Reacties

Ja,youp. We weten wat er komt, maar het blijft leuk!

Waarom is deze man zo kwaad op iedereen en alles? Waarom ziet ie geen kleur meer in zijn leven en is alles koperbruin? We zullen er helaas niet achter komen, zoals we het ook niet te weten komen van zijn vriendin. Ze doen , maar , zonder een greintje empathie ( nou, misschien voor een Duitse herder, maar verder voor geen hond) en alleen instinct voert de boventoon.
Pas bij de tandarts horen we: "Help mij!", maar hoe en vooral waarom? Joost mag het weten en daarom stap je met grote vraagtekens de bioscoop ui!

Meer dan interessante docu over de terra-cooa warriors, maar zeker ook over de achtergronden en nieuwe ontdekkingen op het grote archeologische terrein. Door middel van geënsceneerde scenes ontdekken we de verschillende oorlogen, het verraad en de moordpartijen, die daarmee samen gingen. Wat me wel iedere keer in dit soort docu's opvalt, is, dat het er op filmbeelden vaak spectaculairder uitziet dan in het echt. Heb het gebied 15 jaar geleden uitgebreid bekeken en vond het minder spectaculair dan op filmbeelden en dan hebben we het nog niet eens over het complete circus/pretpark, waar je je eerst dorheen moet worstelen!

Ishana Shyamalan volgt de weg van haar vader, die ook steeds minder uit de verf komt. Tsjonge, jonge, wat een zwak scenario, wat een plotholes, wat een psychologie van de koude grond en wat een onzinnigheden. Maar wat misschien nog wel het ergste is: de film is hopeloos saai ! En als je dan ook nog 3 eindes hebt, die nodig zijn om de boel een beetje samen te vatten, heb je echt met een mislukte film te maken.

Schijnt een van de hoogtepunten van de "nouvelle vague" te zijn en is dan ook 4K restored. Wat we te zien krijgen is een jongeman, die net voordat hij als dienstplichtige naar de Algerijnse oorlog verscheept wordt, nog even de vrijheid van een ongecompliceerde zomer wil beleven.Hij trekt met 2 meisjes door Corsica en zij vullen hun tijd met... niets doen. Dit alles uitgebeeld met bijzondere camera instellingen, een merkwaardige edit en wat hitjes uit die tijd. Het zal in 1962 wel wereldbestormend revolutionair geweest zijn, maar ik vond de film voornamelijk oeverloos saai. En de vergelijking met een andere icoon uit die periode: " A bout du souflle" valt wel heel negatief uit voor deze film. De Franse cinematheque heeft de film wel in het lijstje "Beste Franse films ever" staan. Rare jongens, die Fransen!

Heb de film in omgekeerde volgorde gezien. Eerst die uit 2024 en nu deze. Had bepaald geen hoge pet op van de film uit 2024, maar de ratjetoe, die ze er hier van maken is nog beroerder. Je zou dus kunnen zeggen, dat ze er op vooruit gegaan zijn! Maar waar zijn de authentieke Kong en Godzilla in vredesnaam gebleven? Waarschijnlijk ten onder gegaan in teveel CGI spektakel. Dit is niet meer dan een cage-fight: "Knokken met Kong, Gevechten met Godzilla" komt dat zien, komt dat zien! We hebben er voor de aardigheid nog een onbenullig verhaaltje bij bedacht, maar dat doet er verder niet toe! Alles voor de centen!

2x een 6 is een 7?

Boer onder de rook van Amsterdam, een van de laatsten der Mohikanen. Vol op in strijd met multi- nationals en de gemeente, die in zijn grond " een lekker hapje" zien, geeft ie niet op.
Een mooi portret over een eenzame strijd tegen de verloedering van Nederland. Mooie documentaire.

Meer een ode aan de zich bevrijdende vrouw in het begin van de 20ste eeuw ( de film heet in het Frans niet voor niets "La nouvelle femme") dan een chronologische biografie over het leven van Maria Montessori. Dat neemt niet weg, dat de basis ideeën goed uit de verf komen: het kind staat centraal en bepaalt hoe het de informatie tot zich neemt, maar die ideeën worden alleen toegepast op kinderen met een beperking, in die tijd nog benoemd onder de verzamelnaam : idioten (sick!). Prachtig is het doorzettingsvermogen van Montessori, dat zelfs ten koste van haar eigen familieleven gaat, wat echter alleen maar in de slotcredits wordt aangetipt.
Merkwaardig blijft het wel, dat het onderwijs, dat begon voor kinderen met een beperking, in Nederland is veranderd door onderwijs voor de wat slimmere kinderen, die zelf het heft in handen kunnen nemen. Idee dus het zelfde, doelgroep totaal tegenovergesteld.
Blijft over een interessante film over een groep geemancipeerde vrouwen, die met " nee" geen genoegen namen. Sterk geacteerd in een boeiende film!

