Reacties

Allereerst: Mad Mikkelsen als Grindelwald is een hele verbetering na de hysterische Johnny Depp in deel 2. Ook de verhouding tussen Grindelwald en Perkamentus is interessant, maar wordt niet verder uitgewerkt. Wat daarna volgt is een redelijk simpel avonturenverhaal over een groep tovenaars, die proberen Grindelwald de mond te snoeren. Aardige effecten en qua verzorging ziet de film er prima uit, maar om nou te zeggen: Topfilm, nee dat nou ook weer niet.

Ik dacht een tussendoortje te bekijken, maar kreeg zowaar een redelijk intelligente aktie-thriller voorgeschoteld. Goed scenario, prima geacteerd en aardige plot-twists. Waarom zo'n film dan de bioscoop niet haalt, is me een raadsel. Het enige wat niet deugt aan de film is de titel! Er wordt even verteld, dat alle bruggen naar Manhattan zijn afgesloten, zodat de criminelen niet van het eiland af kunnen, maar daar wordt verder niets mee gedaan.

Prachtige film over de invloed, die Zuiditaliaanse ndranga-families kunnen hebben op het functioneren van de jeugd. Een 15-jarig meisje, dat denkt in een warm gezinnetje te leven, wordt ruw wakker geschud, als blijkt dat haar vader ergens hoog in de drugshandel zit en moet onderduiken .
Een schitterende hoofdrol en een cameravoering, die haar dicht op de huid zit. In het begin van de film (de "gelukkige tijd")was dat wat teveel een vervelende heen en weer slingerende handheld camera, die gelukkig, met de meer sombere stemming in de film rustiger werd. Dus eigenlijk wel functioneel.
Bijzonder!

Misschien had ik net een prachtige film gezien, misschien was ik niet in de stemming, misschien heb ik als oud-leerkracht teveel hoogbegaafde en autistische kindertjes gezien, maar ik kon niet warm of koud worden van deze veel te lange, statische film. , Naturel, dat was het wel, maar als ik zulke gesprekken regelmatig met mijn kinderen zou hebben gehad, zouden zij als volwassenen waarschijnlijk minder functioneren, dan dat ze nu doen en ik zelf zou waarschijnlijk opgenomem zijn.
Waar zijn de film-critici met beide benen op de vloer gebleven?

Goed uitgevoerde, sensuele, psychologische thriller. Zo'n film staat of valt met de acteurprestaties en die zijn hier uitstekend.
Door de fantastische lokaties en de sfeervolle muziek van George DelaRue deed deze film me even aan (het betere) "Body Heat" denken!

We flikkeren alles, wat ik al eens gemaakt heb, erin en proberen dan de eindjes aan elkaar te knopen.En om de Chinese financiering te waarborgen stoppen we er nog een Chinees heldinnetje in. Verder blijven we ook lekker "woke" en zetten er en een wit en een zwart gezin in. Dat moet Emmerich gedacht hebben bij het maken van deze onzinnige chaos, waarbij grootse effecten afgewisseld worden met abominable acteurscenes in duidelijke studio decors. Gauw vergeten maar!

Als we het nu over stripverhalen hebben....Deze film is zo over de top, dat ie wel weer leuk wordt. Maar om nou te zeggen: wat een geweldige film met een goed opgebouwd scenario, nee. Dit is meer een "Saturday night live", een show van losse scenes met 2 anchor-men en optredens van verschillende gast-artisten.Soms hilarische sketches, dan weer mislukte. Maar een deel 3 zou toch een beetje teveel van het goede zijn!

De kritiek op de verschrikkingen van de culturele revolutie eorden gedeeltelijk teniet gedaan door een (later) toegevoegde "Twee jaar later" ! Gelukkig weet de regisseur daar ook weer een gerichte draai aan te geven. Prachtige beelden, af en toe wat satirisch en een mooie ode aan de "ouderwetse" 35 mm film.

Niets nieuws onder de zon. Of je nu een romkom volzet met mensen van wat voor een cultuur dan ook, het blijven dezelfde cliché verhaaltjes, waarin niets origineels te ontdekken valt.Waar blijven de originele scenario's in de Nederlandse film?

