Reacties

Om van deze productie te kunnen genieten moet je van kunst, documentaires en een ongemeen eerlijke kijk op het leven houden. Knap hoe Glob Apolonia 13 jaar in voor- en tegenspoed heeft gevolgd en de kijker laat zien wat er nodig is om als kunstenaar te overleven.

Hoe overleef je een vliegtuigongeluk hoog in de Andes? Deze film vertelt het waargebeurde verhaal van de overlevenden en laat zonder dramatisering de feiten voor zich spreken. Mooi eerbetoon aan de betrokkenen, ook die hun lichaam ter beschikking stelden aan de groep. Opoffering als grootste gebaar van liefde voor vrienden - motto van deze film - moet in dit geval letterlijk worden genomen.

Weer eens met het hele gezin naar de bioscoop. Een ouderwets fijne ervaring met deze leuke film, die van elke emotie chocolade maakt. Een lach, een traan en veel actie. We hebben ons geen seconde verveeld met beeld, muziek en een sterrencast die de rollen goed neerzet. En als toetje gaf de film nog een levensles mee: het gaat niet om de chocolade, maar om de mensen met wie je hem deelt.

“De mens kan dromen wat hij wil, van macht en het verre onbekende, maar al die menselijke projecties ketsen af op de zeespiegel zonder een rimpeling achter te laten.” Dit citaat komt uit een boek van Hans Steketee over de gedoemde reis van de Warnow, waarover ook de documentaire gaat. Omdat een deel van de opvarenden tussentijds van boord ging, is er veel authentiek filmmateriaal overgeleverd. Dat geeft een intiem beeld van het chaotische leven aan boord van een claustrofobisch schip, dat ook boven de zeespiegel al iets weg had van een graf. De poging om iets bijzonders van het leven te maken, loopt voor niemand goed af, met uitzondering van degene die zich alsnog bekent tot het burgermansbestaan en vader wordt.

Bij haardvuur met mijn kinderen deze prachtige Kerstfilm gekeken. Zeer geslaagd want zoals Silvershadow hierboven al schrijft, deze film bedient elke emotie tussen cynisme, liefde en dood en bevat ook nog een boodschap die past bij het gure klimaat van het seizoen: een goede daad zonder belang, helpt de volgende op gang.

Voor de cinefiele escapist is deze film natuurlijk een must. De film neemt een op waarheid gebaseerd verhaal als uitgangspunt maar veel details zijn om commerciële redenen aangepast. Zo zijn Amerikanen in het verhaal geschreven en een relevante Nederlander eruit. Voor het kijkplezier maakt dit niet uit. Daar zorgen de sterrencast, actiescènes en prachtige locaties wel voor. De film is een echte klassieker die veel andere producties heeft geïnspireerd, waaronder Chicken Run.

Grappige film met veel knipogen naar beroemde scènes uit even beroemde films en series, zoals the Great Escape, Colditz en de Indiana Jones franchise. Plot is best simpel en voorspelbaar, maar niettemin onderhoudend tot het laatst. Dat de film over fascisme, communisme en feminisme zou gaan moet met een grote korrel zout worden genomen. Die politieke stromingen kun je absoluut op het verhaal projecteren, maar dat zegt meer over de wens van de kijker dan de intentie van de maker.

Knappe productie over Warhols leven gaat veel dieper dan een gemiddelde documentaire. Bij het vele visuele materiaal dat over Warhols leven bestaat, heeft de maker dagboekfragmenten gezocht en die voor laten lezen door AI die het stemgeluid van Warhol nabootst. Zo ontstaat een zeer intiem portret van de getroebleerde kunstenaar die zijn eigen leven lijkt te becommentariëren. En dat leven is het bekijken zeer de moeite waard. Warhols dagelijkse strijd tegen vergankelijkheid heeft hij in ieder geval gewonnen. Daar is deze documentaire het beeldende bewijs van.

Voor een liefhebber van Mahler en Bernsteins interpretatie is deze film een visuele traktatie. Schitterend hoe de finale van Mahlers 2e in beeld wordt gezet met het drama in Bernsteins privéleven als context. Naast de muziek, is acteerwerk, beeld en productie dik op orde. Plot was in het begin wat ontoegankelijk en de sprongen in tijd af en toe wat te subtiel. Geen film voor antisemieten en mensen die normaal al gek genoeg vinden. Voor de rest een aanrader!

Net zo leuk en voorspelbaar als het origineel met geweldige actie en bravoure en veel aandacht voor de verschillende soorten relaties die mannen zoal onderhouden, inclusief die met hun vaderland en het andere geslacht. Het plot is even realistisch als - pak ‘m beet - Airforce One, maar dat maakt niet uit voor een film die toch vooral een jongensdroom verbeeldt. En dat geldt ook voor Cruise’s uiterlijk: de tijd lijkt geen vat op hem te krijgen. Hollywood Magic of goede genen? Waarschijnlijk allebei.

Zeer geslaagd sprookje voor mannen. Snelle jongens in vliegtuigen die de vaderlandse eer verdedigen en ondertussen harten van knappe vrouwen winnen. Toprol voor Cruise.