Een moeilijke opgave om dit onderwerp te behandelen in een vader-dochter road trip. Alhoewel de acteurs fantastisch zijn, blijft het teveel een " moet ik nu lachen of huilen verhaal", als dochter probeert haar vader over de oorlogstijd aan het praten te krijgen, net zoals de vader zoekt naar de levensfrustraties van zijn dochter. Toch zijn de scenes in Auschwitz misschien nog wel indrukwekkender, dan in menig andere oorlogsfilm. In ieder geval prima te bekijken!

Een merkwaardige Tsjechisch/Zuidkoreaanse co-productie, die een poging doet de Japanse "Ronin" mythe te transporteren naar een fictief multicultureel europees land in de Middeleeuwen.(???) Ondanks een groep internationale A-acteurs, lukt het de regisseur niet er een interessante film van te maken, want het scenario is al net zo beroerd als de choreografie van de vechtscenes, die allemaal een 3 seconden montage nodig hebben om er nog enig leven in te krijgen.Alle 4 de Japanse verfilmingen van het verhaal zijn aanmerkelijk beter evenals de Amerikaanse met Keanu Reeves.

"Je moet meegaan in de verwarring van de hoofdpersoon"zegt de regisseur. Nou, dat hebben we geweten: Een ogenschijnlijke makkelijk oplosbare moordzaak loopt uit op een labyriint van niet opgeloste zaken, waar de hoofdpersoon, die ook al grote huiselijke problemen heeft, mee te maken krijgt. Dat wordt puzzelen geblazen en zoals de detective in kwestie zijn puzzelstukjes van zijn thuispuzzel maar door de wc spoelt, zo voelen wij ons ook bij het zoeken naar de weggegooide puzzelstukjes in de film. Kortom: Alleen de rivier stroomt gestaag door!

Standaard thriller over het witwassen van geld via crypto currency, waarbij het grootkapitaal het natuurlijk weer gedaan heeft, dit keer samen met de Russische matia. Film is verder professioneel gemaakt, heeft een aardige score en het is leuk Kurt Russell weer eens terug te zien, maar is verder niet bijzonder

Wat moet dit nou zijn? Een thriller, een western, een cynische komedie, een buddy film? Nee, het is een film geworden op zoek naar een scenario, een goede regisseur en functionerende hoofdrollen.
Dit is duidelijk zo'n voorbeeld van: "Wat hebben we een lol gehad bij de opnamen en wat een leuke ideeën schoten ons te binnen". Helaas is daar in het eindproduct niets meer van te zien!

Een magisch-realistisch verhaal over bende-geweld in de banlieus, een allegorie ove het geloof, een klassiek Romeo & Julia verhaal, een hallucinatie van de verwarde hoofdpersoon, die opgenomen is in een gesloten inrichting, een verhaal over een gebroken vriendschap? Het is het allemaal een beetje, maar wordt daardoor niet echt duidelijkr wat de regisseur ons nu echt wil vertellen. Waarschijnlijk iets met tegenstellingen, grenzen tussen mensen en zaken, zoals de muur, die door (Jeru)salem loopt, want die titel zal wel bewust gekozen zijn.
Blijft over een interessante film, die uiteindelijk net iets te veel vragen opwerpt.

Even met de landkaart spelen: opgenomen in Minoli, 30 km. Van Sorrento, 170 km. onder Napels, maar nog meer dan 500 km van Sicilie
Maar... de hele kust daar, van Napels tot Sicilie is prachtig! (Nu de wegen nog)

Een ode aan de cinema, maar tegelijkertijd de bioscoop als een vehikel uit het verleden beschouwen. Met de opkomst van de TV valt de noodzakelijkheid en de charme van filmvertoningen weg, net zoals het werk van het hoofdpersonage, die het incomplete gezin kan onderhouden door Hollywoodfilms aan inwoners van het Chileense mijnstadje, die de kosten van een bezoek aan de plaatselijke bioscoop niet kunnen betalen, uitgebreid na te vertellen.
Met het verval zien we ook de Chileense maatschappij vervallen tot een Pinochet dictatuur.
Naar een autobiografische roman, straalt ook de film de liefde voor de cinema uit en de soundtrack is een regelrechte ode aan "The Deer Hunter". Zal voor sommige kijkers misschien wat traag en zoetsappig overkomen, maar ik heb me er uitstekend mee vermaakt. Normaal gesproken een 7.5, maar dat kan niet, dus toch maar een 8.

