Reacties

Lekker bloederig schlockfest. Met van dat rare, super rode bloed, je weet wel.

Houterig (over en onder)geacteerd, flut verhaaltje, kurkdroog, slechte muziek, slecht geluid en luidruchtige kleuren in sixties stijl. En voor die tijd lekker ranzig en smerig.

Super veel gore zat er trouwens ook weer niet in, hoor. En ik had wel graag gezien dat het tegen het einde een stuk verder uit de hand gelopen was..

Echt goed slecht, deze film! Ik geef een bijna voldoende plus. Niet omdat het goed was, maar omdat het zo camp en slecht was en ik me ermee vermaakt heb. Oh, en omdat het niet te lang duurde.. 😂

Serieuze, toffe en stoere misdaadfilm met wat drama (en een snuifje romantiek).

Goed gespeeld en met stijl gefilmd. Mooie, sfeervolle beelden en een fijne soundtrack door Tangerine Dream, die wat extra spanning toevoegd.

Het verhaal is goed en origineel (voor zover ik weet), al zaten er ook wel wat genre clichés in. Het was een beetje rauw van stof, maar niet qua opbouw en uitwerking. De film bleef vrij dicht bij de hoofdpersoon, en ook de andere personages kregen diepgang, zo was het makkelijk meeleven.

Soms moet je wel wat verstand hebben van het slang dat ze af en toe gebruikten. Met een beetje nadenken en interpreteren kom je er ook wel, af en toe misschien wel eventjes de film stil zetten. Aan de andere kant is het verhaal nog steeds wel te volgen als je de slang, die overigens maar af en toe gebruikt wordt, niet kunt ontcijferen.

Een stoere kraak op tweederde, en een spannend einde.

Goed plus!

Het diertje doet me trouwens denken aan een andere film met zulke stop-motion animatie, waar een soortgelijk wezentje in voorkwam. Ik weet alleen niet meer welke..

Oh, wacht! Het is uit:
20 Million Miles to Earth (1957)

Hmm.. Ik had niet die indruk, maar het zou zomaar kunnen..

Dat vervolg is er wel gekomen, trouwens:
Piranha Part Two: The Spawning (1981) Of ik het ga kijken is een heel andere zaak (gezien het IMDb cijfer)..! 😂

Ik vraag me trouwens af wat er met dat, schijnbaar intelligente, reptieletje is gebeurt, dat in het laboratorium bij de viskwekerij rondliep en in een paar leuke shots te zien was. Het intrigeerde me, en de stop motion was vast geen kostenbesparing, maar ik heb het verder niet meer teruggezien..

Ergens een lief filmpje over simpele mensen, maar het is vooral ook pittig doom, kritisch en cynisch. Het is gebaseerd op het gelijknamige stripverhaal van de Britse Raymond Briggs uit 1982, dat bekend staat om de kritiek op de Britse overheidsinstructies ter voorbereiding op een nucleaire oorlog. Wat mij betreft is het verder ook een aanklacht tegen oorlog in het algemeen.

Tja, je kunt je hier goed bij afvragen hoe het zit met "keeping a stiff upper lip" versus gewoon rechtlijnige naïviteit. Op een gegeven moment vond ik het gedrag en de teksten een moment lachwekkend dom klinken, maar daarna was het vooral heel sneu.

Geen filmpje voor mensen die niet tegen een flinke portie doom kunnen. En hoe schattig de film ook begint, absoluut geen film voor de kleintjes!

Ruim voldoende.

Een beetje rare mix van genres in deze film. Althans, ik vond het geen echte haaienfilm, meer een gemixte monsterfilm. De megs spelen eigenlijk maar een klein rol. Jammer dat deze toch echt een stuk minder is dan deel één, die vond ik namelijk best wel tof.

Er is volop dikke en soms bizarre actie, en niet altijd zo best, maar ik vond 'm best ok voor dit toch gewone pulp spektakel. Beter dan veel andere slappe haaien films, maar natuurlijk nog niet een kwart van wat DE haaienfilm der haaienfilms was. Maar dat is ook geen eerlijke vergelijking..

Veel onderwaterscènes zien er inderdaad nogal raar/nep uit.

Ik heb me genoeg vermaakt voor een goede voldoende.

Ik zag deze lange tijd geleden voor het eerst, en toen vond ik het wel aardig. Bij deze herkijk vond ik 'm wat minder, maar nog best ok.

Redelijke productiewaarden, en tussen alle pulp in dit genre is deze toch nog best een van de aardige. Al is het plot echt niet erg origineel, het is aardig uitgewerkt.