Why make stuff up when the real world is so much more interesting? Aan deze quote moest ik denken bij het zesde en helaas laatste seizoen van The Crown. Daarin krijgt deze meesterlijke serie een waardig einde. Zeer onder de indruk van het plot, beeld en acteerwerk. Om overbekende verhalen van een buitenlands vorstenhuis - dat me als Nederlander verder koud laat - zo tot leven te wekken dat je mee gaat leven met de karakters, getuigt van grote klasse. Ook het spelen met tijd en de verbeelding van innerlijke monologen is zeer smaakvol gedaan. Productiewaarden zijn ongekend hoog voor een tv-serie en geen moment krijg je het gevoel naar decors te kijken. De slotscène is ontroerend met simpel gebruik van licht. De lat voor historische series is met The Crown een stuk hoger gelegd. Ik zie me genoodzaakt om mijn eerdere waardering met een punt te verhogen naar een 9.

Ik ben gek op films, dus ook op een kijkje achter de schermen. Voor deze serie ben ik eens goed gaan zitten maar even snel weer opgestaan. Veel afleveringen gaan over films die ik niet zou kijken, uit de genres humor en horror. Jammer, want de paar afleveringen die wel over goede films gaan zijn prima.

Deze film alleen kijken voor het acteerwerk van Dafoe en Pattinson, dat is ijzersterk. Voor de rest laat plot en productie te wensen over. Dat voor de film speciale lenzen zijn gebruikt, is niet af te zien aan het resultaat, het zwart-wit gebruik is te pretentieus en het plot best eendimensionaal met een voorspelbare afloop. Wel goed dat Netflix dit soort films selecteert. Op de platgetreden conventies van de gemiddelde Amerikaanse film en series ben ik een beetje uitgekeken.

Vandaag gekeken met mijn dochtertje van zes. De film is een lust voor oog, oor en hart. Meeslepende beelden, geweldige musical muziek en ook nog een plot dat iedereen en zijn moeder op het verkeerde been zet. Erg knappe en levensechte animaties maken het geheel af. Een film om met het gezin te zien!

Dat deze film het grote publiek heeft kunnen bereiken is de grote verdienste van Campion en cast. Nogal een filmhuisverhaal met een tegendraads plot. Niettemin geweldig atmosferische beelden, onderhoudende plotwendingen en een uniek plot. Veel kijkplezier gegarandeerd.

Deze film gezien in een backpackers hangout te Pokhara, Nepal. Me helemaal blauw gelachen om de foute grappen, tot grote ergernis van een groep aanwezige neo-hippies. Onderbroekenlol pur sang en een plot dat gebaseerd is op stereotypes. Heerlijk!

Geslaagde spin-off van Cheers! We verhuizen van het stamcafé naar het appartement van Frasier voor diens doldwaze avonturen in leven en werk. Geen morele of maatschappelijke boodschappen maken deze serie perfect om even te ontsnappen aan de dagelijkse werkelijkheid.

Heerlijke serie om bij te ontspannen. Familiaire cast die in de bubble van een stamcafé vooral met elkaar bezig is. Meer overzichtelijk en veilig wordt de wereld niet. Leuke humor en plots maken dat je blijft kijken. Hopelijk koopt Netflix de uitzendrechten nog eens.

Ik ben fan van biopics en deze film stelt niet teleur. Phoenix draagt hoofdrol met verve, de muziek is heerlijk en de film dompelt je onder in een tijd en cultuur die lang vervlogen is. Gelukkig maakte Cash een puinhoop van zijn leven zodat de verfilming geen moment verveelt.

Knappe SF van Spielberg met veel meer drama dan je van dit genre verwachten mag. Meesterlijk opgebouwd door een van de beste regisseurs die de 20ste eeuw heeft voortgebracht. Voor de fijnproever is duidelijk de invloed te zien van Kubricks meesterwerk uit 1968 en dat gaat verder dan de symfonische filmmuziek. Spielbergs film is veel toegankelijker en biedt voor de meeste kijkers meer kijkplezier.

Na de lovende kritieken hier de 10 delen ook bekeken. Toegegeven: de serie is mooi gemaakt en bij vlagen ook spannend, met de realiteit heeft de serie evenwel niets van doen. Weer zo’n Amerikaans verhaal waarin alle lijntjes samen komen bij de president. De rest van de Amerikaanse overheid doet er kennelijk niet toe. Paranoia is de rode draad door het plot met best voorspelbare uitkomst. Het tweede seizoen sla ik over.

Mooie beelden, traag plot. Clooney overtuigend in deze rol maar of Corbijn zijn rol als regisseur waar maakt, waag ik te betwijfelen. Veel te veel zijpaden die op geen enkele manier het plot ondersteunen. Daar gaat een pretentie vanuit die de film niet helemaal waar maakt. Jammer, want de film heeft veel potentieel en met een iets kritischer edit waren kijkplezier en waardering hoger geweest.

Beter dan het origineel, spannend tot het eind. Met de komst van AI is de dreiging van het fictieve Skynet actueler dan ooit. Goede ingreep om de nogal mechanische Terminator van een tegenstrever te voorzien van kwikzilver. Dat levert spannende momenten op die 30 jaar na dato niet aan kracht hebben ingeboet.

Aardige film met gedateerde special effects. Gebrek aan acteertalent van Schwarzenegger valt in deze film minder op. Het I’ll be back is een meme geworden wat misschien de populariteit van deze film kan verklaren. Wel bijzonder: het tweede deel is beter dan dit origineel.