Reacties

Schoolvoorbeeld van hoe je een schitterend, op waarheid berustend gegeven de nek om kunt draaien.
Begint indrukwekkend, maar wordt al gauw saaier en saaier. De keus voor Jim Carrey is ook bepaald niet gelukkig. Waar hij bekend is van zijn over-the-top rollen in komedies heeft hij hier bedacht maar eens over-the-top sombermans te moeten spelen, wat er, onbedoeld, weer bijna lachwekkend uitziet.
Jammer, maar compleet mislukte "thriller".

Wat is het toch een verrotte wereld, die maatschappij van het grootkapitaal.
En dan kun je nog wel hoog op de apenrots stijgen, uiteindelijk bepaalt de aandeelhouder. Of mensen daar nu last van hebben, ontslagen worden of goede ideeën hebben, daar heeft men niets mee te maken: al die werknemers, hoog en laag, zijn maar een onbetekenend radertje in het geheel: inwisselbaar of vervangbaar. Wat een wereld! Of is er uiteindelijk nog un autre monde?

Als overdreven actiefilm gelukt, maar zo gauw de regisseur er ook nog een soort familiedrama van wil maken, gaat ie de mist in. Frank Grillo ziet er goed uit als actieheld. Jammer, dat Mel Gibson en Naomi Watts zo weinig te doen krijgen.

Schoolvoorbeeld van hoe je een soort van romantische thriller kunt verknoeien: chaotische opbouw, ongeloofwaardige rollen, oeverloos lange "romantische" interludes en flauwe tijdssprongen, zeurderige muziek, duidelijke studio-opnamen, kortom: alles wat fout kon gaan, gaat ook fout. Uiteindelijk is het einde ontzettend ongeloofwaardig.

Heerlijke feel-good film met fantastische dans scenes. Deed mij denken aan de hoogtijdagen van Claude Lelouch. Draait in art-houses, maar is eigenlijk een grote publieksfilm, die je zo in Pathé kunt zetten Aanbevolen!

Dupieux, nou dan weten we het wel: absurder dan absurd.. Zou kunnen gaan over de problemen, die gepaard gaan met het ouder worden, maar die worden dan wel op een idiote manier verbeeld. Ik ga er verder geen logische zaken aan vastplakken, want surrealisme moet je kunnen waarderen op wat het is: surreeel en absurd. En al die mieren zien we toch ook steeds opdagen bij Salvador Dali?

Ik neem aan, dat je de serie gezien moet hebben om hier iets positiefs over te kunnen vertellen.
Het schijnt komisch te zijn, 3 dronken torren, die een feestje bouwen.
Aan mij was het absoluut niet besteed, dus ik kan de rest, die ook op Netflix staat, direct van mijn watchlist schrappen.
Cheech & chong films uit de jaren '70/'80 waren flauw, maar hiermee vergeleken meesterwerken!

Grappig, schrijf net over het Lifetime channel en, dat het allemaal maar matig is, wat daar vertoond wordt en dan zie ik deze film, weliswaar doorspekt van clichés , sentiment en een enorm vol scenario voor 88 min. speeltijd, die wel lekker wegkijkt. Of zou het komen, omdat het hier een aangekochte Canadese productie betreft, geregisseerd door Penelope Buitenhuis, van wie ik nog een paar aardige films gezien heb?

Afgezien van het feit, dat Richard Burton door niemand ooit Dick werd genoemd is dit sowieso een nogal magere verfilming van hun relatie.Gaf me steeds het idee naar een toneelstukje te kijken met verkede acteurs. Maar toen ik naar de productiemij, keek, werd alles duidelijk: een Lifetime productie!

Een Franse romkom en die ziet er toch beter uit dan de gemiddelde Nederlandse. Maar ach, het blijven dezelfde simpele verhaaltjes: Juliette kan, a la Bridget Jones, niet kiezen, wie ze nu als echtgenoot wil.

Het ziet er allemaal fraai uit, maar geef mij de zwart-wit stripjes maardie toch veel beter de bedoelingen van de schrijver weergaven. Deze film is meer gericht op kinderen, waardoor veel van de filosofische aspecten verloren raken.

Nou, daar ie ie dan Aflevering 8 en het begint al aardig te vervelen. Ik was er al bang voor en inderdaad 10 x 25 min. is echt teveel van het goede. Achteraf gezien had een speelfilm van 90 min. waarschijnlijk betere resultaten opgeleverd.

Mooie docu over de gevolgen van een deportatie in de 2e wereld oorlog. Deze Lou, een zeer intelligente oude vrouw, durft toch nog steeds, na 70 jaar, huis huis niet uit, omdat de hersenspinsels nog steeds gevaar op straat signaleren. In en en in triest te zien hoe het verdere leven van deze vrouw door de oorlogsgebeurtenissen definitief kapot gemaakt is. Bijzonder dat de regisseur van haar moeder toestemming kreeg, haar toestand in beeld te brengen. Als het ware een laatste testament, want Lous is inmiddels overleden.

Fraai overzicht op de carriere van de bee gees, niet alleen de successen, maar ook de talloze problemen worden chronologisch behandeld en van commentaar voorzien door tal van bekende pop artisten, niet in de laatste plaats door de enige nog levende Bee Gee Barry Gibb..Leuk te vernemen, dat talloze hits van andere pop-artisten ook geschreven zijn door de Bee Gees, in een periode, dat het als band niet zo goed ging.
Enige minpuntje is, dat er net iets te weinig nummers in de film gespeeld worden.

