SJoKoReeP heeft 2023 reactie(s) geplaatst.
Dit was een soort van film noir comedy. Best aardig, maar geen hoogvlieger. Ik keek hem in het kader van een CathodeTV special rondom Lypsinka, een interessante en expressieve, playbackende drag queen die enige roem had in Hollywood.
Ik was in een luchtige mellow stemming, dus daar paste deze film wel goed bij, maar als je in de stemming bent voor wat meer actie en spanning wilt, sla je deze beter even over.
Het was geen heel origineel verhaal, maar het feit dat er tovenarij aan het verhaal was toegevoegd maakte het wel wat smeuïger. Verder was het netjes uitgevoerd, qua alles eigenlijk, maar niet echt spetterend.
Interessante keuze om de heks te laten spelen door een dame met een donkere huid..! Gezien hoe het loopt.
Lipsynka had trouwens geen echt grote rol in deze film, de meer boeiende stukken rondom haar/hem zaten in de filmpjes de tussen de speelfilm in vertoont werden in deze special.
Anyway, een vlakke voldoende.
Nou, dat was ie dan, het nieuwe dieptepunt in de serie. En eindelijk gewoon een echte kinderfilm. Suf tot op het bot (al begon ie best aardig) en met hergebruik van vele fragmenten uit het eerdere dieptepunt: Son of Godzilla (1967)
Het is een mix van een nogal voorspelbaar coming of age verhaaltje over een jongen die nogal veel aan zijn lot wordt overgelaten en te maken krijgt met een stel bankrovers die zich in zijn buurt schuilhouden, met zeker 20% (gekuiste) samenvattingen van de monstergevechten uit Son Of Godzilla.
Als je de andere film nog niet gezien had, en je was in die tijd een kind van een jaar of negen, dan was het misschien trouwens nog niet eens de beroerdste film om te zien..
Toch een onvoldoende.
Kijk, deze is gelukkig ietsje beter. Geen origineel verhaal, maar tenminste iets met een heel klein beetje inhoud en ontwikkeling, en redelijk wat actie. De toon is weer gewoon serieus, voor zover dat kan in een film met een man in een monsterpak en radiografisch bestuurde modeltankjes.
De actiescènes vond ik tof en er waren er aardig wat van. Lekker grote en uitgebreide maquettes deze keer, en veel leuk vuurwerk. Het was vast erg leuk met al dat speelgoed te spelen!
Ik had het soms al bij eerdere films in de serie, maar moest hier echt regelmatig aan Thunderbirds (1965–1966) denken. Daar lijkt het op verschillende manier veel op, de modellen, de pakjes, kleuren en apparatuur..
Wel apart dat de autoriteiten toch iedere keer weer aanvallen met standaard zwaar geschut, terwijl ze onderhand zouden moeten weten dat dat niets doet tegen deze monsters, maar alleen maar toevoegd aan de destructie.
Anyway, deze kon van mij weer een voldoende wegdragen.
Ik vrees wel voor de volgende aflevering, vanwege de super lage IMDb cijfers. Gelukkig moet ik de was nog opvouwen en een nieuwe lading ophangen.. 😂
Nou, dat werd er niet beter op..
Deze Gojira film is ronduit kinderachtig. Het gedoe met de 'baby' vond ik af en toe echt tenenkrommend.
Wel een leuke meid in een van de bijrollen, en de bidsprinkhanen en andere wezens zijn ook wel aardig van uiterlijk, maar de baby ziet er niet uit en een beetje een aardig verhaal, ho maar. Dan hier en daar nog wat teletubbie-muziek erbij, en de ellende is compleet. Buff..
Slechtste tot nu toe. Je kunt 'm gerust overslaan, dat Gojira nu een zoon heeft, is het enige dat je hoeft te weten (waar het ei waar die zoon uitkomt vandaan kwam, wordt nergens duidelijk).
Een helemaal verdiende onvoldoende van mij.
Tja, deze vond ik toch echt minder. Misschien ook omdat de nieuwigheid eraf is en ik wat Gojira-moe begin te worden, maar er leek hier ook vrij veel opvulling te zijn, veel gedans en gezing dat niet echt meer wat extra's bracht. Mothzzarella, correctie: Mothra doet namelijk ook weer mee, maar zijn/haar(!) rol was veel te klein om er zoveel poespas omheen te bouwen.
