Reacties

Ja, ik herinner me dat ik deze serie ook echt tof vond en hoopte dat er nog een vervolg zou komen! Als ik me goed herinner was daar niet speciaal ruimte voor opengelaten (geen grote cliffhangers of zo), maar zou het wel mogenlijk zijn geweest.

Eerder vanavond zag ik The Mole People (1956). Die krijgt op IMDb net wat betere waarderingen dan deze, maar ikzelf vond deze duidelijk leuker qua verhaal. Niet dat het een heel bijzonder verhaal was, we zijn nog steeds min of meer in de fifties, maar toch boeide het me meer.

Ook deze is hier en daar best knullig, met het overduidelijke stock footage van de wilde dieren (om het wat spannender te maken), en de ronddansende 'wilden' (de beelden daarvan zijn soms trouwens best aardig), maar het is allemaal wat minder afstandelijk, waardoor ik het verhaal ook met meer interesse bleef volgen.

In beide kwam de (zeker in die tijd) gebruikelijke westerse houding ten opzichte van het leven en niet-westerse volkeren duidelijk naar voren (bijzonder, hoe Hollywood dat zelf veelal zo filmde), zoals trouwens in de meeste (van dit soort) films uit die tijd, hoor. In The Mole People als vanzelfsprekendheid, in deze misschien met een klein randje kritiek. Ik laat je zelf invullen wat ik hiermee zou kunnen bedoelen.. 😜

Deze krijgt van mij nét geen voldoende. Maar ik vond um leuk genoeg om de aandacht vast te houden.

Tja..

Typische fifties sci-fi, of naar mijn idee eerder fantasy film. Alles is nogal nep en een beetje klungelig gedaan, de pakken van de 'monsters' en de andere vreemdelingen, decors, de koude op de grote berg, enz.

Simpel redelijk recht toe recht aan verhaaltje. Misschien geinig voor een druilerige zondagmiddag of zo, maar niet echt veel soeps. Er zijn ook zeker betere sci-fi films uit die tijd, maar gruwelijk slecht is ie ook niet (voor die tijd).

Maar niet voldoende.

Dank voor de tip! 🙂

Ik vond de basis van het verhaal wel grappig bedacht. Had zoiets tenminste nog niet eerder gezien, al was het ook weer niet echt heel bijzonder. Maar de film had op mij niet veel impact, ook omdat er vrij veel horror (en andere) cliches bij werden gesleurd, en de uitwerking gewoon niet zo denderend was. Het was alsof eigenlijk alleen in het einde echt energie was gestopt.

Scènes vond ik vaak wat droog en duf, en er ontstond voor mij nergens echt goede spanning of sfeer. Op het laatst wel wat meer, maar nog altijd wat magertjes, al leek men wel zijn best te doen.

De korte scène met de body contortionist vond ik wel een aardige uitwerking van één van de horror cliches, dankzij het werk van die artiest.

In de laatste twintig minuten werden er een paar voorbarige conclusies getrokken en zaten er wat rare, onlogische shortcuts in het verhaal. De muziek was daar ook raar gekozen (ontbrak misschien overal een goede soundtrack?).

De laatste tien minuten waren nog wel aardig gedaan, maar ik vond het einde vrij stom.

Lin speelde de hele film goed. Haar laatste stukje vond ik erg leuk.

Ik kraak de zaak hierboven nogal af, maar hij is niet echt slechter dan sommige andere films die ik wel een iets hoger cijfer heb gegeven. Alleen vond ik sommige dingen hier gewoon niet goed uitgewerkt en niet vermakelijk genoeg, waardoor ik dat cijfer niet wil geven.

Hier dus geen bijna voldoende.

De synopsis kun je hierboven lezen, dus daar hoef ik niets over te vertellen.

Het is een lange film met mooie beelden van America. Soms een beetje alsof je de reis meemaakt met deze troep wilde, gevonden verloren jongelui. Ik vermoed dat dat ook de bedoeling van de film is, want een groot deel ervan bestaat uit beelden van de kids samen in de bus en aan het ravotten en zo.

Verder is het verhaal vrij simpel, rauw en vrij realistisch, maar tegelijkertijd soms dromerig en met liefde verfilmd. De hechtheid van, en geborgenheid in de groep, maar ook de eenzaamheid daarbinnen en de dwingende (ongeschreven) regels van de groep komen aan bod, net als het gevoel van vrijheid van het reizen en zelf geld verdienen, maar tegelijk verlangen naar echte liefde en een toekomst met meer zekerheid, zonder dat er speciaal veel, of uitdrukkelijk over gesproken wordt.