Leuk dat Prime Video 'm al een tijdje online heeft staan. Als je van de sfeer van seventies films houdt, en er tegen kan dat het allemaal wat traag is en zo, dan kan dit een leuke film zijn voor een relaxte avond.

Ze hadden hier en daar wel wat meer bloed mogen gebruiken. Op de spartelende kids bijvoorbeeld.

Voldoende plus.

Duidelijk een erg laag budget film met houterige, uhmm.. houterige.. nou ja, bijna alles, eigenlijk.

Toch vond ik 'm wel geinig als wat slome, soms wat vreemde maatschapijkritiek en grauw eighties tijdsbeeld en bijpassende doom-sfeer (en einde). Mij bracht het in ieder geval wel terug in de tijd.

Heel erg eighties soundtrack, die ik best tof vond, maar niet veel meer is dan één, zich in de loop van de film ontwikkelend, new wave/age achtig nummer.

Maar ook iets omhoog afrondend vanwege de nostalgie, komt ie wat mij betreft niet hoger dan een bijna voldoende.

Deze film bouwde langzaam en met kleine stapjes op naar een hoogtepunt dat ik best spannend en creepy vond, maar dat niet wereldschokkend was. Het was juist allemaal wat klein en dichtbij gehouden, waardoor het wat dichter bij het gewone leven kwam.

De subtiele maar effectieve, onderhuidse soundtrack die niet erg opviel, viel mij op. Ik was er wel van gecharmeerd. Ook de muziek van de aftiteling was tof.

Best goed gespeeld en niet goedkoop aandoende, terwijl er duidelijk geen groot budget bschikbaar is geweest. Geen moeilijk of heel origineel verhaal, geen of nauwelijks jump scares, en maar weinig special effects, maar de styling en beklemmende sfeer maakte dat helemaal goed.

Net genoeg voor een ruim voldoende.

Wat mij betreft mag dit wel een horrorfilm heten, maar ik denk dat sommigen het daar niet mee eens zullen zijn vanwege een gebrek aan gore, en daar is er inderdaad maar heel weinig van, als je het al zo zou mogen noemen. Een paar dingen zijn zeker: het was geen slasher of splatterfest, geen monster- of standaard geestenfilm. Het mag van mij ook een thriller drama met een paar horror elementen zijn.

Hoe dan ook, het verhaaltje is soms redelijk spannend, maar niet om bij te gaan nagelbijten. Het was niet super origineel, maar wel opnieuw ingepakt met een kleine extra. Voor mij duurde het even voor ik wat door begon te krijgen. Er waren nauwelijks of geen jump scares.

Het zat verder best goed in elkaar en de soundtrack was effectief genoeg, maar is me niet heel erg opgevallen, wat ook een goed teken kan zijn.

Het laatste stukje vond ik nog best lang mysterieus.

Wat een vreemd steriel huis, trouwens..!

Ik heb geen spijt van het kijken, maar als je een heel goede film zoekt moet je even verder kijken. Dit is meer voor als je tevreden bent met wat onderhoudends, of alle echt goede films op je streaming service al gehad hebt.

Een gewone voldoende.

Tja.. Voorspelbaar om dit te zeggen, maar dit was vooral meer van hetzelfde. De bizar uitziende reuzenkever (met een soort kerstboom piek op zijn hoofd), en de robotman waren nieuw, maar verder weinig nieuws in dit 13de deel uit de Shōwa periode.

Het verhaal was echt minimaal, tenzij je het heen en weer geren als verhaal wilt beschouwen. Drie, misschien vier korte zinnen, meer niet, denk ik.

Niet al te veel maquettes deze keer (maar wel een paar leuke), en ook niet heel veel legereenheden (misschien hebben die onderhand in de gaten dat ze niets konden uitrichten tegen deze kaiju).

Het eindgevecht was een beetje als een wrestling match. Je weet wel, zoals in GLOW (2017–2019) Maar dan super suf en met mannen in echt heel rare pakjes.

Wat mij betreft moest de film het vooral hebben van de idiote lachwekkende momenten.

Nou ja, al met al weer een wat lagere score dus. Bijna een onvoldoende. Één haar minder en het was er wel een geweest.

Als een maatschappijkritische metafoor is deze film best leuk en interessant opzet. Maar als je al eens eerder zulke films gezien hebt, en die kans lijkt me groot, want ze lijken al een tijdje vrij hip, is deze film daardoor al gelijk niet zo boeiend meer.

Als je in het begin niet al vrij snel denkt: "Ach, zoiets heb ik al eens vaker in een andere vorm gezien", dan zou het misschien best een aardige film voor je kunnen zijn.

