Reacties

Net als de hele film is het einde op het boek gebaseerd. Voor het boek is dat oké, de film had best creatiever gemogen.

Een vijf voor je vrouw🤭

Zowel van het boek als van de film genoten. Ontwakende seksualiteit en dogmatisch geloof gaan moeilijk samen. Hoe moet je dat een plek geven in het leven als je familie daarin niet kan volgen. Dan kom je er alleen voor te staan, de rivier volgen en hopen dat de stroom je op de goede plekken brengt.

Een film over geur. Jammer dat je niet mee kunt ruiken en tijdens de film de geur kunt ervaren. Jean-Baptiste Grenoille is geboren met een unieke gave, als enige in staat om alle bestaande geuren te ruiken. "Zijn miserabele bestaan had een hogere bestemming"...het maken van een unieke geur. Dat lukt hem op hoogst originele wijze🤭
Hij heeft zelf geen eigen geur en is bang in het leven geen betekenis te hebben en in vergetelheid te raken. De unieke geur brengt een heel stadje in extase.

Aan het slot wordt teveel het boek gevolgd en de extase had wat uitbundiger gemogen, zonder vertraging. Verder prachtige film met heel mooie muziek.

De mens gaat de ruimte in om nieuwe plek voor mensen te zoeken en verlaat de aarde en de mensen die er al zijn om dan via een timeloop weer terug te keren. Fascinerend hoe Nolan deze reis naar buiten en naar binnen vorm geeft. En er is in werkelijkheid een veel kortere en makkelijkere manier om bij jezelf en bij de ander te komen.

Het is vervreemdend, hoe het aardse leven is verwoest en hoe er dan nog steeds technisch vernuft en motivatie is om op ruimtereis te gaan. Onderweg komen we langs planeten waar eerder vermoedens waren om als mens ons armzalige bestaan voor te zetten. Op een planeet zou dat ook echt kunnen, maar daar blijkt (Mann) Matt Damon te wonen. Hij hanteert de leugen van levenskansen op deze planeet om zelf van die planeet af te komen. Volop spektakel maar ook hopeloos egoisme.

In deze sf geen buitenaardse wezens maar de met zichzelf tobbende mens.

Prima film. Tijdens het kijken, kom ik er achter de film eerder gezien te hebben. Niet afgevinkt. Het is wel een mannenfilm met vrouwen in de bijrol.
Ik kan me verder vinden in de uitleg van films4you. Zelf was ik in 1991 in Nicaragua. De Sandinista's hadden net de verkiezingen verloren. Ortega moedigen zijn medestanders aan te roepen: 'Ni Un Paso Atras'. Hadden ze het maar wel gedaan. Zie wat er van Ortega is geworden.

Drie pogingen moeten doen om met deze film de eindstreep te halen. Blijkbaar waren de 1e twee afleveringen voldoende. Uiteindelijk toch met plezier uitgekeken.

Je moet je huid duur verkopen. Zowel als vluchteling, in de kunst als in de liefde manieren zoeken om het bestaan te voelen.

Bij deze film flink doorgezapt. Mogelijk dat het acteerwerk van Bette Davis flink wordt gewaardeerd maar alles was zo traag enzo. Hoe speel ik een gek....

Goed omschreven!

Zo'n film uit mijn jeugd die een blijvende indruk heeft gemaakt. Je wil niet dat het je overkomt, maar het kan nog steeds. Wolkenkrabbers genoeg. In de jaren 70 werd het voormalig shell gebouw in Rotterdam 'de laatste erectie van het grootkapitaal' genoemd. Maar die fase zijn we allang voorbij (wat niets met de film te maken heeft. En het volgende ook niet, zelfs niet met San Fransisco🤦‍♂️). In Reis naar het einde van de Nacht beschrijft Celine de aanblik van New York: 'Maar nergens voelt hij de eenzaamheid zo sterk als in New York, de kille 'rechtopstaande' stad van levende automaten'.
En ga de film nog een keer proberen te zien.