Wat we in ieder geval kunnen vaststellen, is, dat de scenarioschrijvers hun klassiekers kennen. Sterker nog, ze worden in de film zelfs genoemd! Raiders, The pirates, the goonies, da Vinci code, National treasure en ga zo maar door. Een origineel zal je dus niet voorgeschoteld krijgen , de logica-index zal op 0 ingesteld moeten worden en dan krijg je een leuk stripverhaal/play station spelletje, waar je alle levels van doorloopt en dat qua inhoud steeds hysterisch en ongeloofwaardiger wordt.
Neemt niet weg, dat ik me, op playstation niveau best vermaakt heb.

Een direct vervolg op het origineel, zo wordt aangekondigd. Vergeten is er het woordje "overbodig" bij te zetten. Dit lijkt meer op videoclip "leatherface" dan op een aardig opgebouwd, spannend verhaal. Geen karakters, enkel kettingzaagvoer! Wat denken filmmakers toch te bereiken met zulke 3e rangs vervolgen?

Een hele prestatie om van een kort verhaal over rouw en verwerking daarvan een film van 3 ! Uur te maken. Het gedeelte vóór de optiteling ( na 40 min.) Was een goed en soepel verteld verhaal, maar de rode Saab als, uiteindelijk, biechthokje was voor mij net iets te veel van het goede. Volgens mij had hier een prima film van 2 uur ingezeten, maar, volgens de professionele critici ben ik waarschijnlijk te stom om de diepere uitgewerkte lagen te snappen..

Heerlijke film, waarin weer eens wordt bewezen, wat een paar goede acteurs van een verhaal kunnen maken. Typisch Brits met een schitterende score van George Fenton is deze film een "must" om te bekijken. I loved it!

Een trip door memory lane van de regisseur. Alle (Amerikaanse) jeugdherinneringen worden verwerkt in deze terugblik van een kind op de jaren '60. En dat in combinatie met zijn fascinatie voor de eerste landing op de maan. Vermakelijk, al moest ik wel even wennen aan het rotoscope gebeuren: scenes, die getekend zijn over echte filmbeelden. Bovendien was Jack Black's commentaar wel een voortdurende opsomming van allerlei, voor een kind belangrijke zaken uit die tijd.
Herkenbaar, maar "licorice pizza" beviel toch een stuk beter!

Een goed scenario, dat ,en dat is bijzonder, zijn oorspronkelijke afkomst goed omzeilt. Oorspronkelijk was dit nl. een succesvol toneelstuk. Het verhaal is bijzonder en het einde toch nog verrassend.
Hier is weer eens duidelijk te zien, wat goede acteurs vermogen! Aanrader!

Ooit eens een ster in verschillende Star Wars films, maar later afgezakt naar B-films: Hayden Christensen speelt de rol van vader, wiens zoontje ontvoerd is, in ook weer een B-film, waarin geen situatie onbekend voorkomt. Alle platitudes worden even meegenomen, inclusief een optreden van onze "er moet geld in het laatje komen" Bruce Willis. Nou, dan weet je het al! Deze film zal de bioscoop nooit halen!

Ongelooflijk: een goede superheldenfilm, omdat de hoofdpersoon nauwelijks superheld is. Meer een wat getroubleerde detective a la " Nightmare Alley". De sfeer is donker, niemand is te vertrouwen en dan moet de serie-moordenaar, die moordt, zoals in "Seven" nog opgespoord worden. Alles wordt dodelijk serieus genomen en dat uit zich niet alleen door het gebrek aan kleur in de film. Af en toe is het zo donker, dat je goed moet kijken om de handelingen te kunnen volgen. Prima acteursprestaties maken van deze Batman, ondanks de lengte (3 uur) een van de betere.
Tip: Ga naar de bios, want op de thuisbuis wordt dit helemaal niks!

verwacht geen echtr zombie film Behalve wat sfeer heeft deze film niets te bieden.
Een slap verhaaltje, en wat merkwaardige kinderzombies, die vooral buiten beeld zich aan wat mensenvlees tegoed doen, en dan heb je het wel gehad. Misschien leuk voor de Linda-zender Net 5?