Toen Gojira en Ebirah gingen tennissen met een rotsblok moest ik wel weer even lachen, maar eigenlijk is dat hier natuurlijk geen goede zaak..
De scènes waar de man in het pak diverse miniaturen mocht vertrappen terwijl en klein vuurwerk afgaat vond ik wederom het leukste. Ook niet echt een goede zaak.
Nou ja, dat was het dan.. Een beetje net zoals de film..
Niet meer genoeg om naar omhoog af te ronden, al is het iets meer dan een vlakke onvoldoende.
Deze Gojira film is werkelijk tot de rand gevuld met domme typetjes. Ik kan dat wel een beetje hebben (al ben ik er geen fan van), maar hier werd het af en toe toch wel heel irritant. Met name met de donker geschilderde, en van zwarte krulletjes pruiken voorziene Japanners als 'inboorlingen'. Dat was toch wel heel erg cliché! Maar het was pas 1962, natuurlijk.. 🤔
Maar daar ging ik geen Gojira film voor kijken..
De kleuren en filmkwaliteit waren sfeervol, vond ik. Het was een ongerestaureerde versie en ik kan daar wel van genieten. Ik vond het ook leuk dat er stukken in het Engels waren met Japanse 'ondertitels', die in het vertikaal geschreven Japans aan de zijkant zaten.
Verder leek het voor een soort van weinig originele samenvoeging van, en persiflage op de eerste Gojira en King Kong films.
Uiteindelijk waren de vele, best wel mooi gemaakte maquettes en miniaturen met de daarin rondstampende Kong en Gojira toch het leukste aan de film. Kong bewoog zich ook lekker 'aapig'.
Deze 'aflevering' staat niet bekend als een van de betere en daar sluit ik me bij aan. Maar toch nog net een bijna voldoende vanwege de (koddige) actie in de laatste twintig, dertig minuten, de grappige special effects, beeldkwaliteit en kleuren.
Als de film in de eerste tweederde niet zo suf en dom geweest zou zijn, had ie echt hoger kunnen scoren bij mij. Het eerste uur gewoon skippen, is denk ik best een optie.
Grappig, de Godzilla films kijken een soort kapstok waar diverse themas aan kunnen worden opgevangen. De vorige twee hadden verhalen die vooral een beetje mysterieus en fantasy achtig waren, waar deze 'aflevering' meer een sci-fi en ruimtereis focus heeft.
Gojira en Rodan zien we eigenlijk maar weinig in actie, al worden er tegen het einde gelukkig wel weer de nodige maquettes en miniaturen vertrapt en opgeblazen.
Het niet al te fantasievol verhaaltje is vrij recht toe recht aan, wordt wat (lekker) traag op een heel gelijkmatige, rechte tijdlijn verteld en doet wat droog aan, op de eindgevechten na. Die laatste vijftien, twintig minuten zijn duidelijk wel het hoogtepunt.
Geinige special effects en typische sixties sfeer en kleuren. Ik vond dat wel leuk, maar het zal vast niet iedereen behagen.
Voldoende voor een rustige zondagmiddag, maar niet echt veel meer, vond ik.
Vroeg zeventiger jaren laag budget film met een variatie op het zombie thema. De oorzaak is anders, maar de effecten zijn vergelijkbaar. De titel vind ik niet zo goed passen, want bloed drinken is eigenlijk geen echt thema hier.
De film is passend suf voor zijn tijd, maar heeft ook wat redelijk grafische horror/voor die periode, echter niet echt veel of erg heftig.
Een uitgebreid verhaal heeft de film niet, maar het wordt netjes uit de doeken gedaan. Het einde vond ik zelf een beetje onbevredigend, maar misschien denken anderen daar anders over.
Ik denk dat deze film voor de meeste mensen wat te suf is. Je moet een voorkeur voor dit tijdperk en deze soort film hebben om het leuk te vinden, dan kan het wellicht aardig zijn deze te kijken. Ik moest een beetje denken aan The Crazies (1973) die is nét een stukje beter, maar wel vergelijkbaar.