Ik vond um mooi, al is het niet zo mijn genre. Dat Sasha Lane de hoofdrol speelt helpt zeker. Ze lijkt op een heel natuurlijke manier in haar rol op te gaan. Het was overigens haar eerste speelfilm.

Ruim voldoende.

Absoluut een van mij lievelingsfilms, deze David Lynch!

Hij is totaal niet geschikt voor mensen die een mooi afgerond verhaal willen zien en/of alles willen begrijpen. Je moet deze film niet kijken met je logische verstand, maar vooral ervaren, over je heen laten komen als een wild intense, zweterige (nare) droom.

Als je op het internet opzoekt wat de bedoeling was, valt er nog best wel iets te begrijpen, als je dat echt wilt. Als het goed is, zal je verstand dan ook wel inzien dat het hier voornamelijk gaat om de ervaring. Ik denk wat dat betreft ook niet dat het een ramp is om voor het kijken de bedoeling op te zoeken (maar zou het wel ontmoedigen), als je maar niet echt een beschrijving van de film gaat lezen.

Hoe dan ook, ik keek de film zelf lang geleden voor het eerst zonder enige voorkennis -anders dan dat ik fan was van Twin Peaks en wist dat het dezelfde regisseur was- en merkte al snel dat mijn hoofd min of meer buiten spel werd gezet. Ik vond het geweldig boeiend zoiets te zien waar ik niet zozeer alle plotlijnen in de gaten hoefde te houden, maar me mee kon laten nemen op een duistere reis onder de oppervlakte.

Het is de beste verfilming van een nachtmerrie die ik ooit gezien heb. De film gedraagd zich ook net zoals een droom, als je die echt wel eens echt goed hebt kunnen onthouden; niets staat vast, alles is 'vloeibaar'..

Meer ga ik niet zeggen en meer hoef je volgens mij ook niet te weten (minder zou eigenlijk nog beter zijn 😅).

Ik heb de film inmiddels minstens vier keer bekeken en zou het zeker niet erg vinden deze nog eens te zien.

Zeer goed!

Ja! Lekker vreemd en 'vaag' op de goede manier! Tof!

Dit was allemaal veel professioneler opgezet en verantwoorder dan wat ik gisteren zag (Night of Something Strange (2016)), maar weinig boeiend of origineel, wat mij betreft. Gewoon een beetje te veel hetzelfde verhaal als zoveel andere films, welliswaar met een klein eigen twistje, maar toch.

Wat me het meest tegenviel was het einde. Oh, en de wat zeurderige relatiemoraal ergens in het midden.

Als een nogal standaard doorsnee horror wilt zien, dan kun je deze proberen, maar ik zou kijken of je wat beters kunt vinden.

Niet goed niet (echt) slecht, gewoon standaard worst. Nét een bijna voldoende.

Dikke amateur B-film, met van die scheve camereshots, die het allemaal extra flitsend moeten maken. Erg origineel was het ook niet, maar deze had voor mij zeker zijn momenten.

De film neemt zichzelf niet zo serieus, lijkt zich goed bewust van zijn eigen schlock-gehalte, en had zelfs een paar grappen die ik leuk vond. Er zaten nogal wat zwaar puberale toestanden in, en enkele echt bedenkelijke scènes. En behoorlijk wat serieus gore splatter zooi, en dat laatste vond ik zelf wel een pluspunt. 🎉

Af en toe was ie ook wel wat saai. Wat overbodige scènes met slechte teksten die vooral ook nogal slecht gespeeld waren. Vreemd genoeg schemerde ook daar af en toe een zoeken naar een vorm van humor door die ik wel kon waarderen, maar die gewoon niet ver genoeg uitgewerkt was om grappig te worden.

Tegen het einde begonnen sommige elementen ook wel een beetje te vervelen, al was het einde zelf wel grappig.

Een slechte film dus, maar als je daar een beetje tegen kunt, is ie ook wel geinig. Vooral de grove toestanden en gorigheid. Een vervolg zou ik zelf zeker een kans geven!

Een bijna voldoende.

Goede film. Kwaliteit of alle fronten. Alleen het allerlaatste staartje vond ik wat snel gaan, ik moest even opnieuw kijken wat de hoofdpersoon eigenlijk deed met die papieren. En dan was hoe het afliep ook wel een beetje raar, vond ik dan. Ik had er in ieder geval vraagtekens bij. En dat was misschien ook wel de bedoeling..

Zeker een film waar na het kijken nog over nagedacht moet worden, wat de ontknoping zoal betekent voor wat er in de rest van de film gebeurd is..

