Reacties

Deze voelde voor mij duidelijk als een aflevering van een anthology serie. Waar dat precies in zat, weet ik niet. Misschien dat het wel een interessant idee was, maar ook een beetje te lang opgerekt en een tikje saai? Misschien de doorlopende, wat minimalistische, maar op zich niet slechte sfeermuziek?

Ik heb me niet echt verveeld en ik vond het bijvoorbeeld wel tof hoe ze je helemaal zelf uit lieten zoeken wat heden en wat verleden was. Niet dat dat moeilijk was, maar het was alleen duidelijk door de gebeurtenissen en hoe dat logisch was in mijn hersenen.

Een half uur korter had de zaak goed gedaan.

Net geen voldoende.

Best geinig kijkvoer, maar wel gewoon middelmaat.

Je hoort in deze docu veel verschillende meningen en ideeën over horrorfilms en fans, maar deze zijn -zoals tegen het einde ook een beetje aangegeven wordt- niet zomaar allemaal even toepasselijk op alle horrorfans. Het is wel aardig om te horen, maar echt een soort van waarheid of conclusie zul je hier niet vinden.

Verder bleef het ook vooral een leuke verzameling van zulke elementen, met veel (erg korte) filmfragmenten die nogal willekeurig geplaatst leken te zijn (ik kon in ieder geval vaak geen verband met het onderwerp van dat moment vinden). Het leek niet echt een geheel te worden.

Tegen het einde zat er wel een aardig stukje in met wat vrouwelijke horror regisseurs, maar ook daar ging het niet erg diep.

Geinig voor de fans, maar verwacht er niet teveel van.

Wel gewoon een voldoende, want slecht was het niet.

Een beetje droog, vond ik deze. Maar dat past wel bij de vrij serieuze, realistische toon van de hele film. Misschien was het ook een soort keuze om een soort kilheid in de hoofdpersoon of situatie weer te geven, of om de gruwel te benadrukken?

Het geheel voelde voor mij wel een beetje als los zand. En, ondanks dat er wat gruwelijke bloederige beelden in zaten, ik vond het meer een thriller dan een horrorfilm.

Wat er in het midden van de film met de openingscene gedaan werd vond ik wel leuk gevonden. En het einde was ook wel aardig, al was het niet echt iets nieuws.

Ik vond het uiteindelijk toch een beetje te saai. Nog wel nét voldoende.

Ik vind deze serie in zijn groteske hyper-standje en maffe toestanden erg leuk. Wel een tikje schreeuwerig, maar zolang je de Engelse, niet de Nederlands gesproken versie kijkt, is dat prima te doen. De Nederlandse versie kon ik niet velen.

De veel later uitgebrachte vervolgfilm vond ik een tandje minder.

Ruim voldoende.

Het leek een leuk idee een intelligente app die je leven overhoop gooit. Al wel eens vaker gezien, maar voor mij nog niet per se helemaal leeggemolken. Maar ik vond de film te warrig en onduidelijk qua wat er nu aan de hand is, en het geheel gewoon een beetje te rechttoe rechtaan zonder veel te ervaren dieogang. De ontknoping aan het einde was ook niet echt bijzonder, al bracht het meer aan het licht. Beetje te simpel en oppervlakkig.

Hannah Hoekstra speelde wel een lekker krachtige Anna. Dat was leuk om te zien, een beetje een pittige, sterke dame.

Ik heb me niet echt verveeld, maar veel meer was het ook niet voor mij. Jammer, want met iets meer inventiviteit in het verhaal had het best wat meer kunnen worden; qua productie was het niet slecht.

Voor jongelui die nog weinig films gezien hebben en zo, is het misschien nog wel geinig..

Bijna voldoende.

Ik heb gezocht naar een lijstje met de Videoland Academy filmpjes, maar kan niet echt iets goeds vinden. Is er iemand die wel zoiets gevonden heeft?

Ik ben best gecharmeerd van wat ik tot nu toe gezien heb, en zou de rest ook graag zien de komende anderhalve week dat ik het proefabonnement nog heb..

Ik vind deze ook wat minder dan Indringer (2021) en De Sterfshow (2021) , maar mij trof deze wel, ondanks dat het behoorlijk 'kazig' was, en een niet zo heel origineel, wat simpel verhaaltje.

Het verlies van een grote liefde kan intens bedroevend zijn..

Georgina speelt inderdaad heel goed.

Ruim voldoende, vooral omdat ie me zo zachtaardig raakte waar het pijn doet.

Het stuk waar ze met de de dame bezig zijn (het duurt nogal even) heb ik grotendeels weggekeken en doorgespoeld, want ik trek dat soort dingen niet en hoef het niet zo uitgebreid te zien. Als je dat ook niet hoeft, spoel dan gewoon verder naar 47:35 min; je weet wat er gebeurd is, het is niet echt fantasievol.

