Recensie 'jOBS'

Steve Jobs overleed oktober 2011 op 56-jarige leeftijd. Zijn bedrijf Apple Inc. behaalde wereldwijd succes met producten als de iPod, iPhone en iPad. Twee jaar na zijn overlijden is nu de biopic verschenen over de iconische man achter de appel. jOBS (Joshua Michael Stern, 2013) vertelt het verhaal vanaf het moment dat hij zijn studie stopzet en uitgroeit tot de man achter het bedrijf. Een enorme tijdspanne die helaas niet verder dan een saaie bedrijfsgeschiedenis komt.

Revolutie

De geadopteerde Jobs (Ashton Kutcher) groeit op in San Francisco en is van kleins af aan gek van technologie. Na de middelbare school leert hij Steve Wozniak (Josh Gad) kennen, met wie hij de liefde voor innovatie en computertechniek kan delen. Samen richten ze het bedrijf Apple Computer op en met de hulp van vrienden en buurjongens werken ze in de garage van zijn ouders aan de persoonlijke computer. Dankzij een investering van Mike Markkula (Dermot Mulroney) maakt het bedrijf vooruitgang, maar tot het moment waar Apple nu is zijn er nogal wat obstakels overwonnen. Jobs heeft nooit losgelaten van zijn visie en zette zijn onverbiddelijke technologische revolutie voort.

Saai

Het ligt vooral aan het script dat de film steken laat vallen. Matt Whiteley probeert het hele leven van Jobs te reconstrueren, maar blijft daardoor hangen in een saaie vertelling. Belangrijke gebeurtenissen worden getoond enkel met het doel gezien te worden, niet wat de context eromheen is geweest. De chronologie van de film behandelt de jongere - juist interessante - jaren van Jobs vluchtig, terwijl de gehele bedrijfsloop van Apple uitgebreid aan bod komt. Een balans tussen deze twee tijdsperiodes zou de twee uur durende zit draaglijker gemaakt hebben.

Het mythische imago van Jobs wordt zo nadrukkelijk opgelegd dat het vervelend begint te worden. Herhaaldelijk worden de clichémiddelen als ik-heb-het-licht- gezien-muziek, blikken van aanbidding en spontane staande ovaties ingezet als Jobs enkel voorbij komt lopen. Wanneer hij dan rondslentert op blote voeten heb je al helemaal het idee dat je naar een Bijbelse verfilming zit te kijken.

Een verrassing die de film wel bevat is het optreden van Kutcher. Doorgaans te zien in komedie (That ‘70s Show, Dude, Where’s My Car?), laat hij zich in deze film van een serieuze en overtuigende kant zien. In de scène waar Steve de iPod introduceert is het tot een close-up van de camera onduidelijk of het nu de echte Jobs is of Kutcher.

De Apple-fans kunnen beter uitkijken naar de biopic van Sony die de rechten heeft gekocht van de succesvolle autobiografie van Walter Isaacson. jOBS blijft hangen in een herhaling van feiten die al eindeloos herhaald zijn en niets nieuws vertellen over de man achter het bedrijf.