Reacties

De acteurs, decors en kostuums zijn nog steeds uitstekend, wat humor, maar een zwakke verhaallijn en een cruciale gebrek aan dialoog.

Ruim vijftien jaar na ‘The Merry Gentleman’ keert Michael Keaton terug achter de camera om een ​​verhaal te regisseren waarin hij opnieuw een beroepsmoordenaar speelt.
Hij lijdt aan een ziekte die een grote rol speelt in het verhaal, aangezien we net zo in de mist zitten als Knox, die soms onsamenhangend gedrag vertoont, maar desondanks een geniale plan in gang weet te zetten.
De relatie met zijn zoon voegt dan ook een extra emotionele dimensie toe in deze dramatische thriller.

Het scenario is inventief en vindingrijk met een ongelooflijke spanning voor een concept waarvan je zou denken dat het moeilijk langer dan een half uur vol te houden zou zijn.
Het camerawerk is ook schitterend waardoor het duizelingwekkend oogt.

Een horror-slasher met humor ondergedompeld in luxe, behoorlijk innovatief op dit gebied, vaak over de top maar niet onaangenaam.
Een kleine 7.

We gaan niet liegen, sommige personages zijn leuk om terug te zien, maar het is de perfecte illustratie van een grote geoliede en voorspelbare marketing zonder originaliteit, verrassingen of emoties.
Een remix van de tijdperken met een podcast van de drie spidermannen, het is gewoon fanservice.

Deze voorloper van de tienerfilms is inmiddels aardig verouderd, maar legt de basis voor wat later teen High School films zal worden. Weinig verhaal, geassocieerd met een zekere charme en een scherpe blik op de Amerikaanse samenleving maken het tot een vermakelijke komedie.

‘Speak No Evil’ US is dan ook één van die remakes die het bekijken waard zijn, vanwege zijn kwaliteit, of alleen al dankzij de uitstekende prestaties van James McAvoy.

De derde en zwakste van de trilogie waarin de Amerikaanse cinema van de jaren 80 de wonden van de Vietnamoorlog probeerde te helen met veel heroïsche fictie, gedemonstreerd door een zeer boze Chuck Norris, als super G.I.

Missing in action 2 is een prequel op de eerste film. Een pure actie B-film, voornamelijk bedoeld voor bewonderaars van kolonel Braddock, alias Chuck Norris.

Een kleine actiefilm die in zijn tijd enig succes kende en zelfs twee vervolgfilms opleverde.
De film had origineel, gedurfd en zelfs intelligent kunnen zijn, maar het verhaallijn vergeet al snel zijn oorspronkelijke idee om richting pure actie te gaan.

Als het om goede gevoelens gaat, zijn we meer dan goed bediend. Alle karakters zijn zo vol vriendelijkheid, gerechtigheid en intelligentie. Het acteerwerk is goed en de cinematografie van kwaliteit, helaas kunnen we er niet omheen dat de film eindeloos, en verwarrend is met zoveel onnodige flashbacks.
Een vernieuwde bewerking van deze Little Women, na met name de versies van George Cukor(1933) , Mervyn LeRoy(1949) en Gillian Armstrong (1994).

Een meesterwerk getekend Richard Attenborough, dat gemakkelijk zonder enig commentaar zou kunnen. De 55 jaar durende strijd tegen kolonialisme van een man met een constante vastberadenheid, een koppigheid die maar zelden voorkomt vertolkt door een uitstekende Ben Kingsley .
Een filmbiografie dat wordt gekenmerkt door geloofwaardigheid, nederigheid, beroemde citaten van Gandhi, citaten die tot op de dag van vandaag hun plaats hebben in de wereld waarin we leven.

