Reacties

Standaard heist film, die toch lekker weg kijkt. Dat komt waarschijnlijk door de plaats en tijd van handeling en de aardige editing. Ik heb me best vermaakt met deze Spaanse versie van "Topkapi".

Prima, over the top, familiegeschiedenis met fantastische rollen, schmierrollen, een wat huppelend scenario, onafgewerkte subplots...maar toch! Een echte Ridley Scott film en dat betekent topvermaak!
Heerlijk, die terugkeer van de echte Hollywoodfilm. Het geheel herinnerde me aan die enorme kitschverfilmingen van de romans van Harold Robbins uit de jaren '60 en '70
De 2 uur en 40 minuten vliegen in ieder geval voorbij!

Sfeer genoeg in deze 2e thriller rondom rechercheur Amaia, maar ook heel veel verschillende personen, die niet allemaal duidelijk geintroduceerd worden en ook niet in het eerste deel voorkomen. Het is dus even puzzelen wie wat en waar doet. Maar het geheel blijft interessant, alhoewel het einde een afknapper/ cliffhanger is voor het laatste deel. En dat is eigenlijk het zwakke punt van de film. In feite hadden ze er beter een soort mini- serie van kunnen maken, waardoor alle personages een meer logische en duidelijker structuur hadden kunnen krijgen.Deze film draaide in de Spaanse bioscopen, maar ik zou als bioscoopbezoeker toch teveel het gevoel hebben van "ik zit in een film zonder begin en zonder eind!"

Pratende babies hebben we al in veel films gezien, maar een pratende foetus, die uit de ruimte komt en bij een zwangere vrouw naar binnen glipt, is andere koek. Vanuit de buik geeft ie, in perfect Frans, de vrouw opdrachten om mensen te doden, omdat hij het bloed nodig heeft. Het (Sikkens)bloed vloeit dus rijkelijk, maar als acteur zou je in zo'n film nog niet dood gevonden willen worden! Wat een bagger!

Aardige komedie over de verschillen tussen stads-en plattelandsmensen en de irritaties die dat opwekt bij de verschillende groeperingen. Een soort vrolijke versie van de dramafilm "Festen"

Wisten wij veel, dat 5 jaar na de release van de film de toestand in de USA na de verkiezingen bijna werkelijk zo was als deze film schetst! Achteraf eng voorspellend. En dat voor een onvervalste B- movie. Maar wel een aardige!

Leuke parodie op hoe mensen gaan functioneren in de toekomst. Om te gillen van het lachen of misschien toch wel doodeng? In ieder geval een bijzondere pro ductie van toneelgroep Maastricht. Ik hoop, dat veel mensen 'm gaan bekijken ( maar ik vrees het ergste!)

Omdat Rebel Wilson ooit eens leuk geweest is, schijnt ze een top ster geworden te zijn. Als je dan moet spelen in een inferieure remake van "dirty rotten scoundrels" zou je zeggen, dat moet een topfilm worden. Niet, dus! Aangeraden wordt het origineel te bekijken en deze gewoon te skippen.

Een wat merkwaardige biografie: de regisseuse en hoofdrolspeelster koos ervoor om de ster in al haar levensfases zelf te spelen en dat ziet tot en met de doorbraak ( 12 jaar) er bijzonder knullig uit: een verkleind lichaam met een duidelijk te volwassen kop er op! Waarom doe je zoiets? In plaats van meerwaarde krijg je hier minderwaarde. Het verhaaltje is eigenlijk ook behoorlijk middle of the road.
Een overbezorgde moeder, een stembandblokkering, een oudere echtgenoot en een probleem om kinderen te krijgen. Nou, dat was het wel. En dat er net zoveel songs van anderen inzitten, als die van Dion ( o, nee, ik moet hier Dieu zeggen) helpt ook al niet. Een tamelijk overbodige release!

Als Netflix mee wil doen in de oeverloze serie buddy/crime films moeten ze toch met een beter scenario voor de dag komen dan dit flauwe, punt voor punt afstreepbare 13 in een dozijn verhaaltje. Ook de acteurs draaien weer hun "kijk mij eens leuk zijn" pose af, maar verrassen geen moment. En zelfs de lokaties, mooi gefilmd, dat wel, zijn er bijgesleept omdat ze het in andere films"zo goed deden"
Laten we hopen, dat het bij deze ene misser blijft en we niet, zoals gebruikelijk, weer allerlei nog slechtere sequels voorgeschoteld krijgen.

Mooi drama, dat een probleem signaleert, waar ik nog nooit van gehoord had. Eigenlijk te bizar voor woorden.Film neigt, vooral in de slotfase naar melodrama, maar de hoofdroldspelers weten dat het meest van de tijd te voorkomen! Aanrader!

De Transformers serie is aan mij nooit besteed geweest en deze spin-off is ook niet bepaald my cup of tea. Maar voor de die-hard fans is dit toch een van de betere. Misschien komt het wel door de inbreng van medeproducer Steven Spielberg, die er een soort "E.T." 2.0 van gemaakt heeft.

