Reacties

Little Big Man van Arthur Penn is een heel originele en ongewone western, zowel qua richting als qua karakters, verrassend en ver verwijderd van het gebruikelijke beeld van het Westen.
Het levensverhaal van de hoofdpersonage (Dustin Hoffman) is zowel vertederend als volledig passief, hij lijdt onder de gebeurtenissen zonder er iets aan te kunnen doen, alsof hij toeschouwer is van zijn eigen verhaal.
De film kent soms wat lengtes maar is zeker de moeite waard om te bekijken.

Matt Angel en Suzanne Coote volgen een ander regisseursduo op, namelijk Jonathan Milott en Cary Murnion voor dit vervolg op 'Becky', waarin Lulu Wilson, die nog steeds in de game zit maar iets ouder. Ondanks de wisseling van regisseur zijn de twee films vergelijkbaar met bloederige en sympathieke confrontaties.
Kortom, het is niet slecht, maar wel minder overtuigend, wellicht iets minder vermakelijk dan de eerste.

De eerste kwaliteit van deze Saw is de gehechtheid die we voelen voor John Kramer. Verre van het beeld van Jigsaw, hij lijkt zwak, ziek en verwacht niet veel meer van het leven.
Dit deel stelt ons in staat dichter bij John Kramer te komen en ons volledig in hem in te leven, wat ons zal voorbereiden op een tweede deel dat zal terugkeren naar de grondbeginselen van de saga, getimede vallen, voor meestal verfoeilijke karakters.
Een vrij eenvoudig en zeer bloederig verhaal dat slechts onvermoeibaar hetzelfde bekende patroon herhaalt.

Een intelligente juridische thriller, gedragen door een goed acterende Keanu Reeves.
Het slot is onverwacht en verhoogt het niveau van het geheel.
Het duurde eventjes voordat ik besefte dat het Renée Zellweger was, maar toen ze begon te praten, herkende ik ze meteen.

Ray Charles, Cab Calloway en een paar andere legendarische muzikanten verzorgen de show tussen spectaculaire auto achtervolgingen door, in een waanzinnig burleske humor en muzikale momenten (de legendarische 'Everybody Needs Somebody'), een monument van het genre om gezien en opnieuw bekeken te worden, alleen al voor het gekke duo Belushi / Aykroyd die onvervangbaar blijkt te zijn! Een must uit de jaren 80...

Een eenvoudige slasher die niet geweldig is, niets nieuws, geen originaliteit, de clichés van het genre overdreven uitgebuit en nogal saai.

Een jonge vrouw trouwt tegen haar wil met een man van wie ze niet houdt, te midden van een vijandige omgeving, we begrijpen haar verstikking, haar verlangen naar vrijheid. Maar geleidelijk maakt ze ons medeplichtig aan haar steeds gruwelijker wordende daden.
Als eerste werk wordt het perfect beheerst door de regisseur, en dan nog zonder enige muziek.

Deze film over bezetenheid wil op zijn minst vernieuwend zijn, zowel qua psychologie als qua inhoud. We zijn gewend aan katholieke bezittingen en uitdrijvingen.
The Vigil daarentegen ontleent zijn verhaallijn aan orthodox-joodse overtuigingen.
Het idee is goed, ondanks enkele lengtes is het ruim voldoende.

Er is niets bijzonder origineels aan het verhaal. Het draait allemaal om pure efficiëntie.
De gruwelijke effecten zijn uitstekend met een paar zeer inventieve boobytraps.

De openbaringsfilm voor Joe Dante. Roger Corman gaf hem de opdracht om met een beperkt budget en een ultrastrak opnameschema een kopie van Jaws te maken, met als resultaat een absoluut succesvolle low-budget film, veel beter doordacht en geregisseerd dan veel andere films met een groot budget.
Universal Pictures had dan ook overwogen een klacht in te dienen om te voorkomen dat Piranha werd vrijgelaten, vooral omdat ze diezelfde zomer Jaws 2 hadden uitgebracht, maar de rechtszaak werd ingetrokken nadat Steven Spielberg zelf vooraf een positief commentaar op de film had gegeven.
De film, uitgebracht in 1978, was een commercieel succes en werd later een cultfilm.
Het blijft voor die tijd behoorlijk geslaagd, ook al vertoont de film nu wat tekens van ouderdom, in tegenstelling tot Jaws, dat geen spatje ouder is geworden.

The Fall Guy is misschien wel de minst succesvolle film van David Leitch. Wiebelende verhaallijn, repetitief liefdesverhaal, onsamenhangend tempo, voorspelbaar. Zijn eerbetoon aan het beroep van stuntman (zijn vroegere baan) blijft echter interessant en leuk om te zien in de Hollywood-industrie. Een kleine 6.

