Reacties

Daar hadden we Charlie Chan weer. Ontzettende formulefilmpjes. Meestal was het een teleurstelling als er zo'n film op de affiche stond.

Heerlijk, behalve die vervelende "sons of the pioneers". En Gabby was er ook nog steeds!

Goede film noir. Goed verhaal ,goed gespeeld alles past precies.

Volgens mij één van de laatste met Gabby Hayes en dat was best jammer.

Die stofzuiger film herinner ik me nog op één of andere manier, dus ik zal 'm wel leuk gevonden hebben.

Ze werden er niet beter op, die Roy Rogers films Vooral de vervelende countrymuziek van de Pioneers begon snel te vervelen.

Best lekkere muziek in een soort gefantaseerde biografie over de Dorsey broers.

Teveel liedjes en wat misten we Gaby Hayes

Bud en Lou, onze 2e rangs Dikke en de Dunne nog steeds lang niet zo leuk als het originele tweetal.

Ook deze film heb ik in de jaren '50 in de bioscoop gezien. Ook weer, naar alle waarschijnlijkheid vanwege Glenn Miller en zijn orkest.

Roy en Gaby waren weer binnen het uur klaar in dit standaard verhaaltje, wat overigens door ons, als kinderen weer gevreten werd.

Geschiedenis vervalsing in optima forma Generaal Custer als een soort held, terwijl het in principe een massamoordenaar was. Maar als je nou Errol Flynn in de hoofdrol zet.... moeten ze gedacht hebben

Weer een paar "helden" van de jaren '50 matinees. Lou Costello was best leuk, maar Bud Abott slaagde maar niet als aangever. Aangekondigd als de dikke en dunne 2.0, nou vergeet het maar. Aan Laurel & Hardy konden ze niet tippen.

Ooit eens op TV bekeken en van W.C. Fields had ik nauwelijks wat gezien. Het zou verschrikkelijk leuk moeten zijn. Nou, dat was het niet.

Enorm truttig verhaaltje, maar werd in de jaren '50 alsnog in de bios uitgebracht omdat de muziek van Glenn Miller nogal populair was, ook al door de succesfilm the Glenn Miller story met James Stewart.

Toendertijd waarschijnlijk best spannende film best spannende film, maar de tand des tijds, hè!

Waarom ik deze film gezien heb, mag joost weten. Ik denk als illustratie na een programma over Nazi-propaganda. De film is overigens een ongelooflijk flauwe draak, niet om aan te xien.

Fred Astaire tapdancet, dat is heel leuk, maar het moet niet te lang duren. Qua choreografie zijn de films nog steeds briljant, maar het geheel is behoorlijk verouderd.

Daar was charlie weer Zelfde verhaaltje, andere omgeving

De charlie chanfilms doken nog wel eens op , toen de Nederlandse Tv te weinig geld had om in de jaren '60 moderne films in te kopen.

Je kon er geen genoeg van kregen, deze oude sword and daggerfilms, die in de jaren '50 regelmatig opdoken in de kindermatinees op woensdag- en zaterdagmiddag.

Dit waren de mooisten. Roy Rogers met Gabby Hayes Lekker kort en normaal zwart-wit

Aardig, maar begint al snel te vervelen dwz wordt wat monotoon

Leuk, maar niet gillend van het lachen over de grond rollen. Het blijft weer Amerikaans, dus echte verrassingen zitten ook hier er weer niet in.

Ruth Bader Ginsburg werkte zich op tot lifelong rechter bij het Amerikaanse hooggerechtshof. Altijd bezig met vrouwenrechten was zij het symbool voor de vrouwenemancipatie in de USA. Afgelopen jaar is ze overleden en daardoor kon Trump aan het eind vsn zijn presidentschap nog net een conservatieve rechter in haar plaats benoemen.
Ook aardig om te bekijken: On the basis of sex, een speelfilm over haar leven.