Reacties

In boekvorm is The Hobbit een avontuurlijke aanzet voor het latere Lord of the Rings. Gollum komt er wel in voor maar verder niets van de kwade kracht Sauron die Midden Aarde in een strijd van Goed en Kwaad brengt. The Hobbit is een vertelling voor de jonge jeugd en te dun voor 3 lange films. Wat Peter Jackson doet is de sfeer en de lading van Lord of the Rings, zowel het goede als het kwade, ook toepassen in de verfilming in combinatie met de geschiedenis van Midden-Aarde, oa beschreven in The Silmarilion (een soort bijbel voor Midden-Aarde). En zo kan bijvoorbeeld Azog worden geïntroduceerd en verder uitgewerkt. Al bij al geweldig goed gedaan. En ja, het had iets korter gemogen en minder over de top. En ja, de draak komt er bekaaid van af, is al weer snel uit het verhaal. Net zoals in het boek. Het tweede plot, de slag met de vijf legers is zowel in film als boek niet het gewenste einde.

In boekvorm is The Hobbit een avontuurlijke aanzet voor het latere Lord of the Rings. Gollum komt er wel in voor maar verder niets van de kwade kracht Sauron die Midden Aarde in een strijd van Goed en Kwaad brengt. The Hobbit is een vertelling voor de jonge jeugd en te dun voor 3 lange films. Wat Peter Jackson doet is de sfeer en de lading van Lord of the Rings, zowel het goede als het kwade, ook toepassen in de verfilming in combinatie met de geschiedenis van Midden-Aarde, oa beschreven in The Silmarilion (een soort bijbel voor Midden-Aarde
, ook ontsproten uit de fantasie van Tolkien)). En zo kan bijvoorbeeld Azog worden geïntroduceerd en verder uitgewerkt. Al bij al geweldig goed gedaan. En ja, het had iets korter gemogen en minder over de top. En ja, de draak komt er bekaaid van af, is al weer snel uit het verhaal. Net zoals in het boek. Het tweede plot, de slag met de vijf legers is zowel in film als boek wat mij betreft niet het gewenste einde.

In boekvorm is The Hobbit een avontuurlijke aanzet voor het latere Lord of the Rings. Gollum komt er wel in voor maar verder niets van de kwade kracht Sauron die Midden Aarde in een strijd van Goed en Kwaad brengt. The Hobbit is een vertelling voor de jonge jeugd en te dun voor 3 lange films. Wat Peter Jackson doet is de sfeer en de lading van Lord of the Rings, zowel het goede als het kwade, ook toepassen in de verfilming in combinatie met de geschiedenis van Midden-Aarde, oa beschreven in The Silmarilion (een soort bijbel voor Midden-Aarde). En zo kan bijvoorbeeld Azog worden geïntroduceerd en verder uitgewerkt. Al bij al geweldig goed gedaan. En ja, het had iets korter gemogen en minder over de top. En ja, de draak komt er bekaaid van af, is al weer snel uit het verhaal. Net zoals in het boek. Het tweede plot, de slag met de vijf legers is zowel in film als boek niet het gewenste einde.

In het boek gaat de draak ook te snel in het verhaal dood. Ook daar is de slag met de vijf legers een minder goed plot. Vind ik.

De 1e drie films zijn onovertroffen. Toch zijn deze drie delen meer dan de moeite waard. Samen met informatie uit the Silmarilion (de geschiedenis van Midden Aarde) en mogelijk andere bronnen heeft Peter Jackson een uitgebreidere verhaallijn gecomponeerd, dit in de geest van In de ban van de Ring. Het ontstijgt de kindervertelling van wat de Hobbit is. Eigenlijk had eerst de Hobbit verfilmd moet worden, nu moet je als kijker wennen aan een oudere Gandalf.

Een zeer indrukwekkende film. Als je ziet dat het systeem niet deugd en je geen andere mogelijkheid ziet om het binnenuit te veranderen, dan sta je voor een pittige opgave.

Een vriend van mij kijkt eigenlijk geen films. Deze film is zijn enige referentie aan een film die diepe indruk op hem gemaakt. Terecht. Nu nog proberen hem tot het kijken van andere films uit te dagen.

Het boek van Harry Mulisch is zo goed dat de film alleen maar kan teleurstellen - al ben ik ook van mening dat je boek en film niet vergelijken- dus beter gezegd: de film viel me tegen. Jeroen Krabbe als engel kan me niet echt overtuigen.
Harry Mulisch behoorde als Nederlandse schrijver tot de grote drie, samen Gérard van het Reve en Willem Frédéric Hermans. Die laatste vond ik de beste. Nu ze dood zijn en andere schrijvers de kast vullen, voelt de grootsheid wat overdreven aan.

Morgan Freedom for president. Zou niet gek zijn geweest!
"Je bent nu een journalist, ooit was je een mens"🤦‍♂️ Toch blijkt de journalist meer mens dan gedacht.
"We zullen nooit dichter bij huis zijn dan nu". Om vervolgens in een gat van de komeet te vliegen.
Stel dat er werkelijk zo'n ramp op korte termijn staat te gebeuren: bij wie wil je dan het liefst samen zijn? Mooie hersenkraker.

Om een samenleving te laten draaien, is bureaucratie onontbeerlijk. Voor bijzondere gevallen is de menselijke maat nodig, om zo ridiculateit te voorkomen. Ook deze film van Ken Loach overtuigt weer.