Qua score laat ik het bij een bijna voldoende, het is wel iets meer dan een vijf, maar niet genoeg om naar boven af te ronden, naar mijn smaak.
Dit is vooral meer van de ietwat bizarre en vooral idiote monster gevechten, al zijn ze niet zo leuk als die in Mothra vs. Godzilla (1964) en is er ook minder van. De rest is ook vrij veel als de andere genoemde film, maar allemaal nét iets minder, ook qua verhaal.
Opvallend dat Rotten Tomatoes de film duidelijk lager waardeerd, terwijl deze op IMDb vrijwel hetzelfde cijfer krijgt als zijn voorganger.
Gojira lijkt hier ook iets minder klunzig, maar het blijft lachen als hij bijvoorbeeld door een grote dinosaurusvogel omver wordt gekegeld.
Het einde vond ik wat onbeslist, maar misschien komt er nog een staartje in een andere film..?
Toch vond ik het als mindless en zinloos pulp-vertier nog best acceptabel vermakelijk. Vandaar een stevige bijna voldoende voor deze film.
Dit zou volgens Rotten Tomatoes een van de betere (vroege) Gojira films zijn. Ik vond het vrij suf, maar wel met geweldige kleuren en diverse geinige elementen.
De hele film was overbevolkt met domme en overdreven cliche typetjes. Maar er waren ook wat fantasie wezens en vreemde cultus van inboorlingen (wellicht had ik eerst Mothra (1961) moeten bekijken, maar ik wist nog niet van het bestaan van die film af).
Het gevecht tussen Mothra en Gojira vond ik erg grappig! Net als de ook op zichzelf toch al giga klunzige Gojira en de vele miniaturen en maquettes die het moesten ontgelden. De wormen zorgden ook voor wat hilarische momenten (voordat het eind gevecht wat eentonig werd), maar het eerstgenoemde gevecht was voor mij wel het hoogtepunt.
Al met al een redelijk bizar, lachwekkend en kleurrijke portie pulp, waar ik uiteindelijk toch best een beetje van genoten heb.
Net niet genoeg voor een ruim voldoende, maar wel net wat meer dan een platte voldoende.
Goede, harde misdaad serie met wat mystery en redelijk wat actie en zo. Zit goed in elkaar en heeft een niet al te standaard verhaal, dat niet allemaal zwart wit is, maar vele grijstinten kent en goed wordt uitgewerkt. De stijl is serieus en realistisch.
De muziek lijkt geen speciaal grote rol te spelen, maar de soundtrack is prima in orde.
Er zitten sterke, speciale rollen in die met overtuiging worden vertolkt. Af en toe echt harde actie (lees: helse knokpartijen) en geweld.
Het laatste seizoen voelt er een beetje achteraan geplakt (ik geloof dat dat ook zo is) en is lang niet zo goed als de eerste drie, maar is ook zeker de moeite van het kijken waard, voegt nog wel wat toe en heeft een mooie afronding.
Extra aardig om te kijken omdat het al afgerond is, en je dus alles in een ruk achter elkaar kunt zien.
Ik vind dit een goede serie, al denk ik dat het geheel nog krachtiger was geweest als ze het bij drie seizoenen hadden gelaten.
Hier en daar is dit een beetje een rare mix van gewoon highschool 'teenage' trouble verhaal, en wat musical achtige elementen met muziek en dans. Er is niet veel van dattum in de film, maar het valt wel op de paar keer dat het gebeurt.
Het verhaal is niet heel bijzonder, maar ook niet slecht. Het zit op zich best goed in elkaar, is goed gespeeld en gefilmd, maar het pakte mij niet echt. Misschien was ik gewoon niet in de stemming. Voor nog wat meer doorwinterde eighties filmfans is dit waarschijnlijk best een aardige film.
De hoofdrol van eigenwijze zeer zelfredzame eenling is ook echt best goed neergezet, beide door de acteur (James Spader) en via het verhaal. De jonge Robert Downey Jr. komt in de film eigenlijk niet echt veel voor, maar is hier wel redelijk uitgebreid topless te zien. 😉
Dus best geinig als typische eighties highschool film, maar voor mij uiteindelijk toch net iets te saai, of misschien vooral net wat te ver opgerekt voor een volle voldoende. Moest naar boven afronden om aan een voldoende te komen.
