Recensie 'Gluckauf'

In het door Remy van Heugen (Witte vis, Valentino) geregisseerde Gluckauf, volgen we Lei (Bart Slegers), een dwalende vijftiger en zijn zoon Jeffrey (Vincent van der Valk). Omringd door het prachtige Limburgse landschap proberen de twee op hun eigen manier het hoofd boven water te houden. Dit doen ze niet allemaal volgens de regels. Jeffrey heeft zijn vader erg hoog zitten. Lei is op zijn beurt doodsbang om de erkenning van zijn zoon kwijt te raken. Lei staat in de schulden bij een onderwereldfiguur en wanneer Jeffrey hier achter komt, beschouwt hij deze schuld als de zijne.

Gluckauf

Een behouden terugkeer, dat is de betekenis van de mijnwerkersgroet 'gluckauf'. Het verhaal speelt zich af in de streek waar de gevolgen van de sluiting van de mijnen vandaag de dag nog steeds te zien zijn. Vergrijzing, verarming en criminaliteit zijn gegevens waar de bewoners van Zuid-Limburg de afgelopen jaren mee te kampen hebben. De hoofdpersonages in de film zijn twee mannen die door de verloedering van dit vergeten gebied in het criminele circuit terecht zijn gekomen. Iets wat voor veel mensen uit dit deel van het land moeilijk te vermijden is.

Limburg

De landschappen van Zuid-Limburg worden op een prachtige manier in de film getoond. De beelden lijken soms niet in Nederland te zijn opgenomen. Op deze manier heeft de regisseur ervoor gezorgd dat de film af en toe als een vernederlandste Western aanvoelt. Een sfeer die erg goed werkt bij het verhaal. Naast het feit dat de film volledig in Zuid-Limburg is opgenomen, wordt er door de hele film heen met een Limburgs dialect gesproken. Dit geeft een gevoel van afstand, wat mooi samengaat met het gegeven dat dit diepste stuk van Nederland wordt vergeten, terwijl het aan het vervallen is.

Regisseur

Het verhaal is gebaseerd op een verzameling indrukken die Van Heugen tijdens zijn jeugd heeft meegekregen. Naar eigen zeggen zijn het mooie en tragische herinneringen waarop Gluckauf is geïnspireerd; van de excentrieke figuren die in het dorpscafé verschenen waar zijn moeder werkte, tot vrienden uit zijn omgeving die zich niet konden weren tegen het criminele leven. De regisseur noemt Gluckauf zijn meest persoonlijke film tot nu toe.

Vader en zoon

Bart Slegers (Lei, vader) en Vincent van der Valk (Jeffrey, zoon) weten de relatie tussen vader en zoon op een krachtige manier weer te geven op het doek. Aan het begin van de film zijn de verschillen tussen vader en zoon nog niet zo groot. Echter, de acteurs weten de verschillen op een zeer subtiele wijze weer te geven. De angst van Lei om de erkenning van zijn zoon te verliezen is aan begin van de film al goed te zien. Slegers zorgt ervoor dat het publiek deze angst te zien krijgt, maar zoon Jeffrey lijkt die niet op te vallen. Van der Valk zet Jeffrey neer als een zoon van zijn vader, alleen veel zakelijker. Jeffrey dwingt zijn succes af, Van der Valk maakt hier een karakteristiek punt van. Naarmate de film vordert verandert de relatie tussen de twee drastisch. De relatie wordt benauwd en fragiel, maar de liefde tussen hen verdwijnt niet.

Een mooi Limburgs drama dat filmisch strak een goed in elkaar zit. Voor Nederlandse begrippen een prima film.