Ik kan niet precies zeggen waarom de film van mij geen hogere waardering kreeg. Iets met entertainment waarde, denk ik. Het blijft iets lastiger voor me, het juiste cijfer geven. Vooral als ik ook vergelijk met wat ik andere films gegeven heb. Misschien nog maar weer eens de betekenis van de cijfers erbij halen.. 🤔

Als dit verhaal je interesse heeft, is het misschien een goed idee om (eerst) de originele Britse miniserie, waarvan deze Amerikaanse productie een soort, zwaar ingekorte remake is, te kijken:
The Singing Detective (1986)
Die wordt over het algemeen veel hoger gewaardeerd.

Heb deze film zelf nog niet gezien, maar vond de zeven uur durende serie erg goed en betwijfel dat je zoeits in nog geen twee uur recht kunt doen. En zo te zien aan de waarderingen op IMDb lijkt het erop dat velen dat met me eens zijn.

Als ik deze gezien heb zal ik er zeker over berichten.

Een soms nogal onduidelijk drama over wat de komst van een gaswinning bedrijf betekent voor twee boerenfamilie's die buren zijn.

De productie is wel goed en het acteerwerk is ok, maar het duurt lang voordat er iets gebeurt dat erop duidt dat dit een horrorfilm zou kunnen zijn.

Als je op zoek bent naar een donker drama met wat gore effecten en rare, vage toestanden aan het einde, dan zou dit misschien wel wat kunnen zijn, maar als horrorfilm vond ik het in ieder geval maar niks.

Ruim onvoldoende.

Ik heb inmiddels ontdekt waarom er zo weinig ontwikkeling in de serie zit, vrijwel geen enkel langer lopend verhaal over de afleveringen. In die tijd was het gewoon dat televisieomroepen de pilot van een serie welliswaar als eerste uitzonden, maar daarna totaal niet meer keken naar welke volgorde de afleveringen hadden en iedere omroep een totaal andere volgorde voor een serie kon gebruiken..! Het was stomweg niet iets waar men aandacht voor had.

De makers van tv series waren daar ook helemaal op ingesteld, dus alle afleveringen waren in iedere volgorde te bekijken. Slechts héél, héél af en toe werden er afleveringen van shows gemaakt die bedoeld waren om achter elkaar te bekijken in een specifieke volgorde, en dat was dan om de zaak ook als film in de bios te kunnen draaien voor wat bijverdiensten. En bij tv uitzending ging dat dan ook niet altijd goed.

Je kunt het je tegenwoordig nauwelijks meer voorstellen, een serie van losse verhalen die wel allemaal precies dezelfde basis hebben, maar verder geen enkel echt verband of doorlopend verhaal.

Toch hebben de makers van Captain Scarlet ATM wel iets van continuïteit ingebouwd, en zijn er wel een paar afleveringen gemaakt die op een bepaalde volgorde horen. Bij uitzending is die volgorde echter vaker totaal genegeerd. Gelukkig hebben we nu DVD's en Blu-ray discs zodat we kunnen kijken zoals we willen.

Ik vond verschillende kijkvolgordes op het net, maar mij is niet duidelijk welke de beste is. Op de IMDb Trivia pagina van deze serie
https://m.imdb.com/title/tt0059973/trivia/
staat er een die erg stellig is in dat dit de beste volgorde is, maar geen uitleg geeft waarom.

Op Wiki
https://en.m.wikipedia.org/wiki/List_of_Captain_Scarlet_and_the_Mysterons_episodes
Staat dat ze de door het distributiebedrijf als officieel aangemerkte volgorde hebben. Maar die blijkt weer anders te zijn en becommentarieerd te worden op de pagina's waar ik hierboven én hieronder naar link..

En het verhaal dat veel uitleg geeft heeft geen duidelijke lijst, alleen wat aanwijzingen voor een paar afleveringen
https://www.gerryanderson.com/the-commendable-continuity-of-captain-scarlet/

En daarna had ik weinig zin meer om nog verder te zoeken (ik had al veel meer bekeken, maar verder niets nuttigs gezien)..

Niet slecht, maar als dit verhaal je interesse heeft, is het misschien aan te raden om (eerst) de originele Britse miniserie, waarvan deze Amerikaanse productie een soort remake is, te kijken:
Pennies from Heaven (1978)

Aan de andere kant, als je niet van de zoete, romantische, naïeve Engelse swing uit de jaren dertig houdt, heb je hier misschien een samenvatting waarin je er wat minder van hoeft te horen. Hoewel ik me afvraag of de film überhaupt wat voor je is, als je niet van die muziek houdt. Hij speelt ook in die tijd..