Met een minimum aan kosten gemaakte jeugdfilm, die er toch niet knullig uitziet. Gelukkig niet al te zweverig doen over het gestelde probleem, maar je richten op het avontuur en dat wordt leuk afgewikkeld. Kortom, een leuke productie voor 6-tot 12-jarigen, die niet direct aan de onlogische constructie van het tijdreizen zullen denken.

Rauw, depressief, om moedeloos van te worden. Een Ierland, dat er somber uitziet, waar je je bij een groep moet voegen om te kunnen overleven. Dat de groep, waarbij de hoofdpersoon aansluiting probeert te vinden bestaat uit psychopaten, die hem de ene na de andere opdracht geven mensen in elkaar te slaan of erger, is voor de hoofdpersoon, een bokser, die met zijn carriere stopte omdat ie iemand in de ring heeft doodgeslagen, blijkbaar geen bezwaar. Hij moet toch geld hebben om zijn autistische zoontje op een goede school te krijgen. En dan moet je wel.
De film probeert wat sympathie voor hem op te wekken, maar hij kwam bij mij over als de volgende idioot in het verhaal.
En dat je kalm wordt als je paard rijdt ( een therapie voor zijn zoontje) is er eigenlijk met de haren bijgesleept en wordt verder totaal niet uitgewerkt. Grauw drama!

Er heerst een onheilspellende stilte in het huwelijk tussen Hunter en Richard. Zij is bescheiden, teruggetrokken en hij een ongelooflijke "patser". Je voelt aan alles, dat er iets mis zal gaan. Maar wat is er mis aan Hunter, dat ze alles maar pikt van haar echtgenoot en zijn familie? Ze woont in een prachtige, ziji het, vrij lege villa en krijgt cadeautjes bij de vleet, maar blijft zich"unheimisch" voelen., heeft geen controle over haar situatie. Het enige wat ze wel kan controlren, is hetgeen ze naar binnen slikt (swallow) en dat wordt een obsessie voor haar. Het begint bij een knikker......De film heeft een enge ,nare sfeer (ik dacht direct aan Rosemary's Baby), maar helaas wordt de confrontatie met haar verleden en de afwikkeling daarvan, iets te snel en te simpel "opgelost".
Toch de moeite waard om te bekijken!

Bezit nemen van een huis, omdat je de schijn op wilt houden, dat je nog een belangrijke sociale status hebt. Dat daar problemen van komen in je maatschappij, in je relatie en in je sociale leven moge duidelijk zijn. Helaas maakt de regisseur dat alles niet echt waar, maar laat hij slechts wat uitgebluste mensen zien, die.....ja, wat eigenlijk? Er gebeurt weinig tot niets en eigenlijk krijg je ook weinig hoogte van wat er zich in hun gedachtenwereld afspeelt.Een gemiste kans in een saaie film dus.

Jammer, dat bij de Oscar-beste film niet duidelijker vermeld wordt, dat het simpelweg een Amerikaanse remake is (n.b. met hulp van dezelfde Franse scenarioschrijvers) van "La famille Belier"., die in 2014, ook hier het heel aardig deed en in Frankrijk en Europa al heel wat prijzen kreeg. (o.a. een Cesar)

Men moet wat scenario-onzin uithalen om de titel te verantwoorden, maar verder is dit een best aardige thriller. Mooi gefilmd, lekkere muziek-score en aardige hoofdrollen. Wel valt het "lenen" bij o.m. Hitchcock op en moet de scenarioschrijver zich in allerlei bochten wringen om de uiteindelijke dader te ontmaskeren.
Let op: er zit een verhoorscene in de film, waarbij ik dacht, dat de projectie fout ging, maar dat scheen iets artistieks te zijn.

Terecht omschreven als een komedie/drama.
Waar de eerste afleveringen hilarisch/bijna absurdistisch waren, slaat de toon in de verdere afleveringen drastisch om en het geheel eindigt in een tamelijk ongeloofwaardig en sentimenteel slot. Misschien toch te weinig tijd genomen om de verschillende karakters wat beter uit te diepen?