Reacties

Toy Story 3 voelt als een ontroerende afsluiter van de oorspronkelijke verhaallijn binnen de franchise, met thema’s als afscheid, loyaliteit en volwassen worden — ook al breidt die zich later nog uit.

Een rauw en realistisch indie-drama dat indruk maakt met sterk acteerwerk en een sobere stijl.
Ondanks het lage budget vertelt de film een schrijnend verhaal over illegale immigratie en overleven in armoede.
De ijzige setting weerspiegelt niet alleen de emotionele kou van de personages, maar ook hun uitzichtloze situatie en het onwettige gedrag waartoe ze gedwongen worden.

Delirium probeert spannend te zijn, maar blijft vooral vaag en rommelig.
Geen gruwel, wel een beetje flauw.
Meer slaapmiddel dan nachtmerrie.

The Ward is sfeervol en goed opgebouwd, met een verrassende plottwist die ik niet zag aankomen.
Geen meesterwerk, maar zeker de moeite waard.

Een coming of age film, een klassieker met charme.
Tieners in detentie ontdekken elkaars kwetsbaarheid.
Slim, grappig en tijdloos.
De soundtrack, met 'Don’t You Forget About Me' van Simple Minds, werd iconisch.

Coctail ; doorspekt met swingende muziek en romantiek, met een magere script.
De film won dan ook een Razzie voor slechtste Film.
Een kleine 6 voor mij.

Niet compleet waardeloos, maar ook niet memorabel genoeg om aan te raden.
Een bepaald soort humor die niet helemaal werkt, flauwe woordgrappen, en een tempo dat eerder chaotisch dan strak voelt.

Een remake net zo goor en onvolwassen als het origineel, met Peter Dinklage in de hoofdrol.
Groteske flauw on geforceerd humor, niet echt mijn ding.

Een goed geacteerde komedie met een origineel concept, die soms wat inzakt in toon en stijl.

Overtuigend acteerwerk van Samuel L. Jackson, maar het verhaal is chaotisch en het geheel mist samenhang.
Een kleine 6 voor mij.

Een interessant psychologisch drama in indie stijl met sterk acteerwerk.
Het verhaal begint traag en de sprongen in tijd zorgen af en toe voor verwarring.
Het abrupte einde voelt onaf en laat ons achter met meer vragen dan antwoorden.
(Julia Garner is ook in een kleine rol te zien, vermoedelijk haar filmdebuut.)

Wat me vooral bijblijft is de sterke thematiek en de kille, beklemmende sfeer.
Alleen jammer dat het allemaal wat traag op gang kwam.

Gary Moore in absolute topvorm, krachtig, gevoelig en met indrukwekkend gitaarspel.
Als één van mijn favoriete gitaristen weet hij hier echt te raken.
De beeld en geluidskwaliteit van dit optreden is verbluffend en doet het concert volledig eer aan en het gastoptreden van blueslegende Albert Collins zorgt voor een unieke dynamiek die het concert nog memorabeler maakt.

Een bizarre maar vermakelijke film van M. Night Shyamalan.
Geen meesterwerk, maar de mix van horror en humor werkt goed zonder veel trucages.
De found footage-stijl werd slim gebruikt om de kijker in het perspectief van de kinderen te plaatsen.
De twist is een fijne verrassing die het geheel goed afrondt.

Een intense en indrukwekkende miniserie met realistische oorlogsbeelden die je niet loslaten.
Dankzij de betrokkenheid van Steven Spielberg en Tom Hanks is de productie technisch van uitzonderlijk niveau.
'The Pacific' werd terecht bekroond met meerdere Emmy Awards, waaronder voor beste visuele effecten en art direction.
De serie toont de gruwel van oorlog zonder opsmuk; rauw, meeslepend en onvergetelijk.

Een visueel krachtige en origineel vertelde film over macht, racisme en artistieke integriteit.
Adrien Brody schittert in een rol die de hele film draagt.
Ondanks de lengte en de tweedeling, met een korte pauze tussendoor, blijft het meeslepend van begin tot eind.

Een uitgebluste en onsamenhangende poging om de reeks nieuw leven in te blazen.
Met een absurd plot, vermoeide personages en humor die nergens landt, is deze aflevering niet meer dan een mislukking.

De vertrouwde cast keert terug, maar de energie is zoek en de humor schommelt tussen flauw en ronduit kinderachtig, voorspelbaar en de grappen zijn uitgekauwd.

Ik had er meer van verwacht.
Het verhaal was weinig vernieuwend en slordig uitgewerkt, en de effecten oogden goedkoop, zelfs voor een jaren '90 horrorfilm.
Leuk detail: het betekende wel het filmdebuut voor o.a. Charlize Theron.

Van de drie delen vond ik deze het minst sterk.
De film verdient lof voor de emotionele diepgang rond Rockets traumatisch verleden.
Toch blijven de actiescènes en muziek achter in vergelijking met de eerdere films.
Het blijft sterk gevisualiseerd , maar het mist de magie en het ritme van zijn voorgangers, de balans tussen drama en spektakel is hier duidelijk verschoven.

Police Academy 5 voelt als een uitgebluste poging om de reeks nieuw leven in te blazen.
Zonder Mahoney en met een overbekende formule mist de film elke vorm van frisheid of verrassing.

Police Academy 4 brengt opnieuw de vertrouwde cast samen, maar de formule begint duidelijk tekenen van uitputting te vertonen.

Een saaie horrorfilm met een onsamenhangend verhaal en een reeks afgezaagde clichés.
Niet eng, niet vernieuwend, ik moest mezelf ertoe zetten om hem uit te kijken.

Mooi emotioneel eerbetoon aan Chadwick Boseman.
Visueel top zoals verwacht, maar de nieuwe personages blijven wat vlak.

Visueel sterk en goed geacteerd, maar mist de horror van het origineel.
Luc Besson kiest voor een romantische benadering en benadrukt Dracula’s zachte kant.
Het verhaal wijkt flink af van de roman en voelt meer als een stijlvol liefdesdrama dan een enge vampierfilm.