Fritz Bohm slaagt erin deze fantasyfilm te maken dat begint als een drama en eindigt als een survival met een zeer duister laatste deel dat de fotografie van Toby Oliver (Get Out) nog effectiever maakt. Deze progressieve evolutie en vooral deze mix van genres zijn één van de grote troeven van deze film.
Bel Powley is fantastisch in haar rol, ze hoeft niet te praten om overtuigend te zijn en haar emoties te uiten. Liv Tyler en Brad Dourif acteren ook erg goed.
Het verhaal bevat daarentegen enkele versoepelingen en is soms voorspelbaar, maar over het algemeen was dit een zeer aangename verrassing.

Tom Holland doet het niet slecht maar is ook mijn favoriete Spider-man niet, Jack Gyllenhaal is een goed akteur maar het karakter van Mysterio dat hij uitbeeldt is een teleurstelling, niet voldoende ontwikkeld, niet gek en slecht genoeg als superschurk.
Vele special effects,mooie fotografie, en weinig aktie. Een leuke teen movie, maar de trilogie van Sam Raimi vind ik stukken beter.

Een macabere sfeer met een wat rommelig verhaallijn of het nu gaat om de context, de vloek of zelfs het geweld van jonge mensen, het komt allemaal een beetje verwarrend over, maar toch vermakelijk als horror slacher.

Een beetje gedateerd door de jaren heen, maar nog steeds aangrijpend en spannend en het acteerwerk is goed, een Bruce Willis in top vorm en een kleine bijrol voor de toen vrijwel onbekende Peter stormware.

Ondanks een beeldkwaliteit van meer dan een halve eeuw zijn de dialogen , en de muziekstukken onvergetelijk, met jubelende en subtiele humor.

Na hun kruistochten (Outcast) te hebben geleid neemt Nick Powell voor de tweede keer persoonlijk de leiding, omringd door een Nicolas Cage die net zo gemotiveerd is om het beste als het slechtste te bereiken, zolang hij zijn schulden maar kan afdekken.
Een flauwe film om snel te vergeten...

Een saaie en flauw geacteerde oninteressante tv-film.

Poker Night is een vreemde en originele thriller met vele flashbacks en plotwendingen.

Een eenvoudig verhaal, maar aangrijpend en effectief. Het principe van deze ‘ascensie’ van verdieping naar verdieping doet denken aan de laatste film die Bruce Lee moest maken.
De vechtscènes zijn bijzonder spectaculair en opvallend realistisch. 1h40 van keiharde aktie, en een les als we het budget vergelijken met dat van bepaalde films...

Het voortbestaan ​​van een wereld verdeeld in vijandige bendes, waarbij een paar mensen in het midden moeten overleven. Een post-apocalyptische film die prima begint met wat spanning en actie, maar die halverwege wat afneemt door sommige overdreven situaties. Niet echt origineel, maar de acteurs zijn behoorlijk goed.

Dit tweede animatiefilm van de ‘Toy Story franchise is een succesvol vervolg, zo grappig als de vorige geïllustreerd met verzorgde details. De personages zijn steeds even gek en vertederend, bovendien breidt het speelgoed universum zich nog uit . De film bevat ook hele mooie knipoogjes naar enkele cultfilms.

De vechtscènes zijn uitstekend en meesterlijk gechoreografeerd, Scott Adkins demonstreert opnieuw zijn kwaliteiten.
Op scenarioniveau niets geks maar genoeg om de aandacht van de kijker te boeien.

Hoewel Joaquin Phoenix een schitterende acteur is, is de teleurstelling totaal op alle niveaus.
Degenen die een uitbreiding van het originele meesterwerk verwachtten, worden geconfronteerd met een hol, zielloos product, waarin zelfs de waanzin berekend en plat lijkt en we krijgen uit het niets muzikale nummers gegooid, even gênant als misplaatst.
'Joker: Folie à Deux ' is het perfecte voorbeeld van wat je niet moet doen met een vervolg... proberen koste wat het kost origineel te zijn, zelfs als dat betekent dat je alles moet opofferen wat zijn voorganger zo sterk maakte.