Reacties

Hier zitten we in de typische Amerikaanse teen-movie: school, liefdesperikelen, promnight... het hele pakket.
Spider-Man is hier 15 jaar oud en een potentiële nieuwe Avenger met zijn nieuwe pak die hij nauwelijks onder controle heeft, en die naar mijn mening té complex overkomt. Spider-Man had de technologie van Tony Stark nooit nodig om een superheld te zijn, maar in deze versie is dat wel het geval. Bovendien fungeert Iron Man als een soort mentor voor hem.
Met deze nieuwe reboot hebben ze Spider-Man neergezet als een geeky tiener. Zeker grappig, maar er is een breuk met de traditionele versie van Spider-Man.
Toch blijft het een erg vermakelijke film, mede dankzij een charismatische Michael Keaton in de rol van antiheld.
Voor mij is dit de beste van de drie Spider-Man-films.

Chronologisch geplaatst tussen 'Civil War' en 'Infinity War', biedt Black Widow een boeiende kijk op het verleden van Natasha Romanoff.
Hoewel sommige dialoogscènes geforceerd overkomen en humor niet altijd natuurlijk aanvoelt, geeft de film een genuanceerde behandeling aan de personages van Natasha en haar zus, wat hen eer aandoet.

Deze Marvel-film biedt een interessante invalshoek, namelijk de confrontatie tussen de verdeelde Avengers, waarbij hun gedrag eerder partijdig dan glorieus wordt afgebeeld. Dit perspectief is gebaseerd op hun buitensporige acties. Toch moeten we toegeven dat, na meerdere films in hetzelfde genre, het lijkt alsof we keer op keer naar dezelfde gevechten kijken, die eindeloos blijven doorgaan tot het punt waarop het bijna overweldigend wordt.
Uiteindelijk is er niets wereldschokkends of verontrustends te ontdekken, behalve de reflectie op de collaterale schade.

Een eenvoudig maar open verhaal dat een geweldige kans biedt voor een verontrustende thriller, maar dat is niet het geval.
De film is langdradig en er gebeurd heel weinig...

Dromen van een betere versie van onszelf, maar zal deze verbeterde versie accepteren wie we zijn? Deze fabelachtige droom die werkelijkheid wordt, zal langzaam in een nachtmerrie veranderen door twee eigenheden die wreed met elkaar zullen botsen.
Een tegenkanting die je doet denken aan 'Doctor Jekyll en Mr. Hyde'.
Een redelijk spannende horrorfilm, dankzij de twee actrices, en de indrukwekkende visuele effecten.

In een niet zo verre toekomst verbannen de Amerikaanse autoriteiten hun delinquenten naar de Texaanse woestijn waar ze moeten proberen te overleven. Een futuristische film die heel wat ritme en spanning mist. Let op de moeilijke herkenbare Jim Carrey in de rol van de kluizenaar.
Een kleine 6.

We hebben een meer geïnspireerde Michael Crichton gekend. Het idee was zeker niet slecht, maar de acteurs en dialogen zijn zeer beperkt.

De verhaallijn is uitstekend en wijkt vooral af van de andere films omdat het ons een andere visie op de wereld biedt en de film uiteraard vol humor zit die Marvel zo goed weet te mixen met de serieuze kant.

Een typische John Woo film met mooie opnames, vaak overdreven actiescènes en veel vertraagde beelden.

Remake van de gelijknamige film uit 1960 geregisseerd door John Sturges, die zelf geïnspireerd was door Akira Kurosawa's Seven Samurai uit 1954.
De personages zijn niet allemaal interessant, of raken zelfs betrokken bij zaken waarbij hun deelneming onduidelijk is, maar het blijft een behoorlijke spectaculaire western.

Met Peter Cushing die vooral bekend was door zijn optreden in horrorfilms.
Ik vond het geweldig toen ik een tiener was, maar nu vind ik het heel matig.

De film bevat te veel onwaarschijnlijkheden om echt te overtuigen, ondanks enkele goede actiescènes.

Thorn ??

Een banaal scenario zonder verrassingen, dat we al duizend keer hebben gezien, Morbius brengt dus niets bijzonders aan het Marvel universum.

Een komische film met een niet al te verfijnde verhaallijn en heel simpele grappen, meer geschikt voor een jong publiek.

Deze remake van een Japanse klassieker schittert door zijn uitzonderlijke cast die enorm heeft bijgedragen aan het succes van de film.

Richard Gere is de slachtoffer in deze thriller die gebaseerd is op de aanklacht tegen het Chinese rechtssysteem.
Speciale vermelding voor Bai Ling die grote risico's nam in het spelen van deze rol.

De visuele effecten en de acteurs zijn goed, maar het recept is te vaak gebruikt, te afgezaagd en dwingt deze werking tot op het punt van een overdosis.
De Marvel-beroemdheden, die zich zo goed mogelijk verenigen tegen de krachten van het kwaad, verleidde dit ultra-klassieke Verhaal me niet zoals ik had gehoopt...

Een shockduo, Gèrard Depardieu en Christian Clavier in een buddy-movie die helaas nogal teleurstelt.

Een vermakelijk vervolg, de humor is er nog steeds heel levendig, vol met leuke karakters, Rocket is gewoon een zegen in de film (metafoor).

Zoals velen hoort deze guardians of the galaxy tot mijn favoriete Marvel films.
Een ruimteavontuur vol humor en sarcasme met goede vondsten.
De ongebruikelijke toon van de personages is één van de sterke punten van de film.

In dit epische en duistere vervolg ontmoet de meest patriottische Marvel-held oude bekenden uit het verleden. Wederom een ​​zeer geslaagde Marvelfilm.

De film voldoet aan de eisen, vooral dankzij de onberispelijke casting; Tommy Lee Jones, Hugo Weaving en Chris Evans in dezelfde film, dat kon alleen maar goed zijn.
Het scenario is vrij eenvoudig, maar we vervelen ons niet, goed vermaak.

Nog eens bekeken deze namiddag en Ik vond deze biopic over Freddie Mercury vaak relevant, ook al raakt het nauwelijks de complexiteit van het personage.
Weliswaar is het geheel te gladjes vergeleken met de uitspattingen van de man, maar het was ook niet nodig om in voyeurisme te vervallen.
Het einde is behoorlijk ontroerend, ook al klopt het niet helemaal met de waarheid (Freddie Mercury was zich ten tijde van Live Aid niet bewust van zijn ziekte), maar dit maakte het vooral mogelijk om het beeld van de zanger te behouden op het moment van zijn absolute triomf.
Niettemin blijft Bohemian Rhapsody een geweldige film.
Bryan Singer brengt het heel netjes in beeld maar mist dat kleine vleugje genialiteit dat de groep Queen als rockband kenmerkt, de gelijkenis van de hele cast is dan wel indrukwekkend, en het levendige portret zou niet mogelijk zijn zonder de onberispelijke interpretatie van Rami Malek.
Een prachtig eerbetoon aan een van de grootste zangers die de wereld ooit heeft gekend, een legendarisch figuur die de meeste generaties kennen.

Hancock is helaas een saaie film zonder verrassingen, over het algemeen teleurstellend naar mijn mening .