Reacties

Typisch Britse film, die een mooi , vergeten verhaal vertelt over een archeoloog die belangrijke opgravingen deed, maar daar nooit de eer voor kreeg.
Ralph Fiennes is weer uitstekend.

Het wordt hommeles, als een echtpaar een oude vriend , die ondertussen een nationale TVheld is geworden, uitnodigt, om samen met zijn vriendin te komen eten De broer van de vrouw van het echtpaar woont nl. ook in huis en die had een vroegere relatie met die vriendin. Alle frustaties komen boven, als de verschillende personages weer even in de keuken moeten zijn. Aardig gegeven, goed gespeeld, maar wel duidelijk een toneelstuk, dat zich uitsluitend in de keuken afspeelt.

In principe een simpel verhaaltje, vele keren eerder verfilmd. Zelfs wie is de mol is zo'n soort spel .Want dat is het in principe: een spel van 6 tegen 6 of zoiets en maar kijken , wie wie afmaaktl. Eindstand 2-0 De iets mindere boeven hebben het gewonnen van de monsterboeven. Nou, geweldig allemaal!

Mike Figgis, wow, ik had dus wat verwacht... Nou, dat viel tegen. Eigenlijk een saaie talking heads reportage van een schilderende Ron Wood, die zijn leven doorneemt. Als je gek bent op de muziek is het misschien nog wel te pruimen (alhoewel er weinig muziek in zit), maar anders is het een hele zit.

Psychologische horror, die mij in de verte aan Polanski's Repulsion deed denken. Goed geacteerd. Snap niet waarom zo'n film niet verder komt dan het Imagine filmfestival.

Vanwege de filmgeschiedenis bekeken, maar eigenlijk knap beroerde film.

Duidelijk nog niet als duo, dus ook minder leuk, alhoewel Stan natuurlijk nooit te versmaden valt

Curieus, zo'n oerTarzan. Geef mij Weismuller maar.

Gezien, omdat ie hersteld was, maar ik had liever wat andere films gezien, die opgefrist zouden moeten worden

Best spectaculaire film voor die tijd Grappig dat alle Robin Hoodfilms hier naar gemodelleerd zijn.

Minder semtimenteel en daardoor wat leuker

Bekeken als curiositeit en er niet in geslaagd het waarom van de populariteit van Valentino te ontdekken

Alhoewel Keaton niet mijn favoriet was, was dit, door het gegeven, wel een leuke film

Was wel leuk

Deze vond ik wel aardig, ook al omdat ie minder sentimenteel was

Mij te sentimenteel, zelfs voor een Chaplinfilm

Als filmfanaat moest je 'm wel gezien hebben, maar om nou te zeggen geweldig?

Daar is ie dan de film met de klokscene, waardoor we ons Harold Lloyd zullen blijven herinneren!

Deze film was eigenlijk best leuk, maar Lloyd is nooit zo populair geworden als Chaplin

Gek, dat je je deze film wel herinnert, komt waarschijnlijk door het onderwerp en de interesse voor horrorfilms

In de filmgescbiedenis zal Chaplin zijn plaats wel houden; qua belang zou hij wel eens ingeruild mogen worden voor Laurel& Hardy

Het blijft jammer, dat in Chaplinfilms altijd weer die sentimentele noot blijft zitten, waardoor, de leuke scenes te gauw vergeten worden

Leuk, maar niet superleuk!

Gezien vanwege de filmgeschiedenis, dus meer voor musea dan voor vermaak

Ook hier: waarom vind ik Chaplin altijd een tikkie minder? Waarschijnlijk om de sentimentele noot