Eerder was ik van plan iets te schrijven als: "Haar acties daarna heb ik met destemeer plezier bekeken!", maar dat was eigenlijk ook niet zo. Dit was mij toch té sadistisch, al was het daarin wel inventief en goed gedaan. Te veel pure rape and torture voor mijn smaak.

Als alle mishandeling zo uitgebreid wordt weergegeven zoals hier (zonder dat er verder veel aan verhaal is), vraag ik me wel een beetje af of dat nou gezond is, en voor mij is het eigenlijk niet echt genoeg voor een film..

Het was wel echt goed uitgevoerd voor wat het was, en hij had heel goede momenten en muziek. Daarom ga ik nog een voldoende geven, maar mijn smaak is het zeker niet..

Dit is trouwens een remake van Day of the Woman (1978) niet van I Spit on Your Grave (1959) .

Duidelijk niet de beste of meest originele film die ik ooit gezien heb, maar het was al vrij snel lekker spannend en het zat goed in elkaar, vond ik.

Het spel was goed en de karakters kregen ook iets diepte mee. Ik wist niet dat the tenth Doctor zo'n griezel kon spelen.. Brr!

Niet alles was perfect, maar al met al heb ik me prima vermaakt en vond ik het geen moment saai. Zeker genoeg voor een volle ruim voldoende.

Mocht je interesse hebben in deze films als serie, dan is hier een link met alle afleveringen (die je nog niet hebt gezien), gesorteerd op IMDb score (zolang ze nog op Videoland staan):
https://www.filmvandaag.nl/zoek?categorie=films&zoekterm=into+the+dark&vod=videoland&verberg-lijst=gezien&sorteer=imdb-score

Ondanks dat deze op IMDb hoger scoort, vond ik hem net wat minder dan die eerste die ik zag in deze serie: Into the Dark: The Body (2018) . Het verhaal was wat minder origineel en iets minder onderhoudend. Toch blijft het als onderdeel van een anthology serie (Into The Dark, is in feite een serie met bijna speelfilm lengte afleveringen) best overeind en heb ik me redelijk vermaakt.

Wel een heleboel gepraat..

Nog net naar beneden afgerond (net geen ruim voldoende).

Redelijk irritante Nederlandse miniserie voor heel jonge tieners, die in eerste instantie ook wel wat geinige elementen had, maar later weinig leuks meer had.

Irritant gebruik van muziek vond ik. Steeds een klein stukje van een ander nummer en dan weer stoppen. En dat dan keer op keer precies op dezelfde manier tussen scènes in, alsof ze een sjabloon gebruikt hebben. Ondanks dat er best pittige dingen gebeurde kwam het geheel me vrij monotoon over. Maar misschien lag dat aan mij..

Gelukkig duurt de serie niet lang. 😈

Misschien geinig voor de doelgroep. Niet voor mij.

Onvoldoende.

En ook dat we ze blijven kijken.. 😜

Deze vind ik ook best aardig, maar, zoals TimBernhard hierboven al zei, hij is wat minder dan de twee hiervoor. Op zich zijn er wel net weer wat kleine, nieuwe/andere dingen toegevoegd, maar het ontbreekt aan sfeer en spanning. Ik weet niet hoe, want ik zie niet veel anders dan in de andere films. Maar het voelde wat vlakker, leger. De muziek misschien..?

Voor mij was hier eigenlijk geen enkele jump scare effectief. Wat ik leuk vond was het moment waar juist geen schrikeffect werd toegepast, waar dat het standaard moment voor zou zijn geweest in bijna alle moderne horrorfilms: het moment bij de lift waar er ineens iemand achter haar staat. Geen hard geluid om ons te laten weten dat we nu schrikken van die verschijning, en veel creepier op deze manier.

Al met al nog wel voldoende, deze.

Mooie beelden, erg goede sfeer en sfeermuziek. De setting deed het voor mij ook heel goed.

Leuk hoe het verhaal wat subtiele en aparte mogelijkheden geeft om zelf na te denken over wat er aan de hand zou kunnen zijn, zonder het helemaal uit te tekenen, of zelfs maar rond te maken. Ik mag dat wel.

Tis misschien een tikje te hoog, maar ik wil toch graag een acht geven, want ik vond het goed voor een Nederlands filmpje van drie kwartier.

Videoland Original.

Maar het is natuurlijk ook gewoon een soort verbeterde versie van The Purge (2013). Wat ik overigens wél een klotefilm vond, ook omdat die op een gegeven moment gewoon saai was.