Pas op voor vakantievrienden! Dat mag je wel stellen na het zien van deze ijzersterke familie horror.
Verder ga ik er niets over zeggen, behalve concluderen, dat Fedja van Huet een ijzersterke acteur is en het jammer is, dat hij, omdat eens goed te laten zien, een Deense productie nodig had.
Zeer aanbevolen.

Evenals de eerst Ralph film weer een prachtig commentaar op het internet in zijn geheel en de vele gevaren ervan in het bijzonder. Niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen leuk vanwege de vele parodieën op gesettelde merken en sites Extra leuk is, dat deze productie alle Disney prinsessen uit de filmgeschiedenis laat opdraven!. Als je nou toch een animatiefilm wilt zien, is dit een aanrader.

Vaak heb je helemaal gelijk, Loveblackcat, maar probeer eens wat minder het hele verhaal te vertellen, waardoor je iedere keer weer als spoiler geblokt wordt. Alleen wat je er van vond is meestal genoeg

Bijzondere film over een aspect wat we niet wisten van het Pinochet regime. Gevangenen die naar een soort kolonie vervoerd werden om daar, onder het regime van een psychopaat/pedofiel in leven probeerden te blijven Nyquist is ronduit eng in zijn rol (je moet het als acteur maar durven, zo'n psychopaat te spelen en het verhaal blijft, ondanks de te verwachten uitkomst, spannend. Had het volgens mij, best in de bioscoop kunnen maken!

Te veel praathoofden en te weinig muziek. Bovendien is er te veel aandacht voor kleine sterre en worden er veel bekene niet aangetipt.Was er niet kapot van!

Aardige film over een vergeten hoofdstuk uit de Franse 2e wereldoorlog geschiedenis. Omdat Duitsland in oorlog met Frankrijk was, werden alle, in Frankrijk wonende Duitsers geïnterneerd in een kamp in de buurt van Aix-en-Provence. Een probleem was natuurlijk, dat er allerlei verschillende opvattingen over de oorlog onder de geïnterneerden heersten: voor-en tegenstaders van het Nazisme, gevluchte Joden en zelfs beroemde kunstenaars. Met de opmars van het Duitse leger dreigden allen te worden uitgeleverd. Dat ging de kampcommandant te ver en hij probeerde een uitweg voor deze honderden mensen
te vinden. Een schitterende rol van Jean-Pierre Marielle alleen al, maakt deze film ruim de moeite van het kijken ruim waard!

Typische domme SF/horror Tv productie, zoals die aan de lopende band gemaakt worden om de content van het Amerikaanse SYFY-CHANNEL te vullen. Slap verhaaltje, nauwelijks monsters, geen spanning en amateur acteurs. Niet eens een B-film te noemen (Z- komt meer in de buurt) en ook niet "zo slecht dat het weer leuk wordt". Vermijden, indien mogelijk.

Prachtig portret van een, wat de Fransen amour maudit zouden noemen. Filmstudente van goeden huize valt voor een enorme arrogante blaaskaak.Ondanks het feit, dat de man anders is, dan hij zich voordoet hij steelt en gebruikt drugs, blijft ze tot het laatst de positieve kanten van hem zien. Zeer goed geacteerd. Het is alsof je midden in de relatie zit. Aanrader!

Laat ik positief beginnen: Het ziet er allemaal mooi gefilmd uit (zij het tamelijk donker, dus dat wordt nog wat straks op Netflix). Maar dan: Slap verhaaltje, heen en weer door de tijd springend en..... gevechten!! Gevechten in een heleboel wereldsteden, zoveel gevechten, dat ik na een uurtje dacht: "Ja, nou weet ik het wel", maar daar was alweer de volgende stad en het volgende gevecht. Karakterontwikkeling? 0, niks! Alles moet hier alleen maar groter dan de bekende aktie-scenes uit andere films. Ik wens iedereen veel sterkte bij het bekijken van deze oliedomme film.

In eerste instantie vermoedde ik een soort Luc Besson actiefilm met een , in dit geval, stoere heldin.
Gelukkig was de hoofdpersoon juist iemand, met een groot schuldgevoel, die het ook allemaal niet wist, maar via training door een ex-MI6 agent leerde, hoe ze wraak kon nemen op de persoon, die het 1vliegtuig had opgeblazen, waar haar familie in zat.Maar juist door haar amateurisme komt ze consequent in grote problemen. Een aardig idee, maar vervalt uiteindelijk toch ook weer in de gebruikelijke wraakfilm modus. Dat neemt niet weg, dat er kosten noch moeite gespaard zijn om er een goed geproduceerde A-film van te maken, waarbij je je dan ook nog eens afvraagt, waarom deze productie hier in Nederland de bioscoop niet haalde.

Ik ga hier Cronberg's fascinatie voor body-horror niet nog een keer uit de doeken doen, maar wie dacht, dat "Crash" wel een eind-en hoogtepunt zou vormen, heeft het bij het verkeerde eind. Opgewonden raken door verkeersongelukken is nog niets vergeleken bij deze "alleen maar maar sexueel geraakt worden bij het snijden in en zoeken naar nieuwe "menselijke" organen schijnt in deze film de nieuwe toekomst te zijn. Alles dus 100% Cronenberg en te bizar voor woorden, maar ook altijd de moeite waard.