De juiste handleiding om nooit meer Nederlanse soldaten op dwaze, internationale missies te sturen.
Nauwelijks voorbereid, komen ze in allelei situaties terecht, waar ze geen raad mee weten. Erger nog, de rest van hun leven verzieken. Klein drama, maar goed uitgevoerd en eigenlijk verplichte kost voor al die idioten in de regering, die jonge jongens in dit soort onmogelijke situaties brengen.

Met veel scepsis naar toe gegaan (er draait verder niets, komt gauw op National Geographic, ik ben niet gek op documentaires), was ik binnen een mum van tijd overdonderd door deze docu. Ik kende het verhaal uit de nieuwsberichten, maar hier gaan de makers heel expliciet uit van de verschillende beweegreden van het rescue team, om hulp te verlenen. Net als de hoofdrolspelers zat ik af en toe naar adem te happen! Zeer aangeraden, hoe groter het doek, hoe beter!

Een uitstekende manier om je blik op porno voor altijd te veranderen. We zien hier de volkomen zieke wereld, die enkel en alleen om geld ( en drugs) draait en geen enkele menselijke waardigheid meer kent. Verwacht geen equivalent van "Boogie Nights", maar een rauwe blik op deze misselijkmakende industrie.

Aardige docu, die meer het beeld van oude Italiaanse mannen met hun hond geeft, dan een docu over truffels Bovendien moet je truffels proeven en niet zien, dus het blijft moeilijk om het 'succes" van truffels op beeld te krijgen. Al met al aardig als tussendoortje, maar zeker geen imposant meesterwerk.

Mislukte Aja, die hier teveel hooi op de vork neemt. Op zoek naar de nieuwe mens door klonen van de oude te maken? En uiteindelijk worden die, als eersten (in het wit) op een nieuwe wereld gezet? Het zal allemaal wel, maar deze combinatie van Buried, Gravity en Solaris is een tamelijk ongeinspireerde, saaie vertoning van iemand, die waarschijnlijk een behoorlijke bad trip had! Geef mij de gewone Aja maar weer terug!

Ja, je moet toch wat als je de bouw van de Eiffeltorxen centraal wilt stellen. Want 2 uur naar de bouw kijken, hoe interessant dan ook, gaat gauw vervelen. Dus werd er maar een tragische liefdesgeschiedenix aan toegevoegd. Helaas heeft dat verhaal de rest naar de achtergrond geschoven, zodat we van de beste man eigenlijk niet veel meer te weten komen. Maar de film ziet er uit als een plaatje, de acteurs zijn capabel en Alexandre Desplat heeft weer een prachtige tragisch-romantische score vervaardigd.Niet wat ik verwacht had dus, maar duidelijk gemaakt voor een groot publiek.

Aardig tijdsbeeld, waarin behalve Italianen, ook zwarten hun aandeel in de zware misdaad claimden. Kan goed als aparte film bekeken worden. Als "prequel" is ie minder geslaagd

Inderdaad, er gebeurt wel erg veel in deze 2 uur. En dat, terwijl Tony eigenlijk pas in het 3e kwart aan de beurt komt.

Een fabel naar een waargebeurd verhaal, staat in de optiteling. Dat klopt, maar dit lijkt toch behoorlijk op de gemoedstoestand, waarin Diana zich bevond in de periode van net voor haar scheiding.Een prachtrol van Kirsten Stewart, die er bijna een horror-heldin van maakt.Eigenlijk is het hele verhaal een horror-story!

Idealiseer niet alles zo maar, want dan kom je van een koude kermis thuis, schijnt deze film ons mee te geven. En dat op een fantastische manier! De Engelse jaren '60 worden schitterend neergezet en ook de plot klopt gewoon. Flarden Polanski, Argento en Hitchcock, terwijl Tarantino ook af en toe om de hoek komt kijken. Prima acteurs, waarvan een deel inderdaad hun hoogtijdagen in de jaren '60 had ( Rita Tushingham, Diana Rigg, Terence Stamp) gecombineerd met een groep uitstekende nieuwe acteurs maken een feestje van deze film. En dan hebben we het nog niet eens over de muziek gehad!

Het is even schrikken Glenda Jackson na 30 jaar weer terug te zien. Ze stopte op haar 55ste en komt plotseling weer terug als ze 85 is. Maar het acteren heeft ze niet verleerd!
Een mooi verhaal over dementie is de moeite waard om te bekijken.

Een prachtige karakterstudie van mensen, die door de mangel van een totalitair rechtssysteem gaan.
En dat van 2 kanten De dader wordt slachtoffer, het slachtoffer wordt dader, maar iedereen is in zo'n systeem zowieso doodongelukkig. Eigenlijk een wonder, dat de film in Teheran in première ging.

Van de song "Strange Fruit" krijg je nog steeds de koude rillingen, maar of je die ook krijgt van deze bio over Billie Holiday is zeer de vraag. Positief is de formidabele eerste hoofdrol van Andra Day, die meteen goed zou moeten zijn voor een Oscar nominatie. Het scenario is helaas weer het bekende verhaaltje zoals we bij allerlei andere bio's al gezien hebben en eigenlijk duurt de film ook te lang.
Al met al toch de moeite waard, alhoewel Nederland een van de weinige landen is, wwar ie in de bioscoop komt.