Ik kan me goed voorstellen dat deze korte film weerstand en heftige reacties oproept. Wat er getoond wordt is natuurlijk ook uiterst gruwelijk en beangstigend als je je voorstelt dat het echt zo zou gebeuren. Ik denk dat dat ook de bedoeling is.

Dit is geen filmpje zomaar voor de leuk. Je zou het ook kunnen zien als een soort van boodschap of zelfs waarschuwing. Zoals Black Mirror er ook een heel aantal heeft. Het bijt, en het stelt vanalles aan de kaak dat allang gaande is. Het wordt hier weliswaar uitvergroot, maar dat betekent niet dat de thema's niet gewoon spelen in onze wereld. Iedereen kan voor zichzelf aanvoelen waar het zoal over zou kunnen gaan. Stof genoeg om over na te denken.

Voor mij gaat het onder andere over mensen die overal oplossingen van één zin voor willen hebben, zonder werkelijk dieper te (willen)(of kunnen?) kijken, of iets anders te willen (of kunnen?) horen. En daarbij wordt in deze film dan niet maar één kant op gewezen, zal ik maar zeggen. 😉

Ik vind het juist goed dat dit gemaakt is en zo'n schokkend signaal geeft, maar vrees dat het onwaarschijnlijk is dat de boodschap -hoe je die ook ziet- bij de juiste mensen aankomt..

Tot zover mijn diepzinnige geklets.

Deze krijgt van mij een ruim voldoende, want ik vond het gewoon goed gedaan en het einde vond ik ook sterker dan ik had verwacht.

Te zien op Videoland.

Lees hier niet verder voor je deze aflevering gezien hebt, want dit is een hele dikke

Goh, deze viel me erg mee! Hij is onderdeel van een soort fantasy/horror anthology serie, met ongeveer speelfilm lange afleveringen (alle afleveringen spelen zich af op een feestdag). De serie krijgt niet zulke goede cijfers op IMDb, maar dit was een van de hoogst scorende aflevering (net iets meer dan een voldoende).

Het verhaal is in ieder geval niet zo heel doorsnee en dat vond ik al leuk.

Een paar stukjes (vooral ook in het begin) voelde een tikje steriel en/of amateuristisch, maar het was niet erg genoeg om storend te zijn.

De hoofdrolspeler had in de Hitman films moeten spelen. 😅

Zijn laatste kill vond ik echt stom. Ik was van plan daar een hele punt voor af te trekken, maar aan het einde vond ik het geheel toch net ruim voldoende.

Op dit moment te zien op Videoland, dat trouwens de rottigste app heeft die ik tot nu toe heb geprobeerd; veel dingen moeizaam moeizaam en onhandig.

Ondanks dat er hier ook mooie plaatjes en omgevingen zijn, lekker chaotische scènes en zo, vind ik deze een slagje minder dan Romancing the Stone (1984). De setting is anders en het verhaal ook een beetje, maar het is toch vooral meer van hetzelfde.

Het relatiegekibbel viel me hier ook slechter. En sommige stukken vond ik echt te lang duren.

Misschien was het geen goed idee ze achter elkaar te bekijken..

Nog wel net voldoende.

Wat hadden ze eigenlijk met een mes in een laars willen doen, terwijl ze daar zo hingen te bungelen?

Tof qua avontuur en fijn verfilmd, met fraaie beelden, mooie omgevingen, lekker chaotische scènes en zo. En natuurlijk gelikte eighties synth (en andere) muziek, en saxofoon en zo.

Ik denk dat het helpt dat iedereen net een tikje klunzig is, het maakt dat het net wat dichterbij kon komen. Tegelijk heeft het geheel ook iets stripboek-achtigs dat goed werkt.

Ik ben ook blij dat het romantische gedoe niet te veel op de voorgrond kwam, want daar werd ik aan het begin van de film een beetje weeïg van.

Ruim voldoende.

Voor alle duidelijkheid: ik heb helemaal niets tegen homosexualiteit, het is juist dat de hints tussen Specs en Tucker naar mijn idee een rare, spottende bijsmaak lijken te hebben die me niet lekker viel.

Tja, hoeveel kun je doen in acht minuten? Ik denk meer dan dit -het is wat mij betreft gewoon een lang liefdesliedje met een uitbeeldend clipje- maar voor wat het is is het wel geinig.

Maar het geheel vond ik, naast niet mijn smaak, toch ook een beetje te simpel.

Bijna voldoende.

Grappig hoe er eigenlijk helemaal niet echt zoveel ontwikkelingen zijn in deze film, terwijl we wel gewoon een verhaal volgen dat niet verveeld. Het verhaal is ook niet ingewikkeld, maar het is gewoon goed verfilmd; alle delen zijn stap voor stap met zorg opgenomen en persoonlijk gehouden, waardoor het drama dichtbij komt.

Ruim voldoende.

Thanks! 🙂