Recensie 'Zeevonk'

Tijdens een warme zomeravond op het strand zou het kunnen dat je boven het water een blauwig licht in de golven ziet. Dit bijzondere verschijnsel wordt veroorzaakt door zeevonk, een ééncellig organisme dat door een chemische reactie licht uitstraalt bij beweging, met als doel om vijanden af te schrikken. In de openingsscène van Zeevonk (2023) gaat Lena met haar vader op zoek naar het blauwe licht in de zee. Best spannend voor de kleine Lena, maar papa belooft haar te beschermen tegen enge zeemonsters.

Een paar jaar later zien we Lena en haar vader terug. Lena is inmiddels een jonge tiener en leert zeilen met haar beste vriendin. Haar vader de zeeman is nog steeds haar grootste held, en na een dag op het water zit ze het liefst bij hem en al zijn visser- en matrozenvrienden in het café spelletjes te spelen. Het is een mooi bestaan, dat ruw wordt verstoord als de vissersboot van haar vader vergaat op zee. De bemanning is verdronken en het hele dorp is gedompeld in rouw.

Persoonlijk verhaal

Zeevonk is de familiefilm én het debuut van de Belgische filmmaker Domien Huyghe. Hij werkte voor zijn film samen met onder anderen zijn zus Wendy, die het scenario schreef. De twee baseerden het verhaal op hun eigen leven, wat het project extra bijzonder maakt. De hoofdrol wordt gespeeld door Saar Rogiers. Ze weet ons goed mee te nemen in het verdriet van een kind. Verdriet dat herkenbaar is voor alle leeftijden, maar wat bij haar personage Lena de vorm krijgt van wilde fantasie en een hevige drang om een verklaring te vinden voor het plotselinge wegvallen van haar vader.

Zoeken naar verklaring

Want het accepteren van de dood van iemand die zo belangrijk voor je is, is allesbehalve makkelijk. Als er dan ook nog het gerucht gaat dat het haar vaders schuld was dat de boot verging, wordt ze onrustig. Het is simpelweg onmogelijk dat haar vader, de ervaren zeeman die alles wist, zoiets zou doen. Er is een mysterieus zeemonster in het spel, ze weet het zeker, en ze doet er alles aan om dit te bewijzen. Lena's zoektocht naar het monster gaat niet bepaald makkelijk, en eigenlijk is het ook best spannend. Haar moeder en haar beste vriendin snappen niet goed wat ze aan het doen is en het wordt steeds moeilijker om maar door te blijven gaan. Lena is boos en eenzaam. Haar vader zou haar wel begrijpen, maar dat is nu juist precies het probleem.

Klein maar universeel

Huyghe verwerkt de verschillende fases van rouw op ingenieuze wijze in zijn film en maakt het zware onderwerp op die manier ook toegankelijk voor de jonge kijker, al zijn sommige scènes best wel spannend. Het stevige (maar charmante) West-Vlaamse accent maakt ondertiteling noodzakelijk, en zorgt ervoor dat je echt meegenomen wordt naar het Belgische vissersdorp. Het verhaal van Lena en de Noordzee is een klein, lokaal verhaal met een groot en universeel thema. Zeevonk is een mooie coming-of-age over verdriet, afscheid en de Noordzee, die vol mysterie zit.