Het duurt erg lang voordat de film op gang komt, we volgen twee vrouwen, over wie we niet veel weten, Elsa wordt ingehuurd om Jessica, een vrouw op de vlucht, te vinden.
Met een of twee intense scènes en stevig make-upwerk, zijn deze momenten te zeldzaam en deze "roadtrip" is helaas eerder saai dan spannend om te volgen.
De aanpak is origineel, maar de film is uiteindelijk middelmatig.
Een kleine 6.

Een korte horrorfilm uit de serie 'Masters of horror' van John Carpenter met in de hoofdrol Ron Perlman.
Laat zich bekijken, een beetje grotesk, met ouderwetse trucages die soms lachwekkend zijn. Tussen 5 en 6.

We vinden de vriendenbende in dit vervolg terug, met grappen en komische situaties.
Het blijft vermakelijk, maar iets minder dan de eerste.

Claude Zidi maakte één van zijn beste komedies uit de jaren 80 met hilarische en vooral onvergetelijke grappen zoals de leermachine die lolly's of klappen uitdeelt, of alle spiektips tijdens examens.

Een film met een interessante en originele scenario.
Verscholen leven met vrienden op een strand in de zon, een droom die werkelijkheid lijkt te worden. Deze film dompelt ons onder in deze utopie waarin we snel beseffen dat zelfs aan het einde van de wereld, afgesneden van iedereen, de samenleving en haar regels nog steeds aanwezig zijn, dat we ons er niet volledig van kunnen scheiden .

Een zeer interessante Britse film over de jeugd van Stephen Hawking en meer bepaald over zijn jaren in Cambridge, waar hij erin slaagde het geheim van het universum te ontsluieren.
Benedict Cumberbatch beheerst zijn karakter tot in de perfectie, een mooi eerbetoon aan deze bijzondere geleerde.

Een zeer ongemakkelijke, verontrustende, intelligente Britse psychologische thriller, boeiend van begin tot eind.
Het lijkt misschien lang voordat de opzet tot de kern van de zaak doordringt, maar het is ook de bedoeling om de psychologie van de hoofdpersonen beter te begrijpen.
De fotografie is subliem , de hele cast is onberispelijk, en de prestatie van Barry Keoghan is gewoon fenomenaal.

Een leuke Spinnenfilm, geslaagde CGI, grappige geluidseffecten, een horror/komedie met grote waanzin en veel humor.

Een saaie low-budget film met heel flauwe trucages, wel mooi landschap.
Er gebeurt absoluut niets in The Head Hunter.
Als je een film wilt zien over een man die heen en weer gaat in zijn huis en vecht tegen monsters die je niet eens kunt zien, dan ben je aan het goede adres.

Een wat verouderde charmante fabel, en vooral heel menselijk.
Een eerbetoon aan de verenigde, spraakzame Italiaans-Amerikaanse gemeenschap.
Won 3 Oscars, voor Beste Actrice (Cher), Beste Vrouwelijke Bijrol (Dukakis) en Beste Originele Scenario (Shanley).

Gemaakt in 1938 'Le Schpountz' is dus een ouderwetse komedie, het verhaal vertelt van een naïef persoon die ervan overtuigd is een groot talent te hebben. Alle charme van de film berust op de goedgelovigheid van het personage, maar de film heeft soms last van lengtes, bepaalde scènes zijn van weinig of geen belang, toch blijft dit werk een kostbare klassieker voor de Franse cinema dankzij, een geniale acteur, met name Fernandel, één van de grootste Franse komedianten van die tijd.

Hoewel de openingsscène van 'Antebellum' prachtig in scène is gezet, en het basisidee van het verhaal interessant is, leunt de tijdlijnen, jammer genoeg, volkomen verkeerd aan:
Slordig, rommelig, in het laatste deel wordt het iets duidelijker maar te geforceerd, het had subtieler gekund.

De decors zijn weelderig en doen soms denken aan de magische wereld van Tolkien, de muziek is prachtig (James Newton Howard), de acteurs komen allemaal hun contracten na, sommigen zelfs briljant (Angelina Jolie) en het verhaal is goed opgebouwd.
Maleficent is uitstekend vermaak voor jong en oud.

Een prachtig dierenverhaal van Jean-Jacques Annaud, dat ons uitnodigt om het avontuur van twee beren in Noord-Amerika te volgen.
Het bijzonder mooie verhaal wordt versterkt door de prachtige natuurlijke omgeving.
Een werk dat voor de regisseur een technisch hoogstandje is.
Een film die weinig dialoog bevat, maar wel veel emotie!