Ik vond dit wel een aardige 'biker' movie, maar wel echt met een hangerige (en op een soort onderliggende laag wat troosteloze) sfeer, als in die van hangende opgeschoten 'jongeren', en luitjes die iedere keer voor ze iets gaan zeggen eerst allerlei andere dingen moeten doen, zodat het gesprek een stugge sfeer krijgt.
Bijna alles is overgoten met een saus van cool, stoer en stug doen. Ik kan me voorstellen dat dat bij sommige mensen niet goed valt, en dat zou het bij mij soms ook niet doen, maar hier kon ik het wel waarderen. Ik vind het wel goed gedaan.
Het kleurenpalet van zowel de aankleding als het medium, lijkt speciaal gekozen om een late fifties sfeertje op te wekken, en voor mij deed dat het goed, voor al zo samen met de soundtrack.
Echt veel inhoud had het verhaal uiteindelijk niet, ik zou zeggen dat het vooral ging over de verlorenheid en de onderliggende pijn van (vrijwel) alle luitjes in deze film. Misbruik, vooroordelen en racisme waren ook onderwerpen die hier en daar meegenomen werden.
Gezien op CathodeTV
Iets meer dan alleen voldoende, maar niet genoeg om omhoog af te ronden.
Ik vind dit een leuke 'horror' film met een eigen (een beetje filmhuis) sfeertje en een redelijk origineel verhaal, dat dichtbij de persoon bleef.
Interessante hoofdpersoon, interessante (en een paar keer echt griezelige) killer, goed en rustig opgebouwd verhaal, goed gespeeld en met een toffe soundtrack.
Veel aandacht voor het 'drama', en niet zo horror horror. Meer drama/thriller met horror elementen. En tegen het einde was ie best wel spannend, maar liet me met een goed gevoel achter.
Ik vond 'm tof.
Tja, ook niet zo heel best. 😅
Sommige stukken vond ik nog wel leuk, en had ik gehoopt dat er meer van zou zijn. In het begin leek het daarop, maar naar het einde toe werd het vooral saaier en het eindigde met een mooie explosie (maar of dat nou goed was..?).
Het sensationistiche constant in en uitzoomen bij de aanvallen van de wezens, en hun bizarre uiterlijk, voelen bij mij wel in de schlock smaak. Maar het verhaal was helaas niet bizar of warrig genoeg.
Niet super slecht. Helaas zou ik zeggen, want dat had ik misschien wel beter gevonden..
Nou, meer woorden heb ik hier eigenlijk niet voor. Onvoldoende.
Mmmm.. Wat een tof tweede seizoen! Ik heb ervan genoten! Het is te lang geleden dat ik het eerste zag om het met zekerheid te kunnen zeggen, maar volgens mij deed deze er niet voor onder. Ze namen een klein beetje de tijd om op gang te komen, maar daarna zakte het niet meer in, zoals in het eerste seizoen ietsje het geval was.
En wat heerlijk zoveel coole, badass sterke vrouwenrollen!! Ik ben blij dat steeds meer te mogen zien in films en series! ♥️
Dat de afleveringen lekker lang zijn, vind ik ook een plus.
Je moet wel echt van fantasy houden. Hier welliswaar hoegenaamd geen echte draken (tot nu toe, in ieder geval), maar magie, vriendschap, heidendom, intrige en verraad, duisternis en licht, etc. etc.
Ik hoop dat seizoen drie net zo goed gaat worden. De kleine opmaat ernaar was spannend genoeg, en erg netjes gedaan zonder storende cliffhangers, maar met een duidelijk en goed afgesloten hoofdstuk en alleen een klein nieuw zaadje. Zo zie ik het graag.
Ha! Ja, dat ie op de Nasties lijst staat, kan ik me wel voorstellen vanwege een paar scenes.
Hij was een tijdje terug op CathodeTV.
Nzbking is een zoekmachine die héél ver terug kan zoeken en Eweka heeft een vrijwel even lange retentie.