The film is hallucinant. Mogelijk ging het in het meest creatieve deel van het leven van Jim Morrison ook zo. Naar het einde toe meer en meer verdoofd en dronken.
"Whats have they done to the earth, what have they done to our fair sister They ripped her and bit here and stuck her with knives in her dawn, and tied her with fences en dragged her down....." Naast drugs en alcohol hield Morrison van poëzie, muziek en vrouwen. En van de aarde, voelde de pijn die we haar aandoen.....climate grieve. Een soort van....
Ondanks dat ik The Doors pas leerde kennen ruim na de dood van Jim Morrison heeft de muziek en de teksten mijn leven blijvend beïnvloedt.

I see the bathroom is clear, i think that someone is following me near.....

Door inkleuring en aanpassen van het tempo in deze docu komt deze zinloze oorlog heel dicht op de huid. Er is geen herhaling gewenst en toch is er weer een gek in Rusland die ervoor zorgt dat het opnieuw in Europa gebeurt. Het wordt tijd dat mannen hun macht afstaan.
Ondertussen zijn er films (meestal Engelse) waarbij oorlogtrauma's (met beelden uit de eerste wereldoorlog) het gedrag van de hoofdrolspeler proberen te verklaren.

Spannend tot het eind. Het afrekenen gaat niet makkelijk. Vanavond (25/10/24) op tv.

Op de tafel van de vuurtorenwachter ligt The Dunwich Horror van Lovecraft. Daarna barst het geweld en de onzinnigheid los. Veel visueel spektakel maar een weinig boeiend verhaal over twee twistende machobroers die met drietandjes uitzoeken wie de rechtmatige koning is. Wat gezocht op waarom het boek van Lovecraft zo duidelijk in beeld komt: allemaal wat vaag. Overeenkomst in rare wezens genoeg, maar niet in betekenis.

Altijd met veel plezier gekeken en enorm gelachen. Jammer dat het bezoedeld is door gedoe. Geen mening, geen oordeel.

Inderdaad één van de betere actiefilms met Liam Neeson. Meer dan 1 keer het bekijken waard.

Op zoek naar het ware geloof en dan nog de zware kant ervan. Jozef Mieras duikt bij Hans Sievez steeds op als de Zwarte Zwadderneel uit de verhalen van Bommel en Tom Poes. Niets dan ellende en zwarigheid. Hans en Margje moeten het wel erg alleen doen. Waar zijn familie, vrienden, spelende kinderen? Deprimerende kost, dat geloof. Pinkstergemeenten proberen er nog een luchtig imago aan te geven, maar dat maakt het per saldo niet beter.

Oprecht nieuwsgierig naar het poëtische van deel 1 die je in deel 2 mist.

Er wordt een soort jeugdtrauma verwerkt welke verband houdt met een spookhuis aan het strand en met konijnen. Het wordt me niet helemaal duidelijk, maar de gekte en de spanning maken veel goed. Zij zijn ons, het slechte ikzelf komt met je afrekenen. Zoiets.....

Ik ken de andere Emma verfilmingen niet. Ik zie prachtige beelden en overdadig mooie kleding. Het is naar een boek van Jane Austen uit 1815. Niet gelezen, maar wel andere boeken uit die tijd en erna, is wel herkenbaar.
Er is veel verkleedwerk te doen eer een mens zich kan tonen (wordt soms in de film getoond) en dan te maken heeft met etiquette's en gekonkel tussen mensen. Hoe hou je jezelf staande en
Wat als je je gedachten uitspreekt? Emma laat zich meteen gaan en wordt harteloos gevonden. Ook voor nu is deze vraag relevant: mag ik mijn gedachten en gevoelens uitspreken en hoe blijf ik daarover dan in goed contact met de ander? En welke sociale normen weerhouden me om ze uit te spreken?

Gefilmd in Spanje met eenvoudige opbouw van wat een stadje moet zijn. Er zijn daar veel westerns opgenomen. Als je daardoor heen kan kijken en het in tijd kan zien....de opnames en de acteurs zijn goed! En de titel-sequence ook. Maar het verhaal rammelt van alle kanten. Zo zou volgens een oud Mexicaans gezegde een colt het afleggen tegen een Winchester. Joe versus Ramon Rojo. Natuurlijk wint Joe. Alleen is er vrij in het begin een mitrailleur die hele calverie wegvaagt.....het is wel duidelijk welk wapen wint.
Aan het eind is het stadje leeggeschoten. Nog maar twee bewoners over. En toch is het de doorbraak van Clint Eastwood.

Prachtige muziekfilm. De opbouw van rustig naar een happening van swingende muziek is briljant. David Byrne is een van de grootste popartiesten ever!

Lekker hoor, die emotionele lading waarmee tv-media kan doorzagen. "De media-lawine zal doorgaan".

Vliegtuig land op water. Waarom doet niet iedereen op bevel een reddingsvest aan? Een verslaggever meld een gevoelstemperatuur van -20....echt niet. Iets te dik aangezet. Nergens is iemand op zo'n kou gekleed....

In het midden van de film gaat het tempo er flink vanaf door flashbacks van de ramp. Daarna komt de film weer prima op niveau. Sully praat en de onderzoekscommissie draait.

Vandaag, 1 april 2024, is het Overschootday voor Nederland. Nog 3/4 jaar te gaan om van de aarde te nemen zonder dat we iets teruggeven, zonder herstelmogelijkheid. De boodschap is om niet tegen maar met de natuur mee te bewegen. Elke dag een nieuwe kans.

Met humor wordt het leven een stuk gezelliger.