"Ze geven plezier aan je leven". En spanning. En confrontatie. Er zijn makkelijkere manieren om tot nieuwe inzichten te komen. Sterke film!

"Mensen komen naar Oasis voor wat ze er kunnen doen, maar blijven er voor wat ze kunnen worden". Een goede manier om mijn verder onbetekenende leven groots te dromen! Niet voorwaarts maar achteruit bewegen...."een niet genomen sprong. Keer terug, ontvlucht je verleden".

"Hoe ga je vandaag mijn kostbare tijd verspillen?". Mooie Quote, maar mijn tijd was zeker niet verspild, ook niet na de 2e keer dat ik deze film zie. De muziek vind ik niet altijd geslaagd en ook de voice-over niet. Verder gewoonweg erg goed.

Vast knap gemaakt, maar hier vind ik niks aan. Een verhaal zonder betekenis. Na een kwartier was ik het zat. Snel door naar een volgende. Of heb ik de film dan niet gezien en mag ik deze niet beoordelen?

Ik vind de scènes in deze film stuk voor stuk goed. Wel moeite om de hoofdlijn van het hele verhaal te vatten. Mogelijk mis ik daarvoor teveel historische context.

Mannenfilm met allemaal klotegedrag. Twee vrouwen gezien: eentje gedrogeerd en de ander een striptease. Toch grappige dialogen en plastische scenes. "Vermoeden is de broeder van alle fiasco's".
O, er ontwaakt ergens nog een vrouw die gaat schieten en vervolgens willoos knock-out wordt geslagen. Film wordt gaandeweg meer en meer ongeloofwaardig.

Je kunt als mens op reis gaan op zoek naar een nieuwe bestemming om uit te komen op de plek van je vertrek en dan met andere ogen zien.

Een bus die op hoge snelheid moet blijven rijden anders volgt er een explosie. Dieper is het niet, wel volop actie en spanning.

Als je zo de kijker kan vangen en boeien dan heb je een zeer originele film gemaakt!

Broerige film in een zeer origineel decor gefilmd. Er is veel om geheim te houden en toch is alles zichtbaar, het hele dorpje ligt open en in het zicht.

Films op één locatie. Ik moet denken aan Free Fire. Niet helemaal maar na een geweldig begin met paarden en postkoets The Hatefull Eight van Tarentino?. Ik heb het niet helemaal scherp maar Dogville van Lars von Trier?

De taal, dat vind ik nu juist een pluspunt!

Prettige film om naar te kijken, niet geheel in evenwicht, maar dat mag voor een jeugdfilm. Het is ook een ode aan het begin van de film waarin Méliès een grote betekenis vervulde. Zijn 'Voyage dans la lune' uit 1902 wordt getoond, maar Méliès had een hoge productiviteit en heeft wel 600 korte filmpjes gemaakt. Méliès is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van de film. Het verhaal gaat dat hij het teveel op dezelfde manier bleef doen en door andere werd overvleugeld en in de vergetelheid raakte. Net als in de film verkreeg hij naar hij van zijn leven de juiste waardering voor zijn werk terug. Veel filmwerk is door de tand des tijds vergaan.

Life shows no mercy. Vrij in het begin is een scène te zien van zwarte mensen die als gevangenen worden bewaakt door witte bewakers. Het bezit van slaven is danwel verboden, maar het wordt op een andere manier voortgezet. Voor mij is een oproep om weer eens naar mijn eigen vooroordelen te kijken. De kern: "toen ik tegen de agenten zei dat ik onschuldig was, weet je wat ze toen zeiden? 'Eén van jullie nikkers heeft het gedaan en als jij het niet was, moet je maar boeten voor je maatje'".

Alles voor de weegschaal en die mag je best een beetje manipuleren om tot een goede balans te komen. Een lekker schurende film, iets te lang naar mijn zin.