Ik weet niet meer goed of de muziek echt veel hetzelfde was, of dat er in deze film misschien ook veel andere uitvoeringen dan de Engelse uit de serie waren.

Ik vond het leuk Christopher Walken hier te zien dansen! 😀

In ieder geval een voldoende, maar de serie waardeer ik hoger. Als ik deze nog eens opnieuw zou kijken is er een kans dat mijn waardering toch een punt stijgt, maar misschien ook niet..

Tragisch drama van dezelfde schrijver (Dennis Potter) als van de bekendere en door hemzelf geregiseerde Britse serie The Singing Detective (1986). En dat is vrij duidelijk te merken (alle heerlijk zoete, ondeugende en romantische, oude Engelse swing muziek), al is deze serie wat droger opgezet en met een wat rauwer verhaal.

Ik heb ervan genoten, maar kan me voorstellen dat het oudbollige tempo en misschien ook met name de soms erg zoetsappige dertiger en veertiger jaren muziek, niet iedereen aanspreekt. Ikzelf vind dat juist heerlijk, maar mijn kennismaking met die muziek heeft wel een tijd geduurd, en ging oorspronkelijk via de muziek in The Singing Detective. Als je genoten hebt van dat drama en die muziek, dan zal je deze serie je misschien ook wel aanspreken.

Een acht is wellicht een tikje te hoog, maar toch geef ik er hier eentje.

Echt mooi en met gevoel verfilmd en goed gespeelt.

Maar ik vond het verhaal te simpel om meer dan een voldoende te geven. Er had echt nog iets bij gemoeten, dan had de lange inleiding meer kunnen betekenen.

Ik vind ze vaak zo lekker rustgevend en geruststellend, die sci-fi en horrorfilms uit de fifties. Fijn simpel en zo, geen moeilijke vraagstukken en alles lekker zwart/wit. 😉
Niet dat ik daar altijd voor in ben, maar deze kwam op het juiste moment en het idee vond ik wel grappig. Het was hier wel echt simpel. Wel kijkbaar en ook wel geinig, maar een bijna voldoende vind ik toch net iets te veel.

Wat een enge robot! 😱

Ik weet niet wat je precies bewoog om deze film te gaan kijken, maar het viel me op dat het cijfer dat mensen hier geven voor deze film en dat wat het op IMDb gemiddeld van zo'n 81000 mensen gekregen heeft nogal contrasteren. Dat wekte mijn nieuwsgierigheid op. De synopsis leek me ook wel interessant, dus zoiets..

De eerste helft van de film vond ik super vaag, terwijl ik wat dat betreft redelijk wat kan hebben, volgens mij. Daarna werd het naast vaag ook vrij vreemd, en ook dat kan ik meestal goed hebben en vind ik vaak juist tof. Maar hier leek het geen punt te hebben, het voelde doelloos. Tegelijkertijd leek er een onderliggend gevoel van zoeken te zijn, dat er een raadsel was dat geleidelijk aan een oplossing zou gaan krijgen.

Er gebeurde nog vanalles (of niet?), en en komt een ontknoping, maar ik kan niet zeggen dat die op de een of andere manier de rest van de film op zijn plaats liet vallen.

Het aparte vond ik dat het laatste stuk van de film me wel wat deed, maar dat stond nogal los van de rest van de film.

Kunt u het nog volgen?
Ik probeer uit te leggen dat ik het niet kon volgen, al had ik dat graag gewild..

Nou ja, vreemde film, vreemde reactie. Ik weet het ook niet. Misschien was het geen goede film, misschien vatte ik het gewoon niet, misschien was dat de bedoeling?

Het gevoel dat u nu waarschijnlijk heeft, zoiets hield ik ook aan deze film over..

Hoe het ook zei, mensen die mooi logisch afgeronde verhalen en uitleg willen hoeven dit zeker niet te kijken!

Misschien is het belangrijk om Hamlet te kennen om echt chocola te kunnen maken van deze film?

Jesusminezus! Wat een chaos, deze zweterige film! Shots gaan snel van de ene naar de andere situatie, zonder dat er echt veel verband lijkt te zijn aangebracht. Het verhaal is dan ook vooral dat de demonen weer aanvallen, meer is het eigenlijk niet. En ik weet niet eens meer hoe of waarom.

