuk lijkt om stukken van je leven nog eens over te doen, hopend op een betere uitkomst. Dat is één van de leukste dingen in deze serie. Ten eerste: dat iedereen dus wel van die periodes heeft waarin beslissingen uit het verleden je verleiden om je beschaamd onder de dekens te verstoppen. En ten tweede: dat je ook nooit weet of een andere wending in je leven tot een betere uitkomst leidt. Soms moet je gewoon accepteren wat geweest is, en doorgaan. Vooral ... door ... gaan. (Sorry ;)).

Ik wou dat alles met Ryan Reynolds een consistentere kwaliteit had, maar dit was helaas zoveel minder dan wat hij kan afleveren. Maar ok, dit is dan een kind-vriendelijke film. Als ik 11 jaar was geweest, dan was ik meteen fan geworden. Goede zet dus. En dat ondanks dat het een tijdreisfilm is (die ergens natuurlijk niet logisch is, maar probeer dat maar eens voor elkaar te krijgen). Niks mis met de film, en het verhaal, maar ... ik voelde toch een beetje ... meh.

Jeetje, wat heb ik genoten van deze serie (terwijl ik geen horrorfan ben en het oude 'emmers met bloed en ingewanden' ook niet altijd kan waarderen). Maar het is Bruce Campbell. Het is Sam Raimy (en ja, Ted mag ook weer een klein rolletje spelen). En natuurlijk ook weer Lucy Lawless, ergens later in het verhaal. Het is vooral comedy, en wel van een bepaalde kwaliteit waar je van moet houden. Vergeet niet dat Ash, de hoofdpersoon, een complete anti-held is. Of tenminste dat denkt hij. Maar als hij zijn twee jonge sidekicks moet beschermen dan doet hij dat toch maar.

Leuk. Ik ben wel benieuwd naar deze serie. Castle was ook fijn om te zien, ter ontspanning.

Ik heb nooit begrepen dat deze man als 'held' vereerd werd, of werd gezien als een groot staatsman of zelfs als groot legerleider. Zijn falen op alle fronten leek mij altijd groter dan de zaken die hij goed gedaan had. Nadat hij de principes van de revolutie de rug toekeerde, kroonde hij zichzelf tot koning. Ik bedoel; was dat geen clue? Dat gezegd hebbende: Napoleon de film is mooi anti-oorlog (tenminste: als je na het zien van de veldslagen nog denkt dat dat romantisch en eervol is ... dan is er iets mis met je). En onderhoudend, toch. Ik heb me niet verveeld tijdens de film.

Ik zou zeggen: kijk maar eens hoe dat werkt. Een goede uitleg over hoe macht kan worden gegrepen ook als je denkt dat je in een fijne samenleving woont.

Best lekker wegkijkmateriaal. Niet al te ingewikkeld, snel en vlotte plotlijnen (die soms beginnen in een aflevering en meteen in die aflevering al worden weggewerkt). Jammer van de vele wisselingen van acteurs, maar dat is bij een soap ook niet raar. Leuk gebruik makend van passende muziek en songs. Heerlijke rol van Elizabeth Gillies als Fallon. (Maar de originele tv serie Dynasty was toch een stukkie beter.)

Het is dat het James Spader is, anders was ik allang gestopt met kijken. De eerste 2 of 3 seizoenen heb je nog wel het idee dat er een mysterie is wat ontrafelt gaat worden, maar de draad raak je op een gegeven moment wel kwijt.
... ik heb een hele theorie over wie Red nou écht is, maar zo ver zal het wel niet komen. Ach, ik kijk wel tot het einde.

Beetje nostalgie en een beetje ouderwetse serie, nu. Maar toch verrassend bij de tijd op momenten dat je het niet verwacht. Jill heeft 4 kinderen in huis: haar drie zoontjes en haar man Tim. Hilariteit alom.

Eén van de leukste animatie-sitcoms van nu. Het gaat om de familiedynamiek, meer dan dat het gaat over een incomptetente hamburger-kok (en dat is Bob niet. Ik kan me geen aflevering herinneren waarin de hamburgers of de keuken afgekraakt worden. Niet de focus van de serie.) De laatste aflevering die we gezien hebben ging bijvoorbeeld over de het eerste logeerfeestje van Gene, de zoon van Bob en Linda en hoe dat dan ontspoort. Gewoon leuk.

Wat een heerlijk kneuterige serie is dit toch. Leuk ook, omdat je in veel afleveringen ineens zegt 'Hey, is dat een jonge Joaquin Phoenix? Whaaaat???' of iets in die trant. Hoewel het over het oplossen van moordzaken gaat, is het vrijwel geweldloos en heel ... aardig. Heel geschikt voor mensen die geen al te spannende dingen willen zien, maar toch een beetje entertainment willen met een licht humoristisch randje. Kneuterig. Maar leuk.