Slap, onzinnig verhaaltje, dat inderdaad het thema van Stephan King's "Misery" probeert te imiteren, maar daar op geen enkele manier in slaagt. En dan hebben we het nog niet eens over het "Hans en Grietje"einde gehad!

Ongelooflijk, deze verhalen van zogenaamd moeilijke meisjes, die "opgevangen" werden in tehuizen, gerund door Rooms-katholirke nonnen. Goed dat deze dwalingen eens aangekaart worden, vooral omdat de vrouwen om wie het gaat nog leven. Akelig om te zien, wat de macht van godsdiensten teweeg kan brengen. Helaas leert men er weinig van, want tegenwoordig zijn het misschien andere religies, maar is de invloed daarvan op mensen helaas nog net zo indoctrinerend.

Bizar, waargebeurd moordverhaal over een psychopatische moordenaar, die zogenaamd bevriend raakt met oudere mensen. Vooral de eerste twee episodes met Timothy Spall als eenzame professor zijn uitstekend, terwijl de rest een behoorlijk, maar niet spectaculair rechtbankdrama is.

Hoe overleef je als jonge vrouw,barkeepster in een eenzame kroeg in een desolaat en uitgestorven landschap alle eenzame male-chauvinist-pigs? Da's de vraag voor 2 jonge backpackers, die uit geldgebrek daar een tijdelijk baantje aannemen. Wat even lijkt op een manier van makkelijk wat geld verdienen wordt al gauw problematischer.
De film, die de benadering van en behandeling van vrouwen in onze (nog steeds macho)cultuur aan de orde stelt, zit vol nerveuze spanning, waarbij je je steeds afvraagt, wanneer de uitbarsting komt......

Weinig leuke grappen te ontdekken in deze zgn. actiekomedie, of je moet het grappig vinden, dat iemand na een hartstistand, de volgende dag weer compleet in actie komt. Qua tekstgebruik zijn de conversaties tussen de hoofdrolspelers nog wel aardig, maar vooral Martin Lawrence is zo'n over-the-top stripfiguur, dat je hem geen seconde serieus neemt. Nou is het verhaaltje ook zo overdreven by the numbers, dat je het al gauw wel gelooft Er wordt oeverloos veel geschoten, de boeven zijn van Bassie en Adriaan niveau en van de cameravoering wordt je zo nerveus, dat je blij bent met de zoveelste drone shot, zodat je nog enigszins overzicht hebt.
Kortom, een productie, die absoluut niets nieuws brengt. We hebben het allemaal al een keer gezien in rustiger uitvoering.

onderhoudend familiedrama/thriller, die te lijden heeft aan het feit, dat het oorspronkelijk een film naar een roman is. Dat impliceert dat er heel veel zaken moeten worden weggelaten en dat wreekt zich als je,alles in 1.45 uur wilt persen. Sommige karakters komen nauwelijks uit de verf en er zijn nogal wat onwaarschijnlijkheden in het scenario.
Al met al goed te bekijken, maar er had meer ingezeten.

Een klassiek liefdesdrama, vermond in de vorm van een western. Mortensen, die niet alleen regisseur van de film is, maar ook de hoofdrol speelt, het scenario schreef en de muziek componeerde, laat ons nog vóór de credits zien, hoe een western er standaard uit zou moeten zien en laat daarna al die klassieke clichés varen. Vanaf scene één krijgen we daarna een klassiek drama opgevoerd, waarbij de tijdslijnen, door elkaar lopen, maar uitstekend te volgen zijn, inclusief de dromen/hallucinaties van de vrouwelijke hoofdpersoon. Een mooi drama, met veel gevoel gespeeld door de uitstekende acteurs. Aanrader.

Een nogal bizarre satire op het proces van film maken, waarin Steve Coogan probeert een Brits klassiek boek te interpreteren, maar vooral bezig is met de wel en wee's uit zijn eigen leven, in combinatie met een tweestrijd met zijn ,co-acteur Rob Brydon over wie nu eigenlijk de hoofdrol heeft. Vol met absurde woordgrappen en situaties.Eigenlijk een soort voorloper op " The Trip" en al de vervolgen daarop, die de twee maakten. You love it or you hate it!