Ik vond het qua uitvoering helaas niet zo best, soms een beetje saai en een beetje te veel herhaling van de zin: "What the f*ck is going on here!?", al was het ook niet echt slecht.

Er komen er veel goed uitgekozen onderdelen van de kwelling als metafoor aan bod. Zeker in het laatste stuk. Wat dat betreft best aardig.

De allerlaatste zin hadden ze van mij weg mogen laten, want dat is, in mijn interpretatie, toch echte onzin. De hoofdpersoon heeft dat vlak daarvoor met zijn pen laten zien..

Al met al wat voors en tegens. Helaas winnen de tegens het, want zoals Rakesh hierboven al zo'n beetje zegt, je wilt vooral weten hoe het afloopt, zonder dat de film echt steeds onderhoudend is.

Net voldoende, vooral omdat ik de achtergrond en de manier waarop daar toch diepte aan gegeven kan worden, als je er wat meer over nadenkt toch wel aardig vond.

Echt heel domme dialogen en scènes, nul diepgang, slappe makeup, geen origineel verhaal.. Deze vrij standaard slasher, met vele clichés uit het genre, moet het voornamelijk hebben van de gimmick dat Pooh en Knorretje de moordende hillbillies zijn.

Toegegeven er waren in het begin wat aardig gelukte creepy beelden van het bos, en wat aardig uitgevoerde, maar niet echt originele, kill scènes, de muziek was hier en daar best aardig, en er werd tegen het einde naar behoren gegild door de dames, maar een goede film maakt dat natuurlijk niet. Zo slecht dat ie weer goed was, zou ik hier ook niet durven zeggen.

Het einde vond ik erg onbevredigend, even slecht als de rest van het fantasieloze scenario.

Jammer van de gemist kans, want ik denk dat er uit dit idee héél veel meer te halen was geweest met wat (betere) scenario en tekstschrijvers, terwijl er voor de uitvoering niet eens perse een hoger budget nodig was geweest, denk ik..

Toch heb ik me niet echt verveeld. Maar daar is dan ook alles mee gezegd.

Het blijft bij een onvoldoende.

Ik kan me in veel van de bovenstaande recentie wel vinden, maar mij lijkt het dat de stellingen dat deze film geen horror is, en vooral dat mensen die niet tegen horror kunnen gewoon mee kunnen kijken, niet echt kloppen (maar misschien neem ik het hier te letterlijk?).

Dat het geen goede, maar erg slechte horror is, en weinig tot geen spanning heeft, diskwalificeert het label horror naar mijn idee niet. Je zou wellicht kunnen zeggen dat het alleen een gore film is, zonder spanning, maar juist die gore maakt dat het toch in de horror catagorie valt.

Van waar mensen die niet tegen horror kunnen (meestal) niet tegen kunnen, zit er genoeg in deze film; de (meeste) moordscenes zijn grafisch, serieus, gewelddadig en goor genoeg opgenomen om zulke mensen flink te schokken, al mist de film inderdaad spanning en dergelijke.

Veel mensen die niet tegen horror kunnen, of er niet van houden, houden bijvoorbeeld wel van thrillers, hoe spannender hoe beter soms, maar willen vooral geen (al te expliciete) gore zien.

Inderdaad wat goedkoop en amateuristisch aandoende, weliswaar een ongebruikelijk 'monster', maar geen origineel verhaal, en soms nogal kunstmatige poging tot wat diepgang, niets vernieuwends of speciaals..
Maar toch vond ik um ergens wel wat charmants hebben, deze spookfilm met Halloween thema.

Misschien heb ik gewoon te veel echt slechte films gezien, zodat dit erg meeviel.. 😅

Geen echte voldoende, maar ook niet niet zover eronder dat ik naar beneden kan afronden.

Best een leuke SF serie deze. En degelijk afgerond, dus geen eindeloos opgerekt verhaal en gewoon lekker in één keer uit kunnen kijken.

Ik vond ook dat er soms wat veel plotwendingen waren, soms niet echt zo nodig geloof ik. Ik kon het wel volgen, maar daarvoor moest mijn hoofd af en toe wel even hard werken, omdat het dan soms erg snel ging.

Het verhaal was niet super origineel (het basis ideee heb ik echt al wel vaker gezien), en er zaten veel elementen in die vaker zijn voorgekomen, maar het was best aardig gecombineerd en van een eigen smaak voorzien.

Ik heb me ermee vermaakt, maar super goed was het niet. Wel bijna een ruim voldoende, waar ik dan naar naartoe afrond.

Ik heb zeer genoten van deze serie met (voor zover ik dat kan nagaan) vrij realistische weergave van Oost (en West) Duitsland in de jaren tachtig (al is het verhaal misschien wel iets sterk?).

Spannend, dramatisch, leuk en veel inzicht gevend in hoe het kan zijn om in zo'n totalitair systeem te leven. Wat dat laatste betreft deed Weissensee (2010–2018) het misschien nog iets beter, maar ik vond deze zeker even boeiend!

Goed spel, goed geschoten en het verhaal gemonteerd, en toffe muziek!

Binnenkort heb ik ook toegang tot Deutschland 86 (2018) en Deutschland 89 (2020) dus ik hoop dat die even goed zijn..!

Een dikke goed!

Ah nee, het was niet mijn bedoeling je zoveel werk te bezorgen! Ik dacht dat je het boek net gelezen had en er zo wel iets vers in je geheugen zou liggen.

Thanks voor de tip! Die klinkt erg goed! 😊

Ja, dat is een grappig liedje!

Hij heeft ook gewoon verdomd mooie en goede muziek gemaakt. Check bijvoorbeeld dit album eens:
https://m.youtube.com/watch?v=32oacmfpOUo ❤️

Hahaha! 👍

Een film over een wereld waarin alle katten op de wereld onvruchtbaar worden lijkt me een geweldig idee!

Ik ben zelf helaas allergisch voor katten (en gelukkig zonder de voortdurende aanwezigheid van een extra mens of dier in mijn huis), maar ik kan me er zeker iets bij voorstellen dat het gezellig is met zo'n dier in huis! 😊

Deze Gojira film was weer vooral leuk vanwege alle mannen in monsterpakken in de weer met maquettes, miniatuur en model tanks, autootjes en vuurwerk actie. Die kwam deze keer wat extra uitgebreid en spectaculair (voor die tijd) aan bod. Met een kruidig pijpje of iets dergelijks erbij, is dit vast nog veel leuker..

Ook voor het eerst bloed gezien in een Gojira film. Van het monster himself nog wel! 😱

Verder niet veel of origineel plot, maar ook niet super slecht of zo. Iets met buitenaardse kakkerlakken, deze keer. Tegen het einde vond ik het op een gegeven moment wel een beetje genoeg met de uitgebreide knokpartij.

Wederom redelijk ok voor (niet al te jonge) kinderen én volwassenen (die wel wat oude pulp kunnen waarderen).

Ik geef toch een kleine voldoende, dat wil zeggen dat ik het wel leuk vind dit nu eens gezien te hebben.

Hé, wat geinig! Ik kan me heel goed voorstellen dat je na zo'n boek de films er graag (nog eens) bij wilt zien.

Is er misschien een bijzondere wetenswaardigheid die je met ons zou willen delen?

Er zat een vrij groot gat tussen dat ik de eerste twee seizoenen keek en het laatste. Als ik me goed herinner vond ik de eerst twee boeien en ben ik gestopt omdat ik moest wachten tot het derde seizoen uitkwam. Ik vond ze boeien en een beetje mysterieus en beter dan het laatste.

Ik vond het verhaal in laatste seizoen een beetje opgerek, er gebeurde vanalles, maar eigenlijk was dat in de grote lijn niet echt veel.

Achteraf had ik dat gevoel nog sterker, en het einde zelf vond ik ook wat onbevredigend en flauw (niet helemaal het juiste woord,maar ik weet even geen beter).

Nog wel een ruim voldoende, maar vanwege het laatste seizoen niet van harte.

Deze Gojira film voelde voor mij weer wat frisser aan, na wat inzakken van de serie. Hij was wat wat donker van toon en dat hielp misschien wel voor de frisheid. Maar dat betekende niet dat het nou echt een goede film was. Het eindgevecht duurde me bijvoorbeeld veel te lang, of was te eentonig. Een van de twee, of misschien wel beide..

Het was hier en daar een beetje uitleggerig en voelde soms wat fragmentarisch met steeds wat kleine sigmenten, maar het was tegelijk ook wel geinig gedaan met wat kunsterieke montage en fraaie en minder fraaie beelden, een toffe, donkere kleursetting en een beetje hippie-achtige sfeer.

De boodschap mocht ook niet ontbreken. Die lag er hier nogal dik bovenop, vijftig jaar geleden al.. 🤣

Deze was ook niet zo kinderachtig, waar de laatste nogal last van had, en tegelijk wel ok voor niet al te jonge kids, denk ik.

Anyway, je moet wel van het genre houden, hoor, om dit te kunnen waarderen.

Een magere voldoende vanwege het wat langdradige eigen gevecht. Was dat beter geweest was het een gewone voldoende geweest.