Reacties

Koolhoven, wat maak je me nou? Tot nu nu was de keus van jonge filmmakers niet te versmaden,maar ik ben nu 20 min. onderweg bij deze productie en vraag me al 10 min. af " Waar ben ik in godsnaam naar aan het kijken?" Onplezierige karakters, waardeloze mise-en-scene, waar wil deze regisseuse in vredesnaam uitkomen? Acteurs kunnen geen zin fatsoenlijk uit de mond ( ik zal het netjes houden) krijgen, een kleurengebruik, waar je ziek van wordt, muziek, die de naam niet mag hebben enz. enz. Leuk hoor, als je op kosten van de VPRO een LSD trip mag verfilmen, maar val mij er in vredesnaam niet mee lastig. Als filmfanaat zal ik proberen de film af te kijken( ze zeggen dat je nooit mag oordelen, voordat je het gehele product gezien hebt), maar ik heb er, ook na 35 min., een hard hoofd in........ Eindelijk het einde gehaald en dat was een hele opgave! Als je dan ook nog refereert aan enkele prima films, denk ik , dat je echt je dag niet hadi. Eindconclusie : een prul!

Natuurlijk een belachelijke romance tussen 57-jarige Fred Astaire en een 27-jarige Audrey Hepburn, maar de fillm is toch een triomf! Behalve bovenstaande klopt alles Regie van meester Stanley Donen is top, de songs van Gershwin klassiek, de choreografie (zelfs voor een 57-jarige) perfect, acteurs prima en dan die schitterende Technicolor kleuren! Ongeëvenaard!
Een perfect voorbeeld van de uitstekende Hollywoodmusicals uit de jaren '50.
Heel leuk om weer eens te herzien.

Verhaaltje = scenario!

Nu wel

Weer een " Aftersun" film, d.w.z een film, die door critici de hemel wordt ingeprezen, maar waar ik mijn vraagtekens bij heb. De eerste helft leverde nog wel wat spanning op ( hebben we hier te maken met een "Carrie"-achtig meisje en zal haar wraak straks groot zijn?), maar het tweede deel leverde slecht wat zweverige gedachtenspinsels op, met een vraagtekenrol voor haar zwaar autistische vriendje. Ook de tamelijk zeurderige muziek hielp niet mee. Nee, dit is bepaald niet mijn pakkie an!
Een 7 voor de eerste helft een 3 voor de rest maakt een 5.

Geen kunst zonder "geleefd" te hebben of misschien wel een trauma opgelopen te hebben. Wat is dan idealer voor een jonge kunstenaar, die trauma's op aanvraag te kunnen kopen? Een bizar gegeven, dat aardig uitgewerkt wordt, maar waar ook veel (af)gekeken wordt bij bekende regisseurs als David Cronenberg en misschien wel Eli Roth. Een aardige poging, maar ook hier geldt weer: een iets uitgewerkter scenario zou misschien een prima volwaardige bioscoopfilm opgeleverd hebben. Want wat gebeurt er met zo'n korte film na eenmalige vertoning op tv?

8 of 9?

De mores van de Britse maatschappij anno 1920 komen goed tot hun recht in deze hilarische komedie. Mannen zijn haantjes, die zich van alles kunnen permitteren, vrouwen daarentegen zitten behoorlijk in het verdomhoekje. In deze setting verschijnt er een vrijgevochten grofgebekte weduwe met kind wat al spoedig problemen oplevert met haar fijn-christelijke buren. De satire op deze tijd blijft uiteindelijk steken in een kolderiek gevecht tussen establishment vs.vrije geesten, waarbij de uiteindelijke boodschap een beetje ondergesneeuwd wordt. Desalniettemin is het heerlijk uitstekende actrices eens lekker uit hun dak te zien gaan met scheld-en vloek kanonnades, die hun weerga niet kennen.

Helaas, mijn mening na deel 1 is niet veranderd, want wat is er nieuw in deze film? Dat Herbert zijn held, de nieuwe Jesus, weer veel verzoekingen in de woestijn laat ondergaan, was in deel 1 al duidelijk, maar in dit vervolg zijn er weer "verzoekingen" van een andere groep, maar in essentie met dezelfde resultaten. Ik had gehoopt, dat deel 1 de proloog zou zijn en dat er nu een echt verhaal zou beginnen maar helaas! En het einde van deze film belooft niet veel goeds voor deel 3, want er wordt weer een nieuwe groep tegenstanders aangekondigd. En dan te bedenken, dat Dune uit 6 delen bestaat! Niets dan lof over de acteurs, de sounddesign en het camerawerk, maar het "verhaal" werkt, in ieder geval voor mij, niet.

James Gray, een fantastisch regisseur als het onderwerp handelt over intermenselijke verhoudingen (zie: Armageddon Time, The immigrant enz.) vertelt hier weer een zoektocht naar familie,die in dit geval handelt over een vader-zoon verhouding. Helaas lijkt een SF verhaal hier niet de juiste vorm, omdat de zoon de zoektocht naar zijn vader en zichzelf vooral via een voice-over aan ons vertelt. Dat levert ons, ondanks een mooie rol van Brad Pitt en een suggestief geluidsontwerp een tamelijk saaie, veel te lang durende heldenreis op. Gray functioneert m.i. beter als hij met beide benen op de grond staat!

Een surrealistische satire op instant fame of een cynische waarschuwing voor de
hedendaagse cancel cultuur? Absurde komedie of een psychologische horrorfilm?
Zeg het maar want het klopt allemaal. Hier zien we Nicolas Cage weer eens op de top van zijn kunnen en eigenlijk geldt dat voor de gehele cast . En als je dan ziet, dat Avi Aster ( Midsommar, Beau is afraid) de producer was, weet je in ieder geval al, dat je een weird film gaat bekijken! PRIMA!

