Reacties

In mijn jeugd wel een paar Abbott & Costello's gezien. Geen flauw idee meer welke. Voor het gemak dan deze maar als waardering.

Zo, dat is echt een andere manier om naar Laurel en Hardy te kijken. Stan en Laurel proberen het nog een keer, vele jaren na hun hoogtepunt. Laurel staat op zeker moment naar een affiche van Abbott en Costello te kijken die in de jaren 40 en 50 populair waren. Leuke ironie en met knipoog. Niet goed te geloven dat het ooit geprobeerd is om Hardy met een ander duo te laten acteren. Een mooi beeld van hoeveel ze samen waren en goed met elkaar om gingen. Zelfs tijdens een conflict. Al weet ik niet precies waar de waarheid precies ligt.

The Thunderbirds op reddingsactie. Vader en zoons in een haast 'Bonanza' achtige setting. De verhalen zijn niet zo sterk. Voor de jaren 60 zijn de technische beelden van vliegtuigen, raketten apparaten fraai om te zien. Halverwege zijn ze op Mars waar ze in gevecht komen met een ontwakende slang cyclopen. Energie is onbeperkt, alles kan de lucht in.

De Holocaust of Shoah is een onbegrijpelijke gebeurtenis. Ik kan er met mijn verstand niet bij dat mensen andere mensen georganiseerd uitroeien. Het nationaal-socialisme of fascisme achtte zich verheven boven andere bevolkingsgroepen en vond mensen van Joodse afkomst minderwaardig . Met die zienswijze kwalificeerden ze zichzelf als meer minderwaardig. Dus iemand die zichzelf beter acht dan een ander, plaats zich direct onder die ander.

Een film over Tolkien, de meester van de fantasie. De film maakt deels duidelijk waar zijn inspiratie voor The Hobbit en The Lord of Ring op is gebaseerd. Vriendschap(fellowship), liefde en de verschrikking van de 1e wereldoorlog. En over zijn gave om talen te verzinnen.
De film gaat tot aan het schrijven van de Hobbit in 1937. Toch wat jaren na de 1e wo.

Er zijn beelden van de 1 WO. Honderden soldaten, jonge mannen dood. Ik zag het eerder in 1917, de film van Sam Mendes. En in de bewerking van oorlogsbeelden 'They shall not grow old' van Peter Jackson.

Engelse films die een min of meer biografisch verloop hebben, ook te zien in een film over Stephen Hawkings. Er is sprake van een soort voorspelbaar verloop.

"Waar je gelukkig bent, ben je thuis." Woorden van Emily. En waar de liefde is?
"Van iemand houden die je gevoelens niet kan beantwoorden, dat doet zeer.
Maar volgens de dichters heeft dat ook iets moois. Het is heftig. Het wordt nooit lelijk door de werkelijkheid en gewenning. Het is nog even helder en intens als toen het begon. En dat is mooi". Tolkien kiest studie in Oxford en moet een fase van liefdesverdriet door.
En toch komen Tolkien en Edith later samen.

Goede vragen. Of iets goed of slecht is, is voeding voor een goede filosofische discussie. Ik denk zelf dat het per situatie of tijd anders kan worden gewaardeerd. En zijn ze als begrip universeel of alleen onderdeel van de menselijke emotie?

Aangrijpende film met een glansrol voor Liam Neeson. Het is en blijft onbeschrijfelijk wat er heeft plaatsgevonden.
De meeste oorlogsfilms over de 2e wereldoorlog hebben Engels als voertaal. Alleen bevelen worden in het Duits gesnauwd. Dat doet de taal onrecht aan.

De verfilming van de onmachtige strijd tegen de bureaucratie. Het wordt maar niet duidelijk wat de beschuldiging is. Anders maar op een bepaalde manier vergelijkbaar: de aanslagen op de Vlaardingse loodgieter waarvan doel en dader niet duidelijk zijn. Kafkaeske bedreigingen.

Batman begon in de jaren 40 van de vorige eeuw ooit als een bestrijder van onrecht zonder de bijzondere krachten als bijvoorbeeld Superman. Maar als de schurk gemener wordt (sterke vertolker door Heath Ledger van The Joker) dan volstaan intelligentie en slimmigheid niet meer. En zo scheert hij als een vleermuis behendig van en tussen de gebouwen van Gotham. Gelukkig nog zonder andere superhelden die in latere films via het Marvel universum worden ingevlogen.

De derde film alweer waarbij Tim Burton is betrokken, nu geregisseerd door Joel Schumacher. Het komt mij over als een verhaal zonder context. Gewoon de volgende strip in de comics-reeks.

Slechter dan de vorige. Daarbij was Tim Burton nog producer.

Ik geloof je. Geen idee wat de regisseur hier als bedoeling heeft. Het komische talent Clooney combineren met de spierballen van Schwarzenegger? Deze film in de vuilnisbak maar wat zat er nog meer in de dvdbox?

Met Batman en Batman returns van Tim Burton is Batman de gebreide zwembroekfase uit de jaren 40 en de camp-fase uit de jaren 60 ontstegen (of zit er nog iets tussen?). Batman kan nu met meer overwicht de misdaad bestrijden. Goede cast en toch nog voldoende komische noot met catwoman en Oswald als raar typetje.

