Reacties

Het is bijzonder lastig om hier een eerlijk cijfer aan te geven. Pakweg dertig jaar terug was dit een pareltje in mijn ogen en nu is het nog steeds een prima film om te zien. Het einde is ook nog steeds misselijkmakend goedkoop gedaan - dat gevoel zal nooit weggaan verwacht ik

Deze film vertelt het schrijnende verhaal van Cor. Een sneue droeftoeter die in een verdrietig hoofdstuk van zijn leven is blijven hangen. Maar ja, hij pakt ook zijn problemen niet an en dan krijg je vanself zo'n grote koleresooi dat je dat ook niet meer rechtbreien ken nie. Hij hep nogal een pleurishekel aan zwaktes en ja dan moet je vooral stoer gaan doen alsie hulp nodig heb.

De verwijzing naar Wind River ben ik het roerend mee eens!

De verhaallijn is simpel maar niet geheel voorspelbaar. Gedwee ontvouwd het verhaal zich en die kalmte wordt prima afgewisseld met een beetje spanning. Die spanning wordt gelukkig wel afgewisseld met stupide gedrag, maar ja dat hoort ook wel bij de personages.

Even zo liefdevol als er in en aan deze film wordt gewerkt, zou men ook mogen leven. Wensdenken en offers brengen gaan hand in hand - studio Ghibli snapt dat maar wat goed. Het tempo is wat traag en er zit veel herhaling in, maar dat hoort zo bij ganbarimasu.

Ook al zit er enige bezieling in, dit is bedoeld voor mensen die de emotie van Ghibli niet kennen. Ik applaudiseer de drijfveer om nieuwe methodes te proberen, maar niet als het op vlak van emotie tekort doet aan de verwachting

De filmstijl van Man on a Ledge is wel vrij typisch voor films uit de tweede helft van de 00s... Oh wacht het is uit 2012!? In dat geval een lichtelijk gedateerd werkje :-p

Kijkt prima weg, zelfs als je geen tolerantie hebt voor dat stoere-mannengedrag

Ik heb hem eerder gezien zo blijkt maar dat was nog niet eens zo erg. Typische Michael Bay actie en kennelijk alweer ouder dan menig huisdier. Leuk om weer eens de sets te zien - mooi wat detail in aangebracht! Oh en de laatste driekwartier had ook in twintig minuten gemogen, maar ook dat langdradige hoor bij Michael Bay.

De enige redenen dat dit geen tien is, zijn de Engelse taal en de Hollywoodzoen.

Wat een goede kinderfilm! Om deze ~25 jaar na dato weer te zien is echt best leuk. Zo veel animatiewerk waar een mens achter te zien is. Vandaag de dag wordt echt alles met computeranimatie opgelost, maar hier werden nog echte attributen op het grote scherm vertoond.
Wat me ook meevalt is de beeldkwaliteit: die is prima overgeheveld maar hedendaagse kwaliteit

Deze cartoon heeft diepgang en gelaagde humor: neem het met twee korrels zout. Je kunt er niet omheen dat het allemaal wat hachelijk en belachelijk overkomt, maar het zet als reeks je wel aan het denken wat het nou is dat ons menselijk maakt.

Ik herinner me een interview met de eindbaas van anime waarin ze hem allerlei computeranimatie lieten zien die horrorverhalen moesten inspireren. Ik herinner me de walging in zijn ogen. In mijn ogen kan het mist anders dat dàt de reden is dat we nog een laatste meesterwerk van hem onder ogen krijgen. Dit is hoe het moet

Ik raak in verhouding tot sommige fane sneller verzadigd met zijn humor. Hij is gevat en sommige taalnuances krijg ik niet volledig mee. Wanneer zijn grappen te lang doordraven of te meta worden dan haak ik af want die grappen smaken me niet.

Af en toe een fragment kan ik de humor zeker van inzien en dit is voor eerst wel even genoeg van zijn werk voor mij

Prima film: kijkt lekker gemakkelijk weg en het is visueel goed neergezet. Sommige scènes zijn wel erg gemaakt zoetsappig, maar daar ontkom je niet aan.
De laatste 10 minuten van de film zijn indrukwekkend neergezet en toch balanceert dat stuk op het randje van het waanzinnige.

Haha. Kijk dit gerust als je je met de personages kunt identificeren, maar als je iets ouder bent en meer films hebt gekeken dan kan het zomaar zo zijn dat je dit een 2 geeft.
Ik zie nu de budgettaire beperkingen, het instap-acteerwerk en het dusdanig magere verhaal dat het eigenlijk een wonder is dat er 84 minuten uitgeknepen zijn.
Dus nee, geen aanrader wat mij betreft

Af-grijs-elijk. Stand-up comedie moet zich schamen voor deze film. De blooper aan het eind was het leukst

Een 5,5 voor deze Zombie film die zich (volgens mij) afspeelt vóór de gebeurtenissen van het eerste spel van de PlayStation. Het acteerwerk is best wel treurig maar gelukkig heeft ze een rood jurkje aan zodat het een zoet doch bloederig randje heeft. Eigenlijk is het wel komisch gedaan

Copy pasta van deel 1 alleen dit keer hebben die sneue boze mannen ZELF de ellende veroorzaakt. Oh en er is meer "actie" want terrorisme en dit keer gaat het wél om een meisje in plaats van hun ego's.

Wat begon als een enthousiaste en spannende CSI setting op zoek naar een goed verhaal, verwaterde tot een bijzonder triest en inhoudsloos gejammer geschreven voor een door sneue boze mannen.

Het werd blijkbaar hoog tijd dat ik deze film... nog eens keek? Mogelijk heb ik hem tien jaar geleden al gezien... maar dat is voor mij moeilijk te controleren want filmvandaag bestond nog niet voor mij en ik kan niet wat de hoofdpersoon van deze film kan

Heb ik de film wel echt gezien of leek het alleen maar zo dat ik er was?
Deze film is kunst. Eerste indruk is een 6+ maar dikke kans dat ik het cijfer later omhoog bijstel na een tweede keer kijken.

Ik ben in slaap gevallen zonder te lachen (ik kan dit niet meer aanzien)

Onder het oppervlak van een ietwat lijzige en sneue set verhaallijnen komen toch op artistieke wijze vele facetten van het leven aan bod - van uitbundig feesten en vluchtgedrag tot gezinsproblematiek en verzoening - en wel vanuit de bril van drie heel verschillende culturen verfilmd.

Gefilmd met respect voor de menselijkheid, hoe we willen binden aan anderen en hoe we liefhebben. Vooral het woord compassie staat centraal in deze film. De hamvraag is: zou jij het kunnen?

Wat een afgrijselijke ellende. Onuitstaanbare en egoïstische personages die niet in staat zijn het standpunt van andere mensen te begrijpen. Een verhaallijn die net zo onbegrijpelijk en irrationeel is als de allerslechtste seizoenen van Lost. Serieus kwalijk is ook het algehele gebrek aan liefde - en dan bedoel ik niet het obsessieve gebruik van die fish eye lens door de film heen. Bah bah bah en nog eens bah!