Recensie 'The Great Gatsby'

Het is de vierde verfilming van het beroemde boek van F. Scott Fitzgerald. The Great Gatsby (Baz Lurhmann, 2013) is een film waar al lang naar wordt uitgekeken. Is het niet vanwege de regisseur of de vertolking van Gatsby door Leonardo DiCaprio (Django Unchained) dan is het wel vanwege de soundtrack waar de grote namen op muziekgebied aan meewerkten. De openingsfilm van Cannes, kreeg lovende maar ook felle kritiek. De verwachtingen zijn hoe dan ook hooggespannen.

Verloren liefde

Het begint rustig, zwart-wit met langzame muziek, waarna je door de 3D wordt meegezogen in een alles behalve grijs gebied. Het is 1922 en Nick Carraway (Tobey Maguire, Brothers) is in New York om deel te nemen aan het glitter en glamour jazztijdperk. In een klein buitenhuisje woont hij naast de gigantische mansion van miljonair Jay Gatsby, waar feesten elkaar in hoog tempo opvolgen. Niet ver weg van hem woont de nicht van Carraway, Daisy (Carey Mulligan, Drive) met haar man. Daisy is de verloren liefde van Gatsby en Carraway is de tussenpersoon die een hereniging van de geliefden mogelijk maakt.

Extravagant

De entree van Gatsby is groots; met vuurwerk op de achtergrond, helblauwe ogen en een glimlach waar je moeilijk nee tegen kan zeggen. Het is onwerkelijk, too much, precies zoals je van Luhrmann kan verwachten. Maar zijn entree is niets vergeleken met de grootse feesten die hij geeft. Nieuwsgierige buurman Carraway kan zijn ogen niet geloven, en ook de kijker zal zijn ogen uitkijken bij de extravagante draai die de regie geeft aan de manier waarop The Great verantwoordelijk is voor de party scene van New York. Ook de camera vindt het soms moeilijk om te kiezen welk aspect van het feest vast te leggen en schiet van hot naar her.

Muzikale medewerking

Maar dat is niets nieuws in een film van Luhrmann. Iets klein houden past niet bij zijn manier van werken. En net als bij zijn eerdere werk van Moulin Rouge en Romeo + Juliet wordt ervoor gekozen om een verhaal dat zich in het verleden afspeelt te ondersteunen met muziek van nu. Vandaar dat we op feesten in de roaring twenties techno beats en Kanye West horen. Voor de één een verschrikking, voor de ander fantastisch. Naast Kanye West werkten The XX, Florence + The Machine, André 3000, Beyoncé en Lana Del Rey mee. Namen die zorgen voor een soundtrack om je vingers bij af te likken. Del Rey's Young and Beautiful en The XX’s Together zijn daarbij de sterkste nummers in dit indrukwekkende rijtje.

Bombastisch

De subtiliteit van het boek is niet terug te vinden in de verfilming. Het ziet er oogstrelend uit, de kleding is gelikt (dankzij medewerking van Prada en Miu Miu) en een betere Gatsby dan DiCaprio is er op dit moment waarschijnlijk niet te vinden. Het is bombastisch maar met genoeg ruimte voor de sterke cast om de honger naar de Amerikaanse droom, obsessie en tragedie in beeld te brengen. Een typische Luhrmann-verfilming, een Gatsby die past bij deze tijd.