Volgens mij hebben ze deze meteen achter de eerste doorgedraaid met het budget dat ze nog van de eerste over hadden. Ik dacht ook een deel van dezelfde acteurs te zien, maar misschien verbeeld ik me nu maar wat. Het had in ieder geval zomaar gekund: bakkenbaardjes eraf, ander jasje aan, ander kapseltje en klaar is kees. Het zou niet opgevallen zijn. 😜

De stompzinnigheid bereikt hier de top. Voorbeeldje: nadat het met een grote metalen staaf niet lukt, gaat een grote kerel een hek met stalen tralies van minimaal 2cm dik met een grote bloempot te lijf. En als de aardewerken bloempot niet sterk genoeg blijkt, dan toch maar met de blote hand. Dat gaat natuurlijk een stuk beter! Wat mij betreft toch goed voor een flinke lachbui.

Collin heeft hierboven groot gelijk, hoor, het sloeg allemaal nergens op, er werd veel uit andere films gejat en sommige stukken waren nogal saai. Maar tot mijn eigen verbazing vond ik deze toch (bijna?) leuker dan de eerste. Let wel, dat is voor een groot deel omdat deze wel zó slecht was dat ik het vermakelijk vond. Maar ook omdat ie, geheel los van het tenenkrommend slechte verhaal en de minimale aanwezigheid van logica en verband, af en toe toch echt mooie horror sfeerbeelden had. Ik ben dan blij dat ik van zulke dingen ook kan genieten, als de rest van de film zuigt..

Ook deze krijgt van mij toch een voldoende.

Hmm.. Toch best lekker, vond ik dit horror pruddel ding. Juist de trashy, groteske puinhoop en absoluut over de top actie vond ik leuk. Niet overal even leuk, sommige stukken waren ook gewoon nogal saai.

Regelmatig is het totaal stompzinnig, en leek het van losse stukjes aan elkaar geplakt. Maar dat was in dit geheel niet allemaal zo erg. Het was het gewoon zo'n lekkere chaos met veel actie, smerigheid, bloed, pus en een eigen sfeer, dat ik me er vrij goed genoeg mee vermaakt heb.

Hoezo die helicopter zo ineens naar binnen kwam zetten begreep ik totaal niet, maar tegen die tijd maakte ook dat me ook geen bal meer uit.. 😂

Ik vroeg me trouwens af of ze die nasynchronisatie met opzet zo slecht gedaan hebben. Het maakt het allemaal nog een beetje erger.

Al met al voor het geheel toch een voldoende.

Typisch product van die tijd en de Japanse markt, waar veel series en films werden gemaakt met Chinese verhalen. Kennelijk vonden ze dat interessant.

Was in Nederland op tv in de latere jaren 70. Bij mij in die tijd bekend onder de naam: "Lin Chung", maar ik huurde hem later in de videotheek (Filmclub, in de Jodebreestraat) onder de naam: "The Water Margin".

Het gaat om een vrij karikaturaal verfilmd oud klassiek Chinees verhaal met veel drama, heldendaden en opoffering. Er zijn hoger gewaardeerde films van dat verhaal gemaakt, maar deze serie had ook echt wat. Vooral als je van die vroege seventies martial arts films houdt. Ook in die soort is het trouwens niet echt een hoogvlieger, maar toch..

Het komt nu allemaal zeer gedateerd over en dat is niet iedereen zijn ding, maar ik vond het toch weer leuk om te zien, ondanks de melige domme karakters en erg slome tempo.

Net geen ruim voldoende, daarom rond ik hier toch naar beneden af.

Ik vind deze in het begin wel leuk, maar de clou uiteindelijk niet. Die was ook wel erg voorspelbaar. Erg jammer dat er geen beter en origineler einde gevonden kon worden.

Tja, na de flits die er in het, toen der tijd populaire, wekelijkse Nederlandse tv programma over films (er was er naar één, als ik me goed herinner), waarvan ik de naam niet meer weet (was het ene Simon 'nog iets' die het presenteerde?), te zien was, moest ik deze film als puber wel zien. Maar eerlijk gezegd vooral vanwege de door mijn pubertijd wild door mijn lijf razende hormonen, die zich door de fraaie vormen van mevrouw van Nie, die redelijk aan bod kwamen in deze film, erg aangesproken voelden. Dat zal niemand verbazen en ik vermoed dat dat voor veel van het publiek gegolden heeft..

Voor de rest was de film was 'wel geinig' op die leeftijd, maar had verder weinig om het lijf.

Dit leek ergens op Paradise PD, maar dan oerend slecht.

Nee, niet meer leuk zo, want (voor zover ik het meekrijg) helemaal niet meer met een soort onderliggende laag en toch leuke grappen, maar alleen nog maar grof en flauw.

Niet voor mij, dit. Van mij mogen ze er mee stoppen.