Batmanverfilming met sterke cast. In vergelijking met de cultfilms en serie uit de jaren 60 is de outfit van Batman een goede vernieuwing. Batman heeft nog meer kunsten en kracht om de heldenrol te vervullen.
Door Jack Nickelson wordt de rol van the Joker lekker gemeen neer gezet. Dat moet op waarde worden geschat. Heath Lether heeft dit vast tot zich genomen om zijn Joker in 2008 nog vetter neer te zetten. En wat weer tot verfilming van Joker in 2019 heeft geleid. Denk ik....

Geweldig verhaal van Roald Dahl prima verfilmd!

Een soort van gezien. Het boek gelezen (onovertroffen), de vorige versie en dan de trailer. Het verhaal van Roald Dahl wordt gevolgd.

Op een paar te voorspelbare herhalingen na prima format en petje af voor de creativiteit en actualiteit!

Kritiek op 'Woke' is uit, 'Weird' is in. Verder geen voorstander van oneliners en loze kreten. In gesprek met inhoudelijke argumenten.

Ik begrijp je kritiek, de herhaling schuurt en ook 'de alwetende'. Verder nog steeds van hoog niveau en prima maatschappij en politiek-kritisch.

Erg leuk format. Vanaf 2013-.....? Ja, er is een einddatum, namelijk 2019. Daarna met van der Laan en Woe prima voortzetting met 'Even tot hier'.

Dit programma een paar keer gezien. Niet overtuigd van het gebruikt format. Ze waren in combinatie met die gasten van 'Even tot hier' in de Kwis leuker.

"Lekker ding?" "Ze deed open en het enige wat ze aan had was de radio". 🤭 Veel humor en prima acteerprestaties.

"Use your awesome might, save me from this hopeless night". Mooie erotische spanning van afstoten en aantrekken tussen Downey jr en Michelle Monoghan. Gek toch dat het in recensies alleen gaat over het samenspel tussen Downey jr en Kilmer. Ook gelezen dat 1 keer kijken voldoende is. Zojuist de film 2x achter elkaar gekeken en een derde keer zou me niet tegenstaan.

Er lopen minimaal twee verhaallijnen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben maar aan het eind met elkaar verbonden worden. En natuurlijk klopt het niet, maar dat is precies de bedoeling....je wordt als kijker uitgedaagd om het plot eerder door te hebben dan de film zelf. Helaas kan dat niet, daar is het veel te onsamenhangend en onlogisch is. Wat precies de bedoeling is.

Mooie reactie!

Bedankt voor de tip. De imdb score van die film klapt me niet enthousiast tegemoet, maar ga er een keer voor zitten.

Nostalgische film over film, die niet altijd weet te overtuigen en toch prachtige scenes en beelden heeft. Waarschijnlijk een ode aan bekende Italiaanse acteurs en aan de liefde voor de film. Salvatore vind bij terugkomst een deel van die 'liefde' voor film terug.
Maar het leven is niet zo makkelijk als in de film. Evenals laat hem veel geduld oefenen en dan maar kortstondig genieten.

Zeker mooi is dat alle 'afknipte' kussen uiteindelijk samen komen. Want "In twintig jaar bioscoop heb ik geen kus gezien". De pastoor keurde de films vooraf en liet teveel bloot en zoenpartijen er door Alfredo uitknippen. Wat een bofkont.

"De liefde.......hoe zwaarder de mens hoe dieper zijn afdruk. En door liefde moet hij lijden." Volgens Alfredo een citaat van John Wayne.
"Er komt een moment dat het geen zin heeft om te praten. Dan kun je maar beter zwijgen". "Ik wil je niet meer zien, alleen nog horen dat ze over je praten". En zo verlaat Salvatore zijn geboortegrond om er 30 jaar later terug te keren, de liefde van de film te ontdekken, dat mensen van hem houden, maar Elena ziet hij niet meer terug.

Begin jaren raakte ik via een CMV opleiding gemotiveerd om (anders) naar film te kijken. Daarnaast woonde ik op steenworp afstand van filmhuis Cinode, gevestigd in schouwburg Kunstmin. Met enige creativiteit werd dat een stageplaats en ging ik onderzoek doen naar de toekomst van het filmhuis. Want - kort door de bocht- veel subsidie en weinig bezoekers. Eén zaaltje met 60 zitplaatsen waar door vrijwilligers de arthouse film werd geprogrammeerd. De betere films had de liefhebber een paar weken eerder in Rotterdam gezien. Gemiddeld 4 personen per voorstelling was meer regel dan uitzondering. De operator verlangde terug naar de tijd dat de nieuwste van James Bond een volle theaterzaal van 700 bezoekers trok. Want dat gebeurde ook af en toe: de theaterzaal was ook voorzien van een projectieruimte en beweegbaar doek. Begin jaren negentig leek voor de filmbussines een pas op de plaats. Het bioscoopbezoek groeide niet, nam zelfs af. Grote blockbusters bleven uit, James Bond bleef vanaf de laatste film in 1988 stil tot 1995.
Dordrecht, toch alleen geen studentenstad, leek geen belangstelling voor film te hebben. Naast de tegenvallende bezoekersaantallen van Cinode draaide het versleten gebouw van Euro Cinema ook maar matig. Er werd voornamelijk thuis gekeken en geleend bij de videotheek. In 1991 werd Kunstmin gerenoveerd en kwam er een nieuwe bioscoopzaal met 80 stoelen. Ik had gepleit voor een 2e zaaltje met nog 40 stoelen. Maar dat kwam er niet van.