Recensie 'Lights Out'

David Sandbergs debuutfilm Lights Out is een vermakelijke horrorfilm volgens het beproefde recept. Wie na het zien van The Ring de tv een week niet heeft aangezet en sinds A Nightmare on Elm Street geen oog meer dicht doet, kan na afloop van Lights Out ook het bedlampje maar beter aanlaten.

De Zweedse regisseur David Sandberg maakt met Lights Out zijn speelfilmdebuut. De basis voor deze horrorfilm werd door Sandberg in 2013 gelegd met zijn gelijknamige korte film die een ware hit werd op het internet en door miljoenen mensen is bekeken. De door Sandberg gecreëerde kwelgeest die een klein anderhalf uur voor het angstzweet moet zorgen, laat zich omschrijven als een kruising tussen het meisje uit de waterput in The Ring en Freddy Krueger. Om redenen die in de loop van de film duidelijk worden, kan deze verschijning alleen opereren in het pikkedonker. Zie hier de ingrediënten voor één of twee hartverzakkingen. Niets nieuws onder de zon, maar wel effectief.

Naïef

Zoals zo vaak in dit genre zijn de hoofdpersonen in Lights Out extreem naïef. Waar elk weldenkend mens het gevaar in het donker had bestreden met een leger aan bouwlampen, trekken onze helden ten strijde met een ouderwetse zaklamp die moet worden aangeslingerd, een reusachtige kaars en – hoe bedenk je het – een doos met peertjes. Het is de enige manier waarop een film met deze opzet kan werken. Er valt immers weinig te schrikken als ze toch niet tegen beter weten in de kelder ingaan of de gordijnen voor de verandering eens open zouden doen. In dit geval stoort het wonderwel niet heel erg en de filmmakers komen er zonder al te veel kleerscheuren mee weg.

Ghostbusters

De cast kent in Maria Bello zijn bekendste acteur. Bello werd voor haar rollen in A History of Violence en The Cooler genomineerd voor een Golden Globe en speelt de rol van moeder Sophie. De geestelijk instabiele Sophie heeft een bijzondere band met de kwelgeest van haar kinderen. Gabriel Bateman deed al horror-ervaring op in Annabelle en de nieuwe tv-serie Outcast en kruipt in de rol van het jonge broertje Martin die veel te volwassen is voor zijn leeftijd. De meeste ogen zullen echter zijn gericht op Teresa Palmer (The Choice, Triple 9) als de stoere Rebecca die alleen bindingsangst kent. Samen met vriendje Bret (Alexander DiPersia; bescheiden rolletje in I Am Legend) zijn zij in Lights Out tegen wil en dank de ghostbusters.

Beproefd recept

De horror in Lights Out wordt volgens het bekende recept gebracht. Met goed getimede geluidseffecten en plots opdoemende beelden tarten de filmmakers de zenuwen van het publiek. En dat gaat ze goed af; in de donkere bioscoopzaal voel je de schrikreacties om je heen. Er wordt nog een voorzichtige poging gedaan om het verhaal en de personages wat meer diepgang te geven door hun stroeve onderlinge relaties te koppelen aan de gebeurtenissen in het ouderlijk huis. Uiteindelijk blijven de hoofdpersonen zoals in de meeste horrorfilms toch gewoon lijdend voorwerp. Bioscoopbezoekers met een voorkeur voor het vertrouwde boe-en-schrikwerk zullen daar echter maling aan hebben.