Jammer! Je zou over een Nederlandse regisseur,, die een buitenlandse productie mag maken, omdat hij 10 jaar daarvoor een ontzettend goed bekeken SF filmpje op You Tube heeft gezet, graag de loftrompet steken. Helaas is deze productie niet aan te gluren. Alles gefilmd vanuit de hoofdpersoon (a la Blair Witch project) word je na een minuut of 10 al stapelgek van alle koppen, die de gewonde hoofdrol speler (die je dus de hele film nauwelijks te zien krijgt) aankijken. En die probeert zich voort te slepen in een wereld, waarin een blauwe kleur over elk beeld gelegd is (ja,ja, het einde van de wereld is aanstaande als hij niet de kill switch kan blokkeren) plus alle VR gegevens constant in beeld zijn. Dood-en doodmoe word je van deze film, terwijl het scenario ook nog eens behoorlijk te wensen overlaat. Een mislukt videospelletje zullen we maar zeggen!

Mooie tip, maar waar vind je 'm?

Vind ik ook!

Goede tip!

Jammer, dat de Coen brothers-achtige humor niet wordt doorgezet, terwijl de horrorkant ook onderbelicht blijft. Persoonlijk had ik er e "Geeen complete komedie van gemaakt. Nu is het eigenlijk "Geen wolf, geen vis"!

Boy, oh, boy, wat is dit een domme film. Het is een opeenstapeling van vecht-en schiet scenes, waarin een normaal mens al 20 keer overleden zou zijn, maar deze held overleeft alles. Schotwonden kun je ducktapen, een val van het dak op een auto, levert alleen de auto schade op en... nou ja, laat maar. En waarom is het een metselaar. Hij had net zo goed timmermam of oliebollenbakker kunnen zijn,want zelfs in de intro metselt ie waardeloos en het heeft verhaaltechnisch geen enkele functie ( bij oliebollenbakker had ie nog hete olie tegen de boeven kunnen gebruiken) Dit is, voor wie het leuk vindt, een encyclopedie voor domme vechtscenes op zoek naar een verhaal. Waardeloos! En dat terwijl Renny Harlin toch best wat aardige actie films gemaakt heeft

Een ET in Spielberg stijl,die, behalve grofgebekt, ook nog eens ketting roker is, met de stem van Seth Rogen en Simon Pegg en Nick Frost als Britse, rondreizende SF-fanaten. Wat kan er dan nog mis gaan? Nou, weinig! Veel inside grappen, leuke bijrollen maken de film een lekker idiote roadtrip door christelijk Amerika.Leuk!

Te lief, te braaf, te voorspelbaar! Het ziet er wel mooi uit, maar heeft teveel het sfeertje van een musical. Ieder moment verwacht je, dat er weer een beschouwend liedje ingezet zal worden (wat gelukkig niet gebeurt), waardoor het geheel nooit echt spannend wordt! Qua productie uitstekend, maar over het geheel te saai. En... in een animatiefilm kun je iedereen nog wel Amerikaans laten spreken, maar in een "actiefilm" komen al die Amerikaanse Chinezen wel wat mallotig over. We houden het maar op de animatie versie, die overigens ook geen hoogtepunt in het Disney oeuvre was.

Een verrassing! Eigenlijk (ondanks mijn apathie voor documentaires in de bioscoop, die een maand later op de tv te zien zijn) er naar toe gegaan, omdat er verder voor mij niets nieuws draaide, zag ik een zeer professionele docu, die behalve een schitterende fotografie en een fantastische jazzy soundtrack, ook nog eens een prima scenario had. Binnen een mum van tijd leefde je mee met de boerenfamilie, die eigenlijk allemaal wat anders wilde, maar uiteindelijk weer afhankelijk van de bank blijkt te zijn, waardoor er moeilijke beslissingen genomen moeten worden.
Dus, zelfs voor mensen, die niet gek zijn op documentaires een aanrader.

Verrassend aardig komisch drama over het langzaam aan volwassen worden van een rebelse puber. Of is het misschien het weer kind worden van een tiener, die te lang volwassene moest spelen? En dat in de vorm van een letterlijke reis, waarin heel wat zaken voor haar op zijn plaats vallen. Een verfrissende film in het land van "Verliefd op...." films ,die eigenlijk een groot publiek verdient, wat waarschijnlijk niet gebeurt, omdat het Pools een barrière zou kunnen zijn.

Onweerstaanbaar, Martin van Waardenberg! Deze film is weliswaar niet zo goed als " de marathon", eigenlijk zijn het allemaal korte vignetjes, waarin ome cor steeds weer met een andere BN-er een idiote confrontatie heeft, maar het typetje is hem natuurlijk op het lijf geschreven! Het sentimentele einde zullen we maar gauw vergeten en ons opmaken voor "Opa Cor", die in november '24 WEL in de bioscopen komt.

Dat zal het zijn. Maar zat ie na de première in de bioscoop er dan nog langer?

Nogmaals bekeken, maar ben er niet positiever over dan 2 jaar geleden.
Blijft ook nog eens teveel een proloog, dus een on-affe film.
We kijken wel bij deel 2 of het beter wordt. Zal er alleen heen moeten, want mijn vrouw, die part one voor het eerst zag, haakte na een uur al af.

Heb ikbegrepen. Sterker nog, is de enige film in de bioscoop die ik nog zou kunnen zien. Er blijft zoveel te lang hangen, dat de keuzes op zijn.
Maar, met al die lovende kritieken voor part one, moet ik eerst deel 1 nog maar eens bekijken. ( misschien heb ik wel zitten slapen)