Goed dat je Cathode al kent! Voor mij was het in 2023 echt de tip van het jaar! EXPTV had ik daarvoor al ontdekt.
Het was met deze film een beetje alsof ik naar een veertiger jaren film zat te kijken, qua inhoud en sufheid. Te weinig verhaal en originaliteit, en alles heel simpel en recht toe recht aan. Alleen qua gore en een handje vol blote borsten ging het wel een flink stuk verder. Maar van beide was er eigenlijk niet genoeg om het interessant te houden.
De poster (plaatje onder de titel) beloofde meer dan er in de film te zien was vond ik.
Op zich was het allemaal best netjes gedaan. Misschien wel tè netjes voor zijn eigen bestwil. Ik bedoel, met wat slordigheid, zwabberende muren, omvallende decorstukken of zo, en rare foutjes had het misschien nog net wat meer karakter gehad, waardoor ik er meer plezier aan had beleeft. Nu bleef het, buiten de paar gore scenes, vrij droog allemaal.
De soundtrack vond ik wel leuk campy sfeervol. En er was ook wel wat aardigs aan het geheel qua soort van sfeer, oude beeldkwaliteit en goedkope, vrij slechte gore. Maar het was gewoon niet genoeg vanwege het slappe verhaal.
Ik denk niet dat je echt veel plezier gaat beleven aan deze film, @Collins, maar ik kan het natuurlijk mis hebben. Wellicht zul je wel wat plezier hebben van deze tip: Ik zag deze film op cathodetv.com (Zie mijn reactie hier: Class of 1999 (1990)#reactie-22470 voor meer info)
Deze film verdient misschien wel iets meer dan een vlakke onvoldoende, maar omhoog afronden naar een bijna voldoende is ie helaas niet waard. Ik heb betere, interessantere schlock (als ik dit al zo mag kwalificeren) gezien.
Best een geinig en kazig b-kwalificatie bloedfestijn zonder enige pretentie. Vrij dom, oppervlakkig en lomp, maar daarmee best ok, en het duurt niet lang voordat de zaak op gang komt.
Het verhaal is niet zo origineel, al is er een eigen tintje aan gegeven, maar ook dat maakt hier niet zoveel uit, want er is meer dan genoeg aan debiele funzigheid, flauwe grappen, rondvliegende ledematen, wat blote borsten actie, en dat soort genre trucs.
Na ongeveer driekwart vond ik het minder leuk en een beetje saai worden. Tja, dat heb je met goedkope rommel. Toch vond ik het voor het grootste deel best vermakelijk.
Gezien op cathodetv.com
Ik geef nét aan een voldoende, maar dit is vooral voor eighties genrefans, vermoed ik.
Subtiele (maar af en toe ook helemaal niet subtiele!) horrorfilm met rustige opbouw naar een steeds duisterder wordend verloop.
Het vrij serieus (geen grappen) gepresenteerde verhaal was niet super origineel, maar anders en boeiend genoeg om te willen blijven kijken, ook omdat het gewoon goed gedaan was. Er werd goed geacteerd, en alles was prima gefilmd en logisch gemonteerd. Er was een aardig dramagehalte, dat de horror wat meer diepgang gaf.
De soundtrack was niet opvallend, maar zat prima in elkaar en werkte goed ter verhoging van de sfeer en spanning.
Aan het einde duurde het een klein momentje voordat het helemaal doordrong wat de betekenis was van de situatie en er wat meer stukjes op hun plek vielen. Dat was leuk gedaan met de visuele hints.
Dat was trouwens niet super diepgaand hoor, wat ik daar zeg. Zoek het niet te ver, als je het niet meteen doorhebt.
Misschien niet helemaal een hele volle ruim voldoende, maar toch rond ik naar boven af, want een gewone voldoende is net te weinig.
Best een aardige horrorfilm voor een waarschijnlijk vrij laag budget. Met fijne eery soundtrack en passende mysterieus beklemmende sfeer. Echt een wat nachtmerrie-achtige, geïsoleerde mood met verborgen klauwen (en af en toe wat pittig geweld).
Ik had het idee dat ik de basis van het verhaal al wel eens eerder op een andere manier uitgewerkt heb gezien, al was er hier een heel eigen draai aan gegeven, en er spelen bekende themas (dat kan natuurlijk ook bijna niet meer anders), maar dat deerde niet.
Die kus vond ik wel passen om duidelijk te maken wat de 'final girl' besluit, en de diepte van dat verbond weer te geven, maar het valt inderdaad een beetje uit de toon met de rest.
Het geheel was serieus van toon, geen grappen hier.
Niet super goed, maar ik heb me er mee vermaakt.
Van mij een voorzichtige, maar verdiende ruim voldoende.
Begon wel leuk en interessant, maar werd daarna redelijk snel vrij saai, vond ik. In het boek werkte het vast een stuk beter, want dan kun je meer meegeven.
Het verhaal was wat apart en fladderde een beetje rond. Ik kreeg er geen echte binding mee. Het was ook gewoon niet zo mijn smaak en net niet vreemd/apart genoeg.
Het tempo lag ook wat laag. Wat op zich wel te verwachten is voor een film uit die tijd, maar het droeg voor mij bij aan het allemaal niet zo boeiend vinden. Het was niet slecht, maar je moet in ieder geval gevoel hebben voor die tijd en de Nederlandse cinema, om de film te kunnen waarderen.
Nogal ongeloofwaardig dat Olga en Sandra dat gat in de muur niet eerder hadden gezien.
Vlak voor het midden is de schaduw van een microfoon wel heel prominent in beeld voor een aantal seconden. Dat dat niemand van de productie opgevallen is..
Wel best mooie beelden van Nederland.
Een (kleine) bijna voldoende dan maar?
⚠️ ⚠️ ⚠️ ⚠️ ⚠️
Oeioeioei! Dit is echt een amateuruurtje dat tot nu toe de mazzel heeft gehad dat alleen nog maar een handje vol familie en vrienden beoordelingen heeft gegeven op IMDb. 😂
Kurkdroge, houterige, totaal onspontane en disconnected conversaties, met lange stiltes, een onorigineel, suf en dooi prutsverhaal met een totaal gebrek aan enige diepte (al vermoed ik dat ze wel de intensie hadden die erin te leggen). Slecht geluid, slechte muziek, beroerde cameravoering, etc. etc..
En het neemt zichzelf ook nog eens heel serieus. Wat een slappe zut..!
Het enige wat er goed aan is, is dat het nog geen veertig minuten duurt (en dan een van de langste en vooral slooomste aftiteling en ooit), maar wel veertig heel saaie minuten (al moet ik toegeven dat het de laatste tien minuten nog net een pietsie opleefde).
Zwaar onvoldoende.
Hahaha! Zeg dat wel! 😅
Het was echt nogal suf, maar ik vond het toch wel geinig, en een beetje nostalgisch, met die paarse bussen en zo.
Het verhaal kwam nogal warrig over en er speelde een en ander dat niet echt veel met de hoofdzaak te maken had, maar maar aan het einde toch ook weer wel. Zo gaf het geheel op mij een fladderige indruk.
Het was vol met kurk droge, platte humor-achtuge opmerkingen, en typische zeventiger jaren 'politiefilmmuziek'. Je weet wel, een beetje jazzy/funky met gitaar en veel wah-wah pedaal.
Van mij net een voldoende, voor een deel vanwege de, mij hier goed bevallende, nostalgie.
Sorry, deze heb ik na vijftien minuten afgezet. Ik had voor de verandering wel eens zin in een wat grappige 'horror' film, maar dit is me al te flauw, en al helemaal véél te schreeuwerig en druk! Ik heb echt geprobeerd hem leuk te vinden, maar pfft..
Er zaten in die vijftien minuten wel een of twee aardige grappen, maar dat verdween voor mij in de zee van andere overload. Misschien dat anderen het wel heel leuk vinden, maar dit is niet voor mij.
Onvoldoende.
Meer nieuws
Netflix Pathé Thuis Disney+ Prime Video CANAL+ NPO Start Apple TV HBO Max Viaplay Videoland Cinetree Film1 CineMember Picl SkyShowtime MUBI
Meer beoordelingenReacties Populaire filmsPopulaire series
